Moniuqe pov...
Mabigat ang dibdib na humiwalay siya kay Ghyen.Ang paliwanag nito ay hindi naman daw ito magtatagal gusto lang nitong masiguro kung ayos na ang kompanya nila sa QC at kamustahin na din ang Ama nitong nasa Hospital.
"I-Ingat ka".Malungkot kong sabi.
Bahagyang ngumiti ng tipid at kumaway dito.
"Thanks Hun".Bahagya pa itong ngumisi at kumindat sa kanya.
Kahit namumula ay napanguso nalang siya dito.
Urrgg...Baka di ko na ito paalisin eh...
Humugot siya ng hininga bago pumasok.. Agad siyang bumalik sa production na parang walang nangyare.
Napadaan siya sa pwesto ng kaibigan nakanguso lang ito habang nag ooperate ng candy at hindi man lang siya nito binalingan ng napadaan siya sa likod nito.
Hay,Ang drama naman ni Bessy ngayon.
Dumeritso na agad ako sa ka-grupo na ngayo'y patapos dahil sa nakitang isang tray nalang ng candy bar ang i-mamachine namin.
"Kamusta?"Kuryusong salubong sa kanya ni Ate Kath."Okey na ".Marahang sagot ko at agad na pinalitan ito sa pag ooperate.
"Monique,Kamusta na pala kayo ng Ate mo?"Tanung sa kanya ni Ann habang kumukuha ng reject na lumabas sa machine.Kapag kase hindi maayos ang pagbalot ng plastic dito ay kailangan i reject kase minomonitor ng mga Checker ang mga Candy na pinapasok namin sa pouch.Kung maayos ba ang pagbalot o hindi ng cover nito.
Ngumiti siya ng bahagya."Okey lang naman kami".Hindi ko naman nagustuhan ang ginawa ng kapatid ko pero anung magagawa ko kapatid ko pa rin naman iyon.
Napatango-tango naman ito "So,Wala na kayong pinagtatalunan?""
"Wala naman na".Ngumiti siya ng bahagya.Sa ngayon.Sagot ng kanyang isipan.
"Pero Monique kahit ganung ang nagawa ng Ate mo sayo,Tandaan mo minsan nagakakamali rin ang tayo pero ang pamilya nanjan lang lage yan sa likod natin.Lage tayong ginagabayan at marahil nagkamali man siya ngayon sayo.Pero sana isipin mong mahal ka nun kaya ka pinapagalitan".Madamdaming turan naman ni Ate Kath na nakikinig pala sa aming usapan na ngayon ay nagmamachine na.Ngumiti nalang siya bilang tugon dito marahil ay may katotohanan ang ibig nitong iparating o ipa-unawa sa akin pero kase hindi naman siguro tama yun diba paghihinalaan mo ang mismong kapatid mo.Ang masakit pa eh halos ipaglandakan ka pa sa ibang tao na ganun ka kababa para pumatol sa iyong bayaw..Gosh! she so unbelievable masakit at sobrang hirap tanggapin na ang sarili mo pang kapatid ang nanghusga sayo nang ganun.
Napatango -tango naman si Ann sabay taas ng kamay at umusal ng "Amen" na ikitawa namin.
"Ann nandjan na ang sundo mo"Tawag ko kay Ann sabay nguso sa kanyang likod.Kung saan paparating nitong masugid na manliligaw.
Agad naman sumama ang mukha nito at umingos paalis.
"Babe s-sandali!".
Rinig kong tawag ni Nald sa kanya.Si Ann naman ay halos takbuhin na ang hallway palabas ng production para lang maiwasan ang binata.
Napailing - iling nalang siya.Walang pinagbago aso't - pusa pa rin ang dalawa..
Bahagya siya bumuntonghinga.Kamusta na kaya ang Hun ko.Lihim siyang nagdiwang ..Shit Hun ko!..
Oo akin lang..Parang siya matatae sa kilig dahil sa iniisip...shene..ell.ha ha ha..
Lord sana ingatan ninyo siya sa kanyang byahe..
Dalangin din niyang maging maayos din sila magkapamilya.
