SANCI

-Biliyor musun?
-Neyi?
-Bir insan nasıl sevilir biliyordum. Ama seni nasıl seveceğimi bilmiyordum.
- İnsan değilsin mi demek istiyorsun.

Bu adamın muzip halleri beni ait olduğum yere götürüyordu ve onun yüreğinde soluklandığımı bilmek yüreğime cesaret veren tek şeydi belki de.
- Hayır tabiki. Bu sevgiyi diğerlerinden ayıran bir şey var. Kokusu, tadı, özlemi, sitemi her şeyi bambaşka. Ve ben tanımadığım bu duyguya alışık değilim.

- .''Gözlerim kan çanağından da öte vahim. Günlerim sarmaş dolaş olmuş birbirine , aklım hiçbir gerçek görüntüye ikna olmamakta hala direnmekte. Ben neyim bugün, hangi kişiyim. Hangi mevsimi seviyorum ki artık , hangi çiçeği fark ediyorum solmuş diye, hangi apartmanın ziline basıp kaçıyorum... Çocuk yüzlü masum oyunlar çok uzağımdalar artık...''

...
Gözlerini gözlerime çevirdi ve sualime şöyle cevap verdi:
Ben Yavrumu kaybetmişim, imtihanımı da mı kaybedeyim.