*Πριν διαβάσετε το παρτ. Μία φίλη μου, συγκεκριμένα η Αγγελική, έκανε ένα βίντεο σαν τρέιλερ για το Cards, Guns and Anarchies στα αγγλικά, για τη μετάφραση αυτού δηλαδή. Δεν υπάρχουν διαφορές στην υπόθεση. Εάν κάποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να το βρει στο λογαριασμό cross-my-mind . Συνεπώς, αυτό το τρέιλερ είναι κατάλληλο και για εδώ και μπορείτε να το δείτε γιατί ειλικρινά, είναι υπέροχο και έκανε εξαιρετική δουλειά. Όσον αφορά το παρτ, βγήκε λίγο μικρό αλλά έχω αρκετές υποχρεώσεις αυτό τον καιρό. Θα προσπαθήσω να ανεβάζω ένα παρτ την εβδομάδα και όσο μεγαλύτερο γίνεται.*
Μία εβδομάδα έχει περάσει από εκείνο το βράδυ. Εκείνο το βράδυ που άφησα τον εαυτό μου να παραδωθεί στα χέρια της κοπέλας με τα πράσινα μάτια που με καταστρέφουν. Και; Από τότε τι γίνεται; Τίποτα ιδιαίτερο. Έρχεται στο μαγαζί, βλέπει τη Lucy αλλά και εμένα. Εκτός από άβολο, είναι και κάπως ενοχλητικό να τη βλέπω με τη Lucy αλλά έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση, μου αρκεί και να τη μοιράζομαι. Στην τελική, ο μαλάκας της υπόθεσης είναι η Lucy κι εμείς ακόμη μεγαλύτεροι που την κοροϊδεύουμε. Με τη Lauren δεν έχουμε προλάβει να βρεθούμε ξανά μόνες. Ο χρόνος μας είναι περιορισμένος και τα βράδια, έχει και αυτή δουλειές πλέον, ειδικά μετά την τελευταία επίθεση στο δικό της μαγαζί. Αυτό το θέμα είναι η προτεραιότητα μας και πρέπει να βρούμε ποιος κρύβεται πίσω από αυτούς που θέλουν να μας διώξουν για να ηγηθούν. Και εκτός από αυτό, έμαθα από την Ally που βγήκαμε εχθές για καφέ ότι ο Hamilton, ενώ είχε παρατήσει τις επιχειρήσεις του με τα ποτά, επιστρέφει ξανά. Δεν ασχολούμαι με τον κλάδο του οπότε δε με αφορά. Ωστόσο με προβληματίζει το μικρό κενό του ενός χρόνου που έκανε και θα το μελετήσω καλύτερα μόλις διευθετήσω το ζήτημα που προέχει τώρα.
- Καλησπέρα κορίτσια, είπα μόλις μπήκα στο μαγαζί και συνέχισα να κατευθύνομαι προς το γραφείο μου.
- Camila, περίμενε λίγο. Έχουμε πρόβλημα, είπε η Lucy και βγήκε μπροστά από το μπαρ.
- Όχι που δε θα είχαμε. Τι έγινε;
- Μήνυση, είπε και μου έδωσε μία κόλλα Α4.
-ΤΙ;
Πήρα το χαρτί στα χέρια μου και ξεκίνησα να το διαβάζω σχετικά γρήγορα. Από ότι φαίνεται, ένας πελάτης έπαθε τροφική δηλητηρίαση από το ποτό και σύμφωνα με την απόδειξη, ήπιε μόνο ένα. Στον οργανισμό του βρέθηκαν συστατικά που δε θα έπρεπε να υπήρχαν μέσα.
- Περίμενε μισό λεπτό. Ο προμηθευτής μας δίνει σχεδόν σε όλο το Μαϊάμι. Και είμαι σίγουρη ότι δε νοθεύει τα ποτά. Δεν τον συμφέρει.
- Camz, αυτό ήταν το μπουκάλι από το οποίο ήπιε ο πελάτης σου. Ήρθαν πριν λίγο και πήραν δείγμα από το ποτό και με πολύ γρήγορο έλεγχο, διαπίστωσαν πως όντως περιέχει συστατικά που δε θα έπρεπε να υπήρχαν, είπε η Lauren και μου έδειξε ένα από τα πιο ακριβά ποτά του μαγαζιού.
