Γυρνάμε από το supermarket με σακούλες γεμάτες από όλων των ειδών τις αηδίες και τις αφήνουμε στον πάγκο. Η μαμα ανοίγει τις σακούλες και παιρνει μια ξινισμένη φάτσα.
«Τι γουρούνια Θεέ μου! Σαν τον πατέρα σας είστε! Δεν μπορούσατε να πάρετε από εμένα την υγιεινή διατροφή;!» ξεκινάει την γκρίνια η μαμα και όλοι μας παιρνουμε ένα απελπισμένο ύφος. Θεέ μου πότε θα τελειωσει η άδεια της να πάει πάλι στην δουλειά και να ηρεμήσει το κεφαλάκι μου;;
«Μαμα δεν θα τα φάμε μόνοι μας! Θα έρθει και η Jennie και άλλη μια κοπέλα και χρειαζόμαστε αποθέματα!» της εξηγώ ενώ κάθομαι σε ένα σκαμπό που βρισκεται δίπλα στον πάγκο.
«Ναι επίσης έπρεπε να πάρουμε και σκυλοτροφή για τον Fighter! Θα μας πεθάνει στο τέλος εξαιτίας του μπαμπά!» φωνάζει ελάχιστα η Lily μες τα νεύρα και εκείνη την ώρα ακούμε την πόρτα να ανοίγει.
«Τι έκανα πάλι και με βρίζεις;!» παραπονιέται ο μπαμπάς και εμεις γελάμε σε αντίθεση με την Lily που τον κοιτάζει με θανατηφόρο βλέμμα.
«Τι έκανες;! Το ρωτάς κιόλας;! Πάλι ξέχασες να πάρεις τροφή για τον Fighter και έπρεπε να πάμε τελευταία στιγμή για να του πάρουμε!!» του φωνάζει θυμωμένη ενώ εγώ, η μαμα και ο Daniel ανοίγουμε ένα σακουλάκι με ποπ κορν, από τα 5 που πήραμε, και τρώμε κοιτώντας τους λες και βλέπουμε ταινία δράσης.
«Εντάξει βρε Lily ένα μυαλό έχω και εγώ!» παραπονιέται ο μπαμπάς ενώ βγάζει το μπουφάν του και τα παπούτσια.
«Και αυτό μισό! Δεν είναι η πρώτη φορά που το ξεχνάς! Έχει γίνει άλλες τρεις φορές! Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι το κανείς επίτηδες για να τον ξεπαστρεψεις!» του λέει ενώ τον κοιτάει ύποπτα. Ο μπαμπάς χτυπαει το κεφάλι του με το χέρι του αγανακτισμένος. Εγώ έχω αρχίσει να πιστεύω ότι η Lily είναι η μαμα μου. Τόσα χρόνια μαζί με την μαμα έχει γίνει ίδια με αυτήν! Όχι σοβαρολογώ! Αντί να την ελεγχω εγώ σαν μεγαλύτερη αδερφή που είμαι με ελέγχει αυτή! Δηλαδη, σε τι κόσμο ζούμε;!
«Τι της δώσατε πάλι;! Lily γλυκιά μου μηπως οι κακές παρέες...» λέει ενώ δείχνει την μαμα και συνεχίζει... «που κανεις σε επηρεάζουν αρνητικά;;» την ρωτάει ειρωνικά ενώ κερδίζει ένα θιγμένος ύφος από την μαμα και από την Lily ένα στριφογύρισμα των ματιών της. Εγώ κρυφογελάω μαζί με τον άχρηστο— εε εννοω... τον Daniel.
«Καλά καλά μπορείτε να σκάσετε τώρα;! Μπαμπά θέλω χρήματα για πίτσες. Θα περάσουν δυο φιλες μου και δεν θα έχουμε τι να φάμε» λέω ενώ απλώνω το χέρι μου για να δώσει χρήματα αλλά το γέλιο της μαμάς μας κάνει να στραφούμε να την κοιτάξουμε.
«Δεν θα έχετε τι να φάτε;! Έχετε πάρει εδώ προμήθειες για έναν μήνα και δεν θα έχετε τι να φάτε;!» μας ρωτάει γελώντας ενώ εγώ ξινιζω τα μούτρα μου.
«Όχι γιατί θα έρθουν και αυτά τα δυο να φάνε μαζί μας» εξηγώ ενώ δείχνω τα αδέρφια μου.
«Αχ Θεέ μου! Τέλος πάντων παρτα και αφήστε με να αποσυρθώ στα ιδιαίτερα μου» λεε απαξιωτικά ο μπαμπάς ενώ μου δίνει 40$ [ δεν ξέρω πως είναι τα χρήματα εκει ] Εμείς γελάμε ενώ η μαμα τον μουντζώνει.
