Deanna's POV
When I opened my eyes, my room is empty. I mean my friends are not here.
They're already in the ground siguro. I think I have to grab this opportunity to go to the dorm. Gustong-gusto ko na talagang makausap si Jema and clear some things.
I tried to stand up but I can't fell my body kaya naisipan kong tanggalin ang dextrose na nakatusok sa kamay ko and I waited for a few minutes hanggang sa mawala ang pagmamanhid.
Lumabas ako ng kwarto at naabutan ang mga maids na naglilinis sa living room.
"Good evening po Boss D. Kakain na po ba kayo?" Tanong ng isa nang makababa ako.
"No manang. I'm not hungry." Sagot ko.
"Uhm, is Kuya Rick already here?" I asked and sat on the couch.
"Ah opo. Nasa labas po siya nagkakape." Pagkatapos niyang sumagot ay agad akong tumayo pero nakaramdam naman ako ng sakit sa aking binti.
"Kaya niyo po ba?" Tanong ng maid. Hindi ako nagdalawang isip na umiling.
They helped me until we get out of the house.
"Okay na ako dito. Salamat po sa inyo." I thanked them.
"Wala po yun Boss D. Kung may kailangan pa po kayo, tawagin niyo lang po kami." Magalang na sagot ng isa. I just nodded and went to Kuya Rick.
"Boss D! Kumusta naman po ang pakiramdam niyo?" Tanong nito.
"Okay na po ng konti." I replied. "Kuya, can you bring me to the dorm?"
"Naku, bilin po sakin nila Boss A na i-update sila tungkol sa kalagayan ninyo at huwag na huwag pong hahayaan na umalis ka ng bahay." Sagot niya sabay kamot sa batok.
What?! Paano ako makakaalis nito?
I took a sigh.
"Please Kuya Rick" Pagmamakaawa ko.
"Baka po magalit sila sakin at tanggalin ako sa trabaho." Kabado niyang sabi.
Think Deanna. Think.
"Okay. Ako na lang ang magmamaneho." He was shocked when I say those words.
"Baka maaksidente pa po kayo niyan. Hindi pa po talaga magaling."
Sorry Kuya Rick but I need to do this.
"Hayaan niyo po ako sa gusto kong gawin! No one can say what should I do!" I raised my voice. Halata naman sa kanya mukha ang pagkagulat sa inasal ko.
"Don't follow me and don't tell anyone about this kung ayaw mong ako mismo ang magpapalayas sayo dito." Naglakad ako papunta sa pickup at sumakay dito.
Sh*ttt! Nagi-guilty alo sa ginawa ko. It's not my intention to say those words pero I have no choice!
Kahit nahihirapan at nasasaktan, I started the engine and drove to the dorm. Iika-ika pa akong naglakad palapit sa pintuan.
I knocked.
The door opened and I saw Yumi's face.
"D-DW?" Nakakunot ang kanyang noo habang nakatingin ng diretso sakin.
"Where's Jessica?"
"Nasa loob pero ayaw niyang makipag-usap kami sa kahit sinong member ng SV." She replied.
"Just let me in." I coldly said.
"Hindi pwede." Isasara na sana niya ang pintuan pero hinarang ko ang aking paa.
"Sino ba yan Yums? Bakit ang tagal mo?" Tanong ng isang boses na gusto kong makita.
Binuksan niya ng maluwag ang door at doon niya ako naaninag.
"Anong ginagawa mo dito? Sabi nila Mika na sa mansion muna daw kayo titira." Sabi niya.
"Yeah you're right. At naparito ako dahil gusto kitang makausap." I sighed.
"Pwede ba? Umalis ka na lang at mas mabuting wag ka nang babalik dito." Sagot niya at isasara sana ang pinto pero pinigilan ko yun.
"Just give me five minutes." I pleased.
"Ayaw na naming makipag-usap na kahit sino sa inyong mga gangsters. DW, naisip mo ba na buhay din namin ang pwedeng mawala kung patuloy kami sa paglapit at pagdikit sa inyo?" Inis niyang tanong.
"Yes, your lives are in danger. Samin din Jema pero pinipili naming mas protektahan kayo kesa sa aming sarili." Sagot ko.
Napahimas siya sa kanyang mukha.
"Sorry but we really need to do this. Hindi lang para samin toh, but also for you guys." Mapait siyang ngumiti sakin at tuluyang isinara ang pintuan.