- Γιατί να είναι αυτό νοθευμένο και όχι κάποιο από τα φθηνά που φεύγουν γρήγορα;, ρώτησα και πήρα το μπουκάλι στα χέρια μου ανοίγοντας το και αφήνοντας τη μυρωδιά να γεμίσει τα πνευμόνια μου.
- Δύο περιπτώσεις. Ή ήταν στοχευμένο για τον άντρα ή δεν ήθελαν να κάνουν ζημιά σε πολλούς για να μη γίνει τόσο μεγάλο θέμα, απάντησε η Lucy στην ερώτηση μου.
Το μπουκάλι ήταν σχεδόν γεμάτο και το κούνησα λίγο ακόμα στα χέρια μου πριν το ρίξω με δύναμη στον απέναντι τοίχο. Το χέρι μου βρέθηκε στο κεφάλι μου σε προσπάθεια να ηρεμήσω τον πονοκέφαλο που προκλήθηκε από το γεγονός.
- Μπορούμε να γυρίσουμε τη μήνυση προς τον προμηθευτή για αυτό που μας έδωσε και να τη γλιτώσουμε.
- Πήρα τηλέφωνο και μου είπαν πως δε δίνουν αυτό το ποτό. Έψαξα στο αρχείο και δεν έχουμε καν περασμένη την απόδειξη της αγοράς του που σημαίνει ότι κάποιος άλλος το τοποθέτησε.
- Ναι αλλά πως ήξερε ο άνθρωπος ότι θα το έχουμε;
- Απλά θα το ζήτησε, θα κοίταξα, θα είδα ότι το έχουμε και θα το σέρβιρα.
- Η ημερομηνία από πότε είναι;
- Από εκείνη τη μέρα με τον πυροβολισμό.
-Ωραία, δύο σε ένα. Τίποτα άλλο να τριτώσει το κακό;, είπα και κάθισα σε ένα σκαμπό αφήνοντας το κεφάλι μου να πέσει στις παλάμες μου.
- Θα πάω να πάρω καφέ, θέλεις τίποτα;, με ρώτησε η Lucy και ένιωσα το χέρι της στην πλάτη μου.
- Ναι. Έναν διπλό σκέτο από ότι καφέ πάρεις.
- Lauren εσύ θέλεις κάτι;
- Όχι είμαι καλά. Ευχαριστώ, απάντησε στη ξαδέρφη μου και ένιωσα το σώμα της να απομακρύνεται.
Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει και δευτερόλεπτα μετά, η μεγαλύτερη κοπέλα είχε κάτσει δίπλα μου και με είχε τραβήξει στην αγκαλιά της.
- Θα βρούμε ποιος το έκανε. Μην ανησυχείς.
- Δε με νοιάζουν τα χρήματα. Απλά είμαι σίγουρη πως οι επιθέσεις και αυτό το περιστατικό συνδέονται. Δε μπορώ άλλο. Μου τρώει όλη την ενέργεια. Θέλω να τους βγάλω από τη μέση και να ησυχάσω κι εγώ κι εσύ κι όλοι μας.
Έβγαλε τον αέρα που κρατούσε στα πνευμόνια της απότομα και κοφτά και το χέρι της βρέθηκε στον αυχένα μου, γυρνώντας το πρόσωπο μου προς το δικό της και χαρίζοντας μου ένα φιλί που το είχα ανάγκη αυτή τη στιγμή. Το πρόβλημα με αυτή την κοπέλα είναι ότι δε μπορώ να κρατηθώ. Δε μπορώ να σταματήσω το φιλί. Όσο περνάει η ώρα θέλω κι άλλο από αυτά που έχει να μου δώσει. Θέλω κι άλλο από τα χείλη της, από τα αγγίγματα της. Θέλω κι άλλο από τη ψυχή της. Ωστόσο, θυμήθηκα ότι είμαστε στο μαγαζί και ότι η Lucy δε θα αργήσει να έρθει οπότε τραβήχτηκα πίσω και διέκοψα το φιλί μας. Η έκφραση στο πρόσωπο της έδειχνε έκπληξη, ίσως δε περίμενε να τη σταματήσω.
