CHAPTER 15.1: 3rd Day. University Ball
September 13. Friday. 5 PM.
“You decide, Tyrone….”
ASDFGHJKL!!! Ano ba naman kasi ang pumasok sa kokote ko at sinabi ko ang mga bagay na iyon kay Tyrone? At saang parte ng mundong ibabaw ko nakuha ang lakas ng loob na maghamon pa ng ganun sa kanya?!!! Ughhh! Akala ko pa naman perfect day na yesterday tapos biglang mauuwi lang kami sa ganito?
“Patrice, I can’t…”
U-UWAAAAA!!! Paano kung piliin na lang niyang hindi ako makita kailanman? I saw his face… talagang nahihirapan syang mag-decide. Patrice naman kasi, anong problema mo? Ganun na ba ka-big deal sayo ang sabihin niyang gusto ka niya?! O di kaya mahal ka niya?! Hindi naman lahat ng feelings kailangang sabihin diba? Yung iba pakiramdaman lang okay na!!
Nakakainis ka talagang Patrice ka, sana naisip mo yan kahapon! Pasaway ka talaga Patrice! @#$%^!! Arghhh! (>____<)
“Hoy babae, naloloka ka na naman!” tapos binatukan ako ni Charisse sa ulo. Tumingin ako sa salamin at sinimangutan sya. Nandito ang dalawa ni Aira dahil nag-aayos kami para sa University Ball tonight.
“Alam mo gerl, kung ang iniisip mo yung nangyari sa inyo ni Tyrone… ahm, actually, tingin ko tama naman yung desisyon mo eh….” sabi ni Charisse, inaayos niya yung buhok ko.
“Talaga? Paano mo nasabi?” I asked her.
“Eh kasi mahirap sa isang relasyon yung huhulaan mo kung anong nararamdaman niya for you. Sige, sabihin nating gusto mo sya, gusto ka rin niya. So? Ganun na lang yun? Kaya nga may bibig eh, para sabihin yung nararamdaman natin sa taong mahal natin.” Sabi naman ni Charisse na may pag-taas pa ng kilay.
“Oy di rin Cha, paano ka kakain kung walang bibig, diba? Minsan ang bibig di lang ginagamit para magsalita, para kumain din. Haha.” sabi ni Aira na kasalukuyang nakain ng brownies dun sa kama ko. (=____=)
“Ewan ko sayo, Aira. Kumain ka na lang diyan! So, as I was saying Patrice… tama lang yung ginawa mo, wag kang ma-depress. Isipin mo na lang, isa iyong challenge para malaman kung karapat-dapat ba si Tyrone sayo, okay?” advice sa akin ni Charisse. Halata mong maraming alam sa buhay pag-ibig ha. XD
“Pero bakit naman kasi ayaw sabihin sayo ni Tyrone diba? Ganun ba kahirap magsabi ng ‘I like you, Patrice.’ Parang di naman, baka di ka niya talaga gusto.” Aira said then took the last bite of brownie in her hand. Sinamaan sya ng tingin ni Charisse.
“Sira ka talaga! Ang hard mo sa friend natin, ha! Patrice, wag kang makinig dyan, ako feel na feel ko, ramdam na ramdam ko talaga hanggang sa kaibuturan na gusto ka rin ni Tyrone. May spark eh! Kita ko!” Charisse tried to convince me.
“Eeeeeehh~ paano kung hindi pala? What if from the very start, hindi naman talaga niya ako gusto? Maybe he thinks I’m fun and I’m so beautiful kaya niya lang ako niyayang mag-date diba? Ang ganda ko naman kasi eh. Pero paano nga kung umpisa pa lang pala talaga wala syang balak seryosohin ako. (T_____T)” pag-iinarte ko. Kasi diba nung umpisa ganun din ako? Parang try lang kasi mukhang interesting si Tyrone. Mysterious effect niya yung nagustuhan ko sa kanya, ngayon, kinaiinisan ko na. (__ __)”
“Baliw! Sabi mo sa akin sabi niya seryoso sya sayo, diba?!” sabi ni Charisse. Oo, sinabi naman talaga niya na ngayon lang ulit sya naging seryoso eh. Sa akin na lang ulit. Basahin niyo pa last chapter, may sinabi syang ganun promise. (T^T)
“Oo nga… but what if he’s lying?!” pero tingin ko hindi naman sya nagsinungaling eh. YES, hindi niya sinasabi ang lahat sa akin, but I think never pa syang nag-sinungaling. In short, he’s secretive but he’s not a liar. At isa pa, ramdam ko din na gusto niya ako. Paulit ulit? Haha.
“Come on, so much for what if’s! Nandito ka na! Gusto mo yan then karirin mo! Magpaganda ka ng bongga! Malakas ang kutob ko na darating mamaya si Tyrone sa party!” tapos tinuloy na namin ang pag-aayos. We only have 3 hours before the party, we need to hurry up.
