Paggising ko tinignan ko agad kung anong oras na before bumangon.
Timecheck: 5:00am.
Ok ang aga kong magising. Well mas better ng maaga kesa ako ang hinihintay. Bumangon na ako at inayos ang higaan ko tsaka pumasok ng banyo para simulan ang morning routines ko. Pagkatapos ay bumaba na ako at pumunta na sa kusina. Nakita ko si mom at dad doon magkatulong na magluto ng breakfast namin.
"Good morning mom, dad." I greeted them. Nagulat ko yata sila dahil napahawak sa dibdib niya si mom. I chuckled at their reactions.
"Good morning princess, can you wake our Sitty up? Ihahanda na namin tong breakfast natin." Mom ordered and I nodded and head to Sitty's room and knocked on her door.
Kumatok ako ng tatlong beses sa pinto ng kwarto niya bago pumasok only to find out na tulog pa siya. Napairap na lang ako. Kahit kelan tulog mantika talaga itong babaeng 'to.
"Hoy tulog mantika! Sitty bangon na dyan! May lakad tayo ngayon remember? Hoy bangon na! " panggigising ko sa kaniya pero no epek kasi nagtalukbong pa siya ng unan sa mukha. Ayaw mong gumising ha!
"Aba! Sige sabi ni Paulo pag di ka daw bumangon dyan aalis na siya---" di ko na natuloy yung sinasabi ko dahil bigla siyang tumayo pero dahil tatanga tanga at excited siyang makita crush niya kaya ang ending? Nahulog po siya sa kama!
Tawang tawa ako sa itsura niya ngayon na nakasalampak sa sahig habang hawak ang pwet niya at ang sama ng tingin sa akin tapos nagpout siya.
"Ate Acie naman eh!" Nakapout niyang sigaw sa akin. Natatawa kong inalalayan siyang tumayo dahil as a responsible cousin-bestfriend I know masakit talaga yung bagsak niya.
"Ayan kasi excited makita si crush nafall ka tuloy sa kama mo." natatawa ko pang sabi sa kaniya na nakapout pa din. I'm trying not to laugh again kaya sinabihan ko na siyang mag ayos tapos bumaba na.
Pagbaba ko nakasalubong ko pa si dad na paakyat sa hagdan. Tumigil siya sa pag akyat ng makitang pababa na ako.
"Ano yung kumalabog sa taas Acie?" Tanong niya and I burst in laughter after I remember Sitty's epic wake up.
"W-wala po yun dad excited lang po si Sitty na makita yung crush niya kaya nahulog siya sa kama." sagot ko kay dad habang natatawa pa din.
Nangunot saglit ang noo niya tapos natatawang napailing na lang tsaka bumalik sa kusina. Sinundan ko naman si dad tyaka gumawa na ako ng pang snack namin mamaya. Which is bunwich. Sandwich na hindi tasty bread ang gamit kundi burger bun kaya bunwich tapos ang laman is vegetable salad and beef patty with col - slow dressing. My favorite. Saktong pagkatapos kong ihanda yung mga bunwiches na ginawa ko ay ang pagdating ni Sitty kaya sabay sabay na kaming kumain.
Pagkatapos naming kumain ay nag ayos na kami ng sarili dahil maya maya ay darating na sila tita Camille.
Ilang minuto pang lumipas ay dumating na nga sila at sumakay na kami sa van. Bumili muna kami ng bulaklak tsaka kandila bago pumunta sa sementeryo.
Pagdating namin sa puntod nila mommy ay agad kaming nagtirik ng kandila at inilagay ko na yung bulaklak sa ibabaw ng puntod nila at umupo ako sa damuhan. Nasa likod ko naman sila mom, dad, tito, tita at sila Sitty at tahimik na nagdadasal. Napayuko ako ng ulo ko at napaiyak na naman but this time tahimik lang akong umiiyak. Ayokong mag alala sa akin ang mga kasama ko.
