Aniden dudaklarıma kapanıp sertçe öperken korkuyla elimi göğsüne koydum. Delirmiş gibi ensemdeki elini belimden tutup ayaklarımı yerden kesmişti. Sert ve dolgun dudakları önce tutkuyla öpüp ardından dişlediğinde elimle göğsüne vurup geri çekilmeye çalıştım. Bir saniye olsun benden ayrılmayıp etimi koparır gibi yeniden...
Yıllardır tutsa olduğu adamın elinden kaçan Malinda sığınacağı hiç bir yer yoktu.Üstelik hamileydi.Ne yapacaktı?O adama dönemezdi.Ölmeyi tercih ederdi ama o adama dönmezdi.İstanbul gibi büyük bir şehirde ne yapa bilirdi ki?beş parasız? kimsesiz? en önemlisi umutsuz?.
Fırtınayı sever misiniz? Kararan havayı ,öfkesinden ağaçları döven rüzgarı, camlara acımasızca vuran yağmuru ? Sevmezsiniz değil mi? Ama Behram sever. Çünkü fırtına o. Yıkım o. Öfke o. Behramdan sadece kaçabilirsiniz. Tabi o izin verdiği sürece. Siz onun dingin rüzgarından bile şüphe etmelisiniz. Tedirgin olmalı...