ve derse başlamış olduk . derste öğrendim ki meğerse herkes önceden bu sıralarda oturan insanlarmış benimle neden konuşmadıkları belli oldu sınıfta tek 1. Sınıf bendim ve 2. Sınıftaki herkesle ortak ders alıyordum gerçekten daha ne olabilir ki diye düşünürken bunu öğrenmemde işin süsü olmuştu .Hoca dersi bitirmişti bütün ders boyunca uyuyan serhat ders bittiği anda hemen uyanmıştı gerçekten nasıl bir insan diye düşünüyordum, o da bu sırada yüzüme bile bakmadan bir anda arkadaş topluluğuyla sınıftan ayrıldı.
Açıkçası onun bir arkadaşı olduğundan bile şüpheliydim. Beni rezil edip yüzüme bile bakmadan sınıftan ayrılması daha da acınasıydı, ama bir yandan da gittiği için sevinmiştim ders arasını'da onunla geçirmek benim için ayrı bir rezillik olabilirdi .Etrafa bakınıp duruyorken yanıma bir kaç kişi geldi ve boş ver takma sen onu, o her yeni gelene böyle davranır diye lafa girdi .Ben hiç sinirlenmemiş sanki onu boğmak istemiyormuşum gibi yok ya takmadım dedim. O da bu arada ben Arda dedi
Ben : çok memnun oldum. Ardanın yanında bulunanlardan biri de
bende: buse yanımdaki güzelde selin dedi ben de tekrardan tanıştığımıza sevindim dedim
Arda: ee sen nerelisin nereden gedin?
Ben: İzmit'tenim oradan geldim
Selin: bayağıda uzakmış dedi
Buse: uzak olsun işte üniversitedeyiz kızım dedi biraz hayatımızı yaşayalım
Ben: dimi ama bazen uzaklaşmak en iyisidir,kendi ayaklarının üzerinde durup bir şeyler için çabalamak en güzelidir derken
Arda:değişik bir bakışla, sanki hayatımı anlamış gibi tam olarak bu dedi.Hayatımın bir cümlesi olsa bu cümle olurdu diye söylendi.
Onun bu cümleden bana bakışında ve katılmasıyla ortak bir yaşam benzerliklerimiz olduğunu düşünmüştüm o sırada sınıfa giren bir erkek topluluğu dikkatimi çekti ve tabi ki gelen Serhattı ona ne kadar bakmak istemesem de gözlerim kayıyordu, içimden bakma bakma bakmaa diye geçiyorsa da iç sesim o yanımdayken hiç susmuyordu ve o an ona baktım yeşil gözleri gözlerime değmişti o nasıl sınıfa giriş tarzıydı sanki arkasından bir fon müzikle girmiş gibiydi onun bana bakışlarıyla kafamı direk çevirdim.Giderken yüzüme bakmayan çocuk geldiğinde
"oo sert kız arkadaş edinmiş demek" diye seslendi
Arda: sakin ol serhat o artık bizimle diye seslendi
Serhat: ona sadece baktı sanki dediklerini hiç duymamış gibiydi
Ardanın böyle demesi hoşuma gitmişti sonuçta sınıfın ezik sert kızı olmak istemiyordum. Özellikle de 1. Sınıftayken Serhat arkadaşlarıyla biraz daha takılıp onları yollamıştı, arkadaşları yanımdan geçerken ilginç bir şekilde selam vermişlerdi bana tabi ki şaşkınlık içindeydim kendi kendime beni nereden tanıyacaklar sonuçta ayakta yürüyen kabalık ve şımarıklık itişmemizden sonra benden bahsedecek değildi ya ama ondan her şeyi bekliyordum artık.
Benden yine olmadığım özellikteki kişilikle bahsetmiş olabilir, ne demişti acaba benim için sert kız, sinirli kız, falan mı bu konuyu çok düşünmemeye çalıştım düşündükçe merak ediyorum ve aklımda farklı senaryolar kurup benden nasıl bahsettiğini merak ediyordum bu sırada arkadaşları sınıftan çıktı ben onların bakışlarına tepkisiz kalmıştım tabı ki onlarda yüzümdeki şaşkınlığı anlamış olmalılar ki bir şey demeden devam ettiler
Selin: onlar sana selam mı verdiler bana mı öyle geliyor?
Ben : galiba öyle kafa salladılar dedim.
Buse: vayy kızım onların şimdiye kadar serhattan başkasıyla konuştuğunu yada selam verdiğini görmedim ilk günden iyi salladın dedikodu dünyasını dedi.
ben ne dediğini tam anlamamıştım ta ki 2. Ders bitip dışarı çıkana kadar derste buse, selin ve arda yanımda oturmuşlardı serhat geldiğinde başka bir yere geçmişti bile sınıftan dışarı çıktığımda herkes bana bir değişik bakar olmuştu hatta birinin yanımdan geçerken sert kız dediğini duydum gibi bunun nedenini bilmiyordum kızlara sormaya kalmadı...
