"Good Morning, Mahal ko..
Tara na breakfast na tayo..
May fiesta uli"
Bulong ni Glaiza sa tenga ni Rhian.
Mga mumunting halik sa tenga at leeg ang gumising sa himbing na himbing na si Rhian.
"Mahal ko, I love you always and forevermore hihi"
"Uhmmm..Love tulog pa tayo..
I love you more and more my princess charming"
Tila pabulong na nang aakit na sambit ng nakapikit pang si Rhian.
Masuyong niyakap ni Rhian si Glaiza habang sya ay nakahiga at si Glaiza naman ay nakatanghod sa kanya na patuloy pa rin sa paghagod ng halik sa halos buong mukha ni Rhian.
Mga masusuyong halik sa ilong, sa pisngi, sa baba, sa kabilang pisngi sa mata, sa noo, sa ilong pababa sa labi.
Masuyong halik na animo'y tinitikman tikman ang tamis ng mapang akit na mga labi.
Uminit ang pakiramdam ni Glaiza.
Gumapang ang halik sa leeg ni Rhian.
Hindi na napigilan pa ni Glaiza ang palalimin pa ang bawat halik na pinapadama nya sa kanyang pinakamamahal.
Nasumpungan na lang ng magkasintahan na palalim na palalim ang mga nagbabagang halik.
Hindi na nila maarok kung saan na sila dinala ng kanilang maalab na damdamin.
Habang umaatikabo ang pagsasalo ng dalawa sa mainit na eksena ay gumagalaw ang kamay ni Glaiza para matanggal ng tuluyan ang iilang kasuotan ni Rhian hanggang sa mahawakan at maramdaman ni Glaiza ang kahubdan ng Mahal nya na lalong nagpaningas ng apoy na dumadaloy sa ugat nya.
Si Rhian naman sa kabilang banda ay hindi rin nagpadaig dahan dahang tinatanggalan na rin ng saplot si Glaiza sa loob lang ng ilang minuto.
Bawat sulok ng katawan at karikitan ni Rhian ay walang pinalampas si Glaiza. Dinadama ni Glaiza ang kagandahang nasa harapan nya at taglay na karisma ng mahal nya.
Ilang sandali pa ay isang matamis na pagniniig ang pinagsaluhan ng magkasintahan.
Ramdam ni Rhian ang bawat hagod ng pagmamahal ni Glaiza.
Hanggang sa kaibuturan nya.
Impit na mga matatamis na salita ang namumutawi sa mga labi ni Rhian, mga salita ng pagmamahal na bumabasag sa katahimikang lumulukob sa paligid kapag wala sa pananakop ng mga tila nag aapoy na halik ni Glaiza na tumutupok sa lahat ng pagtitimpi nya sa katawan.
Halos walang kapagurang paulit ulit na pinagsaluhan ng dalawa ng tamis ng kanilang pagmamahalan.
.
.
.
.
11 a.m.
Nagising bigla si Rhian.
Nagising ngunit wala sa tabi si Glaiza.
Nagtaka ng bahagya si Rhi sa space sa tabi nya.
Parang sa hinagap nya at pakiramdam nya matagal syang walang katabi.
Pero..
Ano nga ba yung nangyare kani kanina lang?
Nagsalo sila ni Glaiza sa mainit na pagniniig ng madaling araw na yun hanggang umaga.
Pero..wala siyang malinaw na alaala kung ano nangyare after nila pagsaluhan ang kaligayahan na yun.
Totoo ba yun? Bakit may pakiramdam sya na, it is so good to be true?!?!!
Kinakabahan si Rhian.
Ang lakas ng kabog ng dibdib nya.
Kabang bigla biglang umaatake sa kanya nitong mga nakalipas na araw kahit magkasama sila ni Glaiza.
Overwhelming yung feeling ng kasiyahan and yet may kaba and doubts.
Hindi nya masyado pinagtaka yun given the circumstances pero may iba eh..
May iba..
May bouquet of roses sa side table.
May nakatuping papel.
Sulat.
Nanginginig ang mga kamay ni Rhi habang inaabot ang sulat.
Unti unting namumuo ang luha sa kanyang mata na biglang binalot ng agam agam at kalungkutan na kahapon lang ay may hindi mapaglagyang kasiyahan.
Naglaglagan na ang mga luhang hindi na mapigilang mag unahan sa kanyang mga makikinis na pisngi.
Hindi pa nabubuksan ni Rhian ang sulat ay para ng sinasaksak ang puso nya.
Halos nabibingi na sya sa lakas ng kabog ng dibdib nya at ang gulo na ng isip nya.
"Rhian, please umayos ka..sulat lang yan.
Kumalma ka.
Hindi mo pa nga alam kung ano talaga laman ng sulat eh.
Malay mo sorpresa lang.
Malay mo may inihanda para sa'yo si Glaiza."
Inilibot ni Rhian ang paningin para hanapin ang kanyang cellphone.
Wala sa table.
Nasa bandang baba. Nahulog ata.
Mabilis na kinuha at hinanap ang numero ni Glaiza at tinawagan.
The number you dial is either unattended or out of coverage area.
Please try you call later.
Ilang beses nagtry and try si Rhian.
Hindi halos maubos ang mga luha na patuloy sa pagpatak mula sa kanyang pagod na mata patungo sa mamula mulang pisngi.
