♥ I would like to dedicate this chapter to my sissy. As in thankful ako dahil nakilala ko siya sa watty.
***Chapter 29: Sudden Change
"Say AAAAAAAH!" sabi ni Aica at Erika habang sinusubuan ako.
"Tumigil nga kayong dalawa!" Pagkasaway ko.
Kanina pa sila ganyan sakin. Pati ang Black Knight. Oo, may sakiit ako. Hindi pa naman malala diba? Stage one palang at positive daw na mayroon ako. So what? It doesn't mean na kaylangan na nila akong pansinin all day.
"Trish. Gusto ko lang naman namin alagaan eh." sabay pout nila sakin.
"Alam ko gusto niyo pero hindi naman sa lahat ng oras. Hindi pa malala sakit ko, chaka may paraan naman ang doctor diba?" tanong ko sakanila lahat.
Kanya-kanyang pwesto silang lahat kaya naman hindi sila sumasagot sakin. What's the use. Nakita kong lumapit si Grace at hinawakan niya kamay ko.
"May magagawa pa ang doctor Trish. Pero nagaalala lang ang mga tao sa paligid mo." tinignan ni Grace ang Black Knight. "Tignan mo sila. Nandito sila nung nalaman nila may cancer ka. Anong ginawa nila? Nag-stay sila hanggang sa gumaling ka. You know how much they love you."
Nakita ko ngang kung gaano ka aruga ang mga Black Knight since yesterday. Inaalalayan nila ko pag gusto kong tumayo oh lumakad. Sacrifice talaga.
"Wala ba tayong pasok at nandito kayo?" tanong ko kay Grace.
Tumawa siya ng mahinahon. Hindi talaga siya natawa ng malakas.
"Alam mo, sakto nga eh ang sakit mo. Kase-sembreak lang kasi kahapon kaya ganun. Late nga ang sembreak ng school natin." sabay smile niya sakin. "Nga pala. Bili lang ako food para sa mga Black Knight ha? Babalik ako kaagad."
Tinignan ko ang mga Black Knight kung gaano kasaya sila. Buti pa sila mayasa. Buti pa sila nakakahanap ng ligaya. Narmadaman ko na may humawak sakin.
Si Shawn pala.
"Nagkita na ba kayo ni Luke?" Biglang parang maysumasaksak sa puso ko yung narinig ko yung name niya. Ilang days na rin kasi siyang hindi nagpapakita sakin. Lalo na nandito ako sa ospital.
Umiling ako kay Shawn. Tears starting to fall into my eyes.
"Wag kang mag-alala. Alam niyang nandtito ka." sabi ni Shawn habang kina-calm down niya ko.
Hindi ko alam kung maiinis ba ko o ano. Dahil ba wala siya rito? Dahil ba hindi siya nagpapakita sakin? Ano ba gusto niya?! Lahat naman ginagawa ko ah. Pero bat ganyan siya?
Hindi ko talaga kaya mga ginagawa niya. Naramdaman ko na lumalabo na ang mga mata ko.
"Ilabas mo lang yan Trish. I know na hindi mo gusto ang nangyayari ngayun."
I hugged Shawn dahil I need it. Nagulat ata siya kaya naman niyakap niya dahin ako.
I need you Luke. Don't leave me.
***Luke's POV
"SH*T! Why are you doing this to me?!" sigaw ko kay Dad dahil hindi ko matanggap ang ginagawa niya.
"You will leave and that's my final decsion! Or else you know kung anong gagawin ko sa babae." pagbabata sakin ni Dad.
Oh sh*t naman ohh. Bat ba kaylangan ganyan siya sakin?! Can he be good for once lang?!
"Pagnagawa mo na makasalan si Jaazaniah then I'll let you kung kaylan ka baablik."
"You've got to be kinding me old man! I don't love Jaazaniah!!'' pagsigaw ko.
"Sige. Make your own decision. Gusto mo ba hindi na makita siya habang buhay?" Bat ba kasi naging tatay ko pa siya. Kung kaylan gusto ko magpakasaya dun siya lumalabag? This is just a big bullsh*t! "Get out of my office kung ayaw mo paikliin ang days mo dito sa Philippines!"
Lumabas ako at nakita ko si Jaazaniah papalapit sakin. Hindi ko siya pinansin at lumabas ako hanggang nakarating ako ng car park.
"STOP!" narinig ko ang isang boses. Si Niah iyon.
"Bat ba ang hirap tanggapin Luke na hindi kayo karapat-dapTrish? Ano bang mayroon siya na wala ako?! Ano ba ang nakita mo sakanya at gustong-gusto mo siya? Hindi mo ba maaring tanggapin sa puso mo na ako lang ang karapat-dapat sayo?!" Naramdaman kong niyakap ako ni Niah mula sa likod ko.
Hindi ko pwedeng ipalit si Louise kahit sinong babae. Dahil mahal na mahal ko si Louise.
