Verleden
Het was weer die ene avond in de maand dat Frank een kook cursus gaf. Hij zoende Eva vaarwel en reed met z'n auto naar de andere kant van Maastricht. Deze avond had hij een hele boel vrouwen die hij moest helpen met koken, maar er sprong eentje uit. Ze heeft bruine ogen, bruin haar en straalt vrolijkheid uit. Hij wist dat hij een vriendin had, maar hij kon haar niet weerstaan. Ze was al de avond met hem aan het flirten en toen iedereen weg was kon hij zichzelf niet meer inhouden. Na de eerste zoen vroeg hij haar hoe ze heette. De naam past precies bij haar als persoon. "Ella".
Heden.
Frank loopt het huis binnen waar hij de laatste tijd steeds vaker komt. Daar staat ze dan, de vrouw van zijn dromen. Hij geeft haar een kus. 'Fijn om je weer te zien, Ella.' Ella glimlacht, maar hij ziet het verdriet in haar ogen. 'Hé, wat is er?' Vraagt hij. 'Ik wil je bij me hebben Frank. Gewoon, voor altijd.' zegt Ella beteuterd. 'Ik weet het, lief. Maar het zit lastig.' zegt Frank. 'Hoezo is het lastig? Ik ben verdomme zwanger van ons tweede kind!' Ze loopt weg en gaat op de bank zitten. Daar barst ze in tranen uit. Frank loopt naar haar toe en slaat een arm om haar heen. Ella laat zichzelf tegen hem aanvallen. 'Wanneer is nou het moment, Frank? Ik wacht al zo lang. Ik heb verdomme een verlovingsring van je!' Frank kijkt naar de grond. 'Ik weet het Ella, maar het is gewoon zo verdomd lastig.' 'Als het nog heel veel langer duurt, dan leg ik de verlovingsring hier op tafel.' zegt Ella boos. 'Nee Ella, echt, ik kies voor jou!' 'Laat het me dan zien Frank, verdomme!' Hij legt beide handen op haar wangen en geeft haar een kus. Hij laat hun voorhoofden tegen elkaar aan plakken. 'Ik kies voor jou, echt, ik hou van je' fluistert hij. 'Ik ook van jou' fluistert Ella zachtjes terug. Dan horen ze voet-stapjes op de trap. Axel komt de kamer in gerend. Hij springt op de schoot van zijn ouders. 'Hé papa, ben je er weer?' Frank glimlacht naar hem en zegt: 'Ik ben er weer en binnenkort voor altijd.'
Eva merkte dat Frank vaak afwezig is. Hij had weinig aandacht voor haar. Elke keer probeert ze te denken dat hij het druk heeft met de Ponti, maar hij keek haar niet meer in de ogen aan en dat deed haar pijn, heel veel pijn. Daardoor is ze vaak somber. Ze besluit hem er mee te confronteren, maar niet vanavond. Vanavond heeft ze een film avond met Wolfs.
Wolfs merkt aan alles dat Eva iets dwars zit. Hij schuift dichter naar haar toe en legt een hand op haar schouder. Ze schrikt op. Hij ziet dat er tranen in haar ogen staan. 'Hé Eef, wat is er?' Ze veegt haar tranen ruw weg. 'Er is niks.' Zegt ze dan 'Weet je het zeker? Jij huilt niet zomaar.' Er vloeien meer tranen over haar wangen. Wolfs neemt Eva in zijn armen. Na een tijdje duwt hij haar wat van zich af om in haar ogen te kijken. 'Eef wil je me alsjeblieft vertellen wat er is. Ik kan je helpen en ik wil je helpen.' Na een korte stilte zegt ze bijna onverstaanbaar 'Frank.' Wolfs gaat meteen recht op zitten. 'Wat is er met Frank. Heeft hij je pijn gedaan?!' 'Nee nee rustig maar. Hij doet gewoon zo anders de laatste tijd. Hij heeft geen aandacht meer voor me en ik mis hem gewoon. Ik mis het samen kletsen, lachen, eten en samen dingen doen. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het ook leuk om met jou een film te kijken, maar ik mis hem gewoon.' Wolfs glimlacht naar der en neemt haar weer in zijn armen. Hij snuift de geur van haar shampoo op. Iets wat hij het liefste iedere dag wilt doen. Hij fluistert in haar oor: 'Het komt wel allemaal goed Eef, echt.' Ze neemt afstand en probeert te glimlachen naar hem. Wolfs streelt de tranen onder haar ogen weg. Daarna strijkt hij met z'n hand over haar wang, door naar haar kaak en laat 'm daar hangen. Hij probeert haar een geruststellende glimlach te geven. Maar Eva heeft daar al geen oog meer voor, zij is al in zijn ogen verdronken.
