Chapter 26 《143 NERD》
Gen's POV
bigla akong kinabahan..ewan ko kung bakit..
parang may mali eh..tatawagan ko sana si Dani..pero oo pala..nasira yung phone niya..
hayyztt.. teka..si Nat? parang matagal na siyang di nagpapakita ah..
may nagtext. unknown number eh..
" Pumunta ka dito sa may likod ng mall..may sasabihin ako..ikaw lang ha"
si Dani ba to?
nag reply ako..
"uhm..si Dani ba to?"
"oo.."
woah..seryoso ata tong babaeng toh..ni wala man lang emoticon..hmm..baka may problema...
aalis na sana ako ng bahay..
"oh Gen? san ka pupunta?"-Nathan
"magkikita kami ni Dani sa likod ng mall eh.."
"ha? eh diba may lakad tayo kasama sila sa musuem ngayon?"
"uhmm..nagtext kasi siya..baka nag away sila ni Reg.."
"oo nga..tara samahan nalang kita.."
"nako wag na..sabi niya wala daw dapat akong kasama eh."
"ha? nakakapag taka naman..kahit ako?"
"oo..kahit ikaw.."
"uhm..sige..bye hon.."
umalis na siya. pumunta nadin ako sa likod ng mall..bakit kaya dito..ang dilim ha..
"Dani!" sumigaw ako..biglang may humatak sa akin! tinakpan ako ng panyo.. at di nagtagal nahilo ako..
nagising ako..nakatali ako sa isnag upuan..
at..s-si..
"Nat?? "
"yes Gen..ako nga? haha.."
"Nat! bilian mo! pakawalan mo ako dito! paparating na sila!"
"bakit ko gagawin yon? eh ako ng nagpakidnap sayO?? ang tanga mo naman kasing pumunta dito..haha..akala ko matalino ka?? hayy.."
"ano bang gusto mo??? pera??!! porke nalulugi na kayO??!!"
"no! si Nathan ang gusto ko! mahal na mahal ko siya! at dahil sayo..nagawa kong mangidnap ..ginawa mo akong monster Gen.."
"choice mo yan Nat..wag mong sinusumbat sa akin!"
-.-
Nathan's POV
kinakabahan ako..tinawagan ko si Gen..pero hindi sumasagot..
siguro baka nag uusap na sila ni Dani..pero bakit sa likod ng mall..dun sa may abandoned building??nakakapagtaka..
"Nathan!"
tinawag ako nila..Rick ..Carol..Ram..Reg at Dani???
"oh Dani?? asan si Gen??"
"ha? diba sabi mo susunduin mo siya??"
"ha?? eh may nagtext sa kanya..akala niya ikaw.."
"ano?! eh sira nga phone ko eh! taz hindi pa kami nag cha-chat or nag tetext ni Gen.."
"si Nat! "-Ram
"ha? bakit si Nat?"
"may status siya s FB kagabi..parang pagbabanta..alam mo ba kung san pumunta si Gen?"
"sabi niya..sun sa may likod ng mall.."
nag madali na kaming pumunta doon..
ang bilis ng tibok ng puso ko..
umakyat kami ng abondoned building.. hinahanap namin si Gen..
nariring namin yung sigaw niya..parang pinapahirapan..??
"Gen! "-sigaw ko..andun sila sa rooftop!
pumunta ako..
nakita ko si Gen..
nakadapa..puro pasa..naiiyak ako..
at mga nakapaligid na lalake..
si Nat..kasama niya yung lalakeng may hawak ng baril..
kelangan may gawin ako!
hindi ako makagalaw..parang nakapako yung mga paa ko..habang tinititigan ko si Gen..na naghihirap..
Ram's POV
sinundan namin si Nathan papuntang rooftop..
nang biglang..
may narinig kaming putok ng baril..
tumigil ang mundo ko..
kinabahan ako ng sobra..
nang narinig ko..
may sumigaw..
lahat kami..
hindi makagalaw..
si- sino yung nabaril??
______________________________
Gen's POV
FLASHBACK..
sinimulan na akong bugbugin at pahirapan nung lalake..
"Nat! tama na! patigilin mo siya! please...."
umiiyak si Nat..
