#nikko natividad (nikko amante)
jane oineza (jenny oineza)
=jenny pov=
"tagay mo" sabi ko "ano akin nanaman dinadaya mo ata ako ey" sabi ni nikko "di no" sabi ko "matulog nalang tayo tingnan mo sila tulog na" sabi nya sabay tingin sa barkada namin kami nalang kasi ang gising at nag-iinom "please last na to" sabi ko "sige" tas kinuha nya yung alak at ininom "maglaro nalang tayo" sabi nya "sige ano namang laro" sagot ko "truth or dare" sabi
nya "ge ako una ha" kinuha ko yung bote at pinaikot tumama kay nikko "so paano bayan truth or dare"tanong ko "ok truth" sabi nya "sige may crush kaba ngayon" tanong ko "o--oo bakit"tanong din nya "wala lang " tas pinaikot nya yung bote at tumama sakin "truth or dare"tanong nya "sige dare" "ok maging tayo girlfriend kita" sabi nya napainom ako ng tubig
"baliw " sabi ko "yun ang dare ko madaya ka sundin mo yun" sabi nya "talaga" sabi ko "oo nga" sigaw nya "wala bang iba, iba nalang kaya" sabi ko "sige halikan mo ko" sabi nya "MUKA MO" sabi ko "ano mamili ka" sabi nya "parehas" sabi ko "ano" tanong nya "ah sige na nga maging girlfriend mo" sabi ko "wala nang bawian ha nasabi mo na" sabi nya "oo nga" sabi ko
pagkatapos ng inuman ay umuwi na kami syempre hinatid ako ng boyfriend ko nang dahil lang sa isang ikot ng bote boyfriend ko na ngayon ang matagal ko ng hinahangad grabe todo na to
NEXT DAY.
gumising ako ng maaga na may ngiti sa labi kahit alam kong ang sakit ng ulo ko dahil sa hang-over ay nag pilit akong tumayo at naligo para pumasok para makita ang boyfriend ko HAHAHA paglabas ko ng pinto ay nakita ko sya sa gate namin ayieee ako na ang may lovelife joke tas lumapit ako sakanya "goodmorning" sabi ko na mahiya hiya pa ako
"goodmorning din wala bang kiss" sabi nya hinampas ko nga pilyo eh pero na aakward parin ako kasi diba mag barkada kami "ano tara na " yaya nya "oo" sabi ko at umalis na kami nang hinatid na nya ako sa room ko "sabay tayo mamaya mag lunch " sabi nya "sige" tas pumunta na sya sa room nya senior na kasi sya G10 lang ako
"hoy grabe ka naman maka ngiti dyan " sabi ni char friend ko "eh kasi si ano" sabi ko "sino" tanong nya "si nikko kami na " sabi ko "WHATTT AS IN" sigaw nya "grabe ka naman maka react" sabi ko tas ikenewento ko na sa kanya lahatng nangyari "ah nang dahil lang sa ikot ng bote naging kayo " sabi nya "oo diko nga alam ang bilis ng pangyayari pero okey na din atleast
kami na ng taong mahal ko " sabi ko "pero pano kung joke lang to" sabi nya "gaga hindi no" sabi ko
LUNCH TIME
hinihintay ko si nikko ngayon dito sa canteen "oh jenny ok kalang sorry kung late ako ha madami pa kasing ginawa" sabi nya ang cute naman nya "ay ok lang " sabi ko "tara na ano ba gusto mo" tanong nya "kahit ano nlang" pagkatapos bumili na sya at kumain na kami.
