Bailey POV
Eto ako ngayon sa kwarto ko nag-aayos habang iniisip si Christine. Sana hindi siya magbago kahit masaktan siya. Pumunta na ako sa garahe at sumakay sa kotse ko at pumunta na sa school.
Pagdating ko sa school habang naglalakad ako nakikinig ko ang mga bulungan tungkol kay Christine gaya na lang nito.
"Alam niyo na ba yung balita?? Break na daw sina Christine at Alexius." Girl 1.
"Oo nga sayang ang sweet pa naman nila." Girl 2.
"Sabi sa inyo eii pinag-pustahan lang siya." Girl 3.
Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad kesa naman magdilim pa ang paningin ko at masigawan sila. Siyempre bilang isang heartthrob kailangan kong maging mabait para hindi bawas pogi points.
"Bailey!!!" tawag sakin ni Felix.
"Oh! Bakit??" tanong ko.
"Alam ko na alam mo na na break na si Christine at Alexius." sabi niya.
"Ano naman kung alam ko na??" tanong ko.
"Edi masaya ka na kase may pag-asa ka na." sabi niya.
"Hindi rin...May pag-asa nga ako hindi naman siya masaya." sabi ko.
"Sa bagay." sabi niya.
"Hay naku!!! Tara na nga malapit ng mag-7:30 am." sabi ko.
"Oo nga." sabi niya at sumabay na sakin sa paglalakad.
"Nandiyan na ba si Christine??" tanong ko.
"Oo...Alam mo ang laki ng pinagbago niya bigla na lang siyang naging cold basta yung tipong never na siyang ngingiti kase yung mga ngiti niya halatang pilit." sabi niya.
"Grabe ka naman dun sa never na siyang ngingiti...What if magkaron ng taong magpapasaya sa kaniya kagaya natin." sabi ko.
"Oo nga sana kayanin ng powers ko." sabi niya at sabay naman kaming natawa.
Pagdating sa room ay may sinabi samin ang adviser namin.
"Okay class ganito magsisimula na ang program kaya naman yung mga panlaban mag-ready na...Felix ikaw ang unang lalaban kaya naman umayos ka ha alam kong puro ka kalokohan." sabi ni Ma'am kaya nagtawanan kami.
"Hahhahah." tawa naming lahat maliban sa katabi kong nakatingin lang kay Ma'am ng walang karea-reaksiyon.
"Christine okay ka lang ba??" tanong ni Ma'am kay Christine.
"Okay lang po ako Ma'am." walang ganang sagot niya.
"Okay." sabi na lang ni Ma'am at nagpatuloy sa mga sinasabi niya.
Hindi na ako nakinig pa dahil alam ko na naman ang gagawin ko.
"Okay class pwede daw kayong mag-uli habang lumalaban yung iba niyong kaklase maliban na lang kapag sumayaw na at nag-spoken poetry." sabi ni Ma'am.
Pag-alis ni Ma'am ay nagsilabas na ang iba at magpaalam naman sa akin si Felix.
"Uyy Bailey una na ako ah may laban pa ako eii." sabi niya.
"Sige Good Luck." sabi ko naman sa kaniya.
"Christine una na ako ha." sabi niya kay Christine.
"Okay Good Luck." sabi ni Christine at ngumiti pa kaso pilit ang ngiti niya.
"Thank you." sabi ni Felix at umalis na.
"Christine okay ka lang ba??" tanong ko sa kaniya.
"Oo naman no." sabi niya at pilit na namang ngumiti.
"Alam mo okay lang umiyak." sabi ko.
"Ayoko ng umiyak." sabi niya.
"Tara na nga lang mag-uli na lang tayo." sabi ko.
"Tara." sabi niya.
Habang nag-uuli tinanong ko muna siya tungkol dun sa spoken poetry.
"Nga pala meron ka ng spoken poetry??" tanong ko.
"Oo ikaw ba??" pagbabalik niya ng tanong sakin.
"Meron na din." sagot ko.
"Mamaya lalaban pa ako ng essay okay lang ba kung intayin mo na lang ako para sabay na tayong pumunta sa Gym." sabi niya.
"Okay lang naman." sabi ko.
Recess Time
Sabay-sabay kaming nag-recess.
Lunch Time
Magkakasama pa rin kami at nakita namin sina Shane.
"Shane Good Luck nga pala sa inyo ni James." sabi ko.
