Met rollende ogen kijk ik naar het tafereel. Een paar dwergen wandelen rond met kartonnen dozen en doen alsof ze een planeet voorstellen. Ze dwarrelen voor mijn kasteel en roepen wat onzin de wereld in. Niet dat iemand naar ze luistert. Ik in ieder geval niet, en ik ben koningin Morgan, dus als ik het niet doe, mag niemand het doen.
'Wij willen ook rechten!' schreeuwt de breedste. Zijn felgroene haren pieken alle kanten op en vloekt zo hard met zijn felrode kleren dat het pijn doet. De laatste kijkt ook een beetje moeilijk om zich heen en krabt wat aan zijn neus. Er is ook wat aan de vorm van zijn neus. Misschien is het ietwat te breed, misschien ietwat te hoog of misschien staat het gewoon raar bij zijn ogen. Wat het ook is, ik kan die mormels toch niet serieus nemen?
'Wat denk jij, Mo?'
Goldenways kijkt van haar boek op en kijkt eerst een beetje verdwaasd om zich heen. Dat doet ze altijd, net alsof ze altijd even moet beseffen dat Raytis een planeet is. Raar mens dat ze dan ook is, natuurlijk is Raytis een echte planeet. Vervolgens komt ze bij me staan en fronst ze even.
'Is dat geen plagiaat?' vraagt ze, wijzend naar de rond rennende mannetjes. De groep is groter geworden met de drie meisjes die er bij zijn komen staan. Eentje van hen kan maar niet stil staan, ik moet me inhouden geen steen tegen haar hoofd aan te gooien.
'Sorry wat? Plagiaat? Die?' Ik wijs naar de groep dansende kabouters. Ze hebben hun kartonnen dozen samengevoegd tot één grote kartonnen doos en er Sityar op gezet.
'Stuur ze het Leger des Doods maar op af,' vertel ik haar met een zucht. Van mij mogen ze gerust verder met de kabouterdans, maar het ergert me wel dat ze mijn bloemetjes kapot stampen. Ik heb de tulpen helemaal vanuit Aarde laten importeren uit zijn minuscuul landje. Ze hadden daar ook gekke huizen met wieken. Wie bedenkt nou een huis met propellers? Niet dat die huizen überhaupt konden vliegen. Aardlingen, niemand snapt ze.
Met de grote bel geeft Goldenways het signaal aan. Nou ja, ze denkt dat. Eigenlijk heb ik gewoon een knopje dat de deuren opent voor het leger, maar ik laat het haar gewoon zinloos doen. Ze vindt het leuk en het zorgt voor allemaal drama, dus ja, als koningin kan je dan gewoon een willekeurige bel laten luiden.
Met een grijns zie ik hoe mijn leger mijn achtertuin voorbij marcheert en bij de poort kaboutertjesland tegen komt. Er zijn een paar langere mensen bij komen staan dat de naam eigenlijk irrelevant maakt, maar als koningin heb ik het nou eenmaal kaboutertjesland genoemd. En niemand spreekt een koningin tegen, hallo, ik ben koningin Morgan.
Ik zie hoe het Leger des Doods hun wapens achter hun rug houden. We hebben twee legers op Raytis. Een échte, die er dan ook is om de bevolking te beschermen, en eentje die irritante mensjes van mijn gazon afhouden. Natuurlijk kan het Leger des Doods maar eentje zijn.
Ik hoor geschreeuw bij de poort komen als één van mijn mannetjes zijn opgeblazen hamer heft en op de hoofden slaat. De ander haalt de helium ballonnen tevoorschijn en gaat in een hoog stemmetje praten om ze af te schrikken. Het is echt het Leger des Doods. Je lacht je dood.
'Ze zijn weg, denk ik,' vertel ik Mo zodra ze bij me staat. Mijn adviseur kijkt me met een trotse grijns aan.
'Allemaal, omdat ik die bel luidde natuurlijk.'
'Ja, ja, allemaal dankzij jou,' maak ik haar wijs.
---
Met dit belachelijke stukje wil ik dus duidelijk maken dat het nepaccount is verwijdered. De persoon die het heeft gedaan heeft ook persoonlijk haar excuses aangeboden. Ik wil ook nog even zeggen dat ik het iedereens steun zo erg waardeer! Ik was echt heel blij dat zo veel mensen reageerden en lieten zien dat ze er voor dit account waren. Aan deze mensen, jullie weten wie jullie zijn, echt zo erg bedankt! Het had me erg geholpen. Ook vond ik het heel fijn dat er geen haat werd gezaaid zodat en het hele gedoe uiteindelijk op een volwassen manier is opgelost.
- Goldenways