Ik loop door de gang van de school terwijl ik weer eens word uitgelachen en mensen met elkaar fluisteren als ze naar me kijken. Uiteindelijk ben ik buiten bij de tafel aangekomen waar Jimin en ik altijd lunchen, maar hij is er nog niet.
Ik zucht en ga zitten, ik zag hem vanochtend weer bij zn oude vrienden. "Eva!" ik kijk waar het geluid vandaan komt en zie Jimin op me af rennen, bij de deur staat een groepje meisjes.
"Wat is er?" vraag ik en hij pakt mn pols en trekt me van de bank af "Jimin?" Jimin trekt me mee naar de rand van het plein. "Eva... ik heb een vraag.. en een probleem" zegt hij en kijkt langs me.
"Een van de meiden van ons leerjaar heeft zojuist gezegd dat ze verliefd op me is" zegt hij en ik frons "Ma-" "Ik mag haar niet dus heb haar gezegd dat ik niet verliefd op haar ben" Ik kijk Jimin aan, wat wil hij van me?
"Wat is het probleem dan?" vraag ik en hij zucht terwijl hij zn hand door zijn haar haalt "Haar andere vriendin die erbij stond vroeg waarom ik niet op haar viel... ik raakte in de stress en zei haar dat ik al op iemand anders was" ik trek een wenkbrauw omhoog "Dus nu?"
"Ze wilden bewijs" zegt hij en slikt "Eva.." het valt even stil en mijn hart gaat wat sneller kloppen. "Het hoeft echt niet lang, ik beloof het je, maar wil je mijn vriendin spelen voor een paar dagen?"
Ik verslik me bijna ik mijn eigen speeksel. Hij... JIMIN! JIMIN VROEG ME NET OM ZIJN VRIENDIN TE ZIJN?! Niet voor het echt natuurlijk maar.. WAT?
Ik zie dat zijn wangen rood zijn geworden en hij kijkt me voorzichtig aan, bang dat ik nee zeg. "J-ja dat i-is goed" zeg ik en hij lacht "Oke, dankje" Jimin's armen vliegen om me heen en hij trekt me in een knuffel "Je bent mn reddende engeltje"
Mijn wangen zijn ook rood geworden en hij laat me los "Naja.. bengeltje" hij lacht en trekt de stropdas van mijn uniform recht, die blijkbaar scheef zat. "Wacht" zeg ik als hij mijn hand pakt en me mee wil trekken terug naar onze lunchplek.
Jimin kijkt om "Wat?" "Wat houdt dat... vriendje vriendinnetje dan in?" hij slikt en haalt zijn schouders op, zijn onderlip pruilt kort "Doen.. zoals normale stelletjes zich ook gedragen?" Mijn hersenen stoppen voor een aantal seconden met werken maar het wordt weer wakkergeschud door Jimin die me meeneemt.
De meiden staan nog steeds bij de deur en Jimin houdt nog steeds mijn hand vast, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. We gaan zitten en eindelijk mag ik gaan eten, ik had al de hele tijd trek.
"Oke, vanaf nu gaat het in. We moeten eigenlijk non-stop een stel spelen want ze gaan het natuurlijk doorvertellen... alleen op onze kamer niet" zegt Jimin als we net zitten te eten en ik knik.
Ik doe dit voor Jimin. Hij had ook wat beloofd aan het begin van het schooljaar, dus nu ga ik wat voor hem terugdoen.
En stiekem vind ik het niet heel erg om zijn vriendin te gaan spelen... geef ik toe
Misschien ben ik een beetje verliefd op hem...