☆°•♡ "Η επίσκεψη του Josh"♡•°☆
Ήταν απόγευμα της Πέμπτης, και ετοιμαζόμουν για τον Josh να έρθει. Η μαμά μου ήταν ακόμα στη δουλειά, και ήταν 5. Ήλπιζα ότι δεν θα έρθει στο σπίτι σύντομα.
Ήμουν στο δωμάτιό μου, ντυνόμουν. Γλίστρισα στα δαντελωτά μου εσώρουχα και, ενώ είμαι η πόρνη που είμαι, έβαλα ένα ζευγάρι μαύρες δαντέλες ζαρτιέρες στο μηρό μου, έτσι με αυτόν τον τρόπο ο Josh δεν θα μπορούσε να το δει. Έβαλα κάποιες μαύρες κάλτσες. Στη συνέχεια άλλαξα στο πουκάμισό μου , και σταμάτησα. Πρέπει να φοράω πραγματικά μαύρη φούστα μπροστά στον Josh; σκέφτηκα.
γάμα το.
Έβαλα τη φούστα και έβαλα το κάτω μέρος του πουκαμίσου μου μέσα στην φούστα. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.
Ανάθεμα. Φαίνομαι τέλειος. Μακάρι να είχα την κάμερα του Ryan.
Πήρα το τηλέφωνό μου και τράβηξα μερικές φωτογραφίες του ντυσίματός μου. Στη συνέχεια σήκωσα τη φούστα μου για να εκθέσω εσώρουχα και τις ζαρτιέρες μου, και τράβηξα φωτογραφία πάλι.
Ήμουν έτοιμος για τον Josh να έρθει.
Άνοιξα ένα συρτάρι στο κομοδίνο μου και έβγαλα ένα κουτί παπουτσιών γεμάτο με διαφορετικές βαφές και πινέλα που είχα δανειστεί από τον Ryan. Άρπαξα το τηλέφωνό μου και πήρα τα πράγματά μου κάτω. Μπήκα στην τραπεζαρία και έβαλα το κουτί κάτω. Γύρισα στο τηλέφωνό μου και πήγα να ελέγξω το Kik μου.
Σήμερα @ 16:16
Chaotic: Ανυπομωνώ να σε δω αύριο
Θεέ μου.
Έκλεισα το Kik και έβαλα μουσική. "The quiet" από τον Troye Sivan ξεκίνησε, και σιγοτραγουδούσα μαζί με αυτό. Πρώτα άπλωσα κάποια εφημερίδα πάνω από την επιφάνεια. Έβαλα επάνω το χαρτί και τις βαφές, ανοίγοντας τα καπάκια και εκτοξεύοντας μερικά σε ένα πιάτο . Στη συνέχεια, πήρα τα πινέλα. Έτρεξα πάνω στην κουζίνα για να γεμίσω ένα φλιτζάνι νερό. Πήγα πίσω στην τραπεζαρία και τοποθέτησα το ποτήρι κάτω, και στη συνέχεια χόρεψα μαζί με το τραγούδι.
Άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα, και έκλεισα τη μουσική μου και έτρεξα πάνω να ανοίξω. Τίναξα τη φούστα μου και να έλεγξα αν το πουκάμισό μου φαινόταν εντάξει. Έφτιαξα τα μαλλιά μου, και άνοιξα την πόρτα. Κράτησε το κάτω μισό μέρος του σώματός μου πίσω από την πόρτα ενώ άνοιγα, έτσι Josh δεν θα μπορούσε να δει τη φούστα μου.
Άνοιξα την πόρτα για να βρω τον Josh, ο οποίος φορούσε μία αμάνικη μπλούζα με ένα μοτίβο γαλαξία και μαύρο skinny τζιν.
Γαμώτο.
"Γεια σου, Tyler!" αναφώνησε, χαμογελώντας.
"Γεια σου, Josh,'' ένιωσα τον εαυτό μου κοκκινίζει.
''Αποφάσισα να φορέσω αυτή τη μπλούζα, λόγω του σχεδίου που κάνουμε,'' γέλασε καθώς ο ίδιος περπάτησε στο κατώφλι της πόρτας.
Έκλεισα την πόρτα και γύρισα να δω τον Josh να κοιτάζει επίμονα στη φούστα μου.
"Εεε .." ο Josh σύρθηκε μακριά.
