Sachi's Pov
Bakit sya naki upo saakin?
Naka upo sya ngayon sa harap ko habang naka ngiti parin. *Ang cute nyaa😊😕Pero bat di nya matanggal ngiti nya... Saakin? Ang weird.
"Baka matunaw po ako sa owl eyes nyo, Miss Alfonso😊"
Kaya napaiwas ako bigla •///// •
Sya naman kasi~ Ano naman yung tingin nyang matagal at pangingiti pa saakin?!
Hindi rin tuloy ako makasalita. Nakakahiya😫
Kaya tinuloy ko nalang ginagawa ko nun na mag laro parin ng Ben 10... Habang hindi ko sya tinitignan.
"Miss Alfonso?"
Bakit ba ang formal nyang tumawag?
"Pwede bang wag mo ako tawaging 'Miss'?" -Me
"Okay. Anong gusto mong itawag ko sayo?"
Dito ko na rin ba malalaman pangalan nya?
"Bakit ko sasabihin sayo?" -Me.
Hindi ko alam kung bakit ako nag susungit ngayon, pero syempre pakipot muna ako😂
"Edi... Ako nalang mag iisip ng itatawag ko sayo😊... Ummm... Princess?"
"Bakit "Princess"? -Me
"Because you're beautiful😊"
"Porke maganda?" -Me
"Well.. You deserve it😊"
Kahit kailan talaga mapalangiti syang tao. Hindi naman ako nagrereklamo pero sino ba namang hindi, sa ganyang tao..
*Ano ba talaga, Sachi?😂
"Uhm... Bakit ka nga pala lagi nandito?" -Me
"Wala lang. Tahimik kasi dito eh. Nakaka relax😊 Ikaw... Napapansin din kita dito"
"Yeah.. Ganun din sayo :)" -Me
"Nga pala... Gusto mo raw malaman pangalan ko?😊"
"Huh? o.o Uh..." -Me. Hindi ko alam kung mag oo ba ako o ano
"Hahah.. Sabihin ko na nga.." -Omagad sasabihin na nya o.o Kaso....
Umasa ako eh. Alam nyo yun?! Umasa akong sasabihin na nya pangalan nya kaso... Ito ang sinabi nya
"Prince😊"
"Prince?" -Me
"Yes! Dba ikaw si Princess, edi ako naman ang Prince. At bakit ko din sasabihin sayo?😊"
Binalik nya lang ang sinabi ko kanila😐
"K" -Me. Sabay pag balik ko ng tingin sa laptop.
At napansin kong tumawa sya uli. Pero hindi ko na sya pinansin pa.
"Saan ka pala nag aaral, Princess?" -Prince
"Bakit?" -Me
"Tinatanong ko lang😊 Para namang may gagawin akong masama sayo😂" -Prince
"Hindi naman yun ang iniisip ko.. " -Me. Kaya sinabi ko sakanya ang paaralan ko at napatango lang sya.
"Pansin ko, ang sungit mo? Merun ka ba ngayon?😂" -Prince
"Bastos o.o Wala noh.. " -Me. Sa totoo lang, si Sean Babe lang nag sasabi nyan saakin (na lalake) at hindi ang ibang tao pa
"Eh bakit mo ako sinusungitan? Baka parating na yan😏" -Prince
May pagka manyak pa ata toh?😕 Pati kababaehan ko, pinapakealaman.
Hindi ko nalang sya sinagot. Hindi ko talaga alam kung bakit bigla nalang ako nag susungit sakanya. Baka nga may parating... Tsh *Pati tuloy ako
At nag ring phone nya kaya nag excuse muna sya saakin.
"Babe, kinausap nya ako😱" -Me. Tinext ko sya agad.
"Sabi ko naman sayo e. Edi kilig na kilig ka dyan?" -Sean
"Ewan. Nag susungit nga ako bigla eh. Wala naman ako😐" -Me
"Hahaha ipagpatuloy mo lang yan" -Sean
"Gustong gusto pa nito😐" -Me
At bumalik na sya kaya binaba ko na rin ang phone ko.
"Kailangan ko ng umalis, Princess. Kita tayo soon😉 byee ingat ka" -Prince
Wala akong naisagot o kaway man lang. Napatulala ako sa ginawa nya. Kinindatan nya ako😐
Pero bat ganun paalam nya? Parang di na sya babalik..
Kita daw kami... Soon..?
Ibig sabihin... Gusto nya pa ako makausap? Gusto nya din ako makilala?
Hala sya.... Anong pinag iisip ko?! Anong gusto nya din ako makilala?! Para namang ang interesado kong tao.
Pero bat magkikita pa kami?! Dito parin ba?! Pero bakit SOON?!
Nacucurious na tuloy ako😐
.......
Nang makauwi na ako ng bahay ay dumeretso agad ako sa kwarto at napaiga agad. Parang feeling ko, pagod na pagod ako. Eh nakaupo nga lang ako sa coffee shop.
Habang nakatingin sa taas, napapaisip parin ako.
"Kailangan ko ng umalis, Princess. Kita tayo soon😉 byee ingat ka"
Hindi ko alam kung bakit iniisip ko yun.
Pag tingin ko sa phone ko, bigla ko namang naisip si Bryan.
Pero hindi nya talaga sinagot ang mga pm ko nun, kundi seen lang at ayoko ng mag pm sakanya.. Kung iseseen nya lang rin ako.
