Ga in welke stad dan ook, in welk land dan ook, naar een schoolgebouw waar je jezelf kunt vinden. Ga naar de opdrachtgever en vraag om The Holder of Angst te zien. Als ze zelfs maar een seconde aarzelen, ben je op de juiste plek. Als ze weigeren je vraag te bevestigen, vraag ze dan opnieuw. Uiteindelijk zullen ze schoorvoetend toegeven.
Ze brengen je naar de kelder van de school. Terwijl je de trap afdaalt, zal een gevoel van onzekerheid je overspoelden. Hoe je het ook probeert, het gevoel blijft in je achterhoofd en wordt sterker bij elke stap. De opdrachtgever leidt je naar de verste hoek van de kelder. Hoe dichter u bij de hoek komt, hoe meer licht u uit uw omgeving haalt. Met het licht gaat alle gevoel van hoop. Ze zullen verwoed beginnen met het spinnen van de spinnenwebben en stof van de muren die op de hoek aansluiten. Zodra ze dit hebben voltooid, hebben beide muren een baksteen met een inspringing die net groot genoeg is om in je hand te passen. De directeur zal zonder een woord weggaan en het zal u duidelijk zijn dat u vanaf nu alleen bent.
Je zult moeten kiezen tussen de twee muren. Maar wees voorzichtig, als iemand verschrikkingen bevat die verder gaan dan de menselijke verbeeldingskracht, terwijl de ander je naar voren brengt. Hoe dan ook leidt tot spijt. Als het je lukt om de deur te kiezen die verder gaat, zie je een donkere, muffe gang. Het zal donkerder zijn dan wat je ooit voor mogelijk had gehouden, maar er zo recht mogelijk in lopen. Als je botst met iets warms en vaags, stop dan met bewegen. Beweeg niet, anders krijg je spijt van je bestaan.
Als je stil zou blijven, zou de warmbloedige massa moeten verdwijnen, als in een mist. Zodra dit gebeurt, versnelt u uw tempo. Je zult uiteindelijk denken dat je licht ziet, maar het is gewoon een kunstje. Ga niet in de richting van het licht, want als u dat doet, zal uw essentie in gevaar zijn. Aan het einde van deze tunnel zul je voelen wat een deur lijkt te zijn. Het doet denken aan een middeleeuwse kerker, met een klein raam met een hek en een houten plank die de deur niet openhoudt.
Als je eenmaal zover bent gekomen, is er geen weg meer terug. Je kunt niets anders doen dan de deur opendraaien en naar binnen lopen. Zodra je de deur achter je dicht trekt, zal er een diepe stem in je oren klinken, een taal spreken die je niet begrijpt. Het zal klinken alsof het overal en nergens is, en de onbegrijpelijke woorden zullen je naar je botten koelen. Beweeg niet. Praat niet. Wacht tot de stem is uitgesproken totdat je zoveel ademhaalt. Als je deze instructies niet volgt, zal je laatste geluid gekweld worden. Als de stem is afgelopen, wacht even. Draai langzaam en zie de houder van Angst onder ogen. Hij zal gescheurde stroken stof dragen en zijn lichaam zal littekens hebben. Hij zal naar je kijken met ogen zo vol verdriet en verdriet dat je bijna kunt huilen. Niet doen.
Hij zal over zijn leven beginnen spreken, maar zijn stem zal slechts een gefluister zijn. Hij zal kwellingen beschrijven die te gruwelijk zijn om te begrijpen, verschrikkingen die je oren doen bloeden, maar luister. Luister, en sluit je ogen niet of bedek je oren, want je hebt ze niet nodig als je dat doet. Tijdens zijn verhaal klampt hij zich vast aan je hemd en vraagt je hem te helpen aan zijn persoonlijke hel te ontsnappen. Blijf stil, want dit is maar een list.
Als hij klaar is, kruipt hij in foetushouding en snikt hij zachtjes. Je hebt slechts een kleine hoeveelheid tijd totdat zijn gehuil je boos maakt. Vraag hem: "Wat zal er gebeuren als ze bij elkaar worden gebracht?"
De houder zal staan, ook al zat hij gewoon in een bal op de grond. Zijn gezicht zal verweven zijn met een vreemde mix van woede en angst. Hij zal rondrennen en ongeziene voorwerpen rond de kleine, lege kamer gooien. Je hoort porselein, glas, zelfs hout breken en versplinteren om je heen, ook al is er niets. Hij zal luid tieren in een taal die niet bedoeld is voor menselijke oren. Nogmaals, wacht. Blijf stil en stil totdat zijn woede is vrijgegeven.
Zodra hij klaar is, gaat hij zitten. Hij zal beginnen met het uitleggen van de redenen waarom ze nooit zouden zijn geschapen, de wreedheden die ze hebben veroorzaakt en de onvoorstelbare kracht die ze bevatten. Hij zal bij gelegenheid stoppen om te snikken of een ander denkbeeldig-nog-reëel voorwerp te gooien, maar hij zal niet klaar zijn. Nee, zijn waanzin is veel te diep gedreven om binnen een paar minuten te worden gedaan.
Hij zal spreken voor wat uren lijkt, en dan dagen. Die dagen zullen veranderen in maanden, en in decennia, en in millennia. Je moet niet wankelen, hoe lang het ook lijkt alsof je daar hebt gestaan. Zodra iets wat een eeuwigheid lijkt voorbij is, zal hij langzaam staan en naar je toe lopen. Hij zal de zijkanten van je hoofd licht aanraken met zijn handpalmen, en kennis zal door je hele wezen stromen. De Houder zal naar je kijken met een blik van gelukzalige opluchting, omdat zijn waanzin hem uiteindelijk heeft verlaten. Op het moment dat je knippert, zal hij weg zijn.
De kennis die hij je heeft gegeven, is Object 501 van 538, en het mag nooit worden herenigd met de anderen, om redenen die je nu volledig zult begrijpen. Dit begrip zal je uiteindelijk tot waanzin drijven.