"kasalanan mo to Gen! kasalanan mo kung bakit ka naghihirap ngayon!"
pero..hindi niya ako..matingnan habang sinasaktan ako nung lalakeng mukhang unggoy..
napipilitan lang ba siya??
"Nat!"
"tumigil ka ! ang ingay mo! tumahimik ka kung ayaw mung mamatay ng maaga!"
"Nat! tulong! "
"wala na akong magagawa Gen..! ang laki ng atraso mo sa akin!"
"walanghiya ka Nat! ikaw ang may malaking atraso sa akin! palagi mo akong sinasaktan! wala akong ginagawa sayo! Bakit kasi di mo tanggapin na ayaw ka na ni Nathan?! hanggang ngayon ba??!! ako na nag mahal niya Nat! dont be a Desperate Bitch!"
"dont dare call me a desperate bitch!"
"but..you know what??!! I dared! patayin mo na ako !"sabi ko..
"patayin mo na yang pesteng yan.."..sinabi ni Nat..na nanginginig ang boses//
nanghihina na ako..
please..wag muna akong pipikit..
nahahagilap ko si Nathan..
"Nathan.."sinabi ko ng mahina..
nakatutok na sa akin yung baril na hawak nung lalake..
mamatay na ba ako??
pagpikit ko..saka pumutok ang baril??
"AHHH!!! "-Nat
t-teka??
bakit sumigaw si Nat..
pinilit kong ibukas ang mga mata ko..
nakita ko si Nat..umiiyak..
"AHH!! h-hindi ko kaya! "
aalis na sana siya nang dumating ang mga pamiliar na mga tao..hinawakan siya..pati ang lalaking may hawak ng baril..
"Gen!"..s-si Nathan?
inakay niya ako sa mga braso niya..
"you're bleeding!"sigaw ni Nathan..
nataranta ako..hindi ko alam..ang alam ko..nawalan na ako ng malay..
Nathan's POV
iniwas ni Nat ang kamay ng lalake.. imbis na tatamaan si Gen sa ulo..
"AHH!! Hindi ko kaya!!"-umiiyak niyang sinabi..
sinubukan niyang tumakas..pero andun sila Ram..sinugod naman nila Ref at Rick yung may hawak ng baril..na mukhang nabigla din..
pinuntahan ko agad si Gen..
nakangiti lang siya..pero.. ang hindi ko alam..
"Youre Bleeding!"-sigaw ko..
tumakbo silang lahat sa paligid namin..
tingnan ni Ram si Gen..
"tol Relax..daplis lang yan..pero kelangan nating dalhin siya sa ospital..mukhang may tama siya sa ulo.."
h-ha?? tinignan ko pa yung ulo niya..dumudugo din..
hindi ko alam ang gagawin ko..
parang mababaliw ako..>.<
nakita ko si Nat.. tulala..
tumayo ako at kinuha yung baril..
"its all your fault Nat! ngayon hindi na ako magdadalawang isip na patayin ka!"
"Im sorry Nathan..alam kong mali!"
"tanga ka Nat! baliw ka na! sasabihin ko ito..pero seryoso na ako..! kung may nangyaring masama kay Gen... Kayang kaya kitang ipapatay ..! makulong man ako..Wala akong pakialam! Bwisit ka sa buhay ko! wala ka nang ginawa kundi sirain ito! mamatay ka na! "
"sige Nathan! siguro nga ..i deserve to die! "
naka kasa na yung baril..konting kalabit ko lang..sabog na ang bungo ni Nat..
"Nathan! Wag!"-pinigilan ako nila Ram..
buti nalang..pinaubaya ko kina Dani si Natasha..dinala nila si Nat sa prisinto..kasama nadin yung lalake..ipapakulong ko sila habang buhay!
dinala na din namin si Gen sa ospital.. kinakabahan ako..dadating na ang mga magulan ni Gen..
hindi ako natatakot masaktan.. o sa kahit anong bugbog nila..ang natatakot ako..tuluyan na nilang hindi ako tanggapin..
tinatahi nayung sugat ni Gen sa OR..
"Nathan!"
pagtalikod ko..
PAK!
sinuntok ako ni Carlo..
"ikaw nanaman ang may kasalanan! ikaw nanaman ang dahilan kung bakit nasa critikal nanamang kalagayan si Gen!"-Carlo
tahimik lang ako..