Het doet Frank pijn, om Eva zo te zien, maar hij houdt zo veel van Ella, dat hij bij haar wil blijven en ook bij hun kind natuurlijk. Ja, ik moet het haar vertellen maar niet nu. wanneer de tijd is aangebroken. Hij komt de Ponti binnen en ziet Eva en Wolfs samen zitten. Eva schrikt op en begroet hem 'Hee Frank, ben je al terug?' zegt Eva dan. Hij kijkt hoe Eva en Wolfs aan elkaar zitten geplakt op de bank en hij glimlacht een beetje. 'Ja, we waren sneller klaar dan gedacht.' Wolfs vraagt of Frank er ook bij komt zitten. 'Frank, kom maar in mijn plaats op de bank zitten want, ik ga slapen. Ik ben moe. Even streelt Eva door de haren van Wolfs en geeft Frank een kus. Dan pakt ze nog een flesje water en loopt ze naar boven.
Frank staat er een beetje ongemakkelijk bij. 'Frank, kom maar zitten hoor.' Zegt Wolfs. Frank glimlacht een beetje, maar maakt toch aanstalten om op de bank te gaan zitten. Na een tijdje verbreekt Wolfs de stilte. 'Ik moet eigenlijk met je praten, Frank.' Hij kijkt op en knikt dat hij verder mag praten. 'Ik maak me zorgen om jullie.' 'Hoezo dan?' Vraagt Frank. 'Nou ja, ik had Eva net huilend bij me zitten, ze mist je, Frank. Waarom ben je zo vaak weg man?' Frank schrikt er een beetje van. Hij kijkt Wolfs niet meer in de ogen aan en zegt: 'Nou ja, de Ponti is gewoon druk, hé. Veel regelen en zo.' 'Weet je het zeker? Is er niks anders? Ik ben er ook voor jou.' 'Nee, er is echt niks, geloof me. Maar ik ga ook slapen.' Hij maakt aanstalten om naar de trap te lopen maar voor hij de trap op loopt hoort hij nog achter zich: 'Praat alsjeblieft met haar Frank, dat lost alles op.'
Een week later.
Tijdens het eten vraagt Ella aan Frank: 'Ben je er vanavond weer?' Frank zegt dat hij het gaat regelen. Hij pakt de hand van Ella die op de tafel ligt. Intussen vertelt Axel blij wat hij die dag allemaal op school heeft meegemaakt. Na het eten belt Frank naar Eva. 'Hé Frank, ik heb je gemist bij het eten, waar was je?' 'Hé Eva, ik was het vergeten door te geven maar ik heb een zakelijke eetafspraak in Amsterdam en dat duurt nog eventjes, dus ik blijf hier slapen.' ' Euh, oké. Wanneer zie ik je dan weer?' 'Ik denk morgen middag.' 'Ik mis je Frank, kom je alsjeblieft snel weer?' Vraagt Eva met een brok in haar keel. 'Ja, maar ik moet nu ophangen.' 'Tot morgen, ik hou van je.' 'Ja, tot morgen.' En hij hangt op.
Samen liggen Frank en Ella op de bank een film te kijken. Frank streelt over haar buik. 'Trouwens, Mo komt over twee weekenden hier heen. Die gaat dan toch mee uiteten?' Zegt Ella. 'Ja, ik zou het regelen.' 'Dat zou ik fijn vinden.' Frank drukt een kus in haar haar.