Naramdaman ko na humihigpit ang yakap ni Niah sakin. Tinatanggal ko ito kayalang ayaw niya itong binatawan. Sh*t naman ohh.
"GIveme a chance naman Luke. Ako naman mahalin mo ngayun. Ako naman tanggapin mo ngayun." bumitaw ako sakanya. Nakita ko na umiiyak na si Niah over me.
SH*T I hate girls crying! This is just stupid!
"Hinding-hindi mo ko mapipilit ma fall inlove sayo! Dahil in the first place you never caught my heart!!" sigaw ko sakanya at tumalikod ulit para umalis.
"Please. Don't leave me."
Hindi ko siya pinakinggan. Tinanggal ko ang kanyang mga kamay at pumunta sa kotse. Wala akong pakialam sa mga taong pumipigil sakin para mahalin si Louise.
Dahil una sa lahat siya nagpaligaya ng puso ko.
Sinimulan ko ng buksan ang aking sasakyan at pinaandar.
Naisip ko yung sinabi ni Shawn na nasa hospital si Louise. Hindi ko siya kayang harapin ngayun. I have to settle things dahil sa mga ginagawa ng mga tao sakin.
I have to do what is right.
***Trish's POV
"Mauna na kami Trish." sabay halik ni David sa noo ko.
"Mag-ingat ka ha." sabay yakap sakin ni Kyle.
"Wag kang magpapagutom." Halik din sakin ni Rocky sa noo ko.
Bat ba napaka-sweet ng mga Black Knight? Ganyan ba talaga sila?
Alam ko ang gangsters, palaaway. Hindi mabait. Mali pala ako. May pagka-good side din pala mga ito.
Nakita kong umalis na sila. Grabe, biglang tumahimik ang kwarto. Nakita kong lumapit sakin si Shawn.
"Basta ha. Tandaan mo sinabi ko. Basta pagkaylangan mo kami, nandito lang kami ha? Stay strong Trish." we gave long kiss in my forehead to remember that he is always their for me.
"Bebe. Alis muna ako ha? Hinahanap kasi kami ni Mama. Wag kang mag-alala, bukas dadalwin kita." sabay halik ni Grace sa pisngi ko.
Naiwan ako sa kwarto mag-isa dahil sinamahan ni Anna ang Black Knight na lumabas. Tinignan ko si Erika at Aica na tulog na tulog na. Grabe! Pagod din sila kahit nag-iiba ang mood ko.
Parang bang may sudden change sa ugali ko ngayun? Hindi ko kasi maintindihan.
Nakita ko na pumasok na si Anna while smiling. Anong mayroon?
"Bat ganyan ka? Don't tell me nagbati na kayo ni Shawn?" tanong ko with matching kilay.
"Eh kasi naman. Hindi ba pwedeng may cool off ang dalawang magkasintahan?" sabay upo sa tabi ko with matching kilig pa ha. Lume-level up na tong babae na to.
"Ang arte mo! Kung hindi ko lang yan kaibigan si Shawn. Sasapakin ko siya dahil sinasaktan ka niya."
"Wag ganun best friend. Mahal ko yung tao eh." sabay pout niya. Wow ha, alam niyang salitang iyon? Grabe to si Anna.
"Oh siya sige hindi na nga. Nagbibiro lang. Matulog ka na. Kanina ka pa nagbabantay sakin."
"Talaga?!"
Ngumiti ako and I nodded. Nag-yey naman si Anna at niyakap ako. Syempre, pagbibigayan ko sila dahil ilang araw na silang nagbabatay sakin.
Tinignan ko sila matulog. Nakakatuwa naman na nandito silang tatlo. Kumpleto kami. Dahil sila lang talaga nakakaintindi ng problems ko. Pero nung nakarating ako dito sa Pilipinas. Madami akong nakilalang mga tao na nagmamahal sakin.
Humiga ako at ipinikit ang aking mga mata. Grabe lang nagyayari sakin ngayun. Hindi ko ba alam kung masaya ba ako ngayun o malungkot. Dahil ba sa boyfriend ko? Hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko. Ayaw ko naman bumitaw dahil mahal na mahal ko talaga siya.
Sana hindi siya magbago dahil sa ginagawa niya.
"Sana ganyan ka parin Luke." bulong ko sasarili ko and I felt something from my eyes.
*later*
♥Author's Note♥
Eto na nga kasi ang Chapter ko. Kakaisip ko lang yan kagabi at ngayun ko lang din naisipan ipublish. Ano sa tingin niyo ang mangyayari next? Abangan nalang ha. Hoho.
Ngayun naman. Naadik ako sa anime. Naku po! Kakanuod ko ng ANIMAX yan. Nandito na pala ang BIGBANG sa Philippines! :))) Sayang naman hindi ako makakapanuod :( Pictures and videos nalang friends ha? Haaaay :(
Yung new story ko. Pa-read naman po ha. Kasi I need some supporters para dun. Yung may gusto lang naman. VOTE and COMMENT dito sa chapter na to. Yun lang friends! Ingats mga kaberks!