Çoban Yıldızı(ASKIDA)

Derin bir nefes verirken dudağımın içini ısırdım. Ne kadar bana tavırları değişmiş olsa da hâlâ tereddütleri vardı. Ve he seferinde dile getirmesinden sıkılmıştım.

"Napmam gerek seni inandırmam için.."

Adımları dururken bana döndü. "Deniz.."

"Söyle yapacağım gerçekten. Daha her şey çok yeni. Tereddütünü anlıyorum ama istemesem burda olmam zaten. Ne Mustafa Bey ne de Derya Hanım bana zorla bir şey yaptıracak insanlar değil bunu benden daha iyi biliyorsun. Sizi istemesem beni zorla tutmazlar burda.."

Kısa bir an nefeslendim. Ben artık mutlu olmak istiyordum ve onlara bir şans vermişken aramızda bir engel olsun istemiyordum.

"Bu yaşıma kadar lüks içinde büyüdüm bunu da kabul ediyorum ama bu benim seçimim değildi. Sana yemin ederim eğer bir seçim hakkı verilseydi burayı seçerdim.."

Dolan gözlerimle ona bakarken samimiydim. Etrafıma bakıp ellerimle ordan oraya koşan çocukları gösterdim.

"Bak nasıl mutlular. Her çocuk gibi..Ben hiçbir zaman öyle olmadım. Ben onlar gibi oyun oynamadım hiç. Annem babam vardı ama sadece beden olarak vardı. Poyraz'ı zaten biliyorsun.."

Son cümlemi güler gibi söylemiştim. "Ailemsiniz siz benim. Her şey çabuk olmayacak biliyorum ama ailemsiniz. Tek gerçek bu. Ben artık mutlu olmak istiyorum. Burda sizinle olmaktan mutluyum.."

Bana yaklaşacakken bir adım geriledim. Önce konuşmam bitsin sonra..

"Belki haklısın.." dedim başımı sallayarak. "Yani belki buraya uyum sağlayamadığım anlar olacak. Zorlanacağım. Bocalayacağım..Peki sen?"

Anlamazca bana bakarken korka korka devam ettim.

"O anlar da yanımda olup beni kaldıracak mısın yoksa ben demiştim deyip bırakacak mısın?"

⭐

08/09/2021