BRAT - Short Story ( FINISHED...

由 PjLazuli

16.5K 240 44

This is a story about a girl who needs a love , attention and affection from those people around her. She had... 更多

BRAT
Chapter one
Chapter Two
Chapter Three
Chapter Four
Chapter Six
Chapter Seven - The Wedding
Chapter Eight
Chapter Nine - Living together
Chapter Ten - STreeT Fight
NOT AN UPDATE
Chapter Eleven
Chapter Twelve - DRUNK
The Finale
READ_Author's Note
An Excerpt from Living in different World

Chapter Five

768 10 1
由 PjLazuli

Hello po ulit sa lahat.. ayan may update po ulit tayo.. sana magustuhan niyo.. 

Please vote comment and be a fan. Thak you!!!! =)

ALIA'S POV

I woke up early and fixed my things, getting ready for the race. Hindi ko maiwasang isipin ang sitwasyon namin. Bahala na mamaya pag nagkita kami ng tsunggo na yun. Ringgggggg... Ringgggggggggg...

"Hello!"

"Good Morning Alia! How are you?" lalaki to ah, teka bat parang pamilyar ang boses. Si Jairus na naman, ano namang pakay niya.

"How did you know my number.?" tanong ko.

"Remember? I get everything and that includes you..!!." sabi niya ng  may kasamang halakhak.

"You won't succeed with your wicked plans. I promise you!!!" sigaw ko at binaba. Hmp, naisahan na naman ako.

Rinnnnggggg... Rinnnggggggggggggggg...Riiiinnggggggggggggggg...

Nakakairita kaya sinagot ko na ulit.

"Just spill it out.! Ano bang kailangan moh.? Maghintay ka lang dahil may araw ka rin.!!" pagtataray ko.

"I need to talk to you. De Vizzaro five star hotel room 507, 9:30 am. You'll regret it if you'll not meet me." at binabaan na niya ako ng phone.

ADVERTISEMENT:

(De Vizzaro Five Star Hotel, yan yung nasa first story ko, yung Surprise is Better than Promise, jejeje I'm just promoting my first story.)

"Ano ka sinuswerte! Hmp manigas ka jan sa paghihintay." bulong ko at bumaba para mag breakfast.

Pagkatapos kong magbreakfast. Dumiretso ako sa park na malapit lang de Vizzaro five star hotel, maghahanap ng kaaway hehe de joke lang. Wala lang, magisip-isip lang kung paano ako rumesbak sa pamilya ni Jairus. Maya -maya may natanaw ako, si Jay na naman, may hawak-hawak itong walis at dust pan. Para talagang lalaki eh, maganda rin naman pero nakatago ang ganda. Kinawayan ko siya. Lumapit naman.

"Ate anong ginagawa moh dito, ang init oh. Iitim kayo niyan madam." biro nito. Maputi kasi ako at alaga ang kutis pero this time nakabilad ako sa araw.

"Gusto mong upakan kita jan." sabi ko.

"Hindi joke lang teh."

"binigyan naman kita ng pera kahapon, bakit ka pa magwawalis dito.?" tanong ko. Tinabihan niya ako.

"Kailangan kong mag-ipon eh, mag-aaral kasi ako sa opening. Para naman hindi ako ma left behind. Tsaka, may pangarap din naman ako eh."

"Maganda yan, buti ka pa may pangarap sa buhay." sabi ko.

"Si ate naman, tapos ka na nga sa pag-aaral moh eh. Di mag apply ka ng trabaho." suggest nito.

Tumawa ako ng pagak. "Haha tamad akong magtrabaho eh. "

"Naku, ganyan talaga ang mayaman, kung ako rin ang mayaman, siguradong tamad din ako." tumawa rin ito. Maya maya tumunog ang phone ko.

"Who the hell are you??" tanong ko.

"I told you to see me at room 507 but where are you? Nakikipag landian sa kung sino." umusok ang bumbunan ko sa galit. Luminga linga ako, bakit parang nakikita niya ako.

"Hoy! Kahit kailan hindi ako naging malandi. Walang hiya ka, lumabas ka nga sa pinag tataguan moh. Loser!!!!!" sigaw ko at pinatayan ng phone. Tumatawa si Jay.

"Naku ate, napagkamalan ata akong lalaki. Boypren moh ba yun? Ang seloso naman. Siguro mahal na mahal ka niya." batukan ko to eh. Daldal ng bunganga. Binuksan ko yung bubble gum na binulsa ko at binigyan siya. I like to chew gum lalo na pag galit ako o kaya ay naiinis. Pag wala kasing laman ang bunganga ko, yung kamay ko naman ang kinakagat ko.

"Tumahimik ka! Baka mamaya masipa kita jan. Hindi ko boyfriend yun at lalong hindi ako mahal nun. Siya ang pinaka walang modong lalaki sa mundo. Walang puso at mang gagamit." galit kong sabi nang biglang may nagsalita sa likod namin.

"Ano bang ginawa ko sa yo at galit na galit ka sa akin.?" Tumingala ako sa nagsalita. Seryoso ang itsura niya.

Tumayo si Jay at nagpa alam.

 " Alis na ako. Ayusin niyo LQ niyo ha??" sabi niya at lumayo, kinindatan pa ako at nag thumbs up. Bakit niya ako iniwan, lokong bata yun. Hinarap ko si jairus.