"Teka bakit sila lang lalaban din naman ako ng quiz bee ah." sabi ni Felix.
"Okay Good Luck sa inyong tatlo." sabi ko.
"Good Luck din sa inyo." sabi ni Shane ng nakangiti. "Sige una na ako." dagdag pa niya at umalis na.
"Pano ba yan aalis na ulit ako ikaw na bahala diyan sa kaibigan natin ha." sabi ni Felix.
"Sige Good Luck ipanalo mo ang section natin." sabi ko.
"Sige." sabi niya at umalis na rin.
Lumipas ang oras at lalaban na si Christine ng essay kaya naman sinamahan ko na siya papunta dun sa room na gaganapan ng laban.
"Dun na lang kita aantayin." sabi ko at tinuro yung isang upuan sa labas ng room.
"Sige." sagot niya.
"Good Luck kaya mo yan." sabi ko at tumango naman siya bilang sagot.
Maya-maya pa ay lalaban na kami ng spoken poetry kaya naman paglabas ni Christine ay pumunta na kami sa gym.
Tinawag na kami sa back stage at nakita ko si Alexius na napatingin sa amin pero agad din namang nag-iwas ng tingin.
Christine POV
Nakita kong tumingin sa amin si Alexius pero hindi ko na lang siya pinansin dahil naiinis lang ako sa kaniya.
"Kung gusto niyong manood pwede naman kayong pumunta dun sa harap ng stage." sabi ng isang organizer. "Tatawagin na lang namin kayo kapag kayo na ang magpe-perform." dagdag pa nito.
"Pagkatapos pong magspoken sa stage pwede po bang bumaba na agad??" tanong ko.
"Pwede naman." sagot niya at umalis na.
Pumunta na muna kami ni Bailey sa may harap ng stage. Maya-maya pa ay si Alexius na ang magpe-perform.
"Good Afternoon everyone ito nga pala ang hinanda kong spoken poetry." sabi niya.
"MAHAL PA RIN KITA (Plot)
Sa ngayun ang katagang MAHAL PA RIN KITA
Ay hindi ko mawika sayu
Dahil wala naman akong KARAPATAN
KARAPATAN mahalin ka ulit
Kasi sino ba naman ako sayo
Ako lang naman ang dahilan ng pagkawasak mo
Diba!Diba!!
Kung sa PLOT
Sa INTRODUCTION tayo nagkakilala at naging masaya pagmagkasama
Pero!!Parang
Hanggang RISING ACTION lang ako
Ako yung KONTRABIDA sa kuwento ng buhay mo
Ako yung naging dahilan
Dahilan ng lahat !!!
Na hindi na aabot sa FALLING ACTION
Na kahit kelan hindi aabot sa ENDING
At kung magkakaroon man ng ENDING
Hindi HAPPY ENDING
Kaya kung ako sayo punitin muna punitin muna ang
Gitnang Chapter ng libro ng buhay mo kase
Hindi na yun importante
Kasi AKO
AKO yung sumira ng maganda mong kuwento
Masaya ako kase binigyan mo ng liwanag ang madilim kung mundo
Na matagal ko ng hinahanap
Na di magtatagal didilim na uli
Kase pagnahanap mo na siya
S I Y A yung taong itinadhana sayo
Pero tandaan mo andito parin ako para sayo
Kahit ako ang dahilan ng pag iyak mo!!" Sabi niya ng nakatingin sa akin habang sinasabi ang lahat ng iyon.At umiiwas naman ako kasi nakulo ang dugo ko dyan ei
"Christine kayo na ang susunod ni Bailey." tawag samin ng organizer.
Pumunta naman kami ni Bailey sa stage at nauna akong mag-spoken.
"Hello ako nga pala si Christine Mae Abolucion at ito ang hinanda kong spoken poetry para sa inyo...Sana magustuhan niyo." sabi ko.
"BAKIT IKAW PA
BAKIT IKAW PA Bakit ikaw pa yung napili ko sa inyung dalawa
Bakit ikaw pa!!
Nagkamali ata ako sa pagpili dahil ikaw ay paasa
Ng dahil sa LOVE TRIANGLE may nasaktan akong iba
Owwwss!!!Bat ko pa tinawag na LOVE TRIANGLE
Minahal mo ba talaga ako ng totoo O Minahal mo ako dahil sa pustahang pinag-usapan niyo
Bat ako naniwala sayu!!