Nilingon nya muli ang sulat na nasa kanyang tabi.
This time huminga muna sya ng malalim at akmang babasahin na ito.
Ring..Ring..Ring..
Nanlaki ang mga mata ni Rhian ng nagring ang phone nya.
"Glaiza!!!!!"
Dali daling kinuha ni Rhian ang cellphone na may pag asang makausap na si Glaiza, pagalitan ito, awayin dahil sa pangtitrip nito sa kanya at malaman kung ano ang mga nangyayare at wala ito sa kanyang tabi ngunit parang nilukuban sya ng kakaibang panghihina ng puso at katawan ng mabungaran nya ang boses lalaki sa kabilang linya.
"Rhi, Jason to..binigay ni Glaiza tong isang number mo. So sorry..."
"Jase, asan si Glaiza? Alam mo ba? May alam ka ba kung nasan sya ngayon? Please Jase, kung may alam ka spill it out parang awa mo na..hindi na nakakatuwa yung trip nyo eh. Nagkukuntsabahan pa kayo eh..
Naiinis na ko..Aminin mo na!!!!
Kasama mo ba sya ngayon? Pabalik na ba kayo dito? Come on Jason!!! Hindi na ko matutuwa oh!!!
Halos sumisigaw na si Rhian. Hindi na nya makontrol ang emosyon nya.
Lahat ng kaba at sama ng loob kanina pa ay parang sasabog na. Hindi na nya kaya ang bigat.
Napahagulgol na lang ang dalaga.
"Jase, may alam ka ba kung ano na naman to? Kung binigay ni Glaiza tong number na to malamang alam mo kung ano na namang pakana to at kung nasan sya..Parang awa mo na Jason..Kaibigan kita diba?
Bakit pinapahirapan mo pa ko, diba nga may plano pa tayo sayo? Ano na?
Jason kausapin mo ko ng matino..nasaan ka ba? pupuntahan kita..Alam ko na kasama mo dyan si Glaiza at may plano kayo na sorpresa diba? F**k I'm pissed already tigilan nyo na!!! Pikon na pikon na ko!!!
Pakausap kay Glaiza..please!
"Rhi, calm down please..Oo mag uusap tayo..I'll explain.
Babalik na tayo sa Manila.
I'm outside your door."
*May kumakatok
Humahangos na pumuntang pinto si Rhian.
"Rhi.."
"Jason, nasan si Glaiza? Hinatak ni Rhian si Jason paloob at tumingin sa labas ng pinto at iginala ang paningin sa paligid
"Glaiza? Glaiza..tsk..
F*** ......
Hinampas na ni Rhian ang pinto sa frustrations na nagbibuild up sa puso at isip nya.
Jason ano ba!!!!???!!??"
Hagulgol at tuloy tuloy na ang pag iyak ni Rhian.
Tila naghihina ang mag tuhod na unti unting napaluhod.
Anong kalokohan to? Pinaglalaruan nyo ba ko? Jase..
Pagkatapos ng ilang araw na pinatikim ako ng langit ni Glaiza, eto ang kapalit mas matindi ang balik? Ang sakit Jase..sobra..
Sana pinatay nya na lang ako..
Tell me about it now!!!
Magsalita ka!!!"
Halos pasigaw na ang paraan ng pakikipag usap ni Rhian.
Taas baba ang paghangos ng dibdib ng dalaga na tila hinahabol ang paghinga.
Hindi na malinaw ang paningin ni Rhian dahil sa parang gripo na pag agos ng luha sa kanyang mga mata.
Ang sakit na ng lalamuman nya.
Pagod na sya sa pagpigil sa pag iyak ngunit hindi nya makontrol ang mata at dibdib nya. Ang bigat..ang bigat ng pakiramdam.
Lumapit at niyakap ni Jason si Rhian ng buong higpit.
"Rhi, ssshhhh clam down please, I know it hurts like hell..It hurts seeing you hopeless and defenseless.
Hinagod hagod ni Jason ang likod ni Rhian.
Hinayaan ang dalaga na ilabas ang pag iyak na hindi mapigilan ng mga oras na iyon.
Hagulgol kung hagulgol.
Awang awa si Jason.
Nang medyo kumakalma ang mga hikbi ni Rhian ay dahan dahang itinayo ni Jason ang dalaga at pinaupo.
"Rhi,
I guess di mo pa nabasa yung sulat ni Glaiza.
Hindi ko sya kasama. Hinabilin ka lang nya sakin.
Wala na dito si Glaiza.
Hindi ko rin alam kung saan sya nagpunta.
Wag ko na raw alamin.
Nasan yung yung sulat?"
Si Jason na matamang inoobserbahan si Rhian.
Tulala at nakatingin lang si Rhian sa sahig at pahikbi hikbi. Nakita ni Jason ang sulat na nasa sahig.
Nabitiwan ni Rhian kanina.
Kinuha ni Jason ang sulat.
"Rhi, just try to read it.
Baka lang may mahalagang nakalagay dyan.
Baka may explanation dyan.
Here.."
Pag abot ni Jason kay Rhian.
Kumikirot man ang dibdib ni Rhian ay inabot nya pa rin ang sulat.
Muling tumulo ang mga luhang patuloy na bumabalong sa kanyang magang mata.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...
....To be continued...
——————————————————
©music video and music by Kaligta