Kaybedilen Zaman

Her şeylerim olan abilerimle hayatım gayet tıkırındayken hiç başka aileden olabileceğime ihtimal dahi vermemiştim. Beni bulmasalar da olurdu kafasındayken o evde yaşayıp bir şeyleri fark ettiğimde iyi ki beni bulmuşlar demiştim.

"Uraz abimle her gece bir gün bize gelmeni diledik. Sen bizim tek dileğimizdin abla ve iyi ki geldin." dedi Arın kapının arkasından. Dizlerime doladığım kollarımı açarken gözyaşlarımı sildim.

Arın konuşmaya devam etti. "Aral abim yüzünden bizi tekrar bırakma abla. Seni tanımışken kaybetmeye dayanamam." dedi çaresizce. Ardından burnunu çekme sesini duydum.

"Hem Aren'in de bir ablaya ihtiyacı var. Seni her ne kadar paylaşmak istemesem de." Gözyaşlarımın arasından güldüm. Aren ile çok işim vardı.