Merhaba♥️
"Kırık"
onaltıncı bölümüyle sizlerle.
🌻
"Dost" lara ithafen....
🌻
"Ben ve MDÇ geldik!" dedi Hira arkadaşının yanına çökerken.
"MDÇ?"
"Moral Düzeltme Çantası."
"Afrakuş baya uzak diyarlara uçmuş."
"Afrakuşun kalbi bir kırığa uçtu."
Hira çantasından çıkardığı Nutella'yı Afra'ya uzattı.
"Ah ah! Kırıklara sevlandık." dedi Ay çiçeği nutelladan bir kaçık alırken.
"Oha! Nutella bile yüzünü güldürmedi!"
"Çünkü insanın kalbinde olan yanından gidince orada kocaman bir boşluk oluyormuş."
"Ooo. Çok fena! Afrakuş kendine gel."
"Ne güzel geçmişti oysa ki bir hafta."
"Günaydın bile yazmıştı. 21 yıldır hiç bir gün öyle aymamıştı biliyor musun?"
"Afra, yalnızca bir hafta konuştunuz."
"Evet ama ben aylardır seviyorum."
"O hiç yazmasa yine severdim ki ben onu."
"O zaman neden sızlanıp duruyorsun. Yine sev."
"Sevgi neydi emekti değil mi?"
"Öyle!"
"Hem ona damatlık yakışmazdı zaten!"
"Hıı?"
"Kırık'a diyorum damatlık yakışmazdı."
"Onu geç acaba babam onu damat kabul eder miydi?"
"Vah benim Afrakuşum, sen sadece kırığa değil olmazlarda sevdalanmışsın!"
Başını Hirakuş'unun omzuna koyan Afra'nın dilinden bir şarkı döküldü gök yüzüne...
➰Bölüm sonu...➰