Paano naging para samin ang ginagawa nilang paglayo? Anong balak nilang gawin?
I'm confused right now!
Wala akong nagawa kundi umalis ng dorm. Dumaan ako sa isang convenience store and bought some beers.
Nagdrive ako papunta sa isang lugar kung saan tanaw mo ang buong syudad at ang city lights na rin. Kung saan malayo sa problema.
Inayos ko ang likod ng pickup at nilapag ang mga beers. Binuksan ko ang isa at nilagok ito.
"MUNDO!! BAKIT ANG DAYA MO?!" I shouted and stood up while holding the beer.
"TADHANA! PUTANG*NA MO! BAKIT KAILANGAN MONG IPAGTAGPO ANG DALAWANG TAO KUNG HINDI NAMAN SILA ANG PARA SA ISA'T ISA?! HA?!" My tears started to fall down to my cheeks.
"N-NAGMAHAL LANG N-NAMAN AKO! BAKIT KAILANGANG MAPUNTA SA GANITONG SITWASYON?!" I knelt down.
"ANG SAKIT SAKIT NA OH!" Sabay turo sa puso.
Even though I'm still not totally fine, I tried to stand up and wiped my tears.
"I just want to be with her. Forever."
___________________________
Alyssa's POV
"Hindi ba kayo marunong kumatok?" Inis na tanong ni Jema dahil agad kaming pumasok sa dorm.
"Nandito ba si DW?" Diretso kong tanong.
"Nakikita mo ba siyang nandito?" Den sarcastically asked.
Wow. Ganyan ka na nga sakin Den?
"Dumaan siya kanina dito pero agad ding umalis." Si Yumi ang sumagot.
Buti pa siya maayos sumagot.
"Saan siya pumunta?" Tanong din ni Jaycel.
"Yun ang hindi namin alam." Yumi replied. Napabuntong-hininga na lang kami.
"Okay. Thank you." Nauna na akong lumabas ng dorm dahil magiging awkward lang kung tatagal pa kami dun.
Tumungo ako sa kotse at sumandal ako dito. Sumunod din sila sakin at ginaya ang ginawa ko.
"What are we going to do?" Dismayadong tanong ni Bea.
"Wait, may dala ba kayong phone?" Tanong ni Tots.
"Oo. Anong gagawin mo sa phone?" Maddie asked. Ngumiti naman ng nakakaloko si Tots.
Aba aba. Anong balak nito?
"GPS!" Masigla niyang sagot. Na-gets naman namin agad ang point niya.
"Woah! May pakinabang ka din pala." Jaycel chuckled kaya nakatikim siya ng batok.
"Matagal na akong may pakinabang!" Sabi ni Tots.
Pumagitna na ako sa kanilang dalawa para patigilin.
"Pupuntahan ba natin si Deans o magbabangayan na lang kayo dyan?" Tanong ko na nakapagpatigil sa kanila.
"Hey guys! Na-track ko na." Singit ni Maddie na nakatutok sa cellphone. Dali-dali kaming lumapit sa kanya.
"Antipolo." I said. "Let's go!"
Sumakay na kami sa car at sinundan ang sinasabi ng GPS. It just took more than 20 minutes drive dahil mabilis akong magmaneho. Hehehe.
We saw a familiar pickup near the cliff kaya agad kong pinark ang kotse at lumabas.
Maraming beer ang nasa likod ng pickup. Hinanap ko si Deanna at nakita ko siyang nakatingin sa kawalan na may hawak pang beer.
"Linisin niyo yan. Ako na muna ang lalapit sa kanya." I coldly said and took a beer.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at uminom.
Alam kong kagagaling niya lang umiyak dahil maga ang mga mata.
"Why are you here?" Tanong ko at tumingin sa city lights.
"To forget the pain."
"Pain won't let go. Makakalimutan mo lang ang sakit ng panandalian pero hindi yan mawawala." Paliwanag ko.
"What happened?" I asked again.
"Wala." Walang emosyon niyang sagot at uminom.
"Pumunta ka sa dorm para makausap si Jema. May napala ka?" I asked again. Natigilan siya at takang tumingin sakin.
"What do you mean?"
I sighed.
"Sinasayang mo lang ang oras at pagod mo sa isang taong hindi na interesado sayo." I replied.