Mommy, daddy I miss you so much na po. Sorry at hindi ako madalas makadalaw sa inyo. Hanggang ngayon di ko pa din matanggap ang pagkamatay niyo. Bakit kayo pa po kasi yung nawala? Bakit hindi na lang ako? Sorry po if I'm thinking about that but I just can't help it. Mahal na mahal po namin kayo. Namimiss na namin kayo. If only I can bring back the time sana hindi pa kayo patay ngayon.
Tahimik lang akong umiyak ng umiyak habang nakatungo ang ulo ko at nakaupo sa gitna ng dalawang puntod ng dalawang taong pinakamamahal ko. Si Mommy Celine at Daddy Wilson.
***
Pagkatapos namin sa sementeryo ay dumaan kami sa sikat na simbahan dito sa Vigan, ang Vigan Cathedral na nakatayo na noong panahon pa ng mga Espanyol. I mentally rolled my eyes. Ok? Pake ko? Paki hanap. Psh. I hate history, really.
"Ang ganda talaga ng simbahang to no ate Acie?" Namamanghang turan ni Sitty na nakakapit sa braso ko habang abala ang mata niya sa pagtanaw sa makalumang tanawin ng simbahang to.
"Psh. Bakit ang hilig niyo sa mga makaluma? Ano mapapala niyo dyan? Mababalik niyo ba yang history na yan? Psh." Walang gana kong tugon at sinipat sipat ang mga gamit doon. Aisht! ang alikabok! Hindi ba nila nililinisan dito?
"Nakakasuka ang amoy at kapaligiran dito. Tara na nga. Wala naman tayong mapapala sa mga basurang kasaysayan ng mga bagay at kwento dito." Dagdag ko pa na kinangiwi ng ngiti ni Sitty.
"Past is past. Bakit ba kailangan nating balik balikan yan? Nakakasawa at nakakairita ng ulit-ulitin. Dapat nga tong mga to sinusunog na--" hindi ko natapos yung sasabihin ko pa sana at hindi ko na din naituloy na hawakan yung isang lumang libro doon na nasa tabi ng isang estatwa ng anghel dahil biglang tumunog ng malakas at nakakatakot ang kampana ng simbahan.
Tatlong sunod sunod na tunog ng kampana ang narinig namin at lahat ng mga taong nasa loob ngayon ng simbahan ay napatingin sa kampana sa taas at maski yung mga nasa labas ng simbahan ay napatigil sa paglalakad dahil sa nangyaring biglaang pagtunog nito ng malakas at nakakakilabot.
"Wag kayong matakot. Pasensya na pinaglaruan kasi ng kapatid ng isa sa mga sakristan namin ang kampana ng mga patay." Rinig naming paumanhin ng isang padre na galing lamang sa likod ng altar pagkatapos ng pagtunog ng kampana.
Napahinga naman ng maluwag ang mga taong nandito at ang iba pa ay nagtawanan dahil siguro ay kinabahan sila sa nangyari. Kahit naman yata sino eh. Napahinga na lang ng malalim para pakalmahin ang sarili.
"That was so creepy. Akala ko kung ano na yun." natatawang sabi ni Sitty. I want to laugh at it too but it feels like sobra akong naapektuhan sa nangyari. I should stop overthinking from now on. Nabigla lang siguro ako kanina.
I calmed myself down and namasyal at nagtingin tingin pa kami sa loob ng simbahan. Hindi na ako nagsalita dahil baka tumunog ulit yung kampana dahil baka ayaw nito sa mga sinasabi ko. Tinatakot ko na naman ang sarili ko. I brushed all my thoughts away ng mag aya na si tita Camille na pumunta naman daw kami sa Syquia Mansion at doon mamasyal.
We nodded our heads and we started walking our way outside the church ng mapatingin ako sa lugar kung saan ko nakita yung lumang libro kanina pero wala na yun doon. Siguro kinuha na nung padre kanina. I shrugged at the thought.