"sumagot ka! alam mo ba??!!ni hindi namin yan pinapadapo sa lamok! tapos ikaw??!! Ikaw nanaman ang dahilan??!!!LAyuan mo na siya! Kung totoong mahal mo siya! kung ayaw mong nasasaktan si Gen! magsama kayo niyang Natasha na yan! sa kulungan..!"-Carlo
"Tama na!"..yung papa ni Gen..
"thats enough Carlo..and you Nathan.. umalis ka na muna dito..hindi ko masisikmurang andito..ang dahilan kung bakit naghihirap ang anak ko.."
"pero.."
"Umalis ka na! nartinig mo si Dad! ALIS!"-Carlo
napilitan akong umalis..
nasalubong ko sila Ram..
"anung problema Nathan? sige guys una na kayo.."-Ram
"binugbog ako ni Carlo..at pinalayas ng Dad ni Gen.."
"Nathan..hindi mo sila masisisi..tinuturing nilang prinsesa si Gen..ayaw nilang nasasaktan si Gen..nung huling andito siya sa ospital..alam mo bang galit na galit din si Carlo..pero napatawad niya kayo ni Nat dahil nakiusap si Gen.."
"pero..wala akong kinalaman sa lahat! bakit kelangan ako ang sumalo??"
"Ganyan talaga Nathan.. si Gen..para talaga yang prinsesa. hindi ko nga alam kung bakit pumayag siyang saktan siya ni Nat eh..ni ayaw niya ngang magkasugat eh..pero..alam mo ba?? para sayo.. tiniis niya pati ang sugat at bale sa buong katawan? mahal na mahal ka niya Nathan.."
"alam ko yun..at gustong gusto ko siyang protektahan..pero palaging hindi ko nagagawa..at bakit ganun?? bakit ako nalang lahat ?? "
"someday Nathan..maiintindihan mo din kung bakit nangyayari tong lahat..kung bakit galit na galit ang pamilya sayo ni Gen.."
tumayo na si Ram..nginitian niya ako..
alam ko may meaning yung ngiting yun..
Good luck??
ayoko naman talagang mangyari yun eh..
alam niyo namang hindi ko ginusto yun diba??
pero..
" LAyuan mo na siya! Kung totoong mahal mo siya! kung ayaw mong nasasaktan si Gen!"-tama nga kayo si Carlo?
dapat ko na nga bang layuan si Gen..??
dapat ko na nga ba siyang hiwalayan ulit??
p-parang hindi ko kaya..
pero mas hindi ko kayang paulit ulit siyang nasasaktan..
:'(
lalayuan ko na ba siya?
______________________________
Gen's POV
ang sakit ng ulo ko..biglang bumalik sa akin lahat ng nangyari.
natutulog si Kuya Carlo sa may sofa..
namalayan niya akong nagising..
"princess..ok ka na ba? gusto mo tumawag ako ng doktor?"
"uh..no..si Nathan.."
"si Nathan? bakit ba hindi mo siya matanggal sa isip mo?!"
"kuya..I love him..alam mo yan.."
"I dont care Gen..layuan mo na si Nathan..kundi masasaktan at masasaktan ka lang.."
"kuya.."
"no Gen..pagkatapos mong maka recover ..idadala na kita kaagad sa Korea.. ipapadala ko nalang yung mga papers mo galing sa school..dun na tayo..sasabihin ko kay ate Rhia mo.."
"Kuya! you dont have to do this! Malaki na ako! Im not your baby anymore!"
"dahil ba kay Nathan? pinoprotektahan lang kita! tapos mas kinakampihan mo pa siya?! siya na paulit ulit kang sinasaktan..at ang mga dahilan ng pag ka confine mo dito sa ospital?!"
"Kuya! wala siyang kasalanan! si NAt! siya ! siya ang puno't dulo nito!"
"your unbeleivable Gen.. akala ko matalino ka.."
"Kuya.. bakit ba hindi mo ako maintindihan?! mahal ko siya! at sa tingin mo kung ilalayo mo siya sa akin magiging ok ako?! hindi ko kaya kuya! kung ilalayo mo ako sakanya! mabuti pang mamatay na ako!"
"Gen..puppy love lang yan..OA ka lang masyado.."