Selin:kızım bak Buse'nin dediği çıktı, geldiğin gibi okulu salladın herkes duymuş derste olanları ve onların sana selam verdiğini dedi.
ben bunu neden bu kadar abarttıklarını hiç anlamadım altı üstü bir kafa sallamaydı üstelik tanımadığım insanlar tarafından ve uyuz Serhat'ın arkadaşları tarafından. Bu isteyeceğim son şeydi serhattan ve arkadaşlarından olabildiğince uzakta sadece okul ve derslerimle yanımdaki arkadaşlarımla seneyi bitirmeyi düşünüyordum ama bu pek mümkün olmayacak gibiydi.
Çünkü serhat her an aklımdaydı öylesine kaba bir tipi aklımda tuttuğumdan kendimi suçluyordum. Ve kafa dağıtmak için Evde oturup derslerimle ilgilenmeye çalışıyordum, o sırada annem aramıştı açtım ve konuşmaya başladık annem okuldaki gunlerimin nasıl geçtiğini sorduğunda tabı ki normal gidip geldiğimi, bir kaç arkadaş edindiğimi söyledim
Annem :iyi barı kızım o kadar uzakta olmana gönüm el vermiyor be kızım özledim seni dedi
Ben:bende sizleri özledim aman annem burada sorun yok sen düşünme beni
Annem: nasıl düşünmiyim be kızım kendine iyi bak derslerini çok çalış hemi kızım öyle gezmekti, tozmaktı, gece geç çıkmaktı yok derslerine bak dedi.
ben tamam dedim ve telefonu kapattık. Annem oradan bile bana müdahale ediyordu ama anne yüreği işte diye düşünmüştüm uzakta olduğumdan mı biraz yumuşamıştım özlemden mi, yoksa bazı şeylerin farkına varmışlığından mı bilmiyorum hala kendimi bulma çabalarındaydım. O ara telefon çaldı arayan
Buse: Ahsen naber? dedi
Ben: iyiyim senden dedim ama arkadan müzik sesleri geliyordu
Buse: kızım hadi biz dışardayız okulca toplandık parti var gelsene dedi
daha yeni annemden uyarı almıştım üstelik evde pijamalarla otururken baya rahattım ders çalışıyordum
Ben:ders çalışıyorum ya siz eğlenin dedim
Buse: Kızım gel biraz hayatını yaşamak istemiyormuydun ev demi yaşayacaksın hayatını dedi. Aslında haklıydı,annem yeni uyarmıştı ama onun bu mesafeden bile hayatımı yönlendirmesini istemiyordum "peki tamam hazırlanıp geliyorum dedim."
Daha önce hiç partiye gitmediğim için nasıl giyilir, ne yapılır bilmiyordum yeni hayatımdaki yeni ortamlar.Beni biraz tedirgin ediyordu ama yapmak da istiyordum kendi tarzıma göre giyindim ve çıktım. Buse çoktan konumu atmıştı parti kapısının önündeydim, içeri girdiğimde buseler beni görüp direk el salladılar yanlarına gittim Arda, Selin, hepsi oradaydı derken karoke sahnesini gördüm buse'ye " eee hani partiydi şarkıyı biz mı söyleyeceğiz " dedim.
Arda: merak etme böyle daha güzel oluyor, bizde partiler genelde böyle olur dedi.
bu arada gerçekten çok güzel olmuşsun bir kez daha güzelliğin gözümü aydınlattı dedi
Arda her daim içimi rahatlatmayı başarabiliyordu, çok iyi bir insandı, ama bu sözlerden sonra biraz utanmıştım etrafa bakınıyordum ki Serhat'ı arkadaşlarıyla beraber içeri girerken gördüm o anki şaşkınlıkla bunların burada ne işi var ya diye sitem ettim.
Selin: e buse okul partisi dedi ya onlar her partiye gelir dedi
Buse öyle dediğinde onun da geleceği kısmı atlamış ve benim de tamamen aklımdan çıkmıştı.ondan uzak olmak gerçekten zordu
Arda: neyse sen moralini bozma bir şey olmaz bugün arkadaşları var yanında sana bulaşmaz dedi .
Ben: göreceğiz dedim
Oradan biri yanımıza gelip hadi bakalım isimleri alalım diye seslendi
Ben:ne ismi bu?
oradan Selin: evettt en heyecanlı kısıma geldik, şimdi isimlerimizi bir kağıda yazıp kura çekeceğiz dedi.
Ben: ne kurası ?
