"Bakit naman ako sasama sayo diyan? dito na lang ako." Pagtataray na tanonng niya dito. Dinala kasi siya ni Treyton sa isang treehouse na nakatirik sa may kagubatan. Sumama na siya rito dahil nakatulog siya sa biyahe at hindi pamilyar sa kanya ang lugar ayaw naman niyang magpaiwan sa sasakyan dahil nakakatakot sa labi baka kung may anong masamang elemento ang magpakita sa kanya.
"Bahala ka. May mga ahas diyan pwede ka nilang kagatin. Mahilig pa naman sila sa malalaman na hita." Napatingin pa ito sa suot niya at siya naman ay napahiya.
"Walanghiya ka talaga!" Babalik na sana siya kung nasaan ang sasakyan pero naisip niya na hindi niya alam ang daan at baka pagbalik niya may makasalubong siya na cannibal. Malasog lasog pa ang katawan niya kaya no choice siya kundi samahan ito sa treehouse nito.
Umakyat na siya sa treehouse at namangha sa nakita. Hindi lang ito basta treehouse dahil kung gaano ikinasimple nito sa labas at ikinabongga nito sa loob. Halos modern lahat ng kagamitan dito at may mini bar pa nga ito sa loob. Pumunta naman siya sa may mistulang balkonahe nitong treehouse ay napahugot na lang siya ng hininga na nakita na may pabilog na jacuzzi dito na nasa dulo at tanaw nito ang magandang city lights sa ibaba.
"I built this treehouse so that when I feel down I can go here everytime." Napalingon naman siya dito. Nakatitig pala ito sa kanya.
"Hindi ko tinatanong." Pambabara niya dito. Ayaw niya na talaga makasama ito na nagiisa ayaw niya kasi maramdaman ang mga paru-paro sa tiyan. Katulad na lang ngayon ang lakas ng tibok ng puso niya pari ang mga paru-paro sa tiyan niya na nagkakagulo.
"I also built this treehouse to bring my special girl here. It's like I'm tarzan and she will be Jane and..." sabi niya sa kanya.
"Oh. Ganon naman pala so nadala mo na dito yung fiance mo right? Well iuwi mo na ako." Ayaw niyang masaktan sa sasabihin nito.
"You're that special girl Sohaima. It always been you nothing changed. I missed you so much." Bigla naman lalong bumilis ang tibok ng puso niya pero masakit nasasaktan siya kasi sa dulo alam niyang hindi siya ang end game nito.
"I don't want to be your Jane in your treehouse Treyton because we both know in the end hindi naman tayo pwede so please let go." Tatalikuran na sana niya ito ng hinaltak siya nito at dinala sa kanyang mga bisig. Namimiss niya ang init na hatid nito. Naramdaman din niya na unti-unting tumutulo ang kanyang luha.
"Please Sohaima give me a chance to prove my love to you once again. Nagawa ko lang naman yun para---para protektahan ka." Naguluhan siya sa sinabi nito. Akala niya dahil sa career nilang dalawa. Ano ba talaga? Hinarap niya ito.
"Protect me? Protect me from what Treyton?" Naalala niya tuloy ang nalaglag na bata sa sinapupunan niya bigla siyang nag burst out ng iyak sa harap ni Treyton.
"So, believe I did it because I don't want to hurt you." Itinaas niya ang kanyang baba upang magkatagpo ang kanilang mga mata. Iniiwas naman niya ang tingin dito.
"You don't want to hurt me? The damaged has been done Treyton and---I lost our child." Napapiyok siya sa huling salita niya. Nanlaki ang mga mata ni Treyton sa kanyang narinig sinamantala niya ito upang tanggalin ang mga yakap nito sa kanya.
"Sohaima, I'm sorry I didn't know na magkakaanak tayo. If I only just knew it then I might do the impossible thing to happen." Hinarap niya muli ito at kitang kita ang luha sa mukha nito.
"Kailangan pa palang alam mo na buntis ako para maipaglaban mo kung anong meron tayo." Napatawa siya ng pagak dito.
"I'm sorry Sohaima please give me a chance." Nagmamakaawa niya na sambit dito. Will she give him a chance?
"I don't know if sorry is just enough to forget all the pain. Can you just explain Treyton why? Why you break up with me all so sudden? I need to clarify things." Nakita niya na huminga ito ng malalim.
"The day I asked for a break up is also the day my life as well as your life is in danger. I don't want to put you in danger kaya sumangayon ako na magpakasal kay Marina." Pagpapaliwanag nito sa kanya. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito kaya nangunotnang noo niya napansin ito ni Treyton kaya nagpatuloy ito.
