[Zawgyi]
{ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္}
နဥ္ရႈ သူ႔ရဲ႕ဒဏ္ရာေတြအားလံုးကို ဆြၿပီးတာေတာင္မွ စစ္ထူခ်င္းယီြက သူ႔ေဒါသကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္ဆဲပင္။ သူက နဥ္ရႈရဲ႕လက္ေတြကိုဆဲြဖို႔ လက္လွမ္းလိုက္ေပမယ့္ သူမလက္ေတြက သူမေက်ာဘက္မွာေရာက္ေနတာေၾကာင့္ သူက သူ႔လက္ေတြကို သူမပခံုးေပၚပဲတင္လိုက္နိုင္ကာ သူက ရိုးသားတဲ့အမူအရာနဲ႔ေျပာလာေလ၏။
"မုယန္မုန္႔၊ ကိုယ္ မင္းအေပၚခံစားခ်က္ရွိေနၿပီ။"
နဥ္ရႈကေတာ့ မ်က္နွာမဲ့ျခင္းျဖင့္သာတုန္႔ျပန္ေလသည္။
စစ္ထူခ်င္္းယီြက နဥ္ရႈကိုနမ္းရန္လႈပ္ရွားလိုက္သည္။ သူ႔မ်က္နွာနီးကပ္လာတာနဲ႔အမ်ွ နဥ္ရႈ သူ႔ဆီတံေတြးေထြးပစ္ခ်င္စိတ္တို႔ျပင္းျပလာသည္။
အကုန္လံုးေျပာၿပီးေနာက္ အမွန္တရားကေတာ့ သူက သူမခႏၶာကိုယ္ကိုလိုခ်င္ရံုသာ။
နဥ္ရႈ သူ႔နႈတ္ခမ္းေတြကေနေရွာင္ရွားဖို႔ မ်က္နွာကိုလဲႊဖယ္လိုက္ကာ ညိွဳးငယ္စြာေျပာလိုက္သည္။
"စစ္သူႀကီးက ယန္မုန္႔ကို ရယူဖို႔ႀကိဳးစားေနတာလား?"
စိတ္တိုေနဟန္တစ္ပိုင္းတစ္စက စစ္ထူခ်င္းယီြမ်က္နွာထက္မွာ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။ သူ ဘုရင္ခံမင္းသားနဲ႔လုပ္ခဲ့တဲ့အေလာင္းအစားက အမဲလိုက္ကစားကဲြတစ္ခုထက္မပိုေပမယ့္ ဒီမိန္းမက ဒီ့အတြက္ေၾကာင့္ ပိုၿပီးေလလံုးထြားလာတယ္။ သူမသေဘာက သူ႔ကိုအခ်ိန္ဆဲြခ်င္တာပဲ။
နဥ္ရႈ သူ႔ရဲ႕စိတ္ရႈပ္ေနမႈကို သတိထားမိေသာ္လည္း သူမက ခ်စ္စရာငတံုးမေလးလို ဆက္လက္ဟန္ေဆာင္ေနၿပီး က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
"စစ္သူႀကီး၊ ေက်းဇူးျပဳ ၿပီး ကြၽန္မကိုေလးစားေပးပါ။ ရွင္ ကြၽန္မကိုခ်စ္ရင္ ကြၽန္မကို ေလးစားသင့္တယ္ေလ။ ကြၽန္မတို႔က လက္မထပ္ရေသးတာကို လက္ထပ္ၿပီးသားလူေတြလုပ္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးကို လုပ္လို႔မရဘူးေလ။ စစ္သူႀကီးလိုခ်င္တာက ယန္မုန္႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္လား?"
