SON UMUT

Kapak tasarımı: @Wbrunette

''B-ben bu kadar sen olmuşken nasıl vazgeçebilirim?'' derken ağzımdan bir hıçıkırk daha firar edip hiçliğe karıştı. Ama o hayranı olduğum gözlerini kırpamadn bakmaya devam etti. Hala anlamıyorum bu kadar zaman hiç mi bir şey değişmedi onun için?!

Her zaman solumak istediğim soluk dudaklarını dili ile ıslatarak konuşmaya başladı.

'' Seni en baştan uyardım! Hem de kaç kez! Şimdi sonu daha başlamadan belli olan bir oyun için zorlama!''

Evet beni en baştan uyarmıştır. Ama nerden bilebilirdim ki böyle olacağını.

Hala deli gibi ağlarken konuşmaya çalıştım. '' L-lütfen bir şans ver bize!'' konuşmak hiç bana bu kadar acı vermemişti. Görüşümü bulanıklaştıran gözyaşlarımı silmeye çalıştım.

Yine hiçbir duygunun filizlenmediği sesi ile '' Bitti mi?!'' dedi. Benden cevap bekelmediğini ses tonu haykırıyordu. Ceplerinden çıkardığı ellerini illa bir yere koyması gerekiyormuş gibi üstündeki ceketinin ceplerine koydu.

Gidiyordu. Gerçekten de beni burada böyle bırakıp gidiyordu.

Herşeyin başladığı yerde herşeyimizi bitiriyordu!

Onu durdurmak istercesine son gücümle bağırdım'' SENDEN NEFRET EDİYORUM!''

Durmadı! Adımları bile sekteye uğramadı!

Bu kadar mı değersizdim onun için? Gözden kaybolana kadar arkasından baktım. Tek hatırladığım şey de bu oldu. Sonrası dipsiz bir karanlık...