-Levi POV-
Hindi pa ako nakakain ay umalis na ako at iniwan ang S6 ng may estudyanteng lumapit sa akin dahil pinatawag daw ako ni coach.
"Mr. Fuentes!" sigaw ni coach Mart ng makita ako pagkapasok ko ng Gym sabay bato sa akin ng bola.
"Pinatawag ko kayo lalo na ikaw Fuentes dahil sa kelangan na natin simulan ang ating training para sa upcoming UAAP. Ms. Fuentes told me na nasa atin ang buong suporta nya kaya kelangan natin ulet ma-uwi ang champion." ang sabi nya ng nagsilapitan sa amin yung ibang ka teammate ko.
"So, when we gonna start our training coach?" tanong ko sa kanya.
"Actually Mr. Fuentes, we already start the training yesterday but I guess busy ka kahapon kaya ngayon lang kita pinatawag." sabi nya. "Tsaka kakarating lang din nyan nila, are you gonna join us?"dugtong na tanong sa akin ni coach.
"sure!" ang matipid ko namang sagot.
"So, magbihis kana." sabi nya. Kaya tumalikod na ako para magpalit ng damit.
"by the way... wala kana bang klase?" ng tawagin nya ako ng makatalikod na ako.
"Yes coach!" I said at ibinato ko sa mga kasama ko yung bola at naglakad na papasok sa locker room.
Kinuha ko yung basketball trunk ko at nagbihis na ako. Pagkatapos ay lumabas na ako and I saw them na nagsimula na ng warmp-up. Napansin ko rin yung mga estudyanteng kakapasok lang ng Gym para manood ng training. Kaya lumapit na ako at sumali na rin sa warm up nila.
"Guys, Let's begin" sigaw ni coach sabay palakpak at binato sa akin yung bola. Kaya nagsimula na kaming maglaro. As usual, hindi naman sa pagmamayabang .. Baka ako ang MVP ng basketball. Kaya ako ang laging nakaka-score.
"Ok! 5 minutes break!" sabi ni coach kaya iniwan ko sila at lumapit ako sa water boy para makainom ng tubig.
Pagkabalik ko, I saw other players na kasama ang mga girlfriend nila. Pinupunasan yung kanilang pawis. Bigla ko tuloy naalala si Jamie. The girl who made me like this. Lahat kasi ng training ko, she always there para suportahan ako kahit na hindi na sya makapasok sa klase nya. Nasaan na kaya sya? Is she still remember me? Tsk!
Si Renalyn naman, we decided kasi na gawing secret yung relationship namin para hindi magulo. But actually, I don't love her. Kaya I make it secret. Sya naman kasi ang baliw sa akin. Tsaka paano ba naman hindi sila mababaliw sa akin. Baka si Levi Fuentes to. The Ultimate Prince. Pero sa totoO lang? Unti-onti ko na rin syang natutunang mahalin.
"Levi, tawag na tayo ni coach." nagising ako sa pag-iisip ng lumapit sa akin yung isang ka team mate ko. Kaya bumalik narin kami sa training.
After the training, I go back to the locker roOm para magpalit ng damit. Nagpaalam na ako kay coach at sa mga ka team mate ko tsaka umalis.
Maaga pa naman pala, kaya naisipan kung pumunta sa paborito kung lugar dito sa AUS. Sa likod ng isang building dito kung saan maraming puno, tahimik at walang mga estudyanteng pumupunta dun.
Mahalaga sa akin ang lugar na ito. Maraming mga memories na nangyari dito. Dito kasi sa lugar na ito, una kung nakilala ang babaeng minahal ko.
Pagkadating ko, napaupo ako sa may upuang kahoy at tulad ng laging napapansin nila sa akin. Heto ako, tulala at nag-iisip.
"Sino yan?" ang bigla kung tanong ng may naririnig akong umiiyak.
"Sino yan?" ang ulet ko at tumayo na ako para hanapin yun. Nagulat ako ng may makita akong babaeng nakatalikod sa akin na para bang umiiyak.
"miss?" ang sabi ko ng makita ko sya.
Nang marinig nya ako at napalingon sya sa akin ay pareho kaming nanlaki ang mata sa pagkagulat at pagkabigla.
"Levi?" O.O
"Jamie?" O.O
ang sabay naming sabi.
"Anong ginagawa mo dito?" ang muli naming sabay na nasabi.
Kaya bigla kaming natahimik at naghihintayan sa susunod na mangyayari. Ilang minuto rin kaming tahimik na nakatitig lang sa isat-isa.
~
-Jamie POV-
Nakatingin lang sya sa akin ng seryoso at ganun din ako dahil hindi ko alam kung paano ko sasabihin, kung papaano ko sisimulan at ipaliwanag sa kanya ang nangyari. Hindi ko rin alam kung maintindihan nya ako na hindi ako nakapagpaalam sa kanya dahil ang lahat ng yun ay biglaan.