Selin: isimlerimizi yazıp bu kavanoza atacağız erkekler ve kızlara ayrı kavanoz var.Partinin 1. Kuralı hepimizin ismi kavanozda olmak zorunda o yüzden yaz bakalım dedi
ben: ee sonra diye sordum
selin: bir kız bir erkek olmak üzere aynı anda isimler çekilecek yanında kim çıktıysa onunla beraber şarkı söyleyeceksin ve söyleyeceğin şarkıyı da sistem belirleyecek dedi
Ben: vayy baya iyimiş heyecanlıymış dedim ismimi yazıp kavanoza bıraktım kavanozu tutan çocuk; " hadi bakalım eğlencenin ve şansın buluşmasına varmısınızzz " diye bağırdı ardanın kağıdı kavanoza atarken ki bakışlarını hissedebiliyordum benimle şarkı söylemek istediğini anlamıştım aslında, ama onu kırmak istemiyordum bu yüzden bilmemezliğe gelip etrafa baktığım sırada Serhat'ı gördüm bir anda yeşil bir okyonusa düşmüş gibiydim, gözlerimizin birleştiği anda kalbim hızla atıyor ve ellerim titrer gibi oluyordu. Bakışları sanki ruhuma işliyordu
o sırada uzun uzun bakıştık kendimi ona bakmaktan alıkoyamıyordum o da gozlerini kaçırmadan sürekli bakıyordu. Birkaç saniye bakışmamız ellerimin titremesine yetmişti o sırada
Buse: nereye bakıyorsun sen diye söylendi ben küçük bir telaş ve sesimin tizliğiyle...
" ne yok hiçbir yere bakmıyorum öyle gözüm dalmış, dedim ve tekrar etrafa bakındım gözümü serhatın masasından ayıramıyordum. Arkadaşlarıyla gülüyordu
bir yandan da elindeki içeceği yudumluyordu o gülüşü.. elleri, gözleri, uzaktan ne kadar da iyi gözüküyordu. Ama içe gelince çok kaba kendini beğenmişin, bilmişin tekiydi. Bunları hatırladıkça sinirleniyordum. O sırada kuralar çıkmaya başlamıştı çocuklar önceden bunu yapmış olsalar da heyecanlıydılar tabi bende, kim çıkacaktı? hangi şarkıyı söyleyecektim? merak ediyordum. Bu güzel bir etkinlikti sahneye çıkanlardan, okula yeni gelenler varsa önce birbirleriyle tanışıyorlardı kaynaşma partisi gibiydi.
sırayla tüm masa kalkıp şarkı söylemişti neredeyse solonun yarısı bitmişti ve ben hala sahneye çıkmamıştım, derken kura çekildi ve isimleri toplayan kişi yani
Eren: Ahseeennn bilgin diye seslenmişti heyecanla sahneye çıktım. Kiminle şarkı söyleyeceğimi çok merak ediyordum. Eren o sırada diğer ismi çekti ve Meteee sezgin diye seslendi. Direk serhata baktım evet çok gıcıktı ama hep aklımdaydı belki onunla şarkı söylerim diye düşünmüştüm, o an fark etim ki ortam bir anda sessizleşti ve herkes kafasını serhatın masasına doğru çevirdi o sırada ne olduğunu tam anlamadan serhat yanında ki arkadaşıyla bakıştı ve ayağa kalktı, yanıma sahneye doğru geldi.
Sahnede olduğum için olan heyecanım serhat gelince kat ve kat artmıştı. Mete arkadaşıydı ve ismi okununca kalkmaya bile yeltenmemişti kimse isimden başkasının sahneye gelmesine bir şey demedi. Yılların partisi aynı kuralla devam ederken serhat'ın bunu bozmasına kimse sesini çıkartmamıştı.Serhat bana doğru gelirken gözlerini hiç ayırmamış ve hafif bir tebessümle yanıma doğru gelmişti.Ellerini ellerimin yanına doğru uzatınca ben direk ellerimi oradan çektim.
Serhat: gülümseyerek sakin ol "sert kız" mikrofona uzandım dedi . yine ve yeniden konuştuğumuz anda beni herkesin önünde utandırmaya çalıştı ama bu sefer beni herkesin önünde utandırmasına izin vermeyecektim
Ben de geri kalmayıp :
Asıl sen sakin ol "bay kaba" arkadaki mikrofon için geri çekildim, aynı mikrofondan söylememizi beklemiyordun herhalde dedim.Ve bilgisayardan söyleyeceğimiz şarkı geldi. Gerçekten bu kadar tesadüf olabilirdi diye düşünüyordum, bu şarkıyı çok seviyordum ve onun gözlerine bakarak bu şarkıyı okumak benim için çok özeldi..