စစ္ထူခ်င္းယီြက သူ႔ရဲ႕မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမႈကိုခ်ိဳးနွိမ္ကာ နဥ္ရႈရဲ႕ပခံုးေတြကို ပိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
"မင္းက အရမ္းဆဲြေဆာင္မႈရွိလြန္းလို႔ ဒီစစ္သူႀကီးက ထိန္းခ်ဳပ္မႈနည္းနည္းလြတ္သြားတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစစ္သူႀကီးက မင္းကိုေလးစားပါတယ္။ ဒီစစ္သူႀကီးက မင္းအတြက္လူရွစ္ေယာက္္သယ္တဲ့ေဝါယာဥ္ကိုစီစဥ္ေပးၿပီး မဂၤလာေဆာင္အခမ္းအနားဆီေခၚမွာမို႔ ကိုယ့္ဇနီးျဖစ္ဖို႔ျပင္ထားပါ။"
ပိုၿပီးေတာင္ဆိုးသြားတယ္လို႔ နဥ္ရႈခံစားလိုက္ရၿပီး သူမရဲ႕ရံြရွာမႈေတြကိုဖုံးကြယ္ဖို႔အတြက္ ေခါင္းငံု႔လိုက္သည္။ သူမက ေခါင္းငံုလ်က္ကပင္ ရွက္ရံြ႕ေနေသာအမူအရာျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ စစ္သူႀကီး။ စစ္သူႀကီး အရင္ထြက္သြားသင့္ၿပီ။ ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးက နည္းနည္းပင္ပန္းေနလို႔ပါ။"
ထို႔ေနာက္ သူမကလွည့္ထြက္ကာ သူမအခန္းဆီေလ်ွာက္ဝင္သြားၿပီး တံခါးကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ပိတ္ခ်လိုက္ေလ၏။
စစ္ထူခ်င္းယီြရဲ႕မ်က္နွာက မည္းကနဲျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက ေအးစက္စြာျဖင့္နွာမႈတ္ကာ လက္ေနာက္ပစ္ၿပီးထြက္သြားေတာ့သည္။
နဥ္ရႈက တံခါးေတြေစ့ထားတဲ့ၾကားထဲက အက္ေၾကာင္းငယ္ေလးထဲကေန ၾကည့္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။ သူထြက္သြားၿပီးေနာက္ သူမ ပါးကိုပြတ္ကာ အေျခအေနကိုစဥ္းစားခန္းဝင္ေနေတာ့သည္။ စစ္ထူခ်င္းယီြက ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနရတာကို စိတ္မရွည္ျဖစ္ေနၿပီ။ သူက သူမကို ထပ္ၿပီးတိုက္ရိုက္တြန္းလွဲပစ္ခ်င္ေနပံုေပၚသည္။
ေသာက္ေကာင္! သူမ ဒီေနရာကေန တကယ္ကိုျမန္ျမန္ထြက္သြားဖို႔လိုေနၿပီ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ သူမ အဓမၼက်င့္ခံရလိမ့္မယ္။
ေနာက္တစ္ညမွာေတာ့ နဥ္ရႈ အရက္ေကာင္းအိုးေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ခမ္းနားတဲ့စားေသာက္ပဲြႀကီးကိုက်င္းပသည္။ အရက္တစ္အိုးစီတိုင္းမွာ သူမ ေဆးေတြအိတ္လိုက္ႀကီးထည့္ထားသည္။ ထို႔ေနာက္ အက်ႌလက္ကိုေခါက္တင္ကာ လက္ကိုအရက္အိုးေတြထဲထည့္ၿပီး ေဆးမႈန္႔ေတြအရည္ေပ်ာ္သြားေအာင္ တက္ႂကြစြာေမႊေတာ့သည္။
ျပင္ဆင္မႈေတြအားလံုးၿပီးတဲာအခါ သူမက ျမင့္ျမတ္တဲ့အမူအရာျဖင့္ စစ္ထူခ်င္းယီြနဲ႔ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္တို႔ေရာက္ရွိလာမည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္သည္။
သူတို႔က အတူတူေရာက္ရွိလာၾကၿပီး သူတို႔အထဲကိုဝင္လာခ်ိန္၌ အခန္းကိုမီးထြန္းလိုက္သည္။
