◇DARK PAST◇
Elyzza's POV,
Napasigaw ako ng marinig ang malakas na pagputok ng baril. Nanatiling nakapikit ang mga mata ko.
"You can open your eyes now, munie" Rinig kong sabi nya kaya minulat ko na ang mata ko at agad bumungad sakin ang mukha ni Levi.
Tinignan ko ang katawan ko at nakitang wala na sa dibdib ko ang bomba na nakadikit sakin kanina.
Tumigil narin ang orasan ng bomba na nasa ulo ko.
"P..paano mo-" pinutol na nya ang sasabihin ko ng sunggaban nya ng halik ang labi ko.
"Just be glad na mamana ng anak natin ang katalinuhan ko" Aniya at kinindatan pa ko.
Anong akala nya sakin? Walang utak? Hindi nya ba alam na naka perfect ako ng isang calculus problem?
Agad nyang tinanggal ang mga tali sa kamay at paa ko.
Pero hindi ko matatanggi, napabilib nya ko sa ginawa nya kanina. Akala ko pa naman talagang mamamatay na ko dahil dalawang bomba ang nasa katawan ko. Pag sumabog ang isa don ay katapusan ko na.
Ngayon ko lang din sya nakitang gumamit ng baril. Hindi ko alam na marunong silang lahat na gumamit non.
Ng naglalakad na kami palabas ng kwarto ay hindi ako makalakad ng maayos dahil bumubukas ang hospital gown na suot ko.
Napansin ata ni Levi ang kilos ko kaya napatingin sya sakin.
"Fuck! He fucking left a mark on your neck!" Sigaw nya kaya nanlaki naman ang mata ko.
Yun pa talaga una nyang napansin?
"Forget about this f*cking mark Marzino! Kita mong nahuhubaran na ko yan pa talaga mas inuna mong pansinin? Gusto mo bang hubo't hubad akong lumabas?" Bulalas ko sakanya.
Medyo huminahon naman ang mukha nya at nagulat pa ko ng ngumisi sya.
"I'm sorry munie, sanay naman kasi akong nakikita kitang ganyan" pang aasar nya.
Tinanggal naman nya ang jacket na suot nya at agad yun pinasuot sakin.
Naka sleeve less na sando nalang sya ngayon.
"Mamaya mo na ko pagnasaan munie" Aniya bago ako hinila palakad. Agad naman namilog ang bibig at mata ko sa sinabi nya at pasimple nalang umirap.
Kung dito pa kami mag babangayan ay baka hindi na kami makalabas ng buhay dito.
"Its nice meeting you again, Levi Marzino" Dinig naming sabi ng isang lalaki kaya napatigil kami sa paglalakad.
Nanatili ako sa likod ni Levi habang mahigpit nyang hinahawakan ang kamay ko.
"Lumabas kang hayop ka. Gusto ko makita ang pagmumukha mo" Sabi ni Levi.
"Do you like the mark that I gave you, baby?" Salita ulit ng lalaki dahilan para mangilabot ang buong katawan ko.
Mas lalong humigpit ang hawak sakin ni Levi. Alam kong nagpipigil sya ng galit ngayon.
Isang nakatayong lalaki ang biglang bumungad samin mula sa itaas ng pabrika. Nakatayo sya sa isang malaking makina at pinapa ikot ang kanyang baril sa kanyang daliri.
Nakita namin ang pag ngisi nya at walang kahirap hirap syang tumalon mula sa malaking makina pababa sa harap namin.
Sya ang lalaking binalak akong pagsamantalahan kanina.
"Diamante, nagkamali ka ng pinaglaruan" bukambibig ni Levi na ikinangisi lalo ng lalaki.
"C'mon Marzino, hindi ko alam na nagbinata ka na pala. Akala ko ba, padamihan ng laruan ang labanan? Nasaan na ang mga laruan mo ngayon? Kuntento ka na ba sa limited edition?" Pang aasar sakanya ng lalaki.
Ngumisi si Levi.
"Hindi laruan ang pinaglaruan mo. Buhay ko ang ginalaw mo kaya maghanda ka na dahil buhay mo ang tatapusin ko ngayon" Sagot ni Levi.
Malakas na tumawa ang lalaki at nagpa ikot ikot ng lakad saming dalawa ni Levi.
"Sana inisip mo yan bago mo ginalaw ang buhay ko" seryosong sabi ni Handrix.
"Kasalanan mo ang nangyari sakanya, Handrix. Ikaw ang naglagay sakanya sa sitwasyon nya ngayon" sagot ni Levi.