«Σε είδα!!» φωνάζει από τις σκάλες ο μπαμπάς και η μαμα παίρνει ένα αθώο ύφος όταν γυρνάει να την κοιτάξει δολοφονικά.
«Καλά καλά εγώ πάω επανω στο δωμάτιο μου και εσείς εμμμ συνεχίστε την διαμάχη σας!» λέω ενώ πάω επανω προκειμένου να ετοιμάσω το δωμάτιο. Μπαίνω μέσα και αρχίζω να τακτοποιω το δωμάτιο που είναι λες και έχει περάσει τυφώνας. Μόλις τελειώνω ξαπλώνω στο κρεβάτι και κοιτάω το ταβάνι σκεπτόμενη το τι είχε γίνει σήμερα.
Πφφφ δεν μπορώ να εμπιστευτώ έτσι απλά τον Yoongi... έχω ένα κακό προαίσθημα γι' αυτόν. Τώρα για όσον αφορά τους άλλους δυο, δηλαδη τον Jungkook και τον Hoseok δεν ξέρω... το βλέπω στα μάτια τους πως το έχουν μετανιώσει αλλά πρέπει να το νιώσουν γερά στο πετσί τους. Εγώ κακία δεν τους έχω, αντίθετα όσο γαϊδούρια κι αν ήταν παλιά, έχουν πλάκα. Επίσης είδα πως κοίταζε ο Jungkook την Lily και γι' αυτό θα πρέπει να τον προσέχω. Επίσης θα πρέπει να προσέχω και αυτόν τον.... πως τον είπαμε;; Α ναι! Τον Jimin! Κοίταζε παράξενα την Σονια... τέλος πάντων καλύτερα να—
«Εεε καθυστερημένη;! Θέλω τα κλειδιά της μηχανής!» διακόπτει τις σκέψεις μου το άχρηστο ο αδερφος μου αφού ανοίγει την πόρτα απότομα και ξαπλώνει πηδώντας επανω στο κρεβάτι. Γαμω το κεφάλι του!! Θα μου το διαλύσει το δωμάτιο!!
«Ρε γαμω το άδειο σου το κεφάλι πρόσεχε λίγο! Θα μου σπάσεις το κρεβάτι! Κοιτα και κανείς έτσι και με την μηχανή μου γιατί την γαμησες!!» του φωνάζω ενώ τον κοπαναω με το μαξιλάρι στο άδειο του το κεφάλι. Αυτός αρπάζει ένα άλλο μαξιλάρι και αρχίζει να με κοπανάει κι αυτός. Συνεχίζουμε να παλεύουμε άγρια την ώρα που μπαίνει μέσα η Lily.
«Εεεε αδικοοο! Θέλω και εγώωωω!» λέει όλο παράπονο και πέφτει με δύναμη επανω μας με αποτέλεσμα να πέσουμε κάτω από το κρεβάτι. Το στανιο μου μέσα!
«Η μέση μου ρε άχρηστα! Έχετε πέσει πάνω μου και... ΒΟΗΘΕΙΑ!! Δεν αναπνέω!!» αρχίζω να ουρλιάζω για την πολύτιμη ζωή μου και τα άλλα κατεβαίνουν από πάνω μου γελώντας. Γαϊδούρια!
«Έλα μωρε πως κανείς έτσι θα ζήσεις!» λέει γελώντας η Lily, ενώ συμφωνεί και ο άλλος ο μπετοβλακας. Αααα από τα χέρια μου θα πάνε!! Πήγα να κάνω κίνηση πρικειμενου να τους αποκεφαλίσω αλλά ακούω το κουδούνι να χτυπάει.
«Τυχεροί ήσασταν! Παρα πολύ τυχεροί!» τους λέω ενώ τους κοιτάω δολοφονικά. Αυτοί μου χαρίζουν ένα ειρωνικό χαμογελο και σηκώνονται από το πάτωμα.
« Εγώ παίρνω τα κλειδιά για να μην τα ξεχάσω και μολις φύγει ο μπαμπάς με την μαμα για την έξοδο τους την κάνω! » μας ανακοινώνει ενώ ψάχνει το συρτάρι που είναι δίπλα από το κρεβάτι. Ή είναι τελείως ηλίθιος ή τελειως στραβός! Εγώ ακουμπάω με το χέρι μου το μέτωπο μου και κοιτάω απελπισμένη την Lily που εκείνη την ώρα αρχίζει να γελάει.
«Γιατί γελάει αυτό;;» ρωτάει ο βλάκας αδερφος μου και γυρνάει για να την κοιτάξει με ξινό ύφος.
