TEMMUZ

Sabah birden odanın kapısı açıldı ve ben daha kalkamadan biri kollarımdan tutup silkeleyerek çıkardı yataktan.

"Ne işin var senin kardeşimin yanında? Amacın ne senin?"

Bağırmasıyla konuşanın en küçük abi Emir olduğunu anladım.

"Ne gibi bir işim olabilir? Görmüyor musun, uyuyoruz."
Onu alaya almam onu daha da sinirlendirmişe benziyordu.

"Benimle dalga geçme! Neden kardeşim senin yanında? Ne amaçlıyorsun sen?" Bunları söylerken kollarımı daha da sıkıyordu.

"Kolumu bırak!" diye çıkıştım. Cevap olarak daha da sıktı ve sırıttı. Ben onu uyarmıştım. Artık durmama gerek yoktu.

Kolunu tutup büktüm ve tüm gücümle ittim. Beklemiyor olacak ki geriye sendeledi. Bu sayede benden uzaklaşmış oldu.