NEXT DAY
magakatext kami ngayon ni nikko kasi pupunta daw kami sa beach nila haha yaman ng boyfriend ko kasi wala namang pasok "mahal tara na " sabi ni nikko andito na kasi sya sa bahay ok tara na tas bumayahe na kami papunta sa beach nila 6hours yung byahe namin 6 hours has fast "hay andito narin tayo" sabi ni nikko at bumaba na kami ng kotse
"wow ang ganda naman dito " sabi ko "tara na" sabi nya "ok" at bigla nyang hinawakan ang kamay ko . pumunta na kami sa catage namin grabe perfect ang ganda talaga dito kumain kami at pagkatapos ay naglangoy kami habang nasa dagat ay may sinabi sya sakin "jenny " panimula nya "bakit" tas niyapos ako nya ako "pano pag dumating yung araw
na nawala ako hahanapin mo ba ako" sabi nya "bat mo naman nasabi yun" "wala lang "sagot nya "oo naman hahanapin kita kahit saan ka pa mapunta" sabi ko hinigpitan nya yung yakap sakin at maya maya pa ay umahon na kami at nag byahe na ulit pauwi nang makarating na kami ay hinatid na nya ako sa bahay "ilove you" sabi nya
"iloveyou too" sabi ko din "ingat ka pauwi " pahabol ko
=THE DAY'S HAS FAST=
halos isang linggo na akong hindi tinetext ni nikko at diko narin sya nakikita san na kaya sya simula nung hinatid nya ako sa bahay san na kaya sya lahgi kong tanong siguro nga totoo yung sinabi ni char na joke lang ang lahat ng ito diko mapigilang umiyak sa sakit na naramdaman ko na pinaglaruan lang ako
"anak " tawag sakin ni mama
"po" sagot ko "andito si char mamasyal daw kayo " sabi ni mama "ayaw ko mama" sigaw ko maya maya may pumasok sa kwarto ko si char "bakla tara sama kana" pero di ako umiimik "bakla kaylangan aliwin mo yung sarili mo dapat maging masaya ka " sabi nya bigla nalang tumulo yung luha ko 2 weeks na kasi ang nakalipas
mula ng diko na nakita si nikko sana sinabi nya para nagawan ng paraan "bess tama na ayan tara na sumama ka sakin para malimutan mo manlang sya kahit sandali" kahit ayaw ko ay sumama ako namasyal kami ni char at kahit paano ay naibsan nito ang lungkot na nadarama ko "bess diba si nikko yun" sabay turo niya at tiningnan ko si nikko nga
may kasama syang mga kjaibigan mukang masaya sya bigla nya akong nakita per di nya ako pinasin parang wala lang parang di nya ako nakita gusto ko syang lapitan at kausapin pero paano "ok ka lang gusto mo umuwi na tayo" tanong ni char "oo ok lang ako dito kalang ha sundan ko lang sya"
iniwan ko si char at sinundan si nikko hanggang nakarating kami sila sa parking area "sige pare bukas ulit ha" sabi nya dun sa kaibigan nya "ok sige ingat ka pre" pasakay na sana sya ng kotse nya "nikko" tawag ko sa kanya tas lumingon sya"jenny" sambit nya "nikko pwede ba tayong mag-usap" sabi ko "a----no kasi paalis na ako" sabi nya
pero pinigilan ko ko sya at hinawakan sa braso "please" sabi ko "ano ba ang dapat nating pag-uasapan"tanong nya "kung bakit bigla kang nawala bakit mo ko iniwan" sabi ko at gusto ko ng umiyak "yun ba jenny kasi dikita mahal" sa sinabi nya ay parang nabingi ako at tuluyan nang tumulo ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan
"pero diba sabi mo mahal mo ako " sabi ko "laro lang yun diba naglaro lang tayo " at mas lalo akong naiyak "wala ka na bang sasabihin" pero di ako umimik at tuluyan na syang umalis habang ako ay tuloy parin sa pag iyak hanggang dumating si char
=end of jenny pov=
=nikko pov=