Intussen in de Ponti.
Eva zit aan de tafel met haar hoofd in haar handen. Ze weet niet wat ze met Frank aan moet. Na een lange tijd komt Wolfs met nat haar de trap afgelopen. Hij ziet dat Eva hem niet opmerkt. Hij gaat achter haar staan en begint haar schouders te masseren. In het begin schrikt ze, maar laat zich dan ontspannen als ze merkt dat het Wolfs is. 'Jezus Wolfs, ik schrok me rot!' 'Ik zag je zo zitten en dacht dat heb je wel nodig.' Eva draait zich om en glimlacht naar hem. Dan pas ziet Wolfs dat Eva rode ogen heeft. 'Hé Eef, wat is er nou?' Vraagt Wolfs. Hij gaat naast haar zitten op een stoel. 'Frank was er weer niet.' zegt Eva zacht. 'Hé, het komt vast wel goed.' Hij ziet tranen over Eva's wangen rollen. Hij neemt haar in zijn armen. Op een geven moment krijgt Wolfs last van zijn rug en trekt Eva op zijn schoot. Hij neemt een beetje afstand en streelt een pluk haar achter haar oren. Hij merkt dat Eva langzaam in zijn ogen verdrinkt. Hij merkt dan op dat ze steeds verder voorover buigt. Wolfs sluit zijn ogen en dan voelt hij eindelijk haar lippen op de zijne. Het is een zoen vol passie en ze gaan helemaal in elkaar op. Eva woelt door Wolfs zijn haren en Wolfs streelt over haar rug. Na een tijdje moeten ze even allebei op adem komen. Eva kijkt naar Wolfs. Hij ziet er nu heel aantrekkelijk uit met zijn opgezwollen lippen en zijn warrige haar. Ze kan hem niet weerstaan en kust hem opnieuw. Na een tijdje neemt Wolfs afstand en zegt tegen haar: 'Eva, dit kan echt niet.' 'Ik zie Frank niet in de buurt, toch?' Hij kijkt haar aan en vraagt: 'Weet je het zeker?' Met volle overtuiging drukt ze haar lippen weer op die van hem. Eva maakt de knoopjes van Wolfs z'n blouse open. Wolfs tilt haar tegelijkertijd op om de trap op te lopen om naar zijn kamer te gaan om daar samen een fijne nacht te beleven vol spanning en passie.
Vandaag komt Mo eindelijk. Ella haalt haar op van het station.
'Hé meid, wat heb ik jou gemist zeg.' Ella omhels haar. 'Zo dat is wel hard gegroeid zeg.' Zegt Mo en legt haar handen op mijn buik. 'Ja, ze groeien goed.' zegt Ella. Ze kijkt me verbaast aan. 'Is het een tweeling?' Ik knik trots. 'Weet je al wat het wordt?' 'Ja, twee meisjes, maar dat mag je niet verder vertellen.' 'Ik zou m'n mond houden' vertelt Mo met een knipoog.
Die middag komt de favoriete tante van Mo en Axel thee drinken. Julia belt aan. Mo doet open en omhelst haar enthousiast. 'Hé meid, fijn je weer te zien' zegt Julia. 'Ik vind het ook fijn om jou weer te zien' Ze lopen samen naar de woonkamer. Julia omhelst Ella en zegt 'Ik heb je gemist zus, wat groeit je buik snel!' Ella glimt van trots. 'Ja, ze groeien hard.' Julia kijkt verbaasd. 'Is het een tweeling?!' Ella knikt. Axel komt de kamer in rennen en springt in de armen van Julia. 'Hé vriend, wat heb je vandaag allemaal op school gedaan?' 'In de bouwhoek gespeeld!' vertelt Axel trots. Ze gaan met z'n allen op de bank zitten. Frank voorziet iedereen van een kopje thee. Na een tijdje kijkt Julia kijkt op haar horloge. 'Is het al zo laat? Ik moet weer richting Brabant.' Ze omhelst iedereen en wenst ze veel plezier bij het uiteten en zegt: 'Ik hoop jullie weer snel te zien!'
