Did I hear it right? Eion and Erin Montefalco are over now? Anong dahilan at sino ang unang nakipag break? Naguguluhan ako! Napatingin ako kay Kuya Silver na seryosong nakatingin sa gawi ni Eion at kay Eion na ganoon parin ang ayos.
Sa isip ko ay parang nag-diwang ang mga alitaptap na mga namatay! Nabuhay silang muli at nagce-celebrate sa narinig mula sa kapatid ng taong mahal ko. Pero is this good? Ang matuwa dahil naghiwalay na ang taong mahal ko sa taong mahal niya?
"My brother is a bigtime, asshole! He deserve what's happening to him, right now." Uling niya at dismayado ang kanyang mukha habang nakatanaw parin sa kay Eion.
"Can you enlighten me, Kuya Silver?" Naguguluhan kong tanong. Kasi right know, clueless ako. Damn!
Umiling siya at tinapped ang ulo ko. "Ask him. Sinabi ko lang sayo para hindi kana magulat!" Aniya at umalis na.
Naiwan akong nakatulala. Napatingin ako sa gawi ni Eion! Gusto ko siyang lapitan at tanungin. Pero hindi pa ako handa. Natatakot akong sungitan niya ako. Natatakot akong muling mamatay ang mga alitaptap na muling nabuhay dahil sa balitang sinabi sakin ni Kuya Silver! Gusto ko munang malaman ang totoo. Pero kung hindi ako magtatanong kay Eion, kanino naman kaya? Ayaw sakin sabihin ni Kuya Silver ang dahilan. Ah! Kung ayaw sabihin sakin ng kapatid ni Eion, malamang sasabihin sakin ng pinsan ni Erin Montefalco ang dahilan. Alam ko, meron siyang alam. Masyado kayang pakielamero iyon at chismoso! Unti-unti akong humakbang palayo, I'll call Rafael Montefalco. Siguro after the wedding ko na lang kakausapin si Eion. Tutal, may dalawang araw pa naman kami dito.
I dialled his number. And yes, sinave ko narin ang cellphone number ng lalaking iyon! Pero hindi kami nagtetext na dalawa o nagtatawagan man lang. This is the first that I called to him.
After three rings, sinagot niya na ang tawag ko.
"My little Ice, why all of a sudden you type my number and called me? Miss me?" Napangiwi ako sa mayabang niyang tanong. Kahit kailan talaga!
"Ofcourse not! Gusto ko lang malaman kung totoong wala na ba talaga si Eion at ang pinsan mo?" Daretchang tanong ko.
"Why?" Seryoso niyang tanong. Tignan mo 'to! Kanina lang ang yabang magsalita pero ngayon biglang nag seryoso.
"Because I want to know!" Matigas kong sabi.
Saglit siyang nanahimik at maya-maya ay narinig ko ang marahas niyang pagsighap. "I only know that your Eion is an asshole!"
"What the fuck, Rafael Montefalco?" Inis kong sabi.
"Wala kang makukuhang sagot sakin, Ice. Only Eion can answer your fucking question!" Matigas at naiinis niyang sagot.
Kumunot ang noo. "Fine!"
"Is that why called me?" Suminghap siyang muli at sa tingin ko masamang titig na naman ang ipinupukol nito sakin kahit na hindi niya ako nakikita. "I'll hung up, now. Bye!" Aniya at binaba na ang linya.
Maya-maya ay nakatanggap ako ng text messages mula sakanya.
Rafael Montefalco: I'm sure, you'll very much happy if you know that my cousin and Eion is already break! Tss.
Mabilis akong nagreply sakanya.
Me: I know it already! I just want to know the reason. Tss you didn't listening while I'm talking awhile ago!
Inis akong humiga sa kama at pumikit! Dapat pala hindi ko nalang tinawagan si Rafael Montefalco, mas lalo lang akong nainis. Nakakairita pa ang mayabang niyang boses. Ugh. Sana si Eion nalang ang tinanong ko. Wala rin pala akong napala sa kay Rafael Montefalco na iyon.