Naglibot libot lang kami tapos bibili ng pagkain para sa meryenda at kumain kami sa isang resto na malapit para sa lunch kanina at pagkatapos ng whole history tour namin eh sa wakas ay napagpasyahan na naming umuwi para makapagpahinga dahil bukas ay babyahe daw kami papuntang San Catalina para dalawin sila lola doon dahil matagal tagal na din ng hindi kami nakabisita ulit doon.
Last time na nakabisita kami doon ay nung bago namatay sila mommy at daddy dahil doon kami nagcelebrate ng christmas at new year at sana ay pati birthday ko pero hindi na nila inabot pa. Ok so much of the reminiscing... Going back to reality.
Nang umuwi na kami ay diretso pahinga na kami dahil nakapagdinner naman na kami sa labas at kailangan pa naming mag ayos ng mga dadalhin bukas sa San Catalina. Inayos ko na muna yung gagamitin at dadalhin ko bukas bago matulog para wala ng problema bukas at baka may makalimutan pa akong dalhin kung bukas ko pa aayusin yung mga gamit ko. Nang matapos ako sa pag aayos ay pumunta ako ng banyo to brush my teeth and to take a shower tapos ay nagbihis ako ng pajama at loose t shirt tsaka ako nahiga sa kama at natulog na. Good night.
***
Naalimpungatan ako ng may tumatapik ng mukha at balikat ko at dahil nagising na ako tinignan ko kung sino yung tumatapik sa akin and I saw Sitty with Paulo and Pauline in my bedside. Shit!
Dali dali kong tinignan yung oras at mas lalo akong nagpanic ng makitang 7:30 na dahil ang usapan ay 8:00am ay babyahe na kami papunta kila lola. Agad akong bumangon at kinuha na yung mga gamit na gagamitin ko at pumunta na ng banyo at nagmadaling maligo.
Pagkatapos kong maligo ay nagbihis na ako at nagmamadaling bumaba sa kusina at kumuha na lang ng isang bread at dumiretso na sa van. Ako na lang pala talaga ang hinihintay nila. Nakakahiya!
"Ok lang yan Acia. Naiintindihan naming napasarap ka ng tulog kaya nalate kang magising kaya wag ka ng mahiya dyan." Tapik sa akin ni tita Camille habang tumatawa. Tinanguan nila akong lahat na sang ayon sila sa sinabi ni Tita kaya ngumiti na lang din ako ng tipid at yumuko.
Ilang segundo lang ay nagsimula na kaming lumarga at nagbyahe. Actually, hindi naman malayo ang San Catalina dito sa Vigan eh kaya ilang oras lang ay nandun na kami.
Pagkalipas ng halos dalawang oras ay nakarating na din kami ng San Catalina pero syempre kailangan pa naming bumiyahe ng ilang kilometro pa bago kami makarating sa bahay nila lola. Pagdating namin sa barangay kung saan nakatira sila lola ay tumigil kami sa isang malaking bahay na medyo narenovate na pero kita pa din ang pagiging makaluma niyon pero maganda.
I miss childhood but I still hate history. So much for that, nakita kong may nag aabang na sa amin sa labas ng bahay na dalawang binatilyo na naka damit pang magsasaka.
Tinulungan nila kaming dalhin yung mga gamit namin papasok sa bahay. Pagpasok namin sa bahay nila lola ay napabuntong hininga ako. It is still beautiful as ever. Maganda pa din ito tulad ng dati kahit medyo may mga pagbabago na lalo na sa ilang mga furnitures at pagkakaayos ng mga iyon.
Makaluma ang disenyo nitong bahay pero malinis at maaliwalas tignan.
Napaisip tuloy ako kung sinadya ba nilang maghistory tour kami hanggang ngayon?
"Oh mga apo, Camille, Danny, Art, Arrianne buti at nakarating kayo ng maayos. Labis kaming nangulila sa inyong muling pagbabalik at pagbisita sa amin rito sa San Catalina. Matagal tagal ding hindi tayo nagkita kita eh." Naku naman tong si lolo at lola kung makapanagalog ha ang lalim eh.
