Hansol: Seungkwan.
Seungkwan: wag mo muna akong kausapin.
Hansol: But Seungkwan.
Seungkwan: Tsk. Ang kulit mo. Sabing ng wag mo muna akong kausapin. Im still mourning.
Hansol: M-mourning?
Seungkwan: Nalunod yung alaga kong isda okay? Nagluluksa ako. Kaya pwede?
Hansol: But Seungkwan, fish lives in the water. They cannot drown.
Seungkwan: ...
Seungkwan: Siguro nga. Siguro nga talagang hindi nalulunod ang isda sa tubig pero sino bang nagsabing sa tubig sya nalunod hindi ba?
Seungkwan: sinabi ko ba ha? Diba hindi?
Seungkwan: nalunod kasi yung isda ko sa pagmamahal nya eh.
Seungkwan: nalunod sya mismo sa sarili nyang pagmamahal para sa isang tao. Kaso ayun.
Seungkwan: wala eh... namatay sya. Di nya ata kinaya.
Seungkwan: hahaha. Ang saya no?
Hansol: Seungkwan...
Seungkwan: Kaya pwede? Iwanan mo muna ako? Kasi Hansol.... lunod na lunod na ako sa pagmamahal ko sayo.