Alam kong tinamaan siya sa sinabi ko. Pati din ako. Hinabol ko yung taong alam kong iiwan din pala ako.
"Is that you Ate Ly?" Tanong niya. "I thought you're not going give her up? Hindi mo siya titigilan hangga't hindi siya pumapayag na mag-stay. We fought earlier because of that. Pero bakit naging baliktad na ngayon? Ako ang naghahabol tapos ikaw naman ang walang pakialam?"
I faced her.
"Deans, may pakialam pa rin ako pero choice nilang gawin yun. Para sa kapakanan at kaligtasan natin at pati na rin kanila." Sagot ko at inubos ang laman ng bote.
"Hindi naman tayo selfish dba?" Wala sa sarili niyang tanong.
"Hmm?"
"Dahil inuuna natin sila." Dagdag niya.
Oh okay. I get it.
"No, we're not. Pero we should think about ourselves first kesa isipin ang taong hindi ka naman sigurado kung kayang mag-stay sayo." I sadly replied.
"I'm sorry Ate Ly." Nakayuko niyang sabi.
"Wala yun." Ngumiti ako at inakbayan siya.
"Magda-drama na lang kayo dyan?" Singit nang kung sino pero alam kong boses yun ni Bea.
"Pft. Join us." Alok ni Deanna.
Napagpasyahan naming umupo sa likod ng pickup at doon nag-inuman.
"Teka lang." Basag ni Bea sa katahimikan. "Kinaya mong mag-drive papunta dito Deans?"
"Isn't obvious?" Kunot-noong ring tanong ni Deanna.
"Oo nga naman hehehe." Sagot ni Bea sabay kamot sa batok.
Napa-face palm na lang kami.
"Okay ka na ba?" Jaycel asked sabay inom.
"I think so." Kibit-balikat na sagot ni Deanna.
"Hindi ka pa magaling Deans. Magpagaling ka muna kahit one week lang." Sabi ko kaya lumipat ang kanyang tingin sakin.
"Pero Ate Ly, paano studies ko?"
"Kakausapin ko na lang si Dzi." I replied.
"Wag na. Kaya ko naman e. Iiwas na lang po ako sa gulo." Pagpupumilit niya. I took a deep breath and answered.
"Hayy sige. Basta wag kang hihiwalay samin." Sagot ko na nakapagpangiti sa kanya.
"So anong gagawin natin? Wala na talaga sila." Malungkot na sabi ni Tots.
"Edi we're going to show them kung anong klaseng tao tayo. Kung gaano kalakas ang taong pinili nilang iwan." Confident na sagot ni Deanna.
"Tama! Tama!" Nakipag-apir pa si Bea kay Deanna.
"But how??" Jaycel asked.
Walang nakasagot.
"Go with the flow lang. Hayaan natin kung amo ang dapat mangyari." Ako ang sumagot at uminom.
"Ibalik natin ang dating tayo." Seryosong sabi ni Deanna.
"Nice one!"
"I love your idea Deans.!
"Yun naman pala e!"
Sang-ayon namin.
We all drank the beer first before went home. Beers lang naman ang ininom namin kanina kaya hindi naman ako masyadong tinamaan. Ako ang nagmaneho sa pickup at kasama ko sina Deans at Jaycel na medyo nahihilo na samantalang si Bea naman ang nagmaneho sa dala naming kotse kanina kasama sina Tots at Maddie.
.....
Automatic akong nagising dahil sa tunog ng alarm clock ko.
I stood up and did my morning rituals. Plain white shirt, ateneo hoodie, ripped jeans and sneakers. Hindi rin mawawala ang suot kong bandana.
"Good morning! Let's eat!" Alok ni Jaycel nang makalapit ako sa kanila.
Mukhang nagkakasiyahan sila ah.
"Good morning. What did I miss?" I asked and sat beside Deanna.
Kumuha na ako ng pagkain at nagsimulang kumain.
"We are just having fun Ate." Sagot ni Deanna.
"Good mood sila e." Sabi ni Bea.
We just had a quick conversation until we finished our food. Nagpahatid kami kay Kuya Rick papunta sa school.
Pagkababa ko at ibinaba ko na rin ang wheelchair na gagamitin ni Deanna dahil hindi pa magaling ang mga sugat niya.
Inupo namin siya doon at ako na ang nagtutulak nito.