"Mr. Sans, he is the one who would like to marry his daughter to me. He also threatened my father to pull out his shipping cargo company na nagdadala ng mga armas namin sa iba't ibang bansa. We can choose another cargo company but sinabi nito na kung kami naman ang bibitiw sa mga ito. He would kill you and I don't want that to happen kaya naman nung nagkita tayo sa Bizu ipapaliwanag ko sana sayo ang nangyayari pero I saw their a red sniper near your chest. They are trying to kill you if hindi kita hiniwalayan. They're spying on me, On us kaya naman I did the thing that pains me and that is breaking up with you." Hindi niya alam ang sasabihin sa rebelasyon nito sa kanya. It pains her too. Kung sinabi pa nito ng maaga sa kanya maiintindihan niya at tutulungan pa siya nito.
"Then, bakit mo lang ngayon sinabi Treyton?" Bumaba na ang mga tinig niya at medyo nababawasan ang galit niya dito.
"I don't want you to think about it because I know na marami ka ng iniisip ayoko pang dagdagan. It's just that dumating ako sa point na wala na talagang matatakbuhan. Patawarin mo ako Sohaima." Lumuhod na nga ito sa kanyang harapan at nakikita niya na naiiyak talaga ito. Kasabay din nito ang malakas na pagbuhos ng ulan kaya naman agad niya itong dinaluhan.
"Treyton, pumasok muna tayo." Itinayo niya ito at sabay silang pumasok sa loob ng treehouse. Giniginaw siya sa kanyang suot.
Nararamdaman niya ang mainit na titig ni Treyton sa kanya. Hindi niya ito masisisi dahil basang basa ang damit niya at lalong bumakat ang kanyang katawan dito. Inabutan din agad siya ni Treyton ng towel at umalis agad bahagya pang namula talaga ang mga tenga nito.
Nagumpisa na nga siyang maglinis ng katawan at nakita niya din ang dinalang damit sa kanya ni Treyton. Isinuot niya na ito at bahagyang umabot lang sa kalahati ng kanyang hita ang damit nito. Nagmumukha tuloy siyang walang shorts kahit na nakaboxers siya sa ilalim.Lumabas na nga siya ng kwarto at nakita niyang nagluluto si Treyton. Naamoy nga niya ang mabangong niluluto nito. Bigla naman itong lumingon sa kanya at napatitig ito. Nakita niya na masusunog ang niluluto nito.
"Treyton. Yung niluluto mo." Nagulat naman ito at bumalik na sa pagluluto napangiti naman siya sa ginawa nito. Siguro mamaya nila paguusapan pa ng maayos ang nangyari sa kanila.
"Uhm. Hindi nga pala tayo makakauwi mamaya dahil sobrang lakas ng ulan at madulas ang daan magpapalipas muna tayo dito." Sinabi nito sa kanya habang naghahanda ng pagkain.
"I-ilan ang kwarto niyo dito?" Tanong naman niya syempre mamaya kung anong mangyari sa kanila.
"Isa lang. Alam ko na magulo pa ang isip mo kaya hindi na muna ako tatabi sayo. Sa sofa na lang ako matutulog." Medyo kinilig naman siya sa sinabi nito dahil kahit papaano ay nirerespeto pa rin siya nito.
Sabay na nga sila kumain ni Treyton nakikita niya na nagkakamay lang ito. Kahit na mayaman ito sanay pa rin itong mamuhay sa hirap. Isa ito kung bakit niya inibig ng lubos si Treyton.
"Sohaima, Nung bang umalis ako ilang buwan na..." panimula niya. Alam kong itatanong niya talaga ito at hinanda na niya ang sarili.
"I'm 4 months pregnant back then and hindi ko alam na buntis talaga ako. So, I work hard para makalimutan ka but it seems na nahihirapan ako. Until one day. I-I lost our child." Sabi niya dito. Nangigilid na naman ang mga luha sa kanyang mga mata.
"I'm so sorry So. I'm a real bastard." Nakita niya ang sinseridad sa mga mata nito.
"Maybe It's not yet the right time to have the baby so kinuha siya and dahil din dun I learned to love myself even more." Paliwanag niya dito pinalight niya ang pagsasalita dahil pagod na rin siya sa kakaiyak at kakasigaw sa harap nito. Ngumiti rin siya sa harap nito.
Natapos na silang kumain at nakapaglinis na rin ng mga pinagkainan nila. Nauna na siyang pumasok sa kwarto ni Treyton sa loob ng treehouse. Matapos ng kanilang paguusap kanina nakaramdam siya ng gaan ng loob. It's like ito talaga ang hinahanap niya matagal na. Humiga na siya sa kama na nasa kwarto pero hindi siya makatulog. Maglalaro siya sana sa phone niya ng nakitang lowbat pala ito. Malas nga naman.
Naghanap siya ng pwedeng pagkaabalahan sa loob ng kwarto pero wala siyang mahanap. Lalabas na lang siya upang uminom ng tubig. Naawa naman siya sa nasaksihan niya at medyo natatawa na rin.
