(ROCKY'S POV)
NAGBABASA ako nang noble-book nang marinig kong nag ring ang phone ko.
093******6* calling..
"Hello?"—sagot ko.
"Rocky..."—natigilan ako.
"Precila?"—di ko makapaniwalang tanong.
Napatingin naman sakin yung apat na busy kakalaro nang chess.
kaya tumayu ako at lumayu sa kanila, sinundan naman nila ako nang tingin. Chismoso!
"Rocky, I need you."—sabi ni Precila sa kabilang linya.
"Why? Anong problema?"—tanong ko naman.
"My mom is in the hospital, she needs an operation for her heart condition, she needs a heart transplan,may heart donor na naman. The problem is. I dont have a right amount of money wala na akong ibang mahihingan nang tulong Ikaw nalang talaga,Rocky. Please. Help me."—Then I hear her sobbing on the other line.
"Fine..saan kaba?"—tanong ko.
"I'm in U.S. please Rocky, I need help."—pagmamakaawa niya.
"Okey then, I'll book a flight."—sabi ko agad.
"Pwede mo naman ipadala nalang nang di pa ba maabala."—sabi niya.
"no. You need companion,too.. pupunta ako dyan, with the money."—sabi ko.
"Thanks Rocky."—pasasalamat niya na humikbi parin.
—
Kinabukasan.
Flight ko na bago ako umalis,nagpaalam na muna ako sa apat.
"Baka di narin ako makasama sa inyu sa concert na pupuntahan niyo. SORRY."—sabi ko sa kanila ni Shawn.
"What?? Nang dahil kay Precila? Di mi na pupuntahan si Star??"—sigaw ni Hero.
"She needs my help, and I guess, star could understand me, and anyway. She dont need me there."—sabi ki. Sabay hawak na sa malita ko.
Im planning to be there in 4weeks.
And thats one month. I want a break.
(A/n : with Precila?)
Shut up author!!
Pagkarating ko sa U.S, dumiretso na agad ako sa ospital kung saan si Precila at kung saan naka confined ang mommy niya.
Di uso ang jetlag sakin.
Then.....
I saw Precila in front of the ICU,
"I paid"—sabi ko.. nang bigla niya akong yakapin.
"Thank you very much,Rocky"—iyak parin siya nang iyak.
*dugdugdug*
"A-ah..Precila. a-are you o-okey?"—tanong ko.
"Quiet fine now. Because youre already here."—sabi niya nang nakangiti.
"Everything will be alright now."—pagpapalakas ko nang loob niya habang hinihimas ang likod niya.
——
Naliwanagan narin ang mukha ni Precila nang dalawang araw ang lumipas ang operasyun. Succesful ang operasyun.
Tinutulungan ko si Precila na alagaan ang mommy niya. Ive been here for 2weeks.
Phone rings..
Shawn's calling....
Ano na naman bang kailangan nito? Mangungulit na naman yun eh..
"Why dony you answer the phone call?"—tanong ni Precila habang tinititigan ang natutulog niyang mommy.
"Nothing important,pressy"—I said.
*she sign*
"Di mo naman kailangan pang manatili dito. I mean, di sa ayaw kitang nandito, at tinataboy kita.... But, its my birthday week from now."—nakangiti niyang sabi.
"Edi mas kailangan ko pang manatili pa rito para samahan ka sa birthday mo. Ayaw mo bang makasama ako sa birthday mo?"—nakakunot-noo kong tanong.
Umiling siya.." no.. Di naman sa ayaw kitang makasama. But to think na may mag-aabang din sayu sa araw na yan"—nalito naman ako sa sabi ni Precila.
"What do you mean,pressy?"—lito kong tanong.
"Di mo ba naaalala? My birthday and Star's birthday ate on the same date."—nakakunot-noo niyang sabi peru nakangiti.
Natigilan naman ako..
how could I forgot? The birthday of my bestfriend? Nakalimutan kong birthday niya rin pala sa susunod na linggo.
Tumingin ako sa cellphone ko. I view the ticket na binili ni shawn para sa concert ni Star, at tumingin ako sa calendar.
The exact date,when the concert and her birthday is the same.
Ibig sabihin, sa concert niya, dun narin niya ececelebrate ang birthday niya..
Well , di naman nag invite eh. Peru anong pinagbago dun? Si Star yung tipong maghihintay nalang kung sino yung dadating para sa kanya. Hindi siya mahilig nag-invite sa birthday niya. Eh kami-kami lang rin naman laging magkasamang anim eh.
tumingin ako kay Precila. But sorry Star.. I guess someone also needs me. Andon naman sina Shawn,Heri,Anderson, at Erick sa birthday niya ehh. Di siya mag-iisa, si Precila.. kailangan niya nang kasama.
Masaya narin naman kasi yata si Star doon eh, tsss. She dont need me there.
She still can be happy without seeing me, without me. Without my presence.
Anong drama yan,Rocky?sabi ko sa sarili ko. Uurrrggg!
—
Days past...
Nakalabas narin ang mommy ni Precila, andito kami ngayon sa bahay nila..
In there condo unit.
Tamang-tama at dalawang araw nalang ay birthday na ni Precila at the same time, birthday na rin ni Star. Uuurrrggg.. Star again!
Nakita ko si Precila, busy na busu sa kakaprepare nang ingredients,nasa kusina siya, naka-apron na at naka-hairnet. Hmmm..
"Anong meron? Ang dami yata nyan? May party ba?"—tanong ko kay Precila.
"Wala.. its a welcome back dinner para kay mommy and at the same time, for my birthday"—nakangiti niyang sabi sakin.
"what? 2days palang from now ang birthday mo ah? Di na aabot yan kung ngayon mona lulutuin?"—taka kong tanong in my shock-voice.
Napatawa si Precila.
"What so funny,pressy?"—kunot-noo kong tanong.
"Its not thay, sino bang may sabing para sa susunod na araw pa tong niluto ko?"—natatawa parin niyang sabi.
"Wala.. its just, sinabi mong para sa birthday mo"—taka at pataas tono kong sabi.
Tumatawa parin siya..
"Pppppffffytt . ROCKY, I mean , na ngayon ko nalang din ececelebrate ang birthday ko, get it?"—tumango-tanfi nalang ako..
"Mmmm"
Saka siya tumawa pa nang malakas.
Ako naman nakakunot noo parin..
"Bat mo ngayon ececelebrate?"—taka ko paring tanong.
Kung ano pang plano nito ehhh..
"Wala.. gusto ko lang."—sabi niya.."its also my thanks giving for you, for helping me"—nakangiti niyang saad.
"Wala yun, tinulumgan mo rin naman ako noon eh,binabalik ko lang."—sabi ko.
Yeaahh.. she helped me once. Noong kailangan naming magkapera para sa pinapatago naming bahay. I mean yung pinaka-unang nagpaplano pa kami, tinulungan niya, not me.. but US.. tumulong siyang mag spread-out nang about sa concert namin where not that popular pa on that time. Beginners pa kami non. Magdadalawang taon pa ang Rockystar non.
"Wala yun, wala naman akong masyadong naitulong. But just spreading those info. And about to your concert on that time."—humble niyang sabi.
"But it help a lot"—sabi ko.
"its a small help,not like this"—sabay turo niya sa mommy jiya.
"Hindi siya maooperahan at magiging okey ngayon,without your big help"
"Sino pa bang magtutulunhan? Kundi tayy tayu lang naman."—nakangiti kong sagot kay Precila.
"But still, thanks a lot, Rocky"—sabi nuya na hinahawakan ang kamay ko.
Phone rings...