-JEFF-
"Jeff, sorry na talaga. Ayaw mo nun? 'Diba mas bongga ang pagkikita nyo? So pag sinabi namin sa'yo kaagad edi wala nang thrill?" Sabi ni Erika sa akin.
Hindi ko pa rin sila pinansin. All these time alam na pala nila na nandito na si Kyle. At alam na rin nila na hindi naman pala nagka-amnesia.
Putek. Ako lang ang walang alam. Lungkot na lungkot ako nung hinihintay ko siya tapos ako lang pala mag-isa ang hindi nakakaalam. Ewan.
Kahit alam ko na para masurprise nila ako kaya nila ginawa 'yon, still, nakakahiya na nagdrama ako sa kanila ngayon alam na pala na nandito na si Kyle.
"'Di naman talaga galit 'yan si Jeff, masaya pa nga 'yan eh. Tingnan mo ngingiti na 'yan, yiiieee ngingiti 'yaaaan," pang-aasar ni Ian.
Pinigilan kong ngumiti. Bwiset. Oo na, hindi naman talaga ako galit. Nakakatampo lang na pinagtaguan nila ako.
"Don't worry, ito na ang huling beses na magtatago kami ng sikreto sa'yo." Sabi ni Lyca.
Bumuntong-hininga ako.
"Ok, fine fine. Nagd-drama lang ako," sabi ko sa kanila.
Maya-maya ay lumapit si Gab sa amin.
"Jeff, tawag ka na sa court! Ikaw na lang hinihintay!" Sabi niya.
Napatayo naman agad ako, "Shit. Talaga? Hala," sabi ko at dali-dali na akong nag-ayos ng gamit ko.
"Good luck, Jeff." sabi ni Erika. Nginitian ko lang sila at dali-dali na akong umalis at pumunta sa court.
Shet, mukhang late na ako. Kasi 'tong mga 'to eh. Nakakainis!
Pagkapasok ko sa hall ay saktong akyat na rin nung first auditionee sa stage. Grabe naman, bakit kasi late na rin ako pinatawag? Buti na lang sumakto ako.
Umupo na ako sa upuan ng mga selection commitee. Katabi ko si Van.
"Oh, judge ka rin?" I asked him nang makaupo ako sa tabi niya.
He smiled, "yep. Wala si Ark eh, ako na lang daw." Sabi niya. Napatango naman ako at tumingin na sa nakanta sa stage.
Parang dati lang ako pa 'yung nago-audition bilang bokalista. Ngayon isa na ako sa mga judge.
Nagpa-audition kaming Everblue ng panibagong bokalista dahil we decided to build a junior version of our band. Nagsign na kasi kami ng contract sa Moon Music at baka ma-disqualify na kami kapag sumali pa kami sa Intercollegiate Battle of the Band next season. Kaya naman bubuo kami ng panibago para may representative pa rin kami. At isa pa, pa-graduate na sina Ark. They can't stay here long.
"Maganda boses mo, but be careful when doing a vibrato. Ok naman execution, nalalapatan lang ng flat pero konting-konti lang. Kaya be careful. Pero magaling ka. Good job!" Sabi ko dun sa last na nagperform na isang junior high.
Ngumiti naman ito, nagbow at umalis na ng stage.
"Next auditionee, please come up on stage. It's your turn," sabi nung emcee.
Umakyat na sa stage 'yung susunod na performer. Napangiti na lang ako nang makita ko kung sino ang umakyat.
Daming pakulo.
"Pa-interrupt lang. Hindi ako mago-audition. Well, I just want you all to know...that we are official." Sabi ni Kyle habang nakatitig siya sa akin.
Naghiyawan naman ang mga estudyante sa paligid. Jusko. Ang lalandi.
Napangiti na lang ako.
"Ipinapakilala ko po sa inyo, my only love, my sweetheart, my soulmate, my dream and my reality." Sabi niya.
Nakatingin pa rin siya sa akin. Maya-maya at tumingin siya sa gilid ng stage at may itinuro siya.
Mula doon ay umakyat sa stage ang isang napakagandang babae. Sobrang ganda nito. Sobrang puti. Halos kuminang siya sa sobrang ganda niya.
"Thank you love," sabi nung babae at hinawakan naman siya sa bewang ni Kyle. At saka nila hinalikan sa labi ang isa't isa.
Unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi ko.