နဥ္ရႈ သက္ျပင္းႀကိတ္ခ်လိုက္မိသည္။ ဒီလိုေခ်ာေမာတဲ့လူေတြက စိတ္ဓာတ္မေကာင္းတဲ့လူေတြျဖစ္ေနတာ ရွက္စရာပဲ။
"ေက်းဇူးျပဳ ၿပီး ထိုင္ၾကပါ။ ဒီေန႔ ရွင္တို႔နွစ္ေယာက္ကို ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးဖိတ္ၾကားလိုက္ရတာက ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးမွာ ရွင္တို႔နွစ္ေယာက္ကို ေျပာစရာရွိေနလို႔ပါ။"
နဥ္ရႈက စစ္ထူခ်င္းယီြနဲ႔ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္ကို ယဥ္ေက်းစြာပင္ ထိုင္ရန္ဖိတ္ေခၚေလ၏။
ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က နဥ္ရႈကိုၾကည့္ကာေျပာလာသည္။
"မင္း ဒီေန႔အရမ္းလွေနတယ္။"
နဥ္ရႈ ရွက္ရံြ႕စြာၿပံဳးကာ လည္ပင္းကိုထိလိုက္သည္။ သူမက စကားမေျပာခင္ သူမမ်က္နွာနီလာသည္အထိ အသက္ရွဴ ေအာင့္ထားလိုက္သည္။
"ခ်ီးမြမ္းတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ မင္းသား။ ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးကို အရမ္းေျမႇာက္ပင့္လြန္းေနပါၿပီ။"
"မင္း အရမ္းလွတယ္။ တိုင္းျပည္မွာအလွဆံုးဆိုတဲ့ မင္းရဲ႕ဂုဏ္သတင္းက တကယ္မွန္တာပဲ။"
စစ္ထူခ်င္းယီြက ေျပာလာသည္။
နဥ္ရႈ ေခါင္းကိုငံု႔ကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရွက္ရံြ႕သလိုၿပံဳးျပလိုက္ရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမက သူတို႔ေရွ႕မွာပန္းကန္လံုးအႀကီးႀကီးေတြကိုခ်ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ရုပ္ရည္ဆိုတာ အခ်ိန္ၾကာတာနဲ႔အမ်ွ ယိုယြင္းပ်က္စီးသြားမယ္ဆိုတာကို ယန္မုန္႔ေကာင္းေကာင္းနားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီရုပ္ရည္က မင္းသားနဲ႔စစ္သူႀကီးရဲ႕အာရံုကို ယန္မုန္႔ရရွိတဲ့အထိ ၾကာၾကာရွိေနခဲ့တာကိုက ယန္မုန္႔အတြက္ ႀကီးမားလြန္းတဲ့ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာပါပဲ။"
သူမက စကားေျပာရင္းျဖင့္ အရက္မ်ားကို ပန္းကန္ထဲငွဲ႔ေပး၏။
"ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးက ဒီနိမ့္က်တဲ့အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ေတြကိုေျပာဖို႔ ရွင္တို႔နွစ္ေယာက္ကိုဖိတ္လိုက္တာပါ။"
"မရွက္ပါနဲ႔ ယန္မုန္႔။ ေျပာသာေျပာပါ။"
ေလာ္ကြၽင့္ယြမ္က အနည္းငယ္စိုးရိမ္ကာေျပာလာသည္။
နဥ္ရႈ ေနာက္တစ္ခါအသက္ရွဴ ေအာင့္လိုက္ၿပီး မ်က္နွာနီေအာင္လုပ္ၿပီးမွ ရွက္ရံြ႕စြာျဖင့္ သူမရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကို အခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္ေနလိုက္သည္။ း
"ဒါေပမယ့္ ယန္မုန္႔ရွက္တယ္...။ ေက်းဇူးျပဳ ၿပီး အရက္နည္းနည္းေလာက္သံုးေဆာင္ၾကပါဦး။"
.....
