بدأت نور تجهز للكليه قاطعها صوت الباب عمر : ممكن ادخل
نور بهدوء: ادخل
دخل عمر رأسه بس من الباب واتكلم بدهشه : انتى لحقتى تخلصى لبس
نور بتعجب : هو انا بخترع الذره على شان أتأخر
ضحك عمر بمشاكسه : لا يا عم زويل يلا بينا
نور : على فين
عمر : الكليه كمل بضحكه ولا الهرمونات المصريه هتشتغل وتسيبى الكليه
نور بضحكه وهى بتقرب منه : لا ما تخفش بس مش هينفع توصلنى انت نسيت ان محدش هيعرف اننا متجوزين
مرر صوابع ايده فى شعره : امممم معاكى حق تمام طيب نتمشى سوا ولما نقرب نوصل كل واحد يمشى لوحده
نور بتعجب : نتمشى كنت فاكره ان معاك عربيه
عمر بهدوء: صح بس بحب امشى لو تحبى ناخد عربيه
نور ببسمه: لا خلينا نشم هوا
فى الطريق اتكلم عمر بهدوء : نور انتبهى لنفسك وبلاش احتكاك كتير بناس متعرفهاش وخاصتا الشباب ولو قابلتك اى مشكله متنسيش إنى معاكى تعالى فورا ليا حتى لو موضوع بسيط
نور بضحكه وهى بتحرك أيديها بعشوائية: مش ناسى توصينى على الساندويتشات كمان عمر انا كنت عايشه حياتى كلها فى برطانيا ومتعوده انى اتعامل مع ناس غريبه وشباب
عمر وهو بيحط أيده فى جيبه: عارف بس برضو انتى مسؤليتى وخايف عليكى بذات إنى اعرف الشباب هناك وكمان ياريت تخففى ضحك وكلام مع كل الناس يعنى استنى لحد ما تتعرفى عليهم بعدين كونى صداقات مش على طول كده تاخدى عليهم
نور بملل : اسمع انا طبيعتى إنى مش بصاحب بسرعه بالنسبالى اختيار الصحاب مش زى اختيار الفساتين انا لما بختار صاحب بديه ثقتى ودى مش حاجه ساهله انت بس كنت اول إستثناء فى الموضوع
عمر بابتسامه : طمنتينى غمزلها بمرح هنكمل من هنا للكليه كل واحد لوحديه بس متنسيش فى اى مشكله تجينى
ابتسمت نور وهزت رأسها بالموافقه
كمل عمر الطريق للكليه
مشيت نور بسرعه مش عايزه تتاخر على المحاضره خبطت جامد فى ولد ووقعت على الارض نور : انا اعتذر سيدى
الشاب بسخرية : حقا هل استضمتى بى صدفه يا صغيره كلا لا اصدق
نور بتعجب : عفوا لم أفهم
الشاب كتف أيديه بملل : انها حركه قديمه تستضمين بالشاب ونظرات العيون وباقى ذاك الفلم القديم وكمل بالمصرى حاجه تخنق
وقفت نور بعصبيه : انت بتستهبل
الشاب بدهشه : مصريه
نور: اسمع انا خبط فيك من غير ما اقصد واعتذرت من باب الذوق بس مش اكتر ولو كان عندى فكره بخيالك المريض ده مكنتش اعتذرت
الشاب العصبيه وصوت عالى: خيال مريض لا والله يعنى انتى مكنتش تقصدى
زفرت نور بضيق : بقولك ايه بلاش صوتك يعلى عليا
قاطعها الشاب بتريقه : ليه بقى هتردى عليا ولا هتضربينى
نور ببرود: كان نفسى بس للأسف تربيتى متسمحليش إنى ارد عليك
اعتدل الشاب فى وقفته بعصبيه : انتى يا بتاعه انتى مين اصلا علشان تكلمينى كده
نور : انا انسان حاجه كده بتعرف تعتذر وتفهم فى الذوق الواضح انك ماعرفهوش
الشاب : انتى مش عارفه انا مين انا جمال محمود عز الدين
نور بملل : حصلنا القرف بمعرفتك وابعد كده علشان عندى محاضره
ضرب جمال الحيط بقوه وعنيه بتلمع من العصبيه بدء الطلبه تتفرج
نور بهدوء: المفروض إنى أخاف كده صح
جمال بيحاول يمسك أعصابه وبيكلمها وهو بيدوس على اسنانه : بلاش تخلينى اخرج من شعورى بدال ما اعمل حاجه متعجبكيش
نور بهدوء: اسمع انا معنديش وقت اضيعو معاك ونصيحه منى الرجوله مش انك تعلى صوتك على بنت
