Komşum Bir Mafya

Gecenin kör karanlığına düşmek üzereyken tanıdım onu.

Bir şeylerden kaçmak istermişcesine sığınarak bir çift el ve bir de güvenebilecek bir yürek arıyor gibiydi.

Issız bir koridorda kollarımın arasında ağlarken buldum onu.

Gözyaşları isyan ediyordu bu kör karanlığa.Sordum, sustu.

Belli ki susarak anlaşmam gerekiyordu onunla...

Öylece durdum bir süre o kollarımın arasındayken.

Ne sarabiliyordum kollarımla ne de atabiliyordum kollarımın arasında güven arayan onu...