İNTİBAH
  • Reads 172
  • Votes 49
  • Parts 1
  • Reads 172
  • Votes 49
  • Parts 1
Ongoing, First published Nov 12, 2023
Geçmişin tozlu sayfaları ardında kaderin kanlı ipleriyle lekelediği karanlık bir dosya...

Ünlü bir baş müfettişin ölümünün ardında ardı çözülemeyen gizemli bir dava..

Onlarca kayıp ve kaybolmuş cesetler...

Bana kalan babamın cesedi değildi sadece. Tüm bu gizemleri ve sırları başlatan babamın ardında bana bıraktığı vasiyetti.

Bir günlük ve bir cinayet dosyası..

Şafak günceleri...
Yıllardır çözülemeyen cinayetlerin hep bir sır olarak gizlendiği akıl sır erdiremediğiniz bir dava..

Önümde sırayla yerleştirilmiş gazete haberlerine baktım. Her birinde cinayetler konu ediniyordu ama sadece birisi benim en çok dikkatimi çeken olmuştu.

" Hükümet kayıp cesetlerin ardında yer alan şafak günceleri davasını rafa kaldırmıştır. Hükümet artık bu dava'nın yürürlüğünü üstlenmeyeceğini dile getirmiştir ! "

Okuduklarım bir kurmacadan ibaret değildi. Rafa kaldırılmış bir dava vardı önümde ve benden bu gizemi çözmem isteniyordu. Gizli bir dava ve kanlarla dolu bu yola bir kere adımımı atmıştım ve bundan kaçışım yoktu.

Ben İzem Karaca ve bu yaşananlar gerçek ...

⚠️❗

15+

Kitabın bazı belli bölümlerinde şiddet ögeleri , kan ve işkence gibi hassas kısımlar içerir. Bu sebeple hassasiyeti olanlar kitabı okumayabilir veya o bölümleri atlayabilir.
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add İNTİBAH to your library and receive updates
or
#33arayış
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Karanlık Tutsak cover
MAVİNİN YEŞİLE SEVDASI cover
ÂFİTAP cover
MAHKUM cover
Sahtekar  cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
CANLANAN KUKLA (TAMAMLANDI) cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.