γαμώ. πρέπει να την βγάλω , σκατά σκατά σκατά σκατά-
''Σκατά, συγγνώμη, -ξέχασα ότι το φορούσα αυτό, λυπάμαι τόσο," τραύλισα, ''αν σε κάνει να νιώθεις α-άβολα μπορώ να πάω να αλλάξω.''
''Όχι, φίλε, είναι μια χαρά", είπε ο Josh, χαμογελώντας και πάλι.
''Εεε, εντάξει," ανασήκωσα τους ώμους στην αντίδραση του Josh.
"Θέλω να πω, ο καθένας έχει το δικό του στυλ έτσι είναι εντάξει, αν φοράς φούστα. Εκτός αυτού, τα ρούχα δεν έχουν φύλο", μου είπε.
Ήξερα ότι είχα κάνει μια καλή επιλογή.
''Σε ευχαριστώ που είσαι εντάξει με αυτό.''
''Δεν υπάρχει πρόβλημα", είπε.
Καθώς γυρνούσα θα μπορούσα να έχω ορκιστεί ότι είδα ένα χαζό χαμόγελο να παίζει στο πρόσωπό του Josh, αλλά θα μπορούσε να ήμουν απλά εγώ.
"Λοιπόν, υποθέτω ότι μπορώ να κάνω το περισσότερο. Μπορείς απλά να χαλαρώσεις," πρότεινα.
''Όχι, φίλε, πρέπει να κάνω κάτι.''
"Μπορείς να βάψεις τα αστέρια'', είπα.
"Όμορφα."
Άρχισα να ζωγραφίζω ένα παστέλ μωβ στο κάτω μέρος του καμβά.
''Λοιπόν, πες μου για τον εαυτό σου, ποτέ δεν το έχουμε κάνει,'' δήλωσε ο ο Josh.
''Καλά", είπα, ενώ εξακολουθούσα να επικεντρώνομαι στη ζωγραφική, ''μου αρέσει πολύ η μουσική. Μπορώ να παίξω πιάνο και γιουκαλίλι, και μπορώ να κάπως να παίξω μπάσο.''
Η πλάτη μου ήταν γυρισμένη προς τον Josh, αλλά θα μπορούσα να αισθανθώ το χαμόγελο σε μένα με κάποιο τρόπο.
"Αυτό είναι υπέροχο!"
"Ναι, υποθέτω,'' Γέλασα λίγο για τον ενθουσιασμό του.
''Εμένα κάπως μ'αρέσει να είμαι στο διαδίκτυο, social media, ξέρεις.''
"Έχεις Instagram;" ο Josh ρώτησε.
''Ν-ναι, έχω. Θα σου το πω σε ένα μόνο λεπτό.''
Ζωγράφιζα αβασάνιστα, ελαφρά στο κάτω μέρος του καμβά, και σιγά-σιγά κάνοντας το πιο σκούρο χρώμα, όπως συνέχιζα μέχρι πάνω στον καμβά. ήμουν συγκεντρωμένος στο να το κάνω να φαίνεται μαλακό όσο το δυνατόν, αλλά ο Josh έβηξε, τρομάζοντάς με και με έκανε να ρίξω το πινέλο μου.
"Σ-συγγνώμη», είπε ο Josh.
"Είναι εντάξει. Ο πίνακας δεν έγινε μπέρδεμα, ή οτιδήποτε άλλο", είπα, ενώ έσκυψα να πάρω το πινέλο μου, το οποίο είχε προσγειωθεί κάτω από το τραπέζι.
"Φφφ ..." άκουσα.
"Τι;" γύρισα να δω τον ο Josh να παίρνει γρήγορα τα μάτια του προς στο πάτωμα.
"Ω, τίποτα», είπε.
Ανασήκωσα τους ώμους και γύρισα πίσω στη ζωγραφική μου.
"Λοιπόν, εεε, Tyler," ο Josh είπε μετά αφού είχα πάρει το πινέλο μου, "Κάνεις κανένα άθλημα;"
"Μου αρέσει το μπάσκετ, αλλά δεν έχω παίξει εδώ και καιρό."
"Ω. Ναι, τι είδους μουσική ακούς;" ο Josh ρώτησε.
"Εναλλακτική, indie, ποπ ροκ, τέτοια. Εσύ;"
"Μου αρέσουν τα περισσότερα είδη μουσικής. Όπως, θα μπορούσε να παίξει Skrillex θα μου άρεσε, αλλά θα μπορούσε επίσης να παίξει ένα τραγούδι Bob Marley και θα μου άρεσε, πάλι. Ακόμη και η country μουσική, μου αρέσει."