Ganun na ba ako katanga para piliin kita
Ou !! Tanga ako
Kasi lagi kung iniisip ano ba ang LOVE
Pinag isip mo pa ako
Iba pala ang mararanasan ko hindi pagmamahal na mula sayo
Ikaw lang pala!! Ikaw lang pala yung magbibigay sa akin ng sakit na ngayun ko lang nadarama
Ng dahil sayo !! Sayo!!nasira ako
Nawala ako sa matino kong pagkatao
Ganyan na ba kayong mga lalaki
Paaasahin niyo lang ang isang babae
Ng dahil sa isang pusta
Wala ba kayong puso!!!
Para maramdaman kung gaano kasakit Umasa sa taong akala mo Siya na
SIYA NA!! Yung taong nararapat sayo sa akin
Yung akala mo kasama muna siya FOREVER
Hayyy!! Isang malaking pagkakamali Ang pagpili sa isang katulad mo
Bat hindi pa yung isa Yung isang!!! Nagparamdam sa akin ng pagmamahal na walang hiniling na kapalit
Kahit hindi siya ang pinili ko Minahal niya pa rin ako
Ou!! Minahal niya ako At yun ang hindi ko nakita
Naging bulag ako sa pagpili At sa pagkakataon na to Natuto na ako
Natuto na ako kung anong ang tama at mali
At hanggang dito na lang to Paalam sayo !! Paalam sa pag ibig na inakala kung magtatagal at Inakala kung Tunay!" sabi ko at tumingin kay Bailey dun sa part na bat hindi yung isa at kay Alexius bago sabihin ang huling part.
Kaya naghiyawan sila at ung mga fans ko
Bago pa ako bumaba may kataga akong sinabi
"ACCORDING TO THE BIBLE LOVE NEVER FAILS,SO IF IT FAILS,IT'S IS NOT LOVE"
at tumahimik naman ang lahat sa sinabi ko
Pagkatapos ay bumaba na ako at bumalik sa upuan ko. Ngayon si Bailey naman ang magpe-perform.
"Hello sa inyo ako nga pala si Bailey Park. Sana magustuhan niyo ay mali sana mainlove kayo sa spoken poetry ko na pinamagatan kong CRUSH." sabi niya habang nakatingin sakin at nagsigawan naman ang mga babae dahil akala nila para sa kanila yun.
"CRUSH
Crush Unang araw palang kita makita hindi ko na agad maipaliwanag ang aking nararamdaman
Tila ba nakakita na ako ng taong hinding Hindi ko sasaktan
Isang malaking SANA NGA
Akin ka na lang
Ngunit ang tingin mo sakin ay hanggang KAIBIGAN lamang
KAIBIGAN na laging nandiyan
Sa tuwing kinakailangan
Ang sarap sabihing PLEASE BE WITH ME
Pero Alam ko namang Hindi ka bagay FOR ME
Ang sakit na sa tuwing makikita ko kayong magkasama ay nasasaktan ako at NAGSESELOS
SELOS na Hindi ko dapat nararamdaman
Dahil Alam kong Wala Naman akong KARAPATAN
KARAPATAN na para sa kaniya lamang
Kaya napapasabi na lang ng SANA OL MINAMAHAL
Ng Tao mong MAHAL
Hahahha at napapakanta pa ng SANA ALL MAY JOWA
JOWA na mag-aalaga at magpapasaya
Gusto kong magpasalamat sayo dahil Hindi ka man naging akin
Pero nandiyan ka pa Rin para magpasaya sakin
Salamat dahil ang pakikitungo mo sa akin ay Hindi nagbago
Kahit Alam mo na may gusto ako sayo
Sana next time ako naman ang maging dahilan ng KASIYAHAN mo
KASIYAHAN na ako lang ang makakapagbigay
Marami pa Sana akong gustong sabihin
Kaya lang marami pang susunod sa akin
Kaya paalam na muna sa ngayon
Pero babalik ako sa tamang panahon." sabi niya ng nakatingin din sa akin.
Syempre umiwas agad ako kasi baka ma issue na naman akl issue na nga akk ng dahil kay alexius lintek na yan
Pagkatapos naming mag-spoken poetry nagsalita na ang emcee.
"Okay pwede na kayong umuwi at sa Monday na lang ia-announce ang mga winner ng mga ginawa nating activities." sabi niya.