Serhat: Cem Adrian buz üstünde demek. Ne kadar da ironik, istersen elini tutayım da buz üstünde düşme dedi ve gülümsedi uyuzluğundan yine bir şey eksiltmemiş oldu
ben : ne münasebet hadi söyleyeceksek söyleyelim bitsin şu tantana artık
serhat: peki "sert kız" dedi ve sözlere girdi
beraber o kadar çok uyum içerisinde söylüyorduk ki , şarkı boyunca birbirine dolanmıştı ruhlarımız, çözülmeyen bir düğüm gibi. Ayrılmamıştı gözlerimiz, o an sanki sadece ben ve o vardık. Dünyanın, yanımdakilerin, hiçbir şeyin değeri yoktu, sadece o ve ben... her yer kararmıştı o yeşil gözleri parlıyordu Dünyamdaki tek renk onun gözleri olmuştu bir anda.
Ondan bu kadar nefret ederken nasıl Dünyalar kadar da sevebilirdim bu normal bir şey olamazdı ellerimiz birleşmiyordu ama kalplerimiz ve ruhlarımızın dolanmasıydı o an. Bana bakışlarında ki derinlik yeşil bir okyonus'ta boğulacakmışım gibiydi. bir an sadece sustuk ve hissettik ne kadar süre bakıştığımızı bile bilmiyorum ben onda kaybolmuşken, uzaktan bir ses geldi..
Arda: Ahsen çok güzel söyledin, gelsene artık dedi . O anki dalgınlığımı saklamak için hemen sahneden inip arkadaşlarımın yanına gittim. O durumda daha fazla ayakta duramazdım o ana bu kadar kapılmışken olmazdı. Kızlara gidebilirmiyiz? artık dedim.
Buse: aaa ama yeni geldik kızım efsane söylediniz hem o neydi öyle dedi
Ben: yaa işte normal söyledik gidelim, yeter bana bu kadar parti dedim
Buse: yeni geldik ama ya karokeden sonra Dj var .Bozma işte dedi selinde aynen diyerek ona katıldı.
Arda: tamam dur, sen iyi misin?
Ben: evet ben iyyim sadece hemen buradan çıkmak istiyorum
Arda: peki tamam sen çık ben ceketimi alıp, geliyorum. Ben bırakırım seni dedi
Ben o an ki nefes darlığımla hemen dışarı çıkıp, nefes almak istedim.Kapının önünde ardayı beklerken bir anda biri kolumdan çekti, ne olduğunu anlamadan serhatla burun buruna gelmiştik. Ne kadar uzaklaşa bilirdim ondan? tüm ruhum ona aitken ne kadar idare edebilirim? o olmadan, güneşi görmeden nasıl yaşaya bilirim? gecem gündüzüm olmadan ....
Ben hayretler içindeyken
Serhat: sen kimle gittiğini zannediyorsun? Sence o sahnede olan şeyleri bir tek ben mi hissettim bundan sonra senden ayrı kalabileceğimi mi zannediyorsun? Anlamadım mı kızım senin kalbin artık bende benim ki de sende! dedi
Ben gerçekten çok şaşırmıştım kendime gelmem biraz zaman almıştı
Serhat: niye öyle bakıyorsun bir şey söylesene "sert kız " sertliğini gösterip olmaz diye bağırıp çağırsana diye bağırıyordu
Ben ne diyeceğimi bilemiyordum donup kalmanın tam anlamıyla hayata geçmiş haliydim. O sırada arda geldi ve ceketi bulamadım da...
Arda: ne oluyor burada Ahsen iyi misin sen? dedi
O sırada serhat elindeki telefonu yere fırlatıp..
Serhat: sus tamam mı sen hep suuss dedi arabasına binip hızlıca uzaklaştı ben arkasından serha...
Arda: ne oluyor Ahsen ?
Ben: artık gidelim lütfen hiç iyi değilim sonra konuşalım olur mu?
Arda: peki tamam sen nasıl istersen
Ve arabayla beni eve bıraktı ardayla yolda tek kelimebile konuşmamıştık o kadar
yıpranmışgörünüyordum ki halimden anlamış olmalıydı. Yol boyunca düşündüğüm tek şeyserhattı o anki hali, onu öyle çaresiz bir çocuk gibi görmek gerçekten çok zoruma gitmişti ama ben dahakendi içimdeki duyguları bile bulamamıştım bu halde onunla olsam nasıl bir insan olurdum. Evet ona çok aşıktım, onu görünce tüm bedenim titriyor gibioluyordum, ama kafam çok karışıktı kendimi bulmak için çıktığım bu yolda iyicekaybetmiştim bendimi artık kendime bile hiçbir sorunun cevabını veremiyordum ...