Frank, Ella, Mo en Axel zitten met z'n vieren bij de chinees. Het eten wordt gebracht en ze zitten lekker samen te eten. Als Wolfs net zijn bestelling op komt halen ziet hij Frank zitten met mensen die hij helemaal niet kent. Frank houdt de hand van de vrouw naast zich vast en geeft haar een kus. Wolfs kan z'n ogen niet geloven en loopt naar hun toe. Hij tikt Frank op z'n schouder en zegt: 'Kan ik je even spreken?' Frank schrikt zich kapot. Hij knikt en staat op. 'Wat heeft dit te betekenen, Frank?' Vraagt Wolfs als ze op een afstandje staan. 'Zeg alsjeblieft niks tegen Eva, oké?' 'Hoelang is dit gaande Frank?' ' 4 Jaar.' '4 JAAR?!' Schreeuwt Wolfs bijna door de Chinees. 'Jij moet het aan Eva vertellen, Frank. Of ik doe het.' 'Nee Floris, geef me alsjeblieft nog even de tijd, ik doe het echt.' 'ik geef je een week, en anders vertel ik het haar.' Wolfs pakt zijn bestelling en loopt boos het restaurant uit. Frank loopt weer naar de tafel en gaat weer zitten. 'Wie was dat?' Vraagt Ella. 'Gewoon een vriend.' zegt Frank. Ella knikt en pakt zijn hand weer vast.
Wolfs loopt naar de Ponti en denkt na over wat hij net gezien heeft. Hij probeert zichzelf rustig te maken maar hij merkt dat hij nog steeds overstuur is. Hij besluit toch naar binnen te lopen omdat het eten anders koud wordt. Hij loopt de trap af en zet het eten op tafel. Hij ziet dat Eva de tafel al voor 2 heeft gedekt. Hij ziet Eva nergens, dus roept hij naar boven: ' Eva, het eten is er!' Eva roept van boven: 'ik kom eraan!' Wolfs pakt alvast een glas chocomelk voor Eva en voor zichzelf een glas wijn. Hij stalt het eten uit op de tafel. Eva merkt meteen dat Wolfs overstuur is als ze de trap af komt lopen. Ze gaan aan tafel zitten en beginnen te eten. Na het eten ruimt Wolfs de tafel af waarna hij het glas van Eva en hem vult. 'Waarom ben je zo gespannen?' Vraagt Eva opeens. Hij schrikt op en kijkt haar in de ogen aan. Eva schrikt van wat ze ziet. 'Ik kan het je niet vertellen, Eva. Het spijt me' 'Maar Wolfs, je kan me toch alles vertellen..' 'Ik weet het, maar het is niet aan mij om het jou te vertellen.' Eva staat op en gaat op Wolfs' schoot zitten en omhelst hem. Wolfs geeft haar een kus in haar haar en zegt: 'Je bent belangrijk voor me Eva.' Eva neemt afstand en kijkt hem in de ogen aan en zegt: 'jij ook voor mij.' en kust hem.
Een paar dagen later.
Er heerst een bepaalde spanning in de Ponti. Iedereen loopt op z'n tenen en de spanning is om te snijden. Eva en Frank hebben de afgelopen dagen veel ruzie gehad. Wolfs kan de spanning even niet meer aan en wil graag even en ritje op zijn motor maken. Hij loopt de keuken in en maakt alvast een lunch. Eva kijkt hem verbaast aan. 'We zijn toch vrij vandaag?' 'Ja, maar ik denk dat het beter is als ik even een ritje op de motor ga maken.' 'Hoezo dan?' Vraagt Eva verbaast. 'Gewoon. Jij en Frank moeten gewoon een keer goed met elkaar praten.' 'Wolfs, jij hoeft je toch niet met onze relatie te bemoeien, of wel?' Eva staat op en loopt naar hem toe. 'Eva, het is beter als je praat, geloof me.' Hij neemt haar vast in zijn armen en fluistert haar toe: 'Alles komt goed. Geloof mij maar en wat er ook gebeurt, ik blijf bij je.' Eva kijkt Wolfs alweer verbaast aan. Ze wil eigenlijk vragen waar hij het allemaal over heeft, maar merkt dan dat hij allang de trap is opgelopen.