Nakikita niyang hindi mapakali si Treyton sa hinihigaang sofa dahil hindi ito nagkasya sa sofa siguro nangangalay na ang mga binti nito at nakikita niya rin na nahahampas nito ang sarili dahil sa pagtataboy ng mga lamok. Nilapitan niya naman ito.
"Treyton. Treyton. Wake up!" Ginising niya ito at nagising naman ito kaagad.
"Why are you not sleeping gabi na masyado?" Sabi nito sa kanya.
"Hindi kasi ako makatulog besides you look awful there so uhm... you can sleep beside me." Lumawak naman ang mga ngiti sa labi nito.
"So does it mean na pwedeng..." hinampas naman niya agad ito ng malakas.
"Aw. Aw. So" tumigil na din siya sa paghampas dahil nakikita niya na namumula na ito. Nakaramdam na rin siya ng pagkakapahiya dahil hindi niya namalayan na nasa ibabaw na pala siya nito at ito nakatopless. Wrong move Sohaima. Wrong move.
"No! Hindi pwede. Hindi pa kita napapatawad no. Naawa lang ako sa lagay mo. You can sleep beside me as long as there is no Touchy Touchy and Hanky Panky na mangyayari kasi kung meron lang talaga. Tatanggalin ko yang kinabukasan mo." Umalis na nga siya at nagtungo na sa kwarto. Narinig niya pa ang malakas nitong pagtawa. Nilagyan naman niya ng pagitan ang kanilang hinihigan. Naglagay siya ng boundary na mga unan para sure na hindi siya nito mahahawakan.
-----
After almost half a year, ngayon lang ulit siya nakaramdaman ng saya. Sa nagdaang mga buwan kasi ay tila naging mahirap para sa kanya. Pumayag nga siyang magpakasal kay Marina dahil para na rin sa ikabubuti ni So pero hindi siya papayag na ganon na lamang sila magtatapos. Habang engaged sila ni Marina ay gumagawa na siya ng plano upang kalabanin ang magama naisip niya na sapat na ang kalahating taon sa mga impormasyong nakuha niya mula dito. Konti na lang talaga at makakasama na muli niya si Sohaima.
Natatawa siya sa naging reaksyon nito kanina sa kanya. Sayang nga lang at naramdaman agad nito na nakaibabaw na ito sa kanya. Lalo pa nga siya nagdiwang ng sabihin nito na maari siyang tumabi dito pagtulog.
Pumasok na nga siya ng loob ng kwarto na masaya ngunit napawi din iyon ng nakita niya ang patas patas na mga unan na nasa kama.
"Nandiyan ka na pala. Lets sleep na! Remember no Touchy and Hanky. Goodnight Treyton." Mapangasar na sabi nito sa kanya. Damn.
Nahiga na nga siya sa kama. Narinig niya na rin na mahimbing na ang pagtulog ni Sohaima. Ipipikit na rin niya ang mga mata ng nakaramdam siya ng mga kamay na yumayapos sa kanya.
Nilingon niya ito at nakita niya na nahulog na ang mga unan na nasa pagitan nila at siya na mismo ang ginagawa nitong unan. Naramdaman niya din na sinisinghot pa siya nito. Ganito talaga matulog ito dahil sa tuwing nakakatapos sila mag s-x dati ay nakakatulog ito at talagang may kalikutan nga ito sa pagtulog.
Naramdaman niya din na nagiinit na talaga siya. Damn. Mas gusto niya pa atang matulog na lang sa maliit na sofa at makipaglabanan sa mga lamok kaysa dito na nagiinit siya. Naramdaman na din niya ang mga hita nito na yumayapos sa beywang niya.
Fuck. Libido. Not now. Galit pa si Sohaima magintay ka.
Tatanggalin niya sana ang mga hita nito ngunit lumapat na ang isang kamay nito sa kanyang pagkalalaki. Fuck. Sobra na talaga siyang nagiinit sa mga haplos nito sa kanyang ibaba.
F-ck. He can't handle this anymore. Tumayo na siya at nakita niyang napadala ito sa kama at tulog na tulog pa rin. Nagtungo na nga siya sa cr at bahala na.
He will do a f--king hand job to his buddy na nakasaludo na talaga ngayon. Maybe a cold shower will help to ease the hotness too.
He also wonders kung tatabihan pa niya ito bale wala lang ang cold shower niya at He will be sleeping in blue balls na ayaw naman niya talaga mangyari. Titiisin na lang niya ang mga lamok na pinapapak siya.
Sleeping with her is trouble for his Libido.
A/n: Oha! Ayokong maging malungkot ang story. Hehehe. Sana naging
masaya ang pahuling part. Isa pa lang hokage si Sohaima. Hehehe.
Sorry po kung may kabagalan update ko start of school na po e. 😭
Thank You Guys for reading. Loveyouall. Vote. Comments are still highly appreciated Love you ♥️♥️♥️