"Kasalanan ko bang gusto nyang sumama sakin? Na gusto nyang malayo sa inyo na pamilya nya dahil palagi nyo syang pinipigilan gawin ang gusto nya?"
"Pinoprotektahan lang namin sya, lalo na sayo" sagot ni Levi.
"Pinoprotektahan? Anong nangyari sa ginawa nyong pagkulong sakanya sa bahay nyo? Na pigilan syang makipagkita sakin? Nasaan sya ngayon!?" Napaigtad ako ng lumakas ang boses nya.
Wala akong alam sa pinag uusapan nila, pero alam kong hindi magandang nakaraan ang pinuntahan nito.
"Kung hindi mo sya niyaya magtanan, hindi sana umabot sa ganon. Masisisi mo ba kami? Pinoprotektahan lang namin sya sa mga taong katulad mo na hindi mapagkakatiwalaan" salita muli ni Levi.
"Mahal ko sya, sa tingin nyo kaya ko syang ipahamak? Mga tauhan nyo ang sumunod samin diba? Mga tauhan nyo ang pumatay sakanya!"
"Sino ba ang nanlaban? Sino ang nauna? Ikaw ang nagtulak samin na gawin yun. Sa tingin mo hahayaan kong sumama ang kapatid ko sa isang kriminal na katulad mo?"
Napatingin ako kay Levi sa sinabi nya. May kapatid sya?
Matabang na tumawa si Handrix.
"Ipinaglaban ko lang din ang buhay ko, Marzino. Pero hindi mo maintindihan yon noon dahil hindi ka pa marunong magmahal. Ngayon, mararamdaman mo ang sakit at galit na dinanas ko" Aniya at mabilis na tinutok kay Levi ang hawak nyang baril.
"Run!"
"F*ck!" Sigaw ni Handrix ng paputukan sya ni Levi sa may kanang balikat.
Sinunod ko ang sinabi nya at agad tumakbo papalayo sakanilang dalawa. Hindi pa man ako nakakalayo ay nakarinig muli ako ng putok ng baril kaya agad akong napalingon muli sa dereksyon nila.
"Levi!" Agad kong sigaw ng makitang natamaan sya sa may kaliwang balikat.
Akmang lalapit dapat ako sakanya pero agad nya kong pinigilan.
"Just run Elyzza" aniya.
"Hindi kita iiwan dito Levi" paninigurado ko sakanya. Napapikit naman sya at tumingin muli kay Handrix na nakatutok parin ang baril kay Levi.
"Kung hinayaan nyo nalang sana kami, buhay pa sana sya ngayon. Masaya parin sana kaming nagsasama ngayon" ani Handrix.
Narinig ko naman ang matabang na halakhak ni Levi.
"Mahal? Pagmamahal ba ang tawag mo dun? Iniwan mong nalulunod sa sarili nyang dugo ang kapatid ko dahil sinagip nya ang bala na dapat sayo" sagot ni Levi.
"Tumahimik ka!" Sigaw sakanya ni Handrix at pinaputok malapit sakin ang baril nya.
"Pinili mong mas pagtakpan ang krimen ng ama mo at iniwan ang kapatid ko na nag aagaw buhay. Pinili mong tumakas, sarili mo lang ang iniisip mo. Ngayon sabihin mo sakin, totoong minahal mo ba ang kapatid ko?" Tanong sakanya ni Levi.
"Binalikan ko sya! P..pero sa burol ko na sya naabutan" sagot ni Handrix.
"Wag nanatin balikan ang nakaraan Marzino. Sa ayaw at gusto mo, maniningil ako ng buhay na kinuha mo" ani Handrix at kinasa na ang kanyang baril sa harap ni Levi.
Bago pa man nya maputok ang baril ay nagulat ako ng mapaluhod ito at nabitawan ang kanyang baril.
"Dami mong satsat" Sabi ni Dylan at kinuha ang baril ni Handrix at hinagis ito sa malayo.
Pinaputukan ni Dylan si Handrix sa kanang binti.
"H..hindi pa ko tapos sayo, Marzino" sagot ni Handrix kahit namimilipit na ito sa sakit.
"Sigurado ka ba talagang burol ng kapatid ko ang pinuntahan mo?" Biglang sabi ni Levi. Nakita ko ang pagkunot ng noo ni Handrix.
Ngumisi sakanya si Levi.
"Kung talagang mahal mo ang kapatid ko. Matuto kang gumamit ng utak mo. Hindi tanggap sa pamilya namin ang mga bobo"
***
Pls vote and comment po^_^
Enjoy reading:)