"Ang lalim nun mmy, namiss din po namin kayo ni ddy, kamzta naman po kayo dito? " tanong naman ni tita Camille kay lolo at lola sabay halik sa pisngi nila at mano na din. Pati kami nagmano na din kila lolo at lola.
"O siya pasok kayo, upo muna kayo dyan sa sala at magpapakuha ako kila Onyok ng pwede niyong makain ngayon dahil hindi pa tapos magluto si Carling sa kusina." Sabi naman niya sa amin tsaka kami umupo sa sofa dito sa sala.
"Onyok!"tawag naman ni lola dun sa binatilyong tumulong sa pagbitbit sa mga bagahe namin kanina.
"Ito na pala si Onyok? Aba'y, tignan mo nga naman oh ang laki mo na ahh!"sabi naman ni mom na manghang mangha habang nakatingin dun sa Onyok.
"Opo tita. Salamat po. Ano po pala yun 'la?" Sagot naman niya sabay kamot batok.
"Dalhan mo nga kami ng makakain at maiinom para kila Camille at sa mga apo ko. " utos naman ni lolo dito na kaagad namang tinanguan at sinunod nito.
"Lola, pwede po ba muna kaming pumunta sa kwarto namin? Gusto na po muna kasi naming mag ayos kunti." Pagpapaalam namin nila Sitty kila lola at lolo.
"Sige mga apo, alam niyo naman na kung asan ang mga kwarto niyo di ba?" Tumango naman kami sa tanong ni lola at umakyat na kami sa hagdan papunta sa mga kwarto namin.
Someone's POV
"Siya na talaga iyon." Sambit ng isang matandang babae sa isang babaeng nasa edad 35 anyos na.
"Ina, oras na ngunit alam nating maninibago siya sa panahong iyon." Tugon naman ng anak niyang babae sa matanda na tila nag aalala.
"Wala tayong magagawa, siya lamang ang ginusto ng tadhana upang mailigtas ang señor." Wika naman nito ng seryoso.
"Sana magtagumpay siya." Huling wika ng ginang tsaka sila nanahimik lahat.
******
Acia's POV:
Nandito ako sa kwarto ko ngayon. Itong kwartong to ang palaging ginagamit ko tuwing bumibisita kami dito kila lola.
Maganda siya pero makaluma ng slight. Rinenovate na kasi at nilagyan na nila ito ng modern touch tulad ng kama at ng sofa na nasa gilid malapit sa balkonahe.
Naayos ko na yung mga gamit ko sa closet at heto ako pinagmamasdan ang mga features ng kwartong to.
Loving history and antiques isn't my thing ever but my mommy taught me to appreciate them for my sake daw but that appreciation thing vanished from my thoughts when they were murdered after attending an antique auction.
Habang nakaupo ako dito sa kama ko dito sa kwarto at nagmumuni muni ay may kumatok sa pinto kaya napabalik ako sa wisyo ko.
"Come in." Sabi ko sa kumakatok sa pinto and with my order ay pumasok si Sitty at Pauline and they wandered their eyes to the whole room examining every details and amusement were now registered to the pair of their now sparkling eyes.
"Huy!" I snapped at them. They turned their gazes at me and jumped their way towards me with excitement. Seriously, what's with them? Para silang mga ewan. Sorry for the term but they really look like it.
I looked at them with my brows raised up.
"Ate Acie, pwede dito kami makitulog mamaya? Please?" Sitty pleaded using her infamous puppy dog eyes on me. I raised a brow at them like asking them what they mean and explain. Pauline did the honor to explain their sides.
"Ang ganda kasi ng room mo medyo primitive and may touch pa din siya ng antique display even though may modern touch na kaya we want to feel the vibes here kaya sige na please ngayon lang naman eh." Explanation niya and she also did puppy dog eyes to me. Seriously? Mas lalong silang naging cute. I mentally rolled my eyes with the thoughts in my head. I activated my ever so unresistable charm and spoke.