مشت نور ووقف الكل فى صدمه مش اقل من صدمه جمال حد اتجرء يرد عليه وكمان بنت ضحك بعصبيه ده باين كده انها هتكون سنه حماسيه بصوت عالى : ماذا هل يريد أحد ان يعرف ماذا حدث او أحدكم يرغب فى الشجار
بسرعه بدء الطلاب فى البعد عنه ابتسم جمال : وانا قلت كده برضو
مفيش وقت والجامعه كلها كانت بتحكى عن البنت العصبت جمال رغم انه محدش فهم كلامهم بس كفايه انها عصبت جمال وردت عليه
كان وقت المحاضره أتأخر وتمنعت نور من المحاضره قعدت فى الكافيتريا بغضب زوده نظرات الطلاب ليها بسبب موقفها مع جمال
: طيب القمر قاعد لوحده ليه
وقفت نور بصدمه من صوت جنى وقبل ما ترد كانت جنى بتحضنها بقوه جنى: وحشتينى يا جزمه من غير رباط
ضحكت نور وهى بتبعدها : دلوقتى احضنك ولا اضربك ولا ايه
جنى بضحكه وهى بتقعد جنب نور: وحشتيني
نور بلوم : كان تليفونك مقفول ليه كنت خايفه عليكى وفكرت انك لسه زعلانه
جنى بابتسامه : انا مش زعلانه منك
نور بفرحه: كنت عارفه
قطع كلامها حركه ايد جنى وهى بتكمل زعلانه دى كلمه صغيره انا هيجينى الضغط منك بس اعمل ايه بحبك كله من قلبى الصغير الضعيف ده
ضحكت نور : بس انتى بتعملى ايه هنا
رجعت جنى بضهرها على الكرسى وهى بتقول : مكنتش هعرف اقعد فى لندن من غيرك قعدت اتحايل فى بابا وافق انى اكمل مع حضرتك فى فرنسا
نور بفرحه : جد انتى نقلتى ورقك لهنا
قالت جنى بغرور مصطنع : طبعا من حقك تتصدمى مش الكل بيقدر يلاقى صحاب ذىى
قبل ما ترد نور قاطع كلامها وقفت بنت قدام مقعدهم
البنت بغضب : هل انتى من اغضبت جمي
نور بعدم فهم : من جمي ذاك
الفتاه بملل : أعنى جمال هل انتى من اغضبته
جنى بفضول: نور ايه الحكايه
زفرت نور بضيق : ده واحد غبى طلعلى وهذقته
البنت بعصبيه: انا اتحدث معكى
مسكت جنى ايد نور تمنعها من الكلام : والله لتسبيلى الطلعه دى
جنى بجديه : ومن تكونين يا آنسه
ردت البنت بفخر : انت حبيبته
جنى طلعت منديل : خذى هذا
البنت بتعجب : ما هذا
جنى ببرود وهدوء:ا مسحى به دموع حبيبك الذى ارسلك
اضربت البنت الطربيزه بقوه و بصوت عالى : كيف امكنك هل انتى مجنونه
وقفت جنى العصبيه : إذا لم تزهبى الان بدلا من استخدام المنديل لمسح دموع حبيبك سوف تحتاجينه لمسح كرامتك
البنت بغضب : ايتها الوقحه
ردت نور: جنى هذا يكفى وانت اذهبى من هنا
البنت بعصبيه: انتن حقا مجانين
لاحظت نور جمال وهو بيتقدم نحيتهم
نور بضيق : كملت
البنت : ماذا قولتى تحدثى بصوت عالى
جمال بفضول: ماذا يحدث
رفعت نور شنطتها ومسكت ايد جنى : حبيبتك غاضبه لاجلك
جمال بسخريه: هل قلتى انك حبيبتى
سكتت البنت بإحراج
جمال بغضب: كيف تجرؤين
وقفت نور: انا لا احب هذه المشاكل عن اذنكم
جنى : يلا نمشى يا نور دول شكلهم جوز مجانين
جمال ببتسامه: اسمك نور
نور: اظن ده ميهمكش مشت نور هى وجنى
جنى بضحك: بقى العسل ده هو جمي ملكيش حق تزعليه
نور بتريقه : عسل
جنى بهيام: عيون عسلى واسمر وشعر بنى وجسم رياضى وشيك وباين كده شخصيه ده كريمه بالعسل مش عسل بس
ضحكت نور : طيب يلا بينا المحاضره بتاعتى بدءت
جنى: طيب يا ستى روحى انتى انا لسه معايا كام مشوار كده
نور : طيب نروح سوا
جنى: مش هينفع انتى لازم تلحقى محضراتك انا لسه بدرى يلا سلام نتقابل على الغدا
كملت نور الطريق للمحاضره بعد يوم طويل طلعت تمشى وقفت عربيه فخمه قدامها وفتح الشباك جمال: ما تيجى اوصلك بدال ما تمشى