[Unicode]
{ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးရဲ့ခံစားချက်အစစ်အမှန်}
နဉ်ရှု သူ့ရဲ့ဒဏ်ရာတွေအားလုံးကို ဆွပြီးတာတောင်မှ စစ်ထူချင်းယွီက သူ့ဒေါသကိုထိန်းချုပ်ထားနိုင်ဆဲပင်။ သူက နဉ်ရှုရဲ့လက်တွေကိုဆွဲဖို့ လက်လှမ်းလိုက်ပေမယ့် သူမလက်တွေက သူမကျောဘက်မှာရောက်နေတာကြောင့် သူက သူ့လက်တွေကို သူမပခုံးပေါ်ပဲတင်လိုက်နိုင်ကာ သူက ရိုးသားတဲ့အမူအရာနဲ့ပြောလာလေ၏။
"မုယန်မုန့်၊ ကိုယ် မင်းအပေါ်ခံစားချက်ရှိနေပြီ။"
နဉ်ရှုကတော့ မျက်နှာမဲ့ခြင်းဖြင့်သာတုန့်ပြန်လေသည်။
စစ်ထူချင်းယွီက နဉ်ရှုကိုနမ်းရန်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာနီးကပ်လာတာနဲ့အမျှ နဉ်ရှု သူ့ဆီတံတွေးထွေးပစ်ချင်စိတ်တို့ပြင်းပြလာသည်။
အကုန်လုံးပြောပြီးနောက် အမှန်တရားကတော့ သူက သူမခန္ဓာကိုယ်ကိုလိုချင်ရုံသာ။
နဉ်ရှု သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကနေရှောင်ရှားဖို့ မျက်နှာကိုလွှဲဖယ်လိုက်ကာ ညှိုးငယ်စွာပြောလိုက်သည်။
"စစ်သူကြီးက ယန်မုန့်ကို ရယူဖို့ကြိုးစားနေတာလား?"
စိတ်တိုနေဟန်တစ်ပိုင်းတစ်စက စစ်ထူချင်းယွီမျက်နှာထက်မှာ ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ သူ ဘုရင်ခံမင်းသားနဲ့လုပ်ခဲ့တဲ့အလောင်းအစားက အမဲလိုက်ကစားကွဲတစ်ခုထက်မပိုပေမယ့် ဒီမိန်းမက ဒီ့အတွက်ကြောင့် ပိုပြီးလေလုံးထွားလာတယ်။ သူမသဘောက သူ့ကိုအချိန်ဆွဲချင်တာပဲ။
နဉ်ရှု သူ့ရဲ့စိတ်ရှုပ်နေမှုကို သတိထားမိသော်လည်း သူမက ချစ်စရာငတုံးမလေးလို ဆက်လက်ဟန်ဆောင်နေပြီး ကျယ်လောင်စွာအော်ပြောလိုက်သည်။
"စစ်သူကြီး၊ ကျေးဇူးပြု ပြီး ကျွန်မကိုလေးစားပေးပါ။ ရှင် ကျွန်မကိုချစ်ရင် ကျွန်မကို လေးစားသင့်တယ်လေ။ ကျွန်မတို့က လက်မထပ်ရသေးတာကို လက်ထပ်ပြီးသားလူတွေလုပ်တဲ့ကိစ္စမျိုးကို လုပ်လို့မရဘူးလေ။ စစ်သူကြီးလိုချင်တာက ယန်မုန့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လား?"
