Story cover for DELİ YÜREK by minegezgin7
DELİ YÜREK
  • WpView
    Reads 46,290
  • WpVote
    Votes 2,116
  • WpPart
    Parts 27
  • WpView
    Reads 46,290
  • WpVote
    Votes 2,116
  • WpPart
    Parts 27
Ongoing, First published Aug 03
1 new part
Askeri gercek ailem hikayesidir 
*

*

*
Tamamen deneme amaçlı yazılmış bir hikayedir tamamıyla kurgudur. Diğer hikayelerde bulunan klişelerden bazıları burdada bulunuyor ama tamamıyla bana aittir.
Resimleri Pinterestten asker fotoğrafı aratarak buldum diğer hikayelerdeki karakterler olabilir ama siz istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz ben gözünüzde birazcık canlanmasını istediğim için koydum

*
*
*
İyi okumalar yorum yapmayı unutmayın sizin beğenip beğenmediğinizi anlamam için önemli hikayenin gidişatını belirler
All Rights Reserved
Sign up to add DELİ YÜREK to your library and receive updates
or
#352intikam
Content Guidelines
You may also like
Kod Adı: Gölge by nur19907
48 parts Complete
"Bu böyledir diye diye kaç kadın eski kocası tarafından katledildi. Sessiz kalmak çözüm mü sence?" Kollarımı iki yana açtım. Sırf şiddet gören kadınların yanındayım diye beni korkutabileceğini mi sanıyordu? Namlunun ucu alnımın ortasındaydı. Silahların içinde büyüyen bir kadını silah ile korkutabileceğini gerçekten düşünüyor muydu? "Susacaksın davayı leyhimize sonuçlandıracaksın yoksa Savcı," dediği an bileğinden tuttum ve ters çevirdim. Silahını aldım. "Yoksa ne?" Sesim soğukkanlı bir katilin sesi gibi çıktı. Kehribar gözleri kocaman açıldı ve şaşkınlıkla elimdeki silaha baktı. Emniyetini açtım. "Emniyeti kapalı bir silahı ateşleyemezsin." Sesim tok ve gürdü. Şimdi rolleri değişmiştik. Namlunun ucu ona doğrultulmuştu. Korkuyla gözlerini kapattı. "Ben Savcıyım sence ben senin emrine uyacak emir kulu muyum?" Sesimin desibeli her bir cümlemde yükseliyordu. Ve hiç düşünmeden tetiğe bastım. ******* "Karanlıkta kaybolduğunuzda yapmanız gereken ışığı aramaktır." Babam küçükken ne zaman karanlıktan korkuyorum desem bunu derdi. Kendimden emin bir şekilde gözlerinin içine baktım. "Karanlığın devri kapanıyor, aydınlığın devri başlıyor." ****** "Kimse çığlıklarıma kulak vermezken siz neden benim için uğraşıyorsunuz?" Yüzümde bir tebessüm belirdi yıllardır içimde sakladığım acılarım, bugün küçük bir tebessüm olarak yüzümde belirmişti. "Görüyorum çünkü çektiğin acıları Sevda." Tam karşısında durdum. "Savaş, vazgeçme, yaşamak için savaş, ölmek için değil." İlk defa gözlerinde korkudan eser yoktu.
You may also like
Slide 1 of 10
Kod Adı: Gölge cover
BİNBAŞI'M cover
Türk'ün Kızı (Gerçek Ailem) cover
YAREN/ Düzenleniyor cover
ANTİ ABİ "Tamamlandı" cover
Kayıp Bordo Bereli (Düzenleniyor) cover
BİR HATA DOKUZ HAYAT  cover
KARA GÖLGE cover
Arslan Bey'in Çocukları 'FEDA' 19/2020 cover
KİM BİLİR? || Tamamlandı  cover

Kod Adı: Gölge

48 parts Complete

"Bu böyledir diye diye kaç kadın eski kocası tarafından katledildi. Sessiz kalmak çözüm mü sence?" Kollarımı iki yana açtım. Sırf şiddet gören kadınların yanındayım diye beni korkutabileceğini mi sanıyordu? Namlunun ucu alnımın ortasındaydı. Silahların içinde büyüyen bir kadını silah ile korkutabileceğini gerçekten düşünüyor muydu? "Susacaksın davayı leyhimize sonuçlandıracaksın yoksa Savcı," dediği an bileğinden tuttum ve ters çevirdim. Silahını aldım. "Yoksa ne?" Sesim soğukkanlı bir katilin sesi gibi çıktı. Kehribar gözleri kocaman açıldı ve şaşkınlıkla elimdeki silaha baktı. Emniyetini açtım. "Emniyeti kapalı bir silahı ateşleyemezsin." Sesim tok ve gürdü. Şimdi rolleri değişmiştik. Namlunun ucu ona doğrultulmuştu. Korkuyla gözlerini kapattı. "Ben Savcıyım sence ben senin emrine uyacak emir kulu muyum?" Sesimin desibeli her bir cümlemde yükseliyordu. Ve hiç düşünmeden tetiğe bastım. ******* "Karanlıkta kaybolduğunuzda yapmanız gereken ışığı aramaktır." Babam küçükken ne zaman karanlıktan korkuyorum desem bunu derdi. Kendimden emin bir şekilde gözlerinin içine baktım. "Karanlığın devri kapanıyor, aydınlığın devri başlıyor." ****** "Kimse çığlıklarıma kulak vermezken siz neden benim için uğraşıyorsunuz?" Yüzümde bir tebessüm belirdi yıllardır içimde sakladığım acılarım, bugün küçük bir tebessüm olarak yüzümde belirmişti. "Görüyorum çünkü çektiğin acıları Sevda." Tam karşısında durdum. "Savaş, vazgeçme, yaşamak için savaş, ölmek için değil." İlk defa gözlerinde korkudan eser yoktu.