«Γιατί είσαι ηλίθιος! Μα καλά δεν βλεπεις τα κλειδιά που είναι δίπλα στο φωτιστικό;! Λίγο να σήκωνες τα άσχημα μάτια σου και θα τα έβλεπες!!» τον κοροϊδεύω και αυτός γυρνάει και τα βλέπει σοκαρισμένος.
«Δεν τα είχα προσέξει!! Σου ορκίζομαι ότι δεν ήταν εδώ κάτι λεπτά πριν που είχα κοιτάξει!!» απολογείται ενώ τα παίρνει στα χέρια του.
«Ναι ναι λέγε εσυ! Εγώ όταν μπήκα στο δωμάτιο εκεί ήταν!» μας διαφωτίζει η Lily και συμφωνώ μαζί της γελώντας.
«ΡΕΕΕ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΣΟΥ ΡΕ ΑΦΕΡΕΜΕΝΗ!!» ακούω την φωνή της μαμάς ξαφνικά από κάτω να με φωνάζει και γουρλωνω τα μάτια μου. Αφηνω ένα επιφώνημα ξαφνιασμου και με ταχύτητα πιο γρήγορη και από του Flash κατέβηκα κάτω. Θε αφήσω ασχολίαστο το ότι πήγα να δω τα ραδίκια ανάποδα στις σκάλες!
«Ηρθααα!!» φωνάζω μόλις κατεβαίνω και τους πλησιάζω. Τα κορίτσια και οι γονείς μου τινάζονται από την τρομάρα τους.
«Πας καλά αγάπη μου;! Τι ουρλιάζεις;! Επειδή εσυ είσαι κουφή δεν σημαίνει ότι είναι και οι υπόλοιποι!! Έλεος!!» με μαλώνει γλυκά η μανούλα μου ενώ τα κορίτσια, μαζί με τον μπαμπά μου, γελάνε. Ο Fighter με πλησιάζει και του χαϊδεύω το κεφάλι.
«Ορίστε ρε! Αυτός τουλάχιστον με αγαπάει!» λέω δήθεν πληγωμένη και κάθομαι κάτω προκειμένου να τον πάρω αγκαλιά αλλά με μυρίζει και φεύγει. Ε όχι! Φύγε ρε! Φύγε και εσυ όπως τους άντρες! Ακούω τους άλλους να γελάνε και το ίδιο κάνουν η Lily και ο Daniel μόλις βλέπουν το σκηνικό.
«Ορίστε! Ούτε ο Fighter δεν σε θέλει! Τι άλλη απόδειξη θες πια;!» με κοροϊδεύει ο Daniel και εμένα μου έρχεται μια σατανικη ιδεα. Χαμογελάω πονηρά αλλά μετά παίρνω ένα δήθεν αθώο βλέμμα λέγοντας του γλυκά.
«Αδερφουλη μου;; Θυμάσαι τι μου έλεγες το πρωί;; Ξεχνά το!» αυτός με το που το ακούει του κόβεται το γέλιο και με κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια.
«Όχι! Έλα ρε Jessica! Και εσείς ρε γουρούνια τι την κοροϊδεύετε!! Αυτό το αθώο κορίτσι δεν το λυπάστε καθόλου;! Παλιάνθρωποι!!» τους μαλώνει ο Daniel και εγώ του γνέφω ικανοποιημένη. Έτσι μπράβο!
«Ποιο αθώο κορίτσι;;» ρωτάει ο μπαμπάς και κοιτάζει γύρω γύρω. Α στο καλό! Εγώ τον κοιτάω με το κάτω χειλος έξω και του γυρνάω την πλάτη αρχίζοντας να απομακρύνομαι.
«Έλα εδώ βρε! Μην φεύγεις!» λέει ο μπαμπάς γελώντας και συνεχίζει...
«Σοβαρά τώρα θα πας να κλειστείς στο δωμάτιο σου;!» εγώ τον αγνοώ και πάω προς την κουζίνα κερδίζοντας κάποια γέλια. Κάποια στιγμή, την ώρα που μπαίνω στην κουζίνα τον ακούω να λέει γελωντας ένα «Α είπα κι εγώ!». Εγώ χασκογελάω και αρπάζω τα φαγητά που θα φάμε.
Βγαίνω από την κουζίνα με γεμάτα χέρια και αρχίζω να κατευθύνομαι προς τις σκάλες.
«Κορίτσια ελάτε!» τις φωνάζω και έπειτα συνεχίζω... «εσείς να φύγετε κάποια στιγμή!» λέω ενώ απευθύνομαι στους γονεις μου και ακούω ένα «Ναι!» μόλις ανεβαινω τις σκάλες.
[....]
«Σοβαρά τώρα;!» ρωτάει σοκαρισμένη η Jennie και εμείς γνεφουμε έτοιμες να κλάψουμε.