"Akala moh ba hindi ko alam na blinack mail niyo si daddy para makipagmerge kami sa company niyo. Tapos ngayon may gana ka pang magpakita sa akin. Shame on you man!!" tumayo ako at iniwan siya. Pero hindi ako nakalayo ng may humila sa kamay ko, ang higpit ng pagkahawak.

"Anoh bah, don't you ever touch me.!" pinilit kong alisin ang kamay ko pero parang nabakal ang kamay niya.

"You'll regret it if you'll not talk with me right now.!." seryoso niyang sabi.

"I just need fifteen minutes to settle things with you. Look! I'm here to offer you help."

"Offer me help!??? Damn your f*cking face.!" pinipilit ko paring alisin ang kamay ko pero ayaw talagang bitiwan. Kagatin ko kaya.

"Alright, then I'll let you go but don't blame me pag pinalabas namin sa media ang mga yun. Now you have to choose, marry me or . . ?"

"What????? Marry you???? Are you out of your mind??" bulalas ko.

Grabe hindi ako makapaniwala, nakikinig ba siya sa sinasabi niya.

"Maybe, but that wont change the situation, you will marry me and walang merging na magaganap pero kung hindi ka papayag sa marriage proposal ko then you know what will happen next." nakangisi niyang sabi.

Nanlumo ako, do I have any choice.? Naramdaman kong lumuwang yung pagkahawak niya sa kamay ko kaya hinila ko. Gusto kong magwala dito pero hindi ko magawa, para akong nakatali at hindi makahakbang.

"I need your answer now?" he demanded. Gusto kong umiyak pero hindi sa harapan niya. Tumingin ako sa kanya.

"Why are you doing this?!!!" bulyaw ko.

"I'll tell you the reason but not this time, maybe in the near future."

"I hate you.!!"sigaw ko at tumakbo palayo.

Bakit sa akin nangyayari ang mga bagay na ganito. Naiiyak ako pero walang luhang lumalabas sa mata ko. Gusto ko munang mag-isip ng tama, paano ko ba toh haharapin. Hindi ko alam na nilibot ko na pala ang kabuuan ng park. Pagod ako sa katatakbo kaya umupo muna ako sa damuhan. Hindi ko alam kung anong iisipin ko, sarili ko, pamilya ko, kumpanya namin. Ano bah talaga. Matagal na akong naka upo sa damuhan, may plano ako. Bahala na kung anong patutunguhan nito. Tutal wala rin lang naman akong magawa, napangiti ako, mapait na ngiti. When will I'll accept the fact that I will always be a loser.? Pumunta ako sa parking lot para umuwi na pero may nag hihintay sa akin dun. Tinignan ko lang siya ng matalim.

"What? Is it a yes?" tanong nito. Ang kapal talaga, bakit nandito pa yan. guard alisin nga sa harapan ko ang pesteng nilalang na yan.

"As if I have a choice." pumunta ako sa motor ko at pina start. Linampasan ko lang siya.

"Thank you Alia, you will never regret your decision, I promise you." Nginitian niya ako. Hindi na ako naki pag talo. Ayoko ng magsalita, pagod na ako.

=============================================================================

JAIRUS'S POV

Ang saya ko dahil napapayag ko si Alia. Alam kong may plano naman yun pero ang mahalaga pumayag siya. Kailangan kong paghandaan ang resbak niya. Pumunta muna ako sa opisina.

"Good afternoon sir." bati ng secretary ni daddy. Pumasok ako sa office niya.

"Pumayag na siya dad, ang problema na lang natin ay kung paano natin ipapaliwanag kila tito kung sinong nagpasimuno nito." sabi ko.

"Lumabas na rin yung result ng investigation ng tito moh, siya nga ang may pakana ng lahat, gusto niyang may mapunta sa kanya, so nagdecide ako na ibigay na lang natin sa kanya yung restaurant tutal siya rin lang naman ang namamanage dun." wika ni dad.

"What? Bakit yun pah?" tanong ko, kahit old na yun dahil dun kasi kami nag umpisa kaya parang masakit sa akin na basta na lang ipamigay ni dad sa step brother niya. That was built 23 years ago, wala pa ako sa mundo nung time na iyon.

"We need to, I know it's hard but we need to give him his share, dahil kung hindi natin iibigay ngayon, magpapadagdag na naman yun, hihingin na naman niya ang share niya dito sa kumpanya. So I think we need to give up the restaurant. Or else, itong kumpanya ang pag interasan niya." paliwanag ni dad.

"Ibigay na lang ng ganun ganun lang. I think it's unfair, pero kung wala na tayong ibang choice then let it be." pumayag na rin ako.

Alam ko ang ugali ni tito Roland, hindi nakukuntento sa kung anong binigay ni lolo sa kanya. Buti nga at pinamanahan ng bahay. Tapos ngayon, hinihingi na naman ang share sa kumpanya. Nakakabwisit. Kung tutuusin nga eh wala naman siyang karapatan pero dahil mabait ang pamilya ko pinamanahan pa rin siya. Kaya ayun binigay na sa kanya ang munting restaurant, bahala na siyang magpalago dun.


继续阅读

You'll Also Like

63.2M 2.2M 44
Warning: Do not open if you haven't yet read Hell University. This is just a sequel of that book. Thank you!
5.9M 274K 72
In the near dystopian future where the population has blown up, women and the poor are more oppressed, and those with positions who abuse their power...
87.5K 4.6K 93
One of the Admin of a popular Facebook page was encouraged by his co-Admin to find a girl from the messages of their page. Out of boredom, he opened...
93.4K 140 15
Smut May mga wrong grammar lang po dyan pag pasensyahan nyo🙂