Kinabukasan ay nagising akong mahapdi ang mga mata. Tinignan ko ang sarili sa salamin at nakitang mugto ang mga mata. Napabuntong hininga nalang ako.
Hindi ko napagilang umiyak kagabi dahil sa nangyari. Hindi ko maintindihan si Nate. Ganon niya ba tratuhin ang taong gusto niya? Napailing nalang ako sa naisip at bumangon para maghandang pumasok.
Habang nagsasabon ay napansin ko ang brasong bahagyang nangingitim. Magkakapasa ata dahil sa higpit ng hawak kagabi ni Nate. Napangiti nalang ako ng malungkot bago tinapos ang pagliligo. Nang makapag ayos na ay agad na akong umalis para pumasok.
Pagkarating ko sa trabaho ay kumunot ang noo ko sa nakita sa desk. Isang rose at paper bag ng isang mamahaling coffee shop sa baba. Hindi na ako nagtaka kung kanino galing ito, kay Nate, wala nang iba pa. Mas maaga pala siyang dumating kesa sa akin.
Hindi na ako nag inarte pa at kinain ko na ang cheesecake at inubos ang kape dahil hindi pa naman ako nag aalmusal. Tumayo ako para itapon ang basura nang bumakas ang pinto ng opisina ni Mr. Wren at iniluwa siya nito. Hindi ko siya pinansin at bumalik sa pwesto ko nang dumaan ako sa tapat niya ay hinawakan niya ang braso ko kaya napaigik ako.
Nilingon ko siya at nakita kong nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa braso ko. Sinundan ko naman ang tinitignan niya at nakita ang brasong bahagyang nangingitim. Binawi ko ito at dumiretso sa mesa ko at kunwaring inabala ang sarili sa pagbabasa. Sinulyapan ko siya at nakitang nandoon pa din siya at nakatayo.
Lumingon siya sa banda ko kaya agad kong binawi ang paningin at ibinalik sa binabasa. Lumapit siya sa gawi ko at lumuhod bago marahan na hinaplos ang braso kong nasaktan.
"Did..... A-am I the one who did this?" he whispered while looking at my arm.
Dahan dahan naman akong tumango at tinitigan siya. Mariin siyang pumikit at mahinang nagmura bago tumayo at pumasok sa opisina niya.
Hindi naman nagtagal ay lumabas siya at pumunta ng pantry. Pagkabalik ay dumiretso siya sa pwesto ko at muling lumuhod.
Dinampi niya ang panyo niyang nakabalot sa yelo sa braso ko. Nakatuon doon ang atensyon niya habang marahan niyang dinadampi ito.
"S-sorry...." mahinang usal niya.
"Ha? Ano yon?" tanong ko kahit narinig ko naman.
He looked at me with his brows furrowed, and I looked back at him innocently. He growled before saying it again. "I said, I'm sorry."
I smiled and caressed his hair. Inangat niya naman ang paningin sa akin. Kaya inilagay ko ang kamay sa pisngi niya at tinitigan siya sa mata.
"Ganyan dapat, Nate. Learn how to say sorry. Kung alam mong ikaw ang nagkamali. Hindi mo naman ikamamatay ang humingi ng tawad e," marahang wika ko at nginitian siya.
Yumuko siya kaya inilagay ko ang isa ko pang kamay sa pisngi niya para iangat ang mukha niya sa akin.
Nakangiting nakatitig ako sa kanya. Ang gwapong nilalang naman nito. Hindi tuloy ako makapaniwalang may gusto siya sa akin. Sa akin na simple lang naman at walang maipagmamalaki.
"Sorry din, Nate. Kung naging ganon ang asta ko kagabi." he smiled at him and hold my hand that's resting on his face.
"Its okay." aniya at unti unti na niyang inilalapit ang mukha sa akin.
Kaunti nalang at maglalapit na ang mga labi namin, "Good morning--- Ay!"
Agad kaming lumayo sa isa't isa. At nanlalaki ang matang lumingon ako sa pwesto ni Leon. Oo, siya ang dumating. Napapikit at dumukdok ako sa mesa sa hiya. Habang si Nate naman ay nakaluhod padin sa tapat ko at minamasahe ang sentido.
"What the hell, Leon?"
"Hehehe.... Sibat na pala ako!" aniya at dali daling umalis.
Inangat ko ang ulo mula sa pagkakayukyok at sinulyapan si Nate na nakangisi sa akin kaya muli akong bumalik sa pagkakadukdok sa lamesa na naging sanhi ng pagtawa ni Nate. Lihim din akong napangiti habang nakayuko sa lamesa.
Nagtatype ako ng reply sa nag e-mail na gustong magpa-appointment kay Mr. Wren nang marinig kong bumukas ang pinto ng opisina niya.
Naglakad siya palapit sa akin at tinaasan ko lang siya ng kilay habang seryosong nagt-type.
"Let's date."
Kung may kinakain lang sana ako ngayon ay nasamid na ako. Mabuti nalang at wala naman. Tinignan ko si Nate at nakangiti lang siyang nakatingin sa akin habang nakapamulsa. Sandali pa akong nag isip bago pumayag.