Uren gaan voorbij, maar er is nog steeds niet gepraat in de Ponti. Frank vindt het lastig en wil het tot het laatste moment uitstellen. Hij heeft met Wolfs afgesproken om het vandaag te doen, anders vertelt hij het en dat kan hij Eva niet aandoen. Hij blijft even boven de trap staan om zichzelf moed in te praten en loopt dan voorzichtig de trap af. Eva kijkt op en glimlacht naar hem. 'Hee, jij bent al vroeg klaar.' 'Ja, ik dacht, nu Wolfs weg is kunnen we even praten.' 'Waarom dan?' Vraagt Eva. 'Ga eventjes zitten' zegt Frank. Ze nemen plaatst aan tafel tegen over elkaar. 'Eva, er is iets wat ik al heel lang geleden had moeten vertellen, maar ik weet niet zo goed hoe ik het moet vertellen' Frank is flink aan het stotteren. 'Ach Frank, zo erg zou het toch niet zijn? Vertel het maar gewoon.' En midden in haar zin gooit Frank het eruit. 'Ik heb een relatie met iemand anders' Eva kijkt geschrokt op. 'Je hebt wat?!' 'Ik heb een relatie. En een kind.' 'En een kind nog zelfs? Het moet niet gekker worden! En wat wil je nu?' Vraagt Eva. 'Ik wil met hun verder, Eefke.' Ze kijkt boos op en zegt fel: 'Noem mij geen Eefke!' Het is even stil en dan vraagt Eva: 'Wacht eens even. Hoe lang is dit al bezig?' '4 jaar.' Fluistert Frank. Eva staat op en gooit haar stoel naar achter. '4 jaar? 4 jaar! En je was te laf om het tegen mij te zeggen? Deze hele relatie betekende voor jou dus helemaal geen ene flikker.' 'Tuurlijk wel. Ik houd ook van jou!' 'Ja, ik merk het, eikel! Waarom vertel je het mij nu pas?' 'Nou ja, omdat Wolfs me betrapt heeft.' 'Dus Wolfs wist hiervan? Nou wordt ie mooi! En hoelang weet hij dit al?' '4 dagen' zegt Frank. Wolfs komt de trap afgelopen en merkt al meteen dat dit het verkeerde moment is. Hij wil zich omdraaien en zegt: 'O sorry, ik kom op het verkeerde moment.' 'Nee, kom maar hoor. En zeg maar meteen tegen Frank dat ik vanavond weg ben, want ik ben hier helemaal klaar mee!' Ze stormt langs Wolfs de trap op naar boven. Wolfs loopt verder en ziet Frank verslagen zitten. 'Dus je hebt het haar verteld?' Frank kijkt hem met een lege blik aan. 'Nou ja Frank, hier heb je zelf voor gekozen.' 'Ik had het ook graag anders gezien.' fluistert Frank bijna. 'Weet wel dat ze je dit niet gaat vergeven.' Wolfs loopt de trap op achter Eva aan.