- Τι έγινε; Έκανα κάτι;
- Όχι απλά σε λίγο θα επιστρέψει η Lucy.
Ξεφύσηξε για ακόμη μια φορά και πέρασε το χέρι της από τα μαλλιά της, κλασική κίνηση όταν αγχώνεται.
Σηκώθηκα από το σκαμπό και πήγα μέσα για να πάρω μία σκούπα και να καθαρίσω τα γυαλιά από το μπουκάλι που έσπασα πριν λίγο.
- Έχεις σκοπό να το κρατήσεις;, με ρώτησε και γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος της.
- Ποιο;
- Αυτό με την καθαριότητα. Πολύ συμμαζεύεις τώρα τελευταία. Κορίτσι για σπίτι.
Χαμογέλασα ελάχιστα και μάζεψα τα τελευταία γυαλιά από το πάτωμα.
- Αυτά να τα βλέπουν μερικές μερικές.
- Πόσο θέλεις για να μου καθαρίζεις το σπίτι;
- Πόσες φορές την εβδομάδα;
- Αν είναι να δεχθείς ίσως και κάθε μέρα.
- Γιατί έτσι;
- Για να σε βλέπω περισσότερο.
Γέλασα παραπάνω από όσο θα έπρεπε και πήγα προς το μέρος της.
- Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα πατούσα το πόδι μου στην οικεία Jauregui. Η τελευταία μου εμπειρία δεν ήταν και η καλύτερη.
- Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ακόμα μένω με τους δικούς μου;
- Χμμμ. Δεν το περίμενα ομολογώ.
- Ναι. Και έχει καιρό.
Ακούσαμε την πόρτα του μαγαζιού και η Lucy είχε γυρίσει με τους καφέδες. Επέστρεψα τη σκούπα στην αποθήκη και σφουγγάρισα το ποτό ενώ στη συνέχεια, πήρα τον καφέ και κάθισα στο γραφείο μου. Έπρεπε να τακτοποιήσω το ζήτημα της μήνυσης. Τηλεφώνησα πρώτα στο δικηγόρο μου και μου πρότινε αρχικά να επικοινωνήσω με τον άντρα σε περίπτωση που αποσύρει τις κατηγορίες. Στο τηλεφώνημα που του έκανα ομολογώ πως ήταν αρκετά ευγενικός παρ' όλη την ταλαιπωρία στην οποία μπήκε. Θα μπορούσε να μιλούσε πολύ ψυχρά και αγενέστατα, πράγμα που δεν έκανε. Βέβαια, παίζει ρόλο και η κοινωνική του θέση η οποία είναι πολύ καλή. Κανόνισα συνάντηση μαζί του, θα ερχόταν σε λίγο από το μαγαζί καθώς ήταν περαστικός από την περιοχή. Πήρα τηλέφωνο τον Jake για να μετακινήσει κατά μία ώρα τα υπόλοιπα ραντεβού που είχα κανονισμένα για αυτό το βράδυ και μέχρι να συννενοηθώ, η Lucy ήρθε στο γραφείο και με ενημέρωσε πως ένας άντρας με ζητάει.
- Καλησπέρα κύριε Jackson.
- Καλησπέρα κυρία Cabello.
Ήταν πολύ νεαρός ομολογώ, περίμενα κάποιον μεγαλύτερο σε ηλικία. Ψηλός αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό και αρκετά γοητευτικός. Είμαι σίγουρη πως πολλές γυναίκες εντυπωσιάζονται από την παρουσία του. Και σίγουρα κι αυτός θα έχει όποια θέλει. Θα μπορούσα να πω πως είναι μια αντρική έκδοση της Lauren, μαύρα πυκνά μαλλιά και πράσινα μάτια. Το μούσι του μερικών ημερών τον κάνει περισσότερο αρρενωπό και σέξυ, θα χαρακτήριζα. Μέχρι κι εγώ η ίδια εντυπωσιάστηκα. Μπορεί να μη με ενδιαφέρουν οι άντρες ερωτικά αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε μπορώ να αναγνωρίσω και να διακρίνω την ομορφιά σε γενικότερο σύνολο. Γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος της Lauren ελάχιστα και κοιτούσε το νεαρό από πάνω μέχρι κάτω επικριτικά. Ζηλεύει. Ωραία. Ήρθε η ώρα να παίξω κι εγώ λίγο. Να δει πως αισθάνομαι με τη Lucy. Φόρεσα το πιο ζεστό και γλυκό χαμόγελο που είχα στα χείλη και πλησίασα το νεαρό περισσότερο, δίνοντας του το χέρι μου για χειραψία.