"Mga walang hiya naman ang gumawa niyan kay Boss D."
"True girl. Parang hindi natatakot."
"Pero ang papi niya pa rin."
"Ughh! Notice me MM!"
"Ang hot mo AV!"
"Marry me JDR."
Bulong-bulungan na mga estudyanteng nakaabang sa hallway. Itong si Tots at Bea naman ay todo pa-cute sa mga babae. Ngumisi lang ako at nagpatuloy sa paglalakad.
Dumaan muna kami sa Dean's office. Okay lang naman kahit ma-late kami. Hindi naman kami kayang pagalitan ng mga teachers dito hahaha.
I knocked first.
"Come in!" Rinig kong sigaw ni Dzi mula sa loob kaya pumasok na ako at sumunod naman sila.
"Good morning. Take a seat." Alok niya. Umupo naman kami.
"Good morning too."
"Good morning din Ate."
We replied.
"Kumusta ka na Deans?" Tanong niya.
"I'm okay Ate. Nagpapagaling na." Deanna replied and smiled.
"So what brings you here?" She asked again.
Nagkibit-balikat lang ang mga kasama ko at tumingin sakin.
Oo nga pala, ako nagyayang pumunta dito hahaha.
"Is it okay if Deanna is absent for one week?" Napatingin agad si Deanna sakin.
"Ate Ly naman ehhh." Maktol niya.
"Why? I'm just asking." Sabi ko at tumawa.
"Ano ka ba naman Aly okay lang yun. I know naman na she needs to rest." Sagot niya kaya lalong napasimangot itong katabi ko.
"Hindi niyo ba siya papasukin?" Tanong pa niya.
"No. I just want to ask heheh but can I ask you a favor?"
"Yeah sure. What is it?" Tanong niya.
"Announce to the whole school that no one can hold and approach us until the Battle of the Gangs takes place." I replied in a serious voice.
"You sure about that?"
"Of course." Sagot ko.
"Hindi rin ba tayo pwedeng makipag-away?" Singit ni Bea.
Tumingin naman ako Dzi at naghihintay ng sagot.
"Okay. Walang sinumang pwedeng gumawa ng gulo." She replied.
"But inside the school lang ha." Dagdag niya.
"Okay then. Thank you." Pagpapasalamat ko.
"You're going to treat me ha." Sabi niya at ngumiti.
Nako Dzi Gervacio.
"Oo na."
Lumabas kami ng office at dumiretso sa room. Wala nang mga students na nakatambay sa hallway.
Agad na binuksan ni Jaycel ang pintuan at bumungad samin ang seryosong mukha ng mga classmates samantalang nagtuturo na ang prof.
Natigilan ito at tumingin samin. Ganun din ang mga kaklase namin.
"Good morning SV." Bati nito at lumapit. "Pasok na po kayo."
Binati ko rin siya samantalang nakapoker face lang itong si Deanna.
Habang papalapit kami sa aming upuan ay mas nakakaramdam ako ng kaba. Napatingin ako kay Den sa walang emosyong nakatingin din sakin. Agad akong umiwas at dumiretso sa likod. Tinabi ko muna ang isang upuan para may pwesto ang wheelchair ni Deanna.
After that, nakinig na kami sa discussion.
.....
*Riiingggggg!*
"Get ready tomorrow because you're going to have a quiz. Dismiss." Sabi ni Prof at lumabas ng room.
Natapos ang klase pero hindi talaga kami kinausap nila Den. Nagsitayuan na ang mga students at lumabas na.
Pagkalabas namin sa room, may biglang nagsalita.
"Attention students." This is Dzi's voice.
Napatigil kami sa paglalakad at ganun din ang iba.
"Gangs are not allowed to make some riots inside the school facilities. Including regular students until the Battle of the Gangs occur."
Kanya-kanya silang komento sa narinig. Nanatili lang kaming tahimik.
"I repeat, no one is allowed to make some riots inside the school facilities until the Battle of the Gangs occur. You will be punished if you didn't follow. Thank you and god bless you all!"
"We're going home." Sabi ko at naglakad ulit.
___________________________
Den's POV
"Tama ba yung mga narinig ko? Wala nang mangyayaring gulo?" Di makapaniwalang tanong ni Ponggay matapos ang announcement ng Dean na alam naming si Ate Dzi yun.
