KARAYILANLAR serisi 3. kitap Karayılan ailesinde bu artık bir gelenek, vazgeçilmez ve hastalıklı bir huydu; Asla âşık olmaman gereken kişiye olmak. O bir İngiltere Prensi'ydi, bir veliaht. Bense onu tehdit ve zorlama ile eşim yapmış bir mafyaydım. Benim güçlenmek için ona ihtiyacım vardı, onun ise gülümsemek için bana.

Tamamen "Ya kaçsaydı?" sorusu üzerine yazılan bir mini kurgudur! Karayılan Serisi'ndeki Aspar Zahir Karayılan, Sarı ile kaçmayı kabul etseydi ne olurdu? Sarı, biri kör olmasına rağmen insanın kalbini deşen o sarı gözünde akmayı bekleyen yaşla baktı suratıma. "Benimle gel," dedi yalvarır bir tonda. "Pusat'ı bastırırım, Karayılanların bizi bulamayacağı bir yere kaçarız ve sadece ikimiz kalırız." Gözündeki yaş, benim sessizliğimle usul usul aktı. Sarı'ysa belki de hayatında ilk defa ama bana son kez yalvardı: "Benimle gel. Lütfen... Yalvarıyorum sana." Seç, Sırtlan As; Sarı mı Pakhan mı?

KARAYILANLAR serisi 1. kitap Kumar sever miydim? Hayır, bilakis nefret ederim. Oyunların adını bile bilmezdim. Fakat şu an oynadığım bir kumardı, evet. Öleceğim ya da öldüreceğim bir kumar. Canımın kumarı. "Seç, Sarı'm; Dikiş mi yoksa yara mı?"

KARAYILANLAR serisi 2. kitap Bir yılan, bir sırtlan; bir aslan, bir kaplan; bir nefes, bir ölüm. Kararlar, yoğrulmuş duygulardan meydana gelirdi. Her karar hiç şüphesiz ki duygularla verilirdi. Bende hiçbir duygu yoktu ama kararımı vermiştim; onu istiyordum ve alacaktım. "Seç, moya kroshka; Dikişli yara mı yoksa dikişsiz yara mı?"