"kuya! ako ang nakaka alam sa puso ko..alam ko kung ano ang puppy love sa true love!"
"bata ka pa! "
"bakit kuya?! maaga din naman kayong nagkakilala ni Ate Rhia diba?! pero kayo dinsa huli..hindi ba pwedeng pangarapin ko din yun??!"
"iba ang sitwasyon naming dalawa! kahit kelan hindi ko siya nagawang saktan.at sure na akong siya ang mamahalin ko habang buhay.."
"kuya.. sa tingin mo ba hindi yon kayang gawin ni Nathan.. sa tingin mo hindi niya ako kayang mahalin habang buhay?"
Carlo's POV
"kuya.. sa tingin mo ba hindi yon kayang gawin ni Nathan.. sa tingin mo hindi niya ako kayang mahalin habang buhay?"
ngayon ko lang narinig na ganito magsalita si Gen..
"Gen..si Nathan nga ba talaga ang ikakasaya mo?"
"oo kuya.. kung mawawala siya..hindi ko na alam kung anung mangyayari sa akin.."
"pero.. gano mo ba siya kamahal?"
"mahal na mahal..higit pa sa buhay ko.."
nagulat ako sa mga sinabi niya..
hindi ako sanay na nagbabanggit siya ng mga ganitong seryosong bagay.
kilala ko si Gen..pagka nag desisyon yan..alam niya kung ano ang dapat niyang gawin..
She knows whats her worth..
kaya nasaktan siya ng lubos nung niloko siya ni Nathan..
pero..dahil din sakanya.. bumalik yung dating mga ngiti ni Gen..
yung hindi pilit.. yung masaya lang..
gusto ko naman si Nathan para kay Gen..
hindi ko lang matanggap na paulit ulit niyang sinaktan si Gen..
ako na kasi ang halos tumayong magulang ni Gen..kahit na nasa US ako at nasa Korea siya.. mas madalas padin akong dumalaw sakanya kesa kila Daddy..
FLASBACK<<<<
5 years old palang si Gen..at andito pa kami sa Pilipinas noon..pero sila Daddy panay ang out of the country..
kaya ako at si Gen ang naiiwan sa bahay..
"Kuya! nadapa po ako.."-Little Gen
"hala.. Tara sa ospital!"sabi ko
"hihi..kuya naman oh..gamutin niyo nalang po..^_^"
ginamot ko ang sugat niya.. habang nakangiti siya..
ngayon..
wala na akong magawa para magamot ang mga sugat niya sa puso..
gusto kong maging masaya for her..
pero..
ako padin talaga yung..over protective brother niya..
naalala ko pa tuwing niyayakap niya ako.. at kinakantahan ng mga nursery rhymes..
ngayon..
tuwing tinitignan ko siya..
hindi na siya yung Gen na 5 years old na gingamot ko ang sugat ..
ayaw na ayaw kong nasusugatan si Gen eh.. kaya hanggat maaari.. hindi ko siya pinapalaro ng outdoor games..
ngayon.. may sarili na siyang mga desisyon.. yung mga bagay na wala na akong magagawa para magbago ang isip niya..
gagawin ko ang lahat para maging masaya nalang si Gen ngayon..
kahit na labag sa kalooban ko ang pagmamahalan nila ni Nathan..tatanggapin ko..para lang kay Gen..:(
kinausap ko si Daddy tungkol sa mga pinagusapan at naiisip ko..
"Carlo..alam kong overprotective ka kay Gen.. alam kong halos ikaw na ang pumuna sa mga pagkukulang namin sakanya..pero for now..kahit na labag din sa amin..pagbibigyan namin siya.. hindi mo matuturuan ang puso..kung ihihiwalay natin si Gen kay Nathan..baka mas magkaroon pa ng malubhang karamdaman si Gen..kung hindi sa pisikal..kundi sa emotional pa..maging masaya nalang tayo para sakanya..^^"
naiintindihan ko si Daddy..
pumasok uli ako sa room ni Gen..
andun siya natutulog..parang yung pagtulog niya noong bata pa siya..
niyakap ko siya..
"sige Gen.. kung magiging masaya ka sakanya..papayagan na kita..:)"
magiging masaya nalang ako para kay Gen..
diba yun naman ang tama?