"Oo naman. Yun nga lang, hanggang sa Battle of the Gangs lang." Sagot ni Jho.
Napagpasyahan naming umuwi na agad sa dorm pero may biglang humarang sa aming daan.
"Pwede ba kaming sumabay?"
Tinaasan ko naman ng kilay ang lalaking kaharap ko ngayon.
"We don't take no for an answer." Dagdag pa niya kaya wala kaming nagawa kundi pumayag.
"Napansin naming hindi na kayo nagkakasama ng AV na yun ah." Daldal pa ni LA. Kasama din ang mga kaibigan niya.
Halata naman dba?! Bakit tinatanong pa niya?
I need to be nice to him dahil yun ang plano nila Ara. Nabanggit na nila ito samin kagabing pagkaalis ni Deanna sa dorm. They explained it to us.
Mahirap pero dapat kayanin.
"Siguro na-realize mong sakin ka talaga in love." Napatigil ako sa sinabi niya.
Seriously?! Ang hangin nito ah! Mahal ko si AV! Siya lang! Kahit hindi kami nag-usap buong araw.
"Ang hangin ah." Sabi ko at pekeng tumawa. "Gusto lang namin na maging free. Yung malayo sa gulo."
"You know what, hindi kayo sanay sa ganitong klase ng buhay pero tuloy pa rin. Kaya naman nila kayong protektahan ah? Bakit mas pinili niyong lumayo?" He asked.
Dahil yun lang ang dapat naming gawin para magawa ang plano.
"Hmm dahil madaming gustong dumikit sa kanila at madami silang kaaway?" Hindi ko siguradong sagot.
"Nandito naman kami para protektahan kayo." Sagot niya na halos ikanganga ko.
Akala ko bang damay kami sa plano nila? O baka naman part ito ng plano nila para mas mapalapit kami sa kanila? Hayy ang gulo!
"A-ah g-ganun ba." Nauutal kong sabi.
Hay nako self! Bakit ngayon ka pa talaga nautal?
"Hahahah ang ganda mo pa din even though you're stuttering." Natatawa niyang sabi.
"Anyway, pwede ba kaming sumabay sa inyo bukas mag-lunch? Don't worry, treat namin." Dagdag niya sabay kindat.
Kung si AV lang itong kausap ko ngayon, kanina pa ako nahimatay.
"Ah sure. Kita na lang tayo sa caf?" I asked. He nodded naman.
"Pano ba yan, dito na lang kami. Thank you sa pagsabay." Rinig kong sabi ni Jho.
"Wala yun. We just want to make sure na uuwi kayo ng ligtas." Sagot ni Nico at ngumiti pa.
Nagpaalam na rin kami sa iba at pumasok sa dorm.
"Hayyy!! I can't do this guys!" Sabi ni Jema at pabagsak na umupo.
"Me too." Yumi said.
"Guys, we need to do this. Matatapos din ito okay? Kapit lang." Pag-cheer up ko sa kanila.
"Oo nga. Balang araw, SV na ang makakasabay at makakasama natin." Sang-ayon ni Jho.
"Kaya niyo pa?"
Napalingon kami kung saan nanggaling ang boses.
"Siguro." Sagot ni Celine.
"Sana huwag kayong papaapekto sa kung anong gagawing ng SV dahil sa nagawa niyong pag-iwas at paglaro sa kanila. Paniguradong magbabago na naman ang mga yun." Paalala ni Kat.
"Kilalang kilala niyo na talaga sila noh." Ponggay said.
"Oo naman. Sa tinagal-tagal ba naman naming magkakasama." Si Mika ang sumagot.
"Paano ba kayo nagkakilala? Alam mo ba ang real identity nila?" I asked.
Bumaba sila at umupo dito sa couch.
"Well, definitely yes. But for now, we can't tell you kung paano kami nagkakilala. Siguro mas maganda kung sila mismo ang magke-kwento sa inyo non." Jules replied.
Lahat kami nanatiling tahimik.
Matatagalan pa bago kami magkausap ulit. Marami pang dapat ipaliwanag bago kami maging okay. Kailan kaya yun?
"May dinner na kayo dyan. Kumain na kayo." Sabi ni Dani at lalabas ng pinto pero nagsalita si Jema.
"Teka teka, saan naman kayo pupunta? Maggagabi na ah."
"You really want to know?" Mela asked. Tumango kami.
"Sa SV Gang."