«Μα καλά γιατί να το κάνουν αυτό;! Δεν ντρέπονται;! Γιατί να χωρίσουν τέτοιον ερωτα;!» ρωτάει η Σονια με δάκρυα στα μάτια και μολις τελειώνει η ταινία πάω και κλεινω την τηλεόραση.
«Ααααχχχ άδικος ο κοσμοοοοος! Πάει ο Ντρειιιιιιικ!! Και ήταν και κούκλος πανάθεμά τον!!» άρχισε το μοιρολόι η Lily και εγώ πέταξα λίγα από τα απομεινάρια των ποπ κορν στην τηλεόραση.
«Δολοφόνοιιιιιιιι!!» φωνάζω και κοπενιεμαι στα μαξιλάρια.
«Ρε δεν πάτε καθόλου καλά...» λέει ο Daniel μόλις ανοίγει την πόρτα του σπιτιού.
«Α μπα επέστρεψες;;» τον ρωτάω ειρωνικά και αυτός μου ανταποδιδει με ένα εξίσου ειρωνικό χαμογελο.
«Όχι είμαι στον δρόμο ακόμα! Να σας πω ξέρετε τι ώρα έχει πάει;; Πως θα επιστρέψετε σπίτι σας;;» με ειρωνεύεται το άχρηστο στην αρχή αλλά έπειτα στρέφει την προσοχή του στις άλλες δυο. Η Σονια και η Jennie κοιτάζονται μεταξύ τους και μετά κοιτάνε εμένα. Εγώ τις κλείνω το μάτι και γυρνάνε να τον κοιτάξουν με ένα πλατύ χαμογελο.
«Εδώ θα κοιμηθούμε!!» λένε με μια φωνή και ο Daniel γουρλώνει τα μάτια του. Ούπς!
«Τι πράγμα;! Ωωω ελάτε τώρα!! Δηλαδη θα πρέπει να ανεχτώ τέσσερα χαζά κορίτσια;! Μαμα, μπαμπά που είστε όταν σας χρειάζομαι;!» διαμαρτύρεται ενώ πέφτει δραματικα στον καναπέ και διακριτικά παίρνει στην χούφτα του λίγα ποπ κορν που είχαν μείνει. Εγώ στριφογυρνάω τα μάτια μου μόλις τον βλέπω να τα βάζει στο στόμα του με κλειστά τα μάτια ενώ τα κορίτσια γελάνε.
«Σήκω Drama Queen και τραβά για ύπνο!» τον κοροϊδεύω ενώ τον τραβάω να σηκωθεί αδιαφορώντας για τα μουγκρίσματα δυσαρέσκειας του.
«Άντε ρε χοντρέ!!» του φωνάζω και αυτός ενοχλημένος σηκώνεται. Με κοιτάει με ένα θιγμένο ύφος ενώ σηκώνει την μπλούζα του ώστε να μου δείξει τους κοιλιακούς του.
«Συγνώμη μόλις τώρα αποκάλεσες χοντρό αυτο το θεσπέσιο κορμί;;» με ρωτάει ενώ με κοιτάει με ένα δήθεν απογοητευμένο ύφος. Εγώ σταυρωνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος ενώ τον κοιτάω με το ένα φρύδι σηκωμένο. Αυτός βγάζει ένα «Τς!» και ανεβαίνει τα σκαλιά αγνοωντας μας που έχουμε σκάσει στα γέλια.
[....]
«Και όπως είπαμε εε;; Πρόσεχε τον!» επαναλαμβάνω για χιλιοστή τριτη φορά στην Σονια για το θέμα: Park Jimin... αυτή αναστενάζει από αγανάκτηση και την ώρα που πάει να με βρίσει, χωρίς να καταλαβαίνω τον λόγο, ακουμε ξαφνικά τον Daniel να φωνάζει από το δωμάτιο του «Σεξ κάνετε και αναστενάζει;!» και σκάει στα γέλια ενώ η Σονια, αφού ξεπεράσει το μίνι σοκ, πάει σίφουνας προς το δωμάτιο του. Εμείς ακούμε ένα δυνατό επιφώνημα πόνου και καταλαβαίνουμε ότι τον κοπάνησε. Ωραίες στιγμές ζω! Ω Θεέ μου! Πως θα μπορέσω να τους κυκλοφορήσω ολους αυτούς μαζί;!
***********************
⭐️Hi Little Stars⭐️
Τι κάνετε;;❤️
Πραγματικά λυπάμαι που δεν ανέβασα το κεφάλαιο αυτό το Σάββατο αλλά δεν μου ερχόταν έμπνευση με τίποτα...😢😢
Ελπίζω να σας άρεσε!!
Τα λέμε στο επόμενο, φιλακιαα💋💋