- Πως είστε;
- Πολύ καλά πλέον. Εσείς;
- Κι εγώ το ίδιο. Τι θα λέγατε να μιλούσαμε στο γραφείο μου, ιδιαιτέρως, πρότεινα και έδειξα πίσω μου.
- Βεβαίως. Όπως επιθυμείτε.
Γύρισα πλάτη στο νεαρό και άρχισα να κατευθύνομαι προς το μέρος του γραφείου μου. Άνοιξα την πόρτα και άφησα τον Dylan να περάσει πρώτος και γύρισα το βλέμμα μου τελευταία φορά προς τις κοπέλες που καθόντουσαν στο μπαρ. Η Lucy μου έκλεισε το μάτι και χαμογέλασε. Η Lauren πάλι, είχε ένα πολύ ανέκφραστο βλέμμα. Σαν κάτι να την ενοχλεί, να τη σιγοκαίει. Μπήκα στο γραφείο μου και έκλεισα την πόρτα πίσω.
- Να σας προσφέρω κάτι;
- Την τελευταία φορά είχα άσχημη κατάληξη.
- Θα πιω από το ίδιο. Αν πάθουμε κάτι, θα το πάθουμε μαζί.
- Αυτό δεν είναι λύση. Και δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να πάθετε κάτι, είπε και ξεκούμπωσε το σακάκι του αφού κάθισε πρώτα στην καρέκλα.
- Εγώ θα πιω τον καφέ μου πάντως.
Άκουσα την πόρτα να χτυπάει δύο φορές και αφού έδωσα την άδεια να περάσουν, η Lauren μπήκε μέσα στο χώρο.
- Θα πιείτε κάτι;, είπε κάπως ανήσυχα και με κοίταξε έντονα.
- Έχω τον καφέ μου. Ο Dylan όχι. Ευχαριστώ.
Την κοίταξα έντονα και της έκανα νόημα να φύγει. Έσφιξε τις γροθιές της και βγήκε από το δωμάτιο αφού χαιρέτισε.
- Λοιπόν. Μπορείτε να μου πείτε τι έγινε εκείνο το βράδυ;
- Ναι, φυσικά. Ήρθα για ποτό με έναν συνάδελφο μου. Και πάντα αυτό παραγγέλνω αλλά γενικά, δεν το βρίσκω συχνά σε μαγαζιά. Ήμασταν στην περιοχή και είπαμε να έρθουμε πρώτη φορά εδώ. Η κοπέλα στο μπαρ είπε ότι δεν το είχε εκεί οπότε έπρεπε πρώτα να κοιτάξει στην κάβα πίσω. Μετά από λίγο επέστρεψε και μου είπε ότι βρήκε ένα μπουκάλι. Το άνοιξε μπροστά μου αρά δεν έβαλε αυτή κάτι μέσα. Άλλωστε, με ενημέρωσαν πως βρήκαν τις ουσίες σε όλο το ποτό που σημαίνει ότι ήρθε έτσι.
- Ναι, ισχύουν όλα αυτά. Αλλά γιατί επιλέξατε να κάνετε μήνυση σε εμάς και όχι στον προμηθευτή.
- Γιατί προφανώς δε γνωρίζω τον προμηθευτή σας. Ευχαρίστως να γίνει αλλαγή.
- Ξέρετε, υπάρχει ένα πρόβλημα.
Πριν προλάβω να συνεχίσω, η πόρτα χτύπησε για ακόμη μια φορά και η Lauren μπήκε μέσα χωρίς να περιμένει την απάντηση μου.
- Camila, ανοίγει το μαγαζί η Lucy.
- Ωραία. Εμένα τι με ενδιαφέρει.
- Ιδιοκτήτρια είσαι.
- Θέλεις κάτι συγκεκριμένο;, είπα με πιο αυστηρό τόνο καθώς με ενοχλούσε στη δουλειά μου.