Sinubukan ko syang puntahan at sinubukan ko rin syang ipaglaban kay daddy. Ngunit pinigilan ako ni dad at sya na mismo ang gumawa ng paraan para mailayo ako kay Levi. Inilayo ako ni daddy ng malaman nya ang mga Fuentes, ang pamilya ni Levi ang nanloko kay daddy. Kaya galit sya sa mga Fuentes at kaya pati kami ni Levi na walang kinalaman ay nadamay.
Pero simula nun, sa dalawang taong nawala ako at nasa State, ay ni minsan hindi ko nakalimutang isipin sya. Marami ang sumubok na ligawan ako, may mga lalaki naring ipinapakilala si mommy sa akin pero ang lahat ng yun ay wala akong nagustuhan dahil hanggang ngayon, si Levi parin ang lalaking mahal ko. Ang lalaking laging sinisigaw ng aking puso.
Alam ko na magagalit si daddy kapag malaman nyang nagkita muli kami ni Levi. Pero bahala na, dahil talagang gusto ko lang sana ipaalam sa kanya ang nangyari. At kung bibigyan nya ako ng muling pagkakataon ay handa na ako para ipaglaban sya.
This place? Kaya ako nandito ngayon ay dahil mahalaga ito sa akin.
Nang biglang nag-iba ang mood ng itsura nya at lumayo sya ng tingin sa akin. Tumalikod sya at nagsimulang maglakad.
"Levi?" ang pigil ko sa kanya habang nararamdaman ko parin ang pagtulo ng aking mga luha.
Hindi nya ako pinansin na para bang hindi narinig. "Levi, sorRy!" ang sigaw ko sa kanya at napahinto sya ng marinig iyon.
"Levi, sana mapatawad mo ako and if you given me a chance to explaine everything. I will!" ang sabi ko. Pero hindi na nya iyon pinansin at nagpatuloy na sya sa paglalakad ng bigla ko nalang natanaw ang pagdating ni Renalyn na nakasalubong nya.
~
-Renalyn-
"So nagkita na pala kayo?" ang mahinang sabi ko kay Levi na tinititigan ko lang ang mata nya ng deretso ng makita ko sila ni Jamie. Napansin ko rin si Jamie na nakatingin sa amin and I guess nagulat sya kung bakit ako nandito at siguro nakapag usap na sila cause I saw the tears in the eyes of Jamie.
Hinanap ko si Levi ng bigla syang umalis sa canteen ng may lalaking estudyante na lumapit sa kanya. Nalaman ko na nasa Gym sya nagtri-training pero ng puntahan ko sya ay wala na sya at sinabi ng mga ka team mate nya na umalis na ito pagkatapos ng training. Bigla ko naisip ang lugar na ito kaya dito ako pumunta at hindi nga ako nagkamali nandito nga sya at ang kinatatakotan ko ay nangyari na.
"So, okey na kayo?" ang tanong ko sa kanya ng tiningnan lang nya ako.
"what do you think?" sagot nya.
"So okey na nga kayo? Ganun na lang ba yun Levi?" ang sabi ko at hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. Alam ko nandyan si Jamie pero wala na akong pakealam na malaman nila. Mas mabuti nga yun ng malaman ng lahat lalo na si Jamie para hindi na nya kami gulohin pa.
Hindi nya ako pinansin at iniwan nalang nya ako bigla. Ang sakit lang, ang sakit-sakit lang isipin kung malaman ko na mahal pa nya si Jamie.
"Renalyn, why?" ng marinig kong tanong ni Jamie ng lumapit sya ng makalayo si Levi.
Tumango ako at pinunasan ang luha ko. Hinarap ko sya at tinitigan ng deretso.
"It's all your faulth! Sana, sana hindi ka nalang bumalik. Sana, nawala ka nalang. You ruin everything." ang seryosong sabi ko tsaka ako tumalikoad at iniwan sya.
Sinubukan nya akong pigilan pero hindi ko na sya pinansin at nagpatuloy sa paglalakad. Nang makalayo ako sa kanya, napahinto nalang ako at napahagulhol ng iyak.
°°°°°
A/N: Sa mga readers ng kwentong to, sa mga silent readers salamat sa suporta. Sana patuloy nyo lang pong suportahan at basahin ang kwentong to. Sa mga minamahal kung FC ng kwentong to. Salamat!
Sana po mag comment kayo para malaman ko reaksyon nyo kahit wagna vote. Bunos na sa akin yung mga vote nyo. Ang kelangan ko po ay ang comment nyo. Salamat!!!
Author: Mart25