စစ်ထူချင်းယွီက သူ့ရဲ့မကျေမနပ်ဖြစ်နေမှုကိုချိုးနှိမ်ကာ နဉ်ရှုရဲ့ပခုံးတွေကို ပိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"မင်းက အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းလို့ ဒီစစ်သူကြီးက ထိန်းချုပ်မှုနည်းနည်းလွတ်သွားတာပါ။ တကယ်တော့ ဒီစစ်သူကြီးက မင်းကိုလေးစားပါတယ်။ ဒီစစ်သူကြီးက မင်းအတွက်လူရှစ်ယောက်သယ်တဲ့ဝေါယာဉ်ကိုစီစဉ်ပေးပြီး မင်္ဂလာဆောင်အခမ်းအနားဆီခေါ်မှာမို့ ကိုယ့်ဇနီးဖြစ်ဖို့ပြင်ထားပါ။"
ပိုပြီးတောင်ဆိုးသွားတယ်လို့ နဉ်ရှုခံစားလိုက်ရပြီး သူမရဲ့ရွံရှာမှုတွေကိုဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်။ သူမက ခေါင်းငုံလျက်ကပင် ရှက်ရွံ့နေသောအမူအရာဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် စစ်သူကြီး။ စစ်သူကြီး အရင်ထွက်သွားသင့်ပြီ။ ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးက နည်းနည်းပင်ပန်းနေလို့ပါ။"
ထို့နောက် သူမကလှည့်ထွက်ကာ သူမအခန်းဆီလျှောက်ဝင်သွားပြီး တံခါးကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ပိတ်ချလိုက်လေ၏။
စစ်ထူချင်းယွီရဲ့မျက်နှာက မည်းကနဲဖြစ်သွားသည်။ ထို့နောက် သူက အေးစက်စွာဖြင့်နှာမှုတ်ကာ လက်နောက်ပစ်ပြီးထွက်သွားတော့သည်။
နဉ်ရှုက တံခါးတွေစေ့ထားတဲ့ကြားထဲက အက်ကြောင်းငယ်လေးထဲကနေ ကြည့်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ သူထွက်သွားပြီးနောက် သူမ ပါးကိုပွတ်ကာ အခြေအနေကိုစဉ်းစားခန်းဝင်နေတော့သည်။ စစ်ထူချင်းယွီက ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေရတာကို စိတ်မရှည်ဖြစ်နေပြီ။ သူက သူမကို ထပ်ပြီးတိုက်ရိုက်တွန်းလှဲပစ်ချင်နေပုံပေါ်သည်။
သောက်ကောင်! သူမ ဒီနေရာကနေ တကယ်ကိုမြန်မြန်ထွက်သွားဖို့လိုနေပြီ။ မဟုတ်လို့ကတော့ သူမ အဓမ္မကျင့်ခံရလိမ့်မယ်။
နောက်တစ်ညမှာတော့ နဉ်ရှု အရက်ကောင်းအိုးတွေအများကြီးနဲ့ ခမ်းနားတဲ့စားသောက်ပွဲကြီးကိုကျင်းပသည်။ အရက်တစ်အိုးစီတိုင်းမှာ သူမ ဆေးတွေအိတ်လိုက်ကြီးထည့်ထားသည်။ ထို့နောက် အင်္ကျီလက်ကိုခေါက်တင်ကာ လက်ကိုအရက်အိုးတွေထဲထည့်ပြီး ဆေးမှုန့်တွေအရည်ပျော်သွားအောင် တက်ကြွစွာမွှေတော့သည်။
ပြင်ဆင်မှုတွေအားလုံးပြီးတဲာအခါ သူမက မြင့်မြတ်တဲ့အမူအရာဖြင့် စစ်ထူချင်းယွီနဲ့လော်ကျွင့်ယွမ်တို့ရောက်ရှိလာမည်ကို စောင့်ဆိုင်းနေလိုက်သည်။
သူတို့က အတူတူရောက်ရှိလာကြပြီး သူတို့အထဲကိုဝင်လာချိန်၌ အခန်းကိုမီးထွန်းလိုက်သည်။