- Όχι απλά σε ενημέρωσα γι' αυτό.
- Μπορείς να περάσεις έξω τότε.
- Μάλιστα. Συγγνώμη για τη διακοπή, είπε και βγήκε από το χώρο.
- Τι έλεγα;
- Για το πρόβλημα που υπάρχει.
- Αααα ναι. Σωστά. Λοιπόν.
- Μήπως χρειάζεστε κάτι άλλο; Κάτι για φαγητό; Σκεφτόμαστε να πάρουμε κάτι από έξω με τη Lucy, είπε η Lauren χωρίς να χτυπήσει την πόρτα αυτή τη φορά.
- Με συγχωρείτε λίγο κύριε Jackson, απευθύνθηκα στο νεαρό και βγήκα γρήγορα από το γραφείο, παίρνοντας από το χέρι τη Lauren.
Τη τράβηξα μαζί μου μέχρι την αποθήκη και κλείδωσα πίσω μου.
- Τι θα γίνει τώρα; Αυτή τη δουλειά θα έχουμε; Ποιο είναι το πρόβλημα σου;
- Δεν τον εμπιστεύομαι. Κάπου τον έχω ξανά δει. Δε μου γεμίζει το μάτι. Και θέλω να σε προστατεύσω, είπε ελάχιστα αγριεμένη.
-Μπορώ να προστατεύσω τον εαυτό μου και μόνη μου. Δε χρειάζομαι τη βοήθεια σου.
- Camz, δε σε αφήνω μόνη σου με αυτόν και τέλος. Θα έρθω μαζί σου μέσα. Θα του πω ποια είμαι.
- Χέστηκε για το ποια είσαι. Ο άνθρωπος για ένα ποτό ήρθε και έπαθε τροφική δηλητηρίαση. Δικό μου μαγαζί, δικό μου θέμα.
- Δε. Με. Νοιάζει.
- Lauren δεν κάνεις κουμάντο στη ζωή μου!
- Είμαι μέρος της.
- Πολύ μικρό.
- Σημαντικό όμως.
- Δεν παύει να είναι μικρό. Γι' αυτό σε παρακαλώ, άσε με να κάνω τη δουλειά μου και πήγαινε στη Lucy.
- Γιατί γυρνάς το θέμα στη Lucy πάλι;!
- Γιατί εσύ το επέλεξες!
- Κάνε ότι καταλαβαίνεις. Δεν είμαι η νταντά σου. Εγώ φταίω που ενδιαφέρθηκα κι όλας!, φώναξε και πήγε να βγει από την πόρτα αλλά είχα κλειδώσει.
- Δώσε μου το κλειδί.
- Είσαι σέξυ όταν νευριάζεις, χαμογέλασα στραβά και κράτησα το κλειδί επιδεικτικά μπροστά της.
- Camila, δεν έχω όρεξη. Δώσε το κλειδί και τράβα στον Γκρέυ που σε περιμένει.
- Πω πω νευράκια. Γιατί; Δε σου κάθεται η Lucy; Και μεταξύ μας, ο τυπάς είναι πολύ γοητευτικός
Πλησίασα προς το μέρος της και έβαλα το κλειδί στην πίσω τσέπη του παντελονιού μου. Έφτασα ακριβώς μπροστά από το πρόσωπο της. Ένιωθα την αναπνοή της να χτυπάει βίαια το πρόσωπο μου.
- Μια χαρά μου κάθεται αν σε ενδιαφέρει. Εσένα; Σε ενδιαφέρει ο χλεχλές;
- Μμμμ. Δε ξέρω. Δεν κοιτάω άντρες αλλά οφείλω να το ομολογήσω, είναι πανέμορφος. Γοητευτικός. Σέξυ. Θα μπορούσα άνετα να τον δω ερωτικά.
Πλησίασε κοντά μου σε απόσταση χιλιοστών. Τα χείλη της σχεδόν ακουμπούν τα δικά μου. Νιώθω το σώμα της ακόμη πιο κοντά μου.
- Κάντο. Δες τον ερωτικά Camila. Άφησε τον εαυτό σου να ερωτευθεί.