Hindi ko na nga sya dapat iniisip pero ito parin... Naiisip ko parin sya.
"Babe, nasa bahay na nga pala ako" -Me
Tinext ko sya para di na nya isipin pa na nag uusap pa kami ni Angel boy at baka ano na naman masabi nya.
3rd Person's Pov
"Mom, nasa airport na po ako. Nag hahantay" -Me
"Nakapag paalam ka na ba sakanya?" -Mom
"Hindi pa nga po eh. Pero.. Siguro nahalata nya ako nung nagpaalam ako sakanya sa coffee shop" -Me
"Nagkita kayo uli?" -Mom
"Yes, Mom! Kahit nga sandali lang yun,... Masaya. Ansarap nya talagang makausap. Kaso yun nga.. In chat,... Ayun.. I really need to give her space..
Ang hirap nga eh.." -Me
"Because you really love her💕
Sa totoo lang, hindi talaga ako makapaniwalang nag bago ka na. You're not like that, before. Isa kang bad boy and yeah... Pinag aawayan natin yun... And now,... Natuto ka na dahil sakanya💕.." -Mom
Habang nag dradrama si Mom sa phone ay natatawa nalang ako.
"..Mom, wag nyo ng ipaalala pa ang noon. Ilang beses mo na pinapaalala saakin yan and nakakainis, Mom😂 Ito na talaga ang anak nyo😊" -Me
At nag paalam na sya saakin dahil may trabaho pa daw sya at break nya lang yun.
Bad boy? Yeah haha.. Kahit ayaw ko na maalala pa. Ikwekwento ko parin sainyo, ayoko kasi macurious kayo😊
So dati, isa akong mayabang, pasaway, mabully, pero hindi naman ako namamatay ng tao pero oo, napapa away ako na nabubug-bog ko na at ganun lang. At oo syempre, naiisip kong ansarap pumatay lalo na kapag kaaway mo. Pero never pa ako nakakapatay ng tao.
Lagi naming pinag aawayan yun, nung parents ko. Sa lahat ng mga payo nila saakin, hindi ko yun pinapakinggan.
Dba sabi ko nun, nagka girlfriend ako nun? *Kung tanda nyo pa? Kung hindi na,.. Nagkaroon nga ako noon at akong may kasalanan kaya nagka hiwalay kami.
*Playboy din pala ako noon.
Ang hilig ko nun makipaglaro sa mga babae. Hindi ko alam kung bakit ako ganun pero, yun ang kasayahan ko nun eh. Tas minsan, gustong gusto rin ng mga babae kaya... Edi go😂
Pero nang makilala ko nga si Sachi.
Napabago nya ako. Yung kada kwento nya saakin, dun nag sisimula.
Masaya syang kausap. Ang sarap nyang makasama. Para saakin, parang iba tong babaeng toh... Sa mga babaeng nilandi ko.
Itong taong ito, hindi dapat sinasaktan. Hindi dapat sya masaktan. (Ayun ang naiisip ko sakanya) Hanggang sa magulat na ako na...
Nag bago na pala ako. Nasaan na yung dating ako? Hindi naman sa hinahanap ko pero wala lang.. Tinatanong ko lang. Napatanong lang sa sarili ko. Nakakapanibago eh.
Kaya syempre, natuwa parents ko. Lalo na talaga si Dad. Dahil sa totoo lang, sya ang dahilan kaya nagka ganun ako noon. (At hindi ko na ikwekwento yun dahil mababadtrip lang ako, ngayong araw)😊
Ang weird noh? Or ako lang ang naweweird dahil puro kada kwento lang naman sya at... Ayun lang.
Ayy..
Hindi pa pala nakakapag paalam si Mister Wattpader sakanya...
Ayoko kasing iwanan nalang sya basta basta na wala talagang paalam. Kahit binibigyan ko sya ng space, hindi ko mapigilan na pumunta ng malayong lugar na di nag papaalam man lang sakanya.
Sachi's Pov
Hindi man lang ako nakapag palit kanina dahil hindi ko namalayang nakatulog na pala ako nun.
Nagising ako dahil sa phone ko na may bagong dating na message.
"Hi. Sorry sa sineen lang kita ah. Hindi ako galit. Gusto lang kita bigyan ng space muna at makapag isip. Alam kong nararamdaman mo at ang hirap ngang pigilan eh. Pero, mas mahirap naman ito dahil uuwi na ako papuntang tirahan ko. Napaaga nga eh, dapat matagal pa ako dito at umuwi dun kapag malapit na pasukan. Kaso hindi eh, uuwi na talaga ako ngayon. At panigurado, hindi na tayo makakapag usap. Pero itutupad ko parin pangako ko sayo. Hindi ko yun tatakasan, promise😘 Kaya.. Magiingat ka po ah. Wag mag papagod. Be happy😊 Labyu😘😘" -Bryan
"Tangina naman.. Bakit ka umiiyak, Sachi?" -Me
Kaya napabangon muna ako at pinunasan ang mga luha ko.
Bakit kasi ganun?!
Pero.... Parang kilala ko na talaga kung sino si Mister Wattpader. Di talaga ako nagkakamali.
"Saan naman kaya kami magkikita?" -Me
Nasabi ko na ba sainyo na pareho kami ng place sa pinas kaya possibleng mag kita kami?... Kung hindi pa,.. Ayun nga po😊