SIGH. Pero sana talaga pumunta si Tyrone. I really hope so. Kasi kung hindi, sisisihin ko talaga ang sarili ko kung bakit mawawala sa’kin yung dark prince ko… ang kulit ko naman kasi minsan eh! Masyado akong nagpapadala sa bugso ng damdamin. Ang emotional at impulsive ko kasi! Hmp. *crossed arms*
*****
University Ball. 10 PM
2 hours. It’s been effin’ two hours pero wala pa rin sya. Tyrone Jake Marcos is nowhere to be seen. Sisipot ba sya o hindi? Huhuhu. Pero dalawang oras na mula ng mag-simula ang party. Baka hindi sya pupunta…. (ToT)
THAT CAN’T BE! Please Patrice, think positive! Pupunta sya! Na-late lang sya kasi nagpapogi pa sya kahit pogi na talaga sya. O di kaya di niya alam kung saan ang venue at hinahanap pa niya! Basta late lang sya, promise late sya ng 2 hours. Kapani-paniwala, grabe. (__ ___)””
“Patrice, sure kang ayaw mong sumayaw?” tanong sa akin ni Aira. I’ve been turning down all the boys who offered to dance with me. Wala ako sa mood and I only want to keep on drinking this… juice. Oo, epic. Pineapple juice ang drinks namin dito. No liquor allowed, school policy. (__ __)
“Pat, may sasabihin ako.” seryosong sabi sa akin ni Aira. I only looked at her.
“At first, I thought Tyrone’s not good for you… Kasi hindi mo agad sya pinakilala sa amin eh… pero after mo syang i-introduce, tapos lately, napaka-masayahin mo pa, I’ve never seen you like that, kahit nandiyan si Julian… dun ko naisip that I’m wrong… Tyrone is actually good for you. And now, seeing you like this—depressed and problematic… I just wish that Tyrone comes tonight.” And she gave me an encouraging smile plus a tapped on my back.
“Thank you, Aira…” I smiled back at her. At least now I’m sure na may blessings na din ako galing kay Aira. Nung una kasi parang di feel ni Aira si Tyrone eh, si Charisse lang itong feel na feel si Tyrone. I’m happy kasi wala palang problema itong si Aira kay Tyrone.
Yun lang ay kung may Tyrone pa. Huhuhu. Aanhin ko ang blessings ng bestfriends ko kung wala naman si Tyrone. WAAAAAA~ (T____T)
University Ball. 11 PM
It’s been another hour. Mag-isa na lang akong nakaupo ngayon dito sa table at umiinom ng pineapple juice. Binagsak ko yung mukha ko sa table. Grabe~ nalasing ako sa pineapple juice. Buti pa yung dalawang loka-loka, busy na busy makipag-sayaw ngayon sa dance floor. Saan kaya nila nahablot yung mga papabols na yun? Wow ha. (__ __)”
Kinuha ko yung phone ko dun sa dala kong pouch. Tiningnan ko kung may text or missed call man lang si Tyrone...wala. Wala man lang kahit ano. After nung nangyari last night, hindi na sya nagparamdam ulit. So, ano? Magagaya na din ba sya kay Julian? :”(
Bakit ba lagi na lang ako iniiwan?
University Ball. 12 MN
“Waaa! Patrice! Sigurado ka na ba diyan?!!” sabi ni Charisse, hila hila ang kanyang 4 feet na haba ng gown. Joke, naka-cocktail dress lang kami. :D
“Patris! Patris! Huy Patris, mag-hunos dili ka! Mahaba pa ang buhay mo! Wag mong gawin yan dahil lang kay Tyrone!!! (T^T)” isa pa naman po itong si Aira. Yung totoo? What should I do with these retards. (__ __)”
“Girls! Ano ba kayo! Uuwi lang ako ng bahay namin! It’s not like I’m gonna commit suicide or something?” sabi ko sa kanila at tumawa. An empty laughter.
“Patris~ huwag ka na munang umuwi! Nag-aalala kami sayo…” hawak hawak ni Aira yung braso ko, pinipigilan akong umalis.
“Bakit ba kayo nag-aalala sa akin? Haha, adik talaga kayong dalawa. Ayos lang ako.” I tried to sound convincing but my voice came out dull and flat.
“Patrice naman kasi… Malay mo dumating pa si Papa Tyrone, diba? Konting hintay pa…” pangangatwiran sa akin ni Charisse.
“Girls, hindi na dadating yun, ano ba kayo! Haha. Ang sabi ko sa kanya yesterday, pumunta sya tomorrow night! Mag-uumaga na, oh!” I showed them my wrist watch. It’s almost midnight.
“Pero malay mo na-late lang…” pangangatwiran na naman ni Charisse. Konti na lang iisipin ko na patay na patay din talaga si Cha kay Tyrone. Number 1 fan?? Hahaha.
“Four hours late? Wow, ha.” I told them sarcastically. I’ve waited for him from 8 PM. I think 4 hours is enough; so much for my stupidity. Ilang beses ko ng sinabing mainipin akong tao, it’s actually surprising that I managed to wait for him until now.
“Sige na girls. Enjoy the rest of your stay here. Papasundo na ako kay Manong Jose.” I said then bitterly smiled. I can’t wait to get home. I just want to cry my eyes out. He’s not coming. It’s just a simple thing I’m asking pero hindi niya ako mapagbigyan.
I started walking towards the exit of the venue. Every step feels so heavy. Parang hindi pa rin ako makapaniwala na hindi pumunta si Tyrone. Sa tingin ba niya, hindi ako worth it seryosohin kaya hindi sya pumunta? Maybe he didn’t actually plan to go as far as this with me. I’m going home with nothing… and I just lost my prince… Tyrone is—
“Mic test, mic test… OY, PATIS! Saan ka pupunta?!!” — HERE?! (O___O) Napalingon ako pabalik nung bigla na lang may magsalita. Hindi nga ako nagkakamali! Si Tyrone yung nagsasalita ngayon sa stage!!!
He came!!! Nandito sya! OMG!!! Maiiyak yata ako!!! Uwaaaaa~!! (T////////T)