- Ξέρεις κάτι; Δε γουστάρω. Και ξέρεις γιατί;
- Γιατί;
- Γιατί εγώ αυτή τη στιγμή μπορώ να σκεφτώ μόνο εσένα, είπα και έκανα ένα βήμα μπροστά κολλώντας το σώμα μου στης Lauren και αφήνοντας τα χείλη μου να φιλήσουν τα δικά της με όσο περισσότερο πάθος γίνεται.
Τα χέρια της βρέθηκαν στα μαλλιά μου και με τράβηξαν ακόμη περισσότερο πάνω της. Αλλά βλέπεις, είναι στιγμές που θέλεις να έχεις το πάνω χέρι. Και αυτή τη στιγμή εγώ αυτό ήθελα. Έπιασα τα χέρια της και τα κράτησα πάνω από το κεφάλι της σφιχτά, χωρίς να διακόψω το φιλί μας. Νιώθω τις μικρές ανάσες που αφήνει στο φιλί μας από τους αναστεναγμούς που προσπαθεί να κρύψει, τρελαίνοντας το μυαλό μου. Έπιασα τους καρπούς της με το αριστερό μου χέρι και το δεξί κατέβηκε στη μέση της την οποία πίεσα έντονα.
- Camz, σταμάτα. Πρέπει να βγούμε έξω, είπε μέσα στο φιλί μας διακόπτοντας το για δέκατα του δευτερολέπτου, μέχρι να ενώσω πάλι τα χείλη μας.
Σταμάτησα το φιλί μας και άφησα τα χείλη μου να φιλήσουν το δέρμα του λαιμού της. Πρόσεξα να μην αφήσω κάποιο σημάδι αν και μου ήταν πολύ δυσκόλο να κρατηθώ. Η γλώσσα μου ανέβηκε στο λοβό του αφτιού της τον οποίο εγκλώβισα στα χείλη μου. Άφησα τους αναστεναγμούς μου να γεμίσουν το αφτί της καθώς το χέρι μου ανέβηκε μέσα από τη μπλούζα στο στήθος της.
- Οκκ σταμάτα. Θα γίνει μαλακία.
- Η Lucy σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα;, της ψιθύρισα στο αφτί και δάγκωσα απαλά το δέρμα του λοβού της.
- Camila. Πρέπει να βγούμε. Θα μας καταλάβουν.
- H Lucy είναι καλύτερη; Σε φιλάνε καλύτερα τα χείλη της; Σε αγγίζουν καλύτερα τα δάχτυλα της;, είπα και έφερα το κεφάλι μου μπροστά στο δικό της ενώ άφησα το χέρι μου από το στήθος της και ξεκούμπωσα γρήγορα το τζιν, αφήνοντας το χέρι μου απαλά στην περιοχή της πάνω από το εσώρουχο.
- Γιατί με ρωτάς ρε πούστη μου; Δεν πρόκειται να σου απαντήσω, απάντησε μέσα από τα δόντια της και άφησε το κεφάλι της να πέσει στην πόρτα πίσω της.
Τα μάτια της έκλεισαν αργά και το στόμα της ήταν ανοιχτό σε προσπάθεια να μην αναστενάξει πιο δυνατά.
- Αν πάω να πηδηχτώ με τον "χλεχλέ", θα ήθελες να μάθεις;
Γύρισε το βλέμμα της στο δικό μου και πήρε μια βαθιά ανάσα πριν απαντήσει.
- Ναι. Θα ήθελα να μάθω.
- Το ίδιο θέλω κι εγώ. Πες μου. Ποια είναι καλύτερη Lauren; Εγώ; Ή η ξαδέρφη μου;
Πήρα το χέρι μου από το σημείο που το είχα και με την άκρη του δείκτη μου τράβηξα το εσώρουχο της, αφήνοντας το χέρι μου να αγγίξει την περιοχή της ολοκληρωτικά για πρώτη φορά. Και κάπου εδώ τα έχασα. Η όραση μου θόλωσε. Το κεφάλι μου μούδιασε. Δεν είχα αίσθηση για το τι έκανα. Αν με το φιλί της δεν έκλεινε το στόμα μου, πιστεύω θα μας είχαν ακούσει όλοι έξω. Και πελάτες και Lucy και σκατά. Ο άλλος ακόμα περιμένει στο γραφείο μου. Έκανα απότομα πίσω και πήρα μερικές βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω.