Matapos nilang magka Qouta ay agad na silang nagligpit at naglinis ng Area nila.
Tiyak na malaki-laki ang sasahurin nila sa linggo dahil sa sunod - sunod na quota nitong mga nakaraang araw.Ang ganda talaga kapag bago ang mga gamit di gaano ka hirap mag operate lalo na mag machine dahil bago din ang Machine.
Nakakalungkot lang dahil di man siya pinapansin ng Bestfriend niya.
Walang imik kaming napahiwalay ng makalabas sa trabaho.Nararamdaman kong nagtatampo ito sa akin.Hayyst..sa tamanag panahon bessy sasabihin ko rin sayo.
Patawid na ako ng may napansing kaguluhan sa aming subdivision.May mga track ng Bombero siyang nakita sa labas ng kanilang kanto ng subdivision.Anung meron?
Halos namutla siya sa iniisip..
"A-Anung nangyayare".Wala sa sariling turan niya.
May nakikitang mga bombero sa labas at mga kapitbahay nilang may kanya- kanyang bibit na mga gamit.
Umiiyak ang mga nanay at mga Lalaki naman ay halos hindi magkamayaw manghakot ng mga gamit nila ang iba naman ay tumutulong sa mga bombero.
Halos manginig ang tuhog niyang lumapit sa bombero."K-Kuya a-anung A-Anung nangyayare dito?".
Agad namang tumigil yung lalake agad na hinarangan siyang pumasok at malungkot na ngumiti sa kanya."Hindi po kayo pwede pumasok ma'am May sunog po ma'am nagsimula sa panglimang kanto.Iinvestigahan pa namin kung anung pinagmulan ng sunog".
I tremble when i heard his saying the lots.
"S-Sa panglimang l-lote kuya"She asked twisely to make sure that if she's not misheard his saying.
He noded at her and she was off panicked down on ground and cried.
"Y-Yung mga pamangkin ko k-kuya nandoon ..."Napahagugol siya at sabay yugyog sa mga paa ng lalaki.Agad naman siyang dinaluhan ng Lalaki.
"Okey lang po kayo maam?"Sabi ng Lalaki pero parang buka lang ng bibig ang nakikita niya sa lalaki halos mabingi siya sa nalaman.
No..
No..
She got an idea on it but she shrugg it off...
No..
"K-kuya may nakakuha naman sa mga p-pamangkin ko diba"Luhaan niyang sabi sa Bombero.
"Di ako sigurado maam kung mga pamangkin po ninyo iyon pero pumunta nalang po kayo ng Hospital malapit sa palico 4 maam".Bigay na impormasyon nito..
Walang tigil ang tulo ng luha niya sa mga naiisip at mga posibleng nangyayare sa mga ito.
Agad siyang napatango -tango dito kahit pagod at di pa nakapagbihis ay agad siyang sumugod ng hospital.
Nang makababa ng jip ang agad siyang dumiretso sa emergency room.Agad siyang lumapit sa receptionist.
"M-Miss saan yung mga naisugod na nasunugan?".
"Yes ma'am nasa ICU pa po ang mga nabiktima ng sunog kaya pumunta nalang po kayo sa labas ng ICU room".Ani ng Nurse at itinuro ang kaliwang bandang pasilyo.
Agad naman siya nagtungo ICU na sinasabi ng Nurse.Mabigat at mabilis ang pintig ng kanyang nararamdaman sa mga oras na iyon.Nanalangin na sana walang mangyare sa kanyang mga pamangkin.
Nadatnan niyang nasa Waiting Area ang Kapatid at Ang kanyang Bayaw umiiyak ang mga ito kasama ang panganay nitong anak na si Cj.Halos manghina siya ng mapagtanto na yung tatlong pamangkin niya ay wala doon.Agad siyang lumapit sa kapatid.
"Ate sila Alex ,Yan yan at Precious nasaan sila?"Sunod-sunod kong tanung na halos di na matigil sa pag iyak.
Nanghihinang napataas ito ng tingin sa kanya.
"S-Si Anya..n-nasa ICU kasama sila Alex".Wala sa sarili nitong sabi na halos matutula na sa aking harapan.