Nathan's POV
buong mag hapon akung nakakulong sa kwarto ko..feeling guilty ..and watsoever..
andun padin si Nat sa kulungan..hindi siya makakalaya hanggat hindi makakapagsalita si Gen..ok na kaya siya? hindi man lang ako makapunta sa ospital..
may nagtext.
FROM:KUYA CARLO
..magkita tayo sa cafe malapit sa ospital.ngayon na.hihintayin kita don.
nagmadali akong naligo..at nagbihis at dumeretso na sa cafe kung san kami magkikita..
andun siya naghihintay..
"Nathan..maupo ka.."
umupo ako.
"gusto kita actually para kay Gen..pero ayoko yung palagi mo siyang sinasaktan.."
"hindi ko po siya gustong saktan.. hindi ko hawak ang utak ni Nat.."
"wala na akong pakialam sa babaeng yan.. ang gusto ko nalang ngayon ikaw...-."
ako? gusto ako ni Carlo. shet..bakla pala toh..
"ha?"
"gago..! hindi yang iniisip mo! patapusin mo muna ako!"
wew..buti nalang
"ang gusto kong ikaw ang kumausap kay Natasha.. sabihin mong pumunta siya sa ospital at humingi ng tawad kay Gen! kaya mo ba yon? "
"Opo! kaya ko yon!"
"pinasabi ko na sa pulis na makakalaya na si Natasha pero kelangan niyang humingi ng tawad kay Gen.. atsaka ko lang iuurong ng tuluyan ang demanda.."
"..pero.. bakit po ba ako? tsaka ayos na sa akin kung makulong si Natasha.. "
"..hindi..ayaw ni Daddy ang mabahiran ang pangalan ng Mercado dahil lang sakanya.. at sigurado ako kahit na nasaktan si Gen ng sobra..ayaw niya padin ng makulong si Nat..at..minor palang si Nat..at kaya ikaw.kasi mas papakinggan ka niya.naiintindihan mo ba ako?"
oo..ang talino talaga ng brother in law ko..ah este..kapatid ni Gen..xD
pumunta na ako sa presinto..andun ang yaya ni Nat..
"Nathan! salamat at dumalaw ka! "
nakakaawa siyang tignan..naka duster lang at naka tsinelas..
"teka? dumalaw na ba ang mga magulang mo?"
"hindi. nahihiya sila.. ayaw ni ayaw nila akong dalawin dito..ang bait nilang mga magulang no?"
"hayy..makakalaya ka na mamaya.."
"talaga! Thank you Nathan! mahal mo pa talaga ako ! sabi ko na nga ba!"
"shut up Nat! hindi ako ang nagpalaya sayo! at itatak mo diyan sa kokote mo na hindi na kita mahal! kung hindi lang dahil kay Gen! tsaka umayos ka na at pupunta tayo sa ospital!"
"ospital? bakit? wala naman akong sugat ah!"
"ospital para sa may sakit Nat...hindi ospital para sa mga baliw!"
natahimik siya..
pinalaya na siya at lumabas na kami sa police station..
"bakit ba tayo pupunta doon!?"
"hihingi ka ng patawad ka Gen.."
"h-ha? ipapagawa mo talaga yan sa akin?!"
"sa tingin mo? pinalaya ka na dito Nat! magbagong buhay ka na! kung hindi ka hihingi ng tawad kay Gen.. ipupunta ka na talaga nila sa rehab!"
"r-rehab? ayoko!"
"ayun na nga! kaya humingi ka na ng tawad !"
"kelangan pa ba yon?"
"hindi ka ba nahihiya?! yun na nga lang hinihingi sayo ng mge Mercado! napatawad ka na talaga nila! gusto nilang humingi ka ng patawad kay Gen! "
"pero.. Nathan.. mahirap!"
"gawin mo! babaan mo yang pride mo! at baka pag ginawa mo to..baka mapatawad pa kita... "
"oo na! kelangang sumigaw? gagawin ko to para mapatawad mo na ako"
"Wag Nat..wag mung gawin to para sakin.. gawin mo to para kay Gen at para nadin sayo..sumakay ka na.."
buong byahe.. hindi kami nagpansinan niNat..
tss..at bakit naman..?>.< tss.
To be continued:
By: Ms.Love