- Πρέπει να επιστρέψω στο γραφείο. Τον έχω αφήσει τόση ώρα μόνο του.
- Στο είπα εγώ, μου απάντησε και κούμπωσε το τζιν της ενώ πέρασε το χέρι της από τα μαλλιά της ανήσυχα.
Έβγαλα το κλειδί από την τσέπη μου και ξεκλείδωσα αλλά πριν προλάβω να πιάσω το πόμολο, η Lauren κόλλησε το σώμα της από πίσω μου, αφήνοντας το δικό μου να πέσει στην πόρτα.
- Και σου απαγορεύω να πας να πηδηχτείς με τον τυπάκο. Είσαι δικιά μου.
Γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος ελάχιστα και χαμογέλασα λίγο.
- Εσύ όμως δεν είσαι δικιά μου.
Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα αλλά το χέρι της την έκλεισε.
- Το κατάλαβες αυτό που σου είπα; Σου απαγορεύω.
- Είσαι πολύ κτητική και μαρέσει σε ορισμένα πλαίσια. Αλλά αν θες να είμαι δικιά σου, διεκδίκησε με Lauren.
Ήταν οι τελευταίες μου κουβέντες πριν βγω από την αποθήκη και επιστρέψω στο γραφείο. Μπαίνοντας μέσα δε βρήκα κανέναν. Λογικό να έφυγε ο άνθρωπος, βαρέθηκε να περιμένει τόση ώρα και έχει και υποχρεώσεις. Γαμώ το πάθος μου και τους έρωτες που μου γαμάνε τα σχέδια. Κατευθύνθηκα στο γραφείο και βρήκα ένα χαρτί διπλωμένο στα δύο, προφανώς θα ήταν σημείωμα από τον Dylan που έπρεπε να φύγει.
"Να φανταστώ το πρόβλημα που θέλατε να μου πείτε ήταν ότι δεν έχετε την απόδειξη του ποτού που σημαίνει ότι δεν το έχετε αγοράσει άρα κάποιος άλλος το τοποθέτησε, σωστά; Πείτε στη κυρία Jauregui πως την ευχαριστώ για το πρόβλημα υγείας στα πνευμόνια με αποτέλεσμα να "γλυτώσω" το κυνηγητό σας. Τραγική ειρωνεία εεε; Λίγες ώρες πριν με κυνηγούσατε και μερικές μετά εγώ έπινα κάτω από τη μύτη σας."
Βγήκα τρέχοντας από το γραφείο και κατευθύνθηκα προς τη Lucy στο μπαρ. Το μαγαζί δεν είχε ακόμη πολύ κόσμο και δίπλα της στεκόταν η Lauren ανήσυχη.
- Που είναι;
- Ο Dylan; Έχει λίγο που έφυγε. Δε μπορούσε να περιμένει λέει. Εσύ που ήσουν;
- Συζητούσα με τη Lauren για κάτι. Πόση ώρα έχει που έφυγε;
- Τι συζητούσατε;
- Κουβέντα θα πιάσουμε τώρα;! ΛΕΓΕ!
- Ένα δίλεπτο; Δε ξέρω ρε Camila!
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και βγήκα έξω από το μαγαζί όσο πιο γρήγορα γινόταν. Αλλά προφανώς δεν είδα κανέναν. Ο δρόμος ήταν άδειος και μία από τις λάμπες τρεμόπαιζε στο σκοτάδι. Περπάτησα λίγο ακόμα μέχρι που βρέθηκα στη μέση. Επικρατούσε ησυχία και ηρεμία γενικά, το βραδινό αεράκι ήταν ελαφρύ και όχι ιδιαίτερα κρύο. Κι εγώ, με ένα χαρτί στα χέρια να προσπαθώ να καταλάβω τι σκατά γίνεται στην επαγγελματική ζωή μου.
- Τι έγινε;, άκουσα τη φωνή της Lauren και γύρισα το σώμα μου προς το μέρος της.
Και εκείνη τη στιγμή ήταν που βρήκα ποιος είναι αυτός που βρίσκεται πίσω από όλες τις επιθέσεις. Κι αν δεν είναι σίγουρο, τότε είναι ο μεγαλύτερος μας ύποπτος. Προχώρησα προς το μέρος της και την προσπέρασα ενώ κόλλησα στο θώρακα της το χέρι μου με το χαρτί.