Kahit na inaasahan ko ay masakit pa rin pala kapag sinasabi na sayo ng harapan.
Nanghihinang napaupo siya sa upuan katabi nito.
Shit Lord please help us!.. please.. please..help my niece..
Gusto ko silang sisihin gustong -gusto ko pero anu pa ba ang magagawa nun..Nangyare na ...
Halos inabot kami ng isang oras sa waiting area ng may lumabas na babaeng Doctor mula sa pinto ng ICU.
"Sino ang mga magulang ng mga pasyente?".Ani ng Doktora.
Agad na lumapit ang mag-asawa dito kahit ako ay napalapit din.
"Kami ho!"Agad na lumapit ang mag asawa pati ako.
"Mister ,Misis mabuti nalang ho at first degree lang ang naranasan ng mga anak ninyo sa nangyareng sunog mabuti na din at nailapatan sila ng paunang lunas at naisugod agad dito dahil sa lambot ng balat ng mga bata ay kapag nagtagal pa sila sa apoy ay baka wala na tayong pag asa."Mahabang lintanya ng doktor.
Nagpaiyak pa lalo sa kapatid ko habang yung bayaw ko naman ay halos tulalang nakatingin sa Doktor.
"Ito po yung reseta nanjan na ang mga bibilhin niyong mga gamot para sa kanila "Ani ni Doktora
Agad namang inabot ng kapatid ko,Maya-maya ay nagpaalam na ang doktora.
Napasilip ako sa hawak ni Ate.Shit ang daming gamot na bibilhin.
"Paano na ito Daddy mangungutang nalang muna tayo sa Bombay para makabayad dito"Dinig kong sabi ni Ate sa asawa nito.
Agad naman ito niyakap ni bayaw para patahanin.
"It's okay para naman sa kanila ito"Sabi ni kuya rito.
Napayuko naman ako at nag isip din ng paraan.Agad ko naman sila hinarap para kausapin.
"I have a 5 thousand sa account ko gamitin niyo muna para makabili tayo ng gamot nila"Mahinahon kong sabi na ikinalingon ng Ate ko.
Alanganin siyang ngumiti. "Salamat Monique"Sabi nito na may maliit na ngiti sa labi.
Ngumiti naman ako pabalik.Para sa mga pamangkin ko.
Matapos mailabas ang lahat ng pamangkin ko ay dinala nila ito sa ordinary ward.
Nanlumo at napaiyak kami sa nakita sa mga balat ng mga ito.Namumula at yung iba ay may makikita ka nang laman kung wala lang gasa na inilagay sa mga braso at katawan ng mga ito.
Nilapitan niya ang may mas malalang lagay si Anya ang pinakabunso sa mga ito.Wala pa itong malay halos sa dextrose na ito kumukuha ng hangin dahil mas malala ang naidulot sa sunog dahil sa napakabata nitong isang taon pa lamang.May mga kung anu-anung nakabit dito.
Lord please pagaling mo nawa ang aking mga pamangkin.
Si Ate Ara ang nagbantay sa mga ito habang si Bayaw ay umuwe muna sa amin.
Magdadala daw ito mga pagkain at gamit na naisalba nila.
Ako naman ay sumama din pauwe para makitang kung may natirang gamit sa kanya nang dumating ang kanyang Ate Jean at Kuya Ali.
Halos manlumo aki sa nadatnan na gamit halos kalahati lang ang naisalba.Pinatuloy sila ng baranggay sa Sport Complex ng kanilang lugar.
May mga dumating na donation mula sa iba't ibang baranggay na ipinagsalamat namin dahil sa sobrang kakulangan ng gamit at makain.
Mae calling...
Mae calling....
Mae calling....
"Yes ?"Pagod niyang sagot.
"Kamusta kayo nabalitaan namin ang nangyare besshy s-sila ni A-Anya kamusta sila?"Naiiyak na bungad nito.
"Hindi sila okey b-besshy "Napaiyak ulit ako sa naisip na kalagayan ng pamangkin."Kawawa n-naman y-yung pamangkin ko besshyy..hu.hu hu"Ngawa niya sa katawagan.
