Bir şekilde geçiyordu hayat, bazılarına göre ise resmen akıyordu. Tanrı herkese adil davranmıyordu çoğu zaman, şanslı olanlar gerçekten yaşıyorlardı. Şanssız olan bizler ise, sadece hayatta kalmak için yaşıyorduk. Doyumsuzduk hepimiz! Birken iki olsun istiyorduk. Sayılar arttıkça artıyor ve sonunda içinden çıkılamayacak bir hale geliyorduk. Birçoğumuz bile bile LADES olmuştuk aslında. Etimizin ve budumuzun ne olduğunu bildiğimiz halde gereksiz yere harcıyorduk çoğu zaman.