Als hij boven komt ziet hij hoe Eva al haar kleren in een tas probeert te proppen. Hij gaat in de deur opening staat en vraagt of hij haar kan helpen. Als Eva opkijkt ziet hij dat Eva rood doorlopen ogen heeft. Hij loopt naar haar toe en pakt haar stevig vast. 'Het spijt me Eva.' 'Jij hoeft niet te zeggen dat het je spijt.' 'Nee, maar toch. Ik voel me wel schuldig.' 'Hoezo? Als jij die klootzak niet had gezien, had hij het waarschijnlijk niet verteld.' Wolfs trekt Eva dichter tegen zich aan. Eva fluistert heel breekbaar: 'Ga alsjeblieft met me mee. Ik wil jou niet ook kwijt.' Wolfs streelt door haar haar. 'Natuurlijk blijf ik bij je. Dat heb ik je toch gezegd?' Eva kijkt op, en ze verdrinkt in zijn ogen. Langzaam buigt Eva naar voren en kust hem. Na een innige zoen neem Wolfs afstand. 'Eva, doe maar niet. Je bent in de war.' 'Nee Wolfs. Ik houd van jou' Wolfs weet niet wat hij moet zeggen. 'Kom. We gaan snel je spullen inpakken.' Eva knikt en verplaatst zichzelf naar de kast. Wolfs gaat naar z'n eigen kamer om daar zijn eigen spullen te pakken. Na een tijdje keert Wolfs terug naar Eva haar kamer en ziet dat Eva op bed zit en levenloos voor zich uitkijkt. Hij gaat naast haar zitten en pakt haar hand. 'Hé Eef, het komt wel goed.' 'Ik weet gewoon niet zo goed wat ik nu moet, niet eens waar ik heen moet gaan.' 'Eva, ik ga met je mee, echt. We gaan samen naar een hotel.' Eva hem dankbaar aan. Ze staan samen op en hun pakken spullen.
Frank hoort de deur dichtslaan. Na een uur kan hij het niet meer aan. Hij moet hier weg. Hij pakt zijn fiets en fietst naar de andere kant van Maastricht. Als hij daar aan komt doet Ella al gauw de deur open. Frank vliegt haar in de armen. 'Hé, wat is er?' Vraagt Ella ongerust. 'Ik heb het haar verteld' Ella begeleidt hem mee naar binnen en nemen samen plaats op de bank. 'Hoezo nu ineens?' Vraagt Ella. 'Weet je nog die man, in dat restaurant? Samen met Mo.' Ella knikt. 'Dat is haar beste vriend Floris. Ik heb wel eens over hem verteld en van hem moest ik het vertellen binnen een week en anders zou hij het doen.' Ella legt haar hand op zijn been en zegt: 'Het moet niet makkelijk zijn geweest. Maar nu kunnen wij wel voor altijd samen zijn.' Ella zoent Frank en daar blijft het niet bij. Ze beleven samen een nacht vol spanning.
Eva en Wolfs liggen samen dicht tegen elkaar aan op het bed van de hotelkamer. Het is al zeker 02:00u geweest, maar Eva kan nog steeds niet slapen. Ze legt haar hoofd op Wolfs borst. 'Hé, kan je niet slapen?' Vraagt Wolfs met een schorre stem. Hij streelt door haar haar. 'Hoezo heb je het niet tegen mij verteld?' 'Wat verteld?' 'Van Frank natuurlijk.' 'Ik vond dat hij het zelf moest vertellen, maar na een week zou ik het hebben gedaan, echt.' 'Hoe ziet ze eruit?' 'Dat wil je niet weten Eef.' 'Dat wil ik wel weten, anders vraag ik het toch niet!' Zegt Eva chagrijnig. 'Bruin haar, bruine ogen, een slobber figuur met een zwangere buik.' Eva vliegt op en gaat meteen recht op zitten. 'Een zwangere buik?! Dat heeft ie helemaal niet verteld!' 'Wat heeft hij je wel verteld dan?' Vraagt Wolfs. 'Dat hij een ander heeft en een kind.' Wolfs ziet dat haar tranen over haar wangen stromen. Hij trekt haar tegen zich aan. Hij streelt door haar haar. 'Ik heb toch niks verkeerds gedaan?' Vraagt Eva hopeloos. 'Nee Eva, het is zijn keuze geweest en jij hebt hier niks fouts aan gedaan.' Na een tijdje merkt hij dat Eva regelmatig adem haalt. Hij kust haar voorhoofd en fluistert: 'Ik hou ook van jou' en Eva kan een glimlach niet onderdrukken.
Dit is een verhaal wat ik voor een vriendin had geschreven voor haar verjaardag. Ik moest hem van haar plaatsen, dus dan doe ik dat! ;)
Ik wil ook even @marleenh20 bedanken voor de cover! :)