ang gago ko ang gago ko (sniff umiiyak sya) tanga ko dapat sinabi ko ang totoo sa kanya at itinigil ko ang kotse ko at umub-ub sa manebela
=end of pov=
=jenny pov=
magdamag halos akong umiyak sobrang sakit diko naalala na laro nga lang pala yun umasa lang akomga ilang araw din ang lumipas na hindi ako pumasok ilang araw din akong umiyak "anak kumain kana" sabi ni mama pero di ako umiimik "anak please mag kakasakit ka na nyan" sabi nya " ma ang sakit sakit" (snifff) "okey lang yan anak lilipas din yan" at bigla akong niyapos ni mama
=KINABUSAN=
=nikko pov=
andito kami ngayon ng mama ni jenny sa isang resto "nikko nakiki usap ako sayo sana nahalin mo ulit ang anak ko kahit laro lang ayaw ko kasing nakikitang syang umiiyak halos ayaw narin nyang kumain baka magkasakit na sya" sabi ng mama nya habang umiiyak "mahal ko naman po ang anak nyo pero natatakot po ako na baka di nya ako mahal " sabi ko
"pero nagkamali po ako dahil mahal nya pala ako talaga" dagdag ko pa "please para sa anak ko" "pero baka di na nya po ako bigyan ng pagkakataon at di na paniwalan pa"" sabi ko "basta gawin mo ang lahat"
=end of nikko pov=
=jenny pov=
"ma san ka nag punta" bungad ko kay mama "anak may gustong kumausap sayo" "sino po" tas biglang pumasok si nikko sa pinto namin "sige anak iwan ko muna kayo dyan" "anong ginagawa mo dito" "jenny sorry sorry sa lahat ng nagawa ko" sabi nya "diba sabi mo laro lang yun bakit nag sosorry ka ok lang yun "
"no jenny pwede ba pakinggan mo muna ako" "no nikko ok na umalis ka na" "jenny please" habang tinutulak ko sya palabas "umalis kana " sabi ko pero bigla nya akong niyapos "sorry jenny please ginawa ko yun ang layuan kaat di magpakita dahil mahal na kita" sabi nya 'kaya mo ako pinaglaruan?"
sabi ko habang umiiyak at nakayapos parin sya sakin"dahil akala ko laro lang din yun sayo kaya mas pinili kong umiwas nalang kaya ko yun ginawa ay dahil mahal kita higit pa sa kaibigan " sabi nya inalis ko ang pagkakayakap nya "umalis kana dina kita mahal"sabi ko kita ko ang pag luha sa mata nya
"jenny" sabi nya "UMALIS KANA" sigaw ko sabay bigla kong sara ng pinto12:00am na pero di parin ako makatulog inaalala ko parin ang nangyare kanina dahil nagsinungaling ako dahil ang totoo ay mahal ko parin sya "jenny jenny" tawag ni mama habang kumakatok binuksan ko ang pinto
"bakit ma" "jenny wala na si nikko patay na sya" sabi ni mama parang bigla akong nanghina "ma di yan totoo ma" habang umiiyak "anak yun ang totoo" niyapos ako ni mama
=HOSPITAL=
andito kami ngayon ni mama sa ospital kung san sinugod daw si nikko andito ako ngayon sa harap ng pinto ng morgue pumasok na ako halos mahimatay ako ng may makita akong bangkay na natatakluban ng puting kumot "nikko sorry , sorry sana sinabi ko sayo ang totoo totoong mahal kita
simulat simula" sabi ko habang umiiyak "mahal mo ako" bigla akong napasigaw ng biglang may mag salita "AHHHHH" at pag takbo ko nabangga ako kay nikko "buhay ka" "oo naman pero tama ba ang narinig ko mahal mo ako" "sorry nikko mahal na mahal kita pero teka sino yun at akala ko patay kana sino nag plano
nito" sabi ko sabay pasok ni mama "anak sorry" sabay peace sign "jenny sorry na pwede pa ba ako" sabi nya"oo nikko mahal na mahal kita at ayoko nang mawala kapa"
at ngayon ay nagcecelebrate kami ni nikko ng 1st monthsarry salamat sa BOTE
=THE END=