What is this. Tell me I'm dreaming. Please. Please. Kailangan ko nang magising. Please.
"You are not dreaming, Jeff." Sabi ni Kyle, nakamicrophone pa siya. Katabi pa rin nya yung babae.
"This is reality." Sabi niya at binigyan nya ako ng isang nakakalokong ngiti.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Habang tumutulo ang luha mula sa mata ko ay sinigawan ko sila.
"ALAM NYO? PAKYU!"
---
REALITY
"Ay pakyu!" Sigaw ko at napabangon ako mula sa pagkakaub-ob.
Napatingin ako sa mga kasama ko. Gulat na gulat silang nakatingin sa akin.
"Jeff? Ayos ka lang?" Tanong ni Gab sa akin.
Tumingin ako sa paligid. Wala si Kyle.
"A-asan siya? Asan si Kyle?" Tanong ko sa kanila habang palinga-linga ako sa paligid.
"'Yun oh, nasa likod mo" bored na sabi ni Ian.
Agad naman akong napatingin sa likuran ko. At nakita ko si Kyle, he's walking towards us, at nakangiti siya.
Napahinga ako ng maluwag.
Putek na panaginip naman 'yan oh. Halos atakihin ako. Nakakainis. Ang sakit nun. Para siyang bangungot kung tutuusin.
"Sorry Jeff," sabi niya habang nakangiti pa rin siya.
Walang hiya. Nan-trip ang gago.
Nilapitan ko siya at hinampas ko siya sa dibdib nya.
"Alam mo? Nakakainis ka! Pinaghintay mo na nga ako mant-trip ka pa sa panaginip ko? May pa 'share the same dream share the same dream' ka pa dyan! Nakakainis ka talaga!" Sabi ko sa kanya.
Ngumiti lang siya habang patuloy ko pa rin siyang hinahampas sa dibdib nya.
"Marunong ka nang mag-lucid dream, 'diba? Dapat tinorture mo na lang 'yung babae sa panaginip mo." Sabi nya.
"Eh sabi mo kasi reality 'yun eh! Para kayang totoo talaga!" Sabi ko naman.
He chuckled, "I only tested you, Jeff. At least alam mo na ngayon. Don't worry, hindi na mauulit." Sabi nya.
Hindi ako nagsalita. Tiningnan ko lang siya ng masama.
"Kung gusto mo, sa panaginip natin gawin ang lahat nang hindi natin nagagawa dito sa reality. Sa panaginip, makakain natin ang lahat ng masasarap na pagkaing gusto natin. Makakapunta tayo sa amusement park ng walang ka-effort effort. Makakapag-enjoy tayo. And lastly," he paused, then unti-unti siyang lumapit sa akin.
Hinawakan niya ang labi ko gamit ang kanyang daliri.
"Makakapag-sex tayo 'dun ng walang makakahuli sa atin. Unlimited orgasm. Ayaw mo nun?" He teased.
"G-gago ka Kyle," bulong ko sa kanya.
Bigla siyang humiwalay sa akin at tumakbo palayo.
"Bwiset ka!" Sigaw ko sa kanya pero hindi ko na siya hinabol.
Well, at least nalaman ko na panaginip lang 'yun.
Ito pa rin ang reyalidad.
And it's more than enough.
-WAKAS-
----------
MESSAGE NI JEJENG AUTHOR
Thank you po sa lahat ng nagbasa ng story na 'to. Sa mga consistent na vote, nagcomment, alam nyo na po kung sinu-sino kayo haha. Maraming maraming salamat sa inyo. Kahit paisa-isa lang kayo, namo-motivate pa rin ako.
Bale lima o anim na buwan din palang on-going ang story na 'to. Kung tutuusin guys, masipag naman ako mag-update kung di lang talaga maraming ginagawang paper works. Kaya ko nga po ito natapos dahil medyo matagal kaming bakante. 'Yung Pain nga isang buwan lang tapos na. Kahit 'yung revision nya. Kasi December ko po 'yun ginawa at wala kaming pasok non.
Tumigil lang ako sa pagwa-wattpad saglit kaya tumagal yung HDS at A Love that Never Fades.
At ngayong may pasok na uli kami, I will try my best to balance my schedule. Magu-update ako sa panibago kong story, which is ip-publish ko ang prologue/pre anytime soon at the same time magf-focus ako sa acads ko.
Thank you sa inyo mga labs!
-kuya y