"Όλα-περίπου τύπου, χμ;" ρώτησα , καθώς βουτούσα το πινέλο μου μέσα στο νερό, και το στέγνωνα σε μια χαρτοπετσέτα.
"Ν-ναι, σχεδόν," τραύλισε. Το μυαλό μου επικεντρώθηκε σε αυτόν τον πίνακα.
Ανάμιξα το παστέλ μωβ με ένα γαλάζιο, και άρχισα να κινούμαι επάνω στο κέντρο του πίνακα. Προσπάθησα να φανεί σαν να γινόταν πιο σκούρο καθώς πήγαινα από κάτω προς τα πάνω. Ζωγράφιζα από τη μία πλευρά στην άλλη, για να το κάνω να φαίνεται πως ξεθωριάζει.
«I'm so sick of that same old love," άκουσα τον Josh να τραγουδάει ήσυχα.
γαμώ.
Κούνησα το κεφάλι μου γρήγορα.
"Είναι Selena Gomez;"
"Ω, ναι,» γέλασε. "Λατρεύω αυτό το τραγούδι."
"Εεε, μπορώ να το βάλω, αν θες."
"Φυσικά", δήλωσε ο Josh.
Άρπαξα το τηλέφωνό μου και άνοιξα το youtube. Γρήγορα πληκτρολόγησα "same old love selena gomez," και πάτησα το πρώτο βίντεο που ήρθε. Έβαλα το τηλέφωνό μου πίσω στο τραπέζι.
Το πιάνο άρχισε, και εγώ άρχισα πάλι τη ζωγραφική.
Χαζογέλασα, όπως άκουσα τον Josh να σιγοτραγουδάει. Συνέχισα να ζωγραφίζω, ενώ το τραγούδι έπαιζε.
«I don't believe, I don't believe it, you left in peace, left me in pieces," ο Josh τραγούδησε μαζί.
«Too hard to breath, I'm on my knees right now», άρχισα να τραγουδάω καθώς ζωγράφιζα.
«I'm so sick of that same old love that shit just tears me up, I'm so sick of that same old love,» ο Josh ψιθύριζε.
«My body's had enough»,
«Oh», ο Josh και εγώ τραγούσαμε μαζί, «That same old love, ohh, that same old love.»
Γελάσαμε λίγο.
Αφού ακούσαμε λίγο περισσότερη μουσική και μιλήσαμε περισσότερο για άλλα πράγματα, όπως τα χόμπι, τα ταλέντα, τις δεξιότητες, και την οικογένεια, τελικά τελείωσα το σκοτεινό ουρανό.
"Χρειάζομαι ένα διάλειμμα», είπα.
Ήταν τώρα 6, και ο Josh δεν είχε πραγματικά κάνει τίποτα. Πήρα μια καρεκλα και κάθισα. Άκουσα μια προβληματισμένη αναπνοή να βγαίνει από τον Josh, και ήμουν σε σύγχυση ως προς το γιατί.
"Νιώθω ότι θέλω να σχεδιάσω," είπα, αρπάζοντας ένα μολύβι και ένα κομμάτι χαρτί από το τραπέζι.
"Τι να κάνω;"
"Κ-κάνε με", είπε ο Josh.
Τον κοίταξα.
"Θέλω να πω, σκατά, όχι με αυτόν τον τρόπο, το ε-εγώ απλά-"
"Είναι εντάξει, Josh," είπα, γελώντας.
"Ε-εη, Tyler, μπορώ ν-να χρησιμοποιήσω το μπάνιο σου;" ο Josh είπε γρήγορα.
"Ε; Ω, σίγουρα. Είναι στον επάνω όροφο, η τρίτη πόρτα στα αριστερά σου."
"Ευχαριστώ" και περπάτησε μέχρι τις σκάλες βιαστικά.
Αυτό ήταν περίεργο. Ξεκίνησα σκιαγραφώντας, οτιδήποτε , λόγω της βαρεμάρας.
~
Είχαν περάσει 20 λεπτά, και ο Josh ήταν ακόμα στο γαμημένο μπάνιο. Αλλά το σκίτσο μου φαινόταν φανταστικό. Είχα αρχίσει να ανησυχώ λίγο, γι 'αυτό αποφάσισα να πάω να τον ελέγξω.