"P-pupunta ako jan beshy wait mo ko ha"Umiiyak din na sabi nito na ikinatango tango niya kahit di niya ito kaharap na parang nakikita siya nito.
"Okey bye"
Napatitig nalang ako sa telepono..
I thought she mad at me?
Napalingon ako sa kumalabit sa akin."Magbihis ka muna doon"Sabi ni bayaw at itinuro sa bandang kaliwa ang cr .Ngumiti ako ng tipid at tumango dito.
Matapos akong magpalit ay agad akong pumwesto kung saan sa may malapit sa entrance na kalapit ng kanilang Tent para kapag dumating ang kaibigan ay agad ako nito makikita.
Agad naman sumunod si kuya magpalit.Nakita kong may mga bagpack at may nakabalot na plastic sa lapag.Marahil ay ito yung dadalhin sa ospital.
Di ko akalaing mangyare ito sa kanila ganyo pala kahirap ang mawalan ng tirahan yung parang kulang nalang mangalimos ka para lang pagkain niyo lalo na at nasa hospital ang aking mga pamangkin.
"Muuna na ako ikaw na muna bahala dito"Paalam ni Bayaw bago umalis.Ngumiti lang ako ng tipid sa sinabi nito.
Malungkot na pasunod nalang ang mata ko dito paalis.gagaling din sila...
"B-eshy!"Napapitlag ako ng may biglang yumakap sa akin.Si Mae
"B-eshy " Naiiyak niyang tugon sabay yakap dito ng mahigpit.Agad naman tinugon ng kaibigan."I'ts okay, it gonna be alright".Masuyong sambit nito na mas nag pa-iyak kanya lalo.
Inalo siya nito hanggang sa tumahan ako at halos matulala sa kawalan.
"Kamusta ang mga pamangkin mo?"Bahid na pag-alalang sabi nito."Ayon nasa ward na sila si Ate ang nagbabantay ngayon doon"Sagot ko
"Anu ba kaseng nangyare?"Kunot noong tanung nito sa kanya.Napayuko ako at napailing"Hindi ko rin alam Bes"
"Anu ang gagawim ko ngayon bes para makatulong sa kanila,Ang pa ng ipon kong pera sakto lang yung panggamot kulang pa nga eh"Namomoblema kong saad.tangina bakit pa kase toh nangyare!
Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanila.Tila parehong nag iisip ng solusyon.
"Aha!"napapitlag ako ng bigla itong napasigaw."Tangina mo bes"Asar kong hinampas ito na ikitawa ng kaibigan ang epek daw kase ng mukha ko.bwesit!
"Anu yun?".Taas kilay kong tanung kung anu ang naisip nitong paraan.
"Solicit".Sabi nito na akala mo isang malaking reward ang inaalok.
"Solicit?Anu yun?"Naguguluhang tanung ko.Laglag ang pangang nakatitig ito sa kanya"What?"
"My God Monuiqe huwag mong sabihing hindi mo alam ang SOLICIT!"Nababaliwang turan nito kulang nalang sabihin sa akin ng titig niya na alien kaba?.
Iiling iling naman ako bilang tugon wala nun sa bundok noh!
"Shit!"Napatampal ito ng noo ng marealize ng hindi ako kumibo.
"Okey,yun yung gagawa tayo ng box syempre yung medyo maliit lang tapos sulatan natin iyon na nanghihingi ka ng tulong kahit na magkanu lang at ipapaalm natin yun kila Maam"Tukoy nito sa manger namin sa trabaho.
Salubong ang kilay kong hinarap ang kausap."Hindi ako nangangalimos Mae".
Napataas ang kilay nito"Bakit may choice kapa bang naisip jan?".Nanlumo ako.
W-ala wala na siyang maisip dahil nagkanda buhol buhol na ang utak ko sa kakaisip kung anu ang gagawin lalo na at wala na siyang pera.
Pilit siyang ngumiti sa kaibigan.
"Okey"Sang-ayon sa nais nitong gawin namin.
*****
Hi...thank you for reading my story and I'm so happy about it...
Ingat kayo guysss...