နဉ်ရှု သက်ပြင်းကြိတ်ချလိုက်မိသည်။ ဒီလိုချောမောတဲ့လူတွေက စိတ်ဓာတ်မကောင်းတဲ့လူတွေဖြစ်နေတာ ရှက်စရာပဲ။
"ကျေးဇူးပြု ပြီး ထိုင်ကြပါ။ ဒီနေ့ ရှင်တို့နှစ်ယောက်ကို ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးဖိတ်ကြားလိုက်ရတာက ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးမှာ ရှင်တို့နှစ်ယောက်ကို ပြောစရာရှိနေလို့ပါ။"
နဉ်ရှုက စစ်ထူချင်းယွီနဲ့လော်ကျွင့်ယွမ်ကို ယဉ်ကျေးစွာပင် ထိုင်ရန်ဖိတ်ခေါ်လေ၏။
လော်ကျွင့်ယွမ်က နဉ်ရှုကိုကြည့်ကာပြောလာသည်။
"မင်း ဒီနေ့အရမ်းလှနေတယ်။"
နဉ်ရှု ရှက်ရွံ့စွာပြုံးကာ လည်ပင်းကိုထိလိုက်သည်။ သူမက စကားမပြောခင် သူမမျက်နှာနီလာသည်အထိ အသက်ရှူ အောင့်ထားလိုက်သည်။
"ချီးမွမ်းတဲ့အတွက် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် မင်းသား။ ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးကို အရမ်းမြှောက်ပင့်လွန်းနေပါပြီ။"
"မင်း အရမ်းလှတယ်။ တိုင်းပြည်မှာအလှဆုံးဆိုတဲ့ မင်းရဲ့ဂုဏ်သတင်းက တကယ်မှန်တာပဲ။"
စစ်ထူချင်းယွီက ပြောလာသည်။
နဉ်ရှု ခေါင်းကိုငုံ့ကာ နောက်တစ်ကြိမ် ရှက်ရွံ့သလိုပြုံးပြလိုက်ရပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမက သူတို့ရှေ့မှာပန်းကန်လုံးအကြီးကြီးတွေကိုချကာ ပြောလိုက်သည်။
"ရုပ်ရည်ဆိုတာ အချိန်ကြာတာနဲ့အမျှ ယိုယွင်းပျက်စီးသွားမယ်ဆိုတာကို ယန်မုန့်ကောင်းကောင်းနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီရုပ်ရည်က မင်းသားနဲ့စစ်သူကြီးရဲ့အာရုံကို ယန်မုန့်ရရှိတဲ့အထိ ကြာကြာရှိနေခဲ့တာကိုက ယန်မုန့်အတွက် ကြီးမားလွန်းတဲ့ကောင်းချီးမင်္ဂလာပါပဲ။"
သူမက စကားပြောရင်းဖြင့် အရက်များကို ပန်းကန်ထဲငှဲ့ပေး၏။
"ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးက ဒီနိမ့်ကျတဲ့အမျိုးသမီးရဲ့ခံစားချက်အစစ်အမှန်တွေကိုပြောဖို့ ရှင်တို့နှစ်ယောက်ကိုဖိတ်လိုက်တာပါ။"
"မရှက်ပါနဲ့ ယန်မုန့်။ ပြောသာပြောပါ။"
လော်ကျွင့်ယွမ်က အနည်းငယ်စိုးရိမ်ကာပြောလာသည်။
နဉ်ရှု နောက်တစ်ခါအသက်ရှူ အောင့်လိုက်ပြီး မျက်နှာနီအောင်လုပ်ပြီးမှ ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် သူမရဲ့ခြေထောက်တွေကို အချင်းချင်းပွတ်တိုက်နေလိုက်သည်။း
"ဒါပေမယ့် ယန်မုန့်ရှက်တယ်...။ ကျေးဇူးပြု ပြီး အရက်နည်းနည်းလောက်သုံးဆောင်ကြပါဦး။"
.....