KELEBEK SESLERİ
Söylediklerimi boşver, sustuklarımı ciddiye al.
Sessiz çığlıklar en çok can yakanlardır.
Çığlık çığlığa susar hüzün dolu sokaklar.
Kimse duymasın diye sustukları, kimse görmesin diye gözyaşları vardır o çığlıkların arkasında.
Her bir kaldırım taşı kulağına acı, hüzün, keder fısıldar.
Acı; sözde değil kalpte alev almıştır, hüzün her yere dağılmış keder ile bulanmıştır...
Kelebekler alevler dursun diye kanat çırpar lakin ateş daha da harlanır, daha da büyük alevler sarar her yanı.
Kalpte çıkan yangın, kelebeklerin umut dolu çırpınan kanatlarını, kelebekleri, umudu da yakar; küller kalır sadece.
Küllerin arasından gelen sesler; kelebek sesleridir.
Kurtulmak için çığlık attıkları, acının sesleridir...
Tek duyulan özgürlük için kanat çırpan kelebeklerin sesleridir...
Gülfem & Cihangir
***
Her kadının dışında fırtınalar koparsa da içinde rengarenk çiçekli umutlar yetiştirir...
Rüzgargülünün inadı misali işliyordu hayat Gülfem için. İnadına yaşıyordu bu hayatı. O kadar zorluğa göğüs gere gere yürüyordu taşlı yollarda. Kâh düşüyor, kâh koşuyor, bazen de geri geri yürüyordu.
Bir şekilde ilerliyordu taşlı, topraklı yollarda.
***
|KELEBEK SESLERİ - ÂHÜZAR SERİSİ 1|
***
Kitabıma profilimden ulaşabilirsiniz:
haticekubraozcan
***