مشت نور من غير ما ترد اتعصب جمال ومسك ايدها :بلاش البرود ده انا مش بحب التجاهل ومش هسمحلك تقللى منى
نور ببرود : نزل ايدك
نزل ايده : انتى تعرفى كام واحده بتحلم انى اسلم عليها مش انى اوصلها
نور: لا واضح بدليل انك جيتلى تعرض خدماتك
جمال بضيق: وبعدين
نور: ولا قبلين بص انا مش عايزه مشاكل فبلاش شغل العيال الصغيره ده
مشت وسابت جمال واقف بعصبيه
رجعت البيت بعد ما قلعت الطرحه وفكت شعرها البنى الناعم
اتصلت جنى : حبيت افكرك انك عزمانى على الغدا ولا ايه
نور بضحكه : لا والله مش المفروض انتى العزمانى
جنى : لا طبعا حضرتك متجوزه وفى شهر العسل كمان يعنى اكيد مريشه وانا يا حبت عينى عليا شبه الديك المنتف شويه وهشحت يقبى مين اليعزم التانى
نور بضحكه: أقسم بالله لولا انك كنتى فى نفس مدرستى كنت لا يمكن اصدق انك اتعلمتى بره مصر
جنى بفخر: يا روحى انا شربت من النيل يعنى عندى مناعه من التغيير
كملت كلام وضحك قاطعها دخول عمر
نور : تمام اكلمك بعدين
جنى بضحكه : ايوا اكيد الباشا شرف اه منكم يا ستات لحقتى تبيعينى علشان البيه دخل ماشى يا ختى سلام انا اخد قلبى المكسور مع كرامتى المجروحه فى كيس حبى ليكى وامشى
ضحكت نور بصوت عالى : خلاص انا العزماكى
جنى : دانا بهزر هو انا اقدر اعيش من غيرك يلا سلام
فضلت نور تضحك
ابتسم عمر بتعب: مين دى البضحكك كده
نور بابتسامه : دى جنى صحبتى الوحيده الحضرت فرحنا
عمر بتساؤل : هى الحضنتك فى الزفه
نور بدهشة : ايوا انت خدت بالك منها
عمر بضحكه : طبعا دى كانت بتبصلى كأن فيه ما بينا تار حسستنى انى جوز امها الشرد خواتها فى الشارع
نور بضحكه : هى دايما كانت بتفكر فى يوم فرحى وايه الهتعملو فيه بس كل ده خرب بسبب جوازى فاجأه
ضحك عمر : هى بريطانيا
نور : لا مصريه بس عايشه فى بريطانيا من زمان سكتت شويه عمر انا هقول لجنى عن حقيقه جوازنا
عمر بتعجب وهو بيشبك أيديه : ليه
نور. بهدوء : دى صحبتى وانا عرفها ومن الاحسن انها تعرف
عمر بتعب : تمام
نور بقلق: انت تعبان ولا ايه
عمر ببتسامه : لا بس بسبب تغيير الجو وكده انا متعود
نور : اكيد يعنى مش تعبان
ضحك عمر بمشاكسه : ما تخافيش
فى مكان تانى
ليندا : فرى يجب أن تتصلى بعمر
فريده وهى بتلعب بشعرها: كلا يجب أن اجعله يشتاق لي
ليندا بضجر: انت تمزحين لقد تزوج يجب أن تكونى إلى جواره حتى لا ينساكى
مسكت فريده العصير ببرود : مجرد زواج على ورق
ليندا بفضول وهى بتقرب من فريده : انتى لم تقابليها اليس كذالك
فريده بغرور : طبعا لما اقابلها ولما أريد مقابلتها
ليندا بحماس: لقد شاهدتها اليوم كانت تمشى بجوار عمر وعندما اقتربو من الجامعه انفصلو
ضحكت فريده بسخريه: يا الله لم تستطع أن تكمل الطريق إلى الجامعه كيف ستكمل سنه كامله
ليندا : انها جميله حتى أنها اثارت فضول جمي
فريده بصدمه : ماذا جمي كملت بقهر لا يهم فعمر لا يهتم بالجمال اليوم سوف نخرج سويه لن اسمح لتلك الحمقاء ان تأخذه منى بعد كل ما فعلته
ليندا بملل وضيق : ولما كل ذالك تذوجيه فحسب لما الانتظار عام كامل
فريده بضيق : وماذا افعل لو حرم عمر من الميراث لانه أغضب والده بهذا الزواج
ليندا بتعجب : هل تحبين عمر ام ماله
فريده وهى بتنام على السرير: عمر وماله شئ واحد وانا لن اسمح لتلك الفتاه بالاقتراب منه وسوف ترين ماذا سوف افعل .
ارجو تشرفوني بالمتابعة ❤🤗