- Βάλε τα μέσα σου τώρα και ψάξε για τον Hamilton. Αυτός νόθευσε το ποτό. Είμαι σίγουρη. Και η κόρη του το έφερε. Και ο τυπάς είναι στη σπείρα του. Έγινε επίτηδες.
- Δεν καταλαβαίνω.
- Έλα μαζί μου, είπα και μπήκα στο μαγαζί κατευθυνόμενη προς το γραφείο μου.
Έβαλα ένα ποτήρι ουίσκι και το ήπια με τη μία, αφήνοντας το κιτρινωπό υγρό να κάψει το λαιμό μου.
- Εεεε ηρέμησε και εξήγησε μου.
- Δίκιο έχεις, να ηρεμήσω, είπα και πήρα το μπουκάλι και το ποτήρι μου και κάθισα στη θέση μου.
- Δεν εννοούσα με αυτό τον τρόπο;
- Ξέρεις κάποιον καλύτερο;
- Ναι αλλά δεν είναι της ώρας. Εξήγησε μου.
- Λοιπόν. O Hamilton είχε το μαγαζί πριν από μένα. Διέκοψε το συμβόλαιο πολύ πιο νωρίς από ότι έπρεπε. Επικοινώνησα με την κόρη του. Αυτός μεταφέρει παράνομα ποτά. Και προφανώς και νοθευμένα. Δε μου είπε το λόγο που σταμάτησαν την επιχείρηση τους. Είχε έρθει από το μαγαζί εκείνη τη μέρα οπότε πολύ πιθανό να τοποθέτησε και το ποτό. Η Ally Hernadez, κόρη του Hernadez, διοικητή της αστυνομίας που ο πατέρας μου ήταν πολύ καλός του φίλος, μου είπε ότι επιστρέφουν δυναμικά στις επιχειρήσεις τους. Γιατί αυτό το κενό; Και γιατί έχουν βαλθεί να μας βγάλουν από τη μέση;
- Για να ανέβουν πρώτοι προφανώς.
- Ναι αλλά ασχολούνται μόνο με τα ποτά. Με τίποτα άλλο. Πως θα έρθουν πρώτοι στη μαφία αν δεν έχουν κι άλλους κλάδους; Και γιατί έχουν βάλει εμένα πιο πολύ στόχο ενώ εσύ είσαι πρώτη;
- Δε ξέρω. Πρέπει να το ψάξουμε περισσότερο. Θα φύγω, πάω να μιλήσω με τις δικές μου άκρες. Χρειάζεσαι κάτι άλλο;
- Όχι, είπα και έβαλα ένα ακόμα ποτήρι ουίσκι.
- Μην πιεις πολύ, σε παρακαλώ. Εντάξει;
Ήρθε προς το μέρος μου και έπιασε το ποτήρι και το πήρε από το χέρι μου.
- Δε θα πιω πολύ, ίσα να ηρεμήσω. Μόλις μας έλυσα το μυστήριο.
- Ναι αλλά τώρα ξεκινάει το ζόρικο κομμάτι.
- Το ξέρω. Lauren, να προσέχεις σε παρακαλώ.
- Κι εσύ μικρή, είπε και άνοιξε την πόρτα του γραφείου αλλά στάθηκε για λίγο πριν βγει.
- Εσύ είσαι καλύτερη. Πάντα θα είσαι εσύ. Από την αρχή μέχρι το τέλος.
Και βγαίνοντας από το δωμάτιο έκλεισε την πόρτα πίσω της μαζί με τα συναισθήματα μου που ξεχειλίζουν από μέσα μου. Και χαμογέλαω. Χαμογελάω γιατί ξέρω πως και για μένα τα ίδια ισχύουν. Χαμογελάω γιατί τη θέλω. Και ναι, ζηλέυω τη Lucy. Αλλά ζηλέυω γιατί δε μπορώ να την έχω αποκλειστηκά για εμένα. Κι ακόμη κι αν χωρίσει τη ξαδέρφη μου, αυτή δε μπορεί να μάθει για εμάς. Θα ήταν μεγάλη πουστιά, όχι ότι τώρα δεν είναι.