Chapter [48]
stephen pon
"dito po sir" sabi ng babae samin ,kamasa ko ang mga kapatid ko at dalawang tauhan namin. at pagpasok ko sa bahay ang liit lang pala. pumasok sya sa isang kwarto at paglabas nya may kasama na syang lalaking sobrang ayat at ang daming peklat may bandage pa sa ulo. pagtaas ng ulo nung payat nagtama ang mga mata namin. ngumiti sya. wag mo sya si-----.
"stephen" sabi nya na pilit lumalapit sakin kahit alam kung nasasaktan sya bawat hakbang nya. nanlumo ang buong katawan ko, nung nakalapit na sya sakin, bigla nya akong niyakap.
"stephen!!" ulit nya sa pangalan ko habang ako hindi makapaniwala na sya tung nasa harap ko.
"ra...ramonnnn??"
"stephen salamat at dumating ka" sabi nya sakin at umiiyak na, para syang batang nawalan ng candy. mahal ko ang bestfriend ko at nasasaktan ako sa nakikita ko ngayon. ang laki ng pinagbago nya. buto't balat na sya [a/n: nanlait pa?]. niyakap ko sya at hindi ko na din mapigilang maiyak. bakit ganito??
"anung nangyari sayo ramon??"
"stephen im sorry kasi wala pa akong masyadong maalala. ang naaalala ko lang papunta na ako sa simbahan ng biglang nag iba ang way na dinadaanan namin at nung tinanung ko kung bakit iba ang way namin ,biglang may pumalo sa ulo ko at paggising ko may piring na ang mga mata ko. narinig ko yung mga tawanan nung mga lalaki."
flashback (kwento ni ramon)
"hahaha siguradong malaking pera to pare" boy 1
"basta ang gagawin lang natin eh ang pa----" boy 3
"hoy!!! sino kayo!! pakawalan nyo ako" sigaw ko nakapiring kasi ako at nakatali ang mga kamay ko.
"aba pare matapang pala ito" boy 1
"oo nga eh hahaha" boy 2
"pakawalan nyo ako sabi eh" sigaw ko ulit sa kanila.
"tumahimik ka nga jan" boy 3
"pakawalan nyo ako sa---"
*booggshshh*
*tuggssshhhh*
paulit ulit nila akong pinagsusuntok at tadyak hanggang sa nanghihina na ako pero kahit ganun naglakas loob akong nagsalita.
"w...la...a...kong...ka...sa..la...nan...sa..in..yo"
"wala samin, pero sa boozz namin , meroonnn!!"boy 3
"si...no...ba...ang ...bozz...nyo??" tanung ko dahil wala naman akong kaaway o mga nakagalit man lang.
"ano pare sabihin na natin?" boy 2
"pwede!! total papatayin din naman natin to eh" boy3
"si greg toredo lang naman na inagawan mo ng nililigawan hahaha at kelangan mong mamatay para pag namatay kana sya na ang magiging kapalit mo. hahahaha" boy 1
sa sinabi nila nagkaroon ako ng lakas ng loob para tumayo at labanan sila dahil ayokong mapunta sa iba ang babaeng sobrang mahal na mahal ko.
end of flashback