"But it's still my first night here again after so many years." I said pouting at them. My childish side. The puppy dog eyes that was plastered earlier in their faces vanished instantly after what I did and I saw them disappointed.
"Ok fine. Forget it. By the way do you love the design of your room?" Pauline said with a disappointed and defeated face while asking me that.
I smiled at my victory and I hugged them before answering their question.
"Well, you know I hate antiques but since it has a touch of modernized culture. It's fairly pretty." I sincerely answered which they flinched.
"Wow ha! Fair rate lang? Compared to our room? Your room is more stylish than ours." OA ah.
"OA ha.. But, alis na kayo may gagawin pa pala ako and I need you to get out." Sabi ko sa kanila na nagsingusuan pero sumunod naman. Pagkalabas nila lumapit ako sa bag ko at kinalkal ko yun at kinuha yung binili kong stick-o kahapon na sinadya ko para ngayon.
Pinalabas ko talaga sila para solo ko yung stick - o kasi for sure pagkinain ko to na nandito sila ubos to in just a snap pero dahil sa madamot ako sa pagkain kaya akin lang to!
Binuksan ko na yung stick o tsaka kumuha ng isang piraso tapos humiga ako sa kama at nilagay ko sa bag yung lalagyan ng stick o para kapag may pumasok dito sa kwarto izizipper ko lang yung bag ko at safe yung pagkain ko.
Favorite ko to e. Kain lang ako ng kain ng stick o ng pagtingin ko sa lalagyan ay yung gilid na lang yung meron at it is still intact and well organized pa kaya nakakahinayang na sirain.
Inuuna ko kasi munang ubusin yung mga nasa gitnang layer before the sides.
Nagpangalumbaba ako habang iniisip kung kukuhaan ko yung side part na last layer or not. Nakakahinayang yung ayos e. I was taken aback when someone knocked on the door. Iyong halos gustong gibain na yung pinto sa pagmamadali.
"Teka lang po. Wag atat." Sagot ko sa kumakatok sa pinto sabay lakad ko patungo doon.
But I instantly raised my brow ng pagbukas ko ng pinto ay walang tao sa labas. Tinignan ko yung hallway waiting for a sign of human movements pero wala talaga eh. Weird.
Pumasok na ako ulit sa kwarto at sinara na yung pinto ng bigla akong mahilo at unti-unting nagdilim ang paningin ko.
Pagmulat ko ng mata ko, tumambad sa akin ang isang lalaki na matipuno at well built ang katawan na nakatayo di kalayuan sa akin at nakatalikod sa akin. Katulad niya ay nililibot ng mata ko ang lugar kung nasaan ako.
Ano to? Panaginip? Sino tong lalaking to sa harap ko? Anong ginagawa ko dito?
Ilan lang yan sa mga tanong sa utak ko habang pinagmamasdan at sinisipat ang paligid hanggang sa magtama ang mga mata namin. My heart skipped a beat and my eyes widened at the sight of the man.
Wow ang gwapo naman po nito hahaha.
Yan ang nasa isip ko ng makita ko yung mukha niya. Shet naman oh! Umayos ka self!
"Sino ka?/Who the hell are you?" Sabay naming tanong. Ako yung nag english at siya yung nagtagalog.
Nagulat ako ng slight to hear his accent. Yung parang yung ginamit na accent nila Paulo at Sanjo sa shoot namin ng El Salvacióné ang accent niya. Baritone voice that speaks alot like he is a leader, commander or general who's asking a criminal about his/her assault or crime. Hearing his voice sent shivers down my spine.
Tumingin ulit ako sa kaniya and now I can see irritation and bewilderment in his eyes.
"Sino ka? Isa ka bang espiya? Bakit ako nandito? Anong lugar ito? Papaanong nakakapagsalita ka ng wikang Ingles? Saan ka natuto ng wikang iyan?"
*********
ES1894