Sinend ko na ang reply ko sa e-mail bago pinatay ang computer at inayos ang gamit. Sabay kaming naglakad papuntang elevator. Nang makasakay at kaming dalawa lang ang nasa loob ay tahimik lang kami. Ako, ay nakatingin sa numerong nagbabago bago, habang siya, ay hindi ko alam. Hindi ko siya sinusulyapan ng tingin.
Inalis niya ata ang kamay mula sa bulsa niya kaya bahagyang nasanggi ang kamay ko. Kinuyom ko naman ang kamay ko dahil sa gulat. Nang tumunog ang elevator indikasyon na nandito na kami sa tamang palapag ay bigla niyang hinawakan ang kamay ko. He intertwined our hands together. While his other hand is still on his right pocket.
So, ganito pala ang feeling ng holding hands while walking? Napangiti ako sa naisip.
"So, saan mo gustong pumunta?" pagbasag niya sa katahimikan.
Napaisip naman ako at lumingon lingon sa paligid. Napangisi ako sa naisip
"SM!" I exclaimed.
Nakita kong bahagya siyang nag alinlangan pero agad din namang ngumiti at tumango.
Tignan ko ang relo ko at nakitang mag a-alas dose na.
"Let's eat lunch first before we wander." saad niya na tinanguan ko naman.
Sa SM Fairview namin napiling pumunta. Actually, ako lang talaga.
Nang makapag park siya ay pumasok na kami sa loob. Bumungad agad sa amin ang maraming kainan.
"Saan mo gustong kumain?" tanong niya at hinuli ang kamay ko para hawakan.
"Uh.. ano, sa McDo nalang!"
"Mabubusog ka ba doon?" kunot noong tanong niya.
"Oo naman 'no! Favorite ko kayang kainan yon! Kahit nga sa food court lang tayo tumambay sulit ka na, e."
Hindi naman na siya umangal at dumiretso na agad kami sa McDo. Kaonti palang ang mga tao dahil masyado pang maaga kaya magkasama kaming pumila para pumili ng kakainin.
Pero ako, sigurado na ako sa order ko. Iyon naman ang madalas kong order-in dito eh.
"Chicken fillet with fries akin." bulong ko sa kanya at inabot ang bayad, pero tinanguan niya lang ako at hindi inabot ang bayad ko.
Sinabi niya ang order ko na ginawa niyang dalawa at dinagdagan pa ng ilang pagkain.
Nang makaupo kami at inaantay ang pagkain ay sinermunan niya ako. "I can pay for our food. Its our date so its all on me."
Napanguso naman ako sa narinig pero tumango nalang din para wala nang gulo. Nang dumating ang order namin ay sinimulan na naming kumain. Hindi naman nagtagal ay natapos na kami.
Magkahawak kamay kaming naglalakad habang nagpapatunaw ng kinain. Nang mapadaan kami sa cinema at nakita ang mga showing na movies.
"C'mon. Let's watch." aniya at hinatak ako palapit sa ticket booth. Napili niyang movie ay ang tungkol sa isang mafia boss na nainlove sa isang ordinaryong babae. Maganda ito dahil hindi lang siya basta action, may lovestory pa.
Ako na ang nagprisentang bumili ng snack namin kahit na kakakain palang naman. Mas maigi nang ready kesa hindi, 'di ba?
Nang mamatay ang ilaw ay nagsimula na ang palabas. Marami rami ang nanunuod. Maganda kasi ang trailer kaya maaakit kang panuorin ito.
Sa kalagitnaan ng storya ay doon naganap ang matinding bakbakan. Nang malapit nang matapos ay singhot ako nang singhot. Naiiyak ako sa eksena. Grabe yung pagmamahal ng babae sa lalaki na kahit masaktan siya nito ay hindi niya pa din magawang iwan. Martyr man pakinggan pero iba iba tayo ng way kung paano magmahal.
Pagkatapos ng movie ay agad din kaming lumabas. Ako naman ay mamula mula pa ang mga mata galing sa pagkakaiyak. Inakbayan ako ni Nate kaya napalingon ako sa kanya nakita kong nakangisi siya kaya hinampas ko siya sa dibdib.
"What?" he chuckled.
Iningusan ko lang siya saka nauna nang maglakad. He called me still laughing, pero hindi ko siya pinansin.
Nakahalukipkip akong naglalakad nang maramdaman ko ang braso niya sa balikat ko. Pinigilan niya akong maglakad at pinaharap sa kanya. He put his hand on my cheek and gently caress it.
"Don't cry, okay? I don't wanna see you cry." I pout before I gave him a small smile.
Inaya ko siyang tumawid kami sa Fairview Terraces dahil mas maganda doon. Umakyat kami sa rooftop at hinatak ko siya papasok sa loob ng mall.
Inaya ko siyang maglaro na hindi naman niya tinanggihan.
Masaya naming pinalipas ang oras sa paglalaro. Nang dumilim na ang kalangitan ay napagpasyahan naming tumambay at magpahangin.
"Thank you, Nate."
He looked at me and smiled, "No, thank you. Thank you for making me experience all of these." he said and held my face. He slowly leaned and pushed his face towards me when I put my palm on his face and pushed him away.
"PDA, bossing!" I said and winked at him before I run away from him.
He shook his head in disbelief while smiling before he stood up and walk his way towards me.