Rafael Montefalco: Then ask your Eion! I am not listening because I don't fucking care what you are asking.
Inis kong binato ang cellphone ko sa unan sa tabi ko. Talagang tatanungin ko siya! Kahit na kailan hindi ko siya hihingan pa ng tulong at hinding-hindi na ulit ako sakanya magtatanong. Bwisit ang matangkad na kapreng iyon! Nakakasira ng mood.
Nang sumapit ang dinner. Nagsuot ako ng gray na jacket dahil naramdaman ko ang lamig sa lugar na ito! Dumoble pa ang lamig dahil ang lapit namin sa dagat. Nasa dalawang malalaking lamesa ang mga bisita at kasama namin sa isang malaking lamesa ang ang kaibigan nila Daddy na ikakasal. Tahimik lang ulit ako habang nakikinig sa mga kwentuhan at tawanan ng mga oldies! Kami lang yata nila Kuya ang mga bata pa sa lamesang ito at nasa kabilang lamesa lahat ang mga kasing edad namin at nila Kuya.
"Bilib ako sayo, Sandro! Ang dami mo ng naipanalong kaso. Hindi ka ba natatakot sa mga natalo mo at baka balikan ka ng mga 'yon?" The groom said to my father.
Napatingin ako kay Daddy na tinawanan lamang ang sinabi ng kanyang kaibigan. "I'm not gonna let that happen, Marcus! Tulad nitong beach house mo, puno rin ang bahay ko ng mga bodyguards. For safety, ofcourse!" That the truth! Kaya minsan nakakailang umuwi sa bahay namin dahil pagpasok mo pa lang sa gate, puro mga bodyguards na ang makikita mo. Feeling ko tuloy, isang kulungan ang bahay namin. Kulang nalang magsuot sila ng uniform ng mga pulis, at kami ang mga prisoners.
"Mabuti pa itong si Steven at Irene! Pagpapatakbo ng mga factory ang inaatupag. Hindi nakakatakot." Aniya ulit sabay baling sa parents ni Eion.
"Aba'y sempre naman. Hindi naman ako katulad niyo na abogado ang hilig! Tska gusto ko na tahimik lang ang buhay." Natatawang sagot ng daddy ni Eion.
Nagtawanan na naman sila. Napasulyap ako kay Eion na tapos na agad kumain at wine na ang hawak ngayon. Hindi naman siya pinagbabawalan ng parents niya dahil nasa tamang edad na naman siya. Talaga ngang malaki ang problema ng isang 'to. After we ate our dinner, nagsama-sama ang mga oldies para sa kwentuhan at inuman. Ang mga kasing edad ko naman ay kanya-kanya ng ginagawa. Missing in action din ang kapatid ko at si Kuya Silver. Si Eion din pala! Kaya napag desisyunan kong maglakad-lalad nalang muna sa may pool area. Gulat ako ng makita ko doon si Eion na mag-isang nag-iinom habang nakaupo sa sun lounger. He's alone at medyo madilim din sa parte kung saan siya nakapwesto.
Nilapitan ko siya. Siguro ito na ang oras para magtanong ako sakanya, hindi ko na kayang ipagpa bukas pa ito! I want to comfort him lalo na ngayon ay malungkot siya dahil single na siya. Kaya ko siyang patawanin at pasayahin tulad ng ginawa ko noon sakanya noong huling pagkikita namin. Gusto kong ako naman ang makasama niya! Gusto kong burahin ang lungkot sa mga mata niya.
"Eion.." I called him.
"Leave me alone, Ice." Malamig na sabi niya at tinungga ang bote ng alak na iniinom niya.
Mas lumapit pa ako sakanya at lumuhod sa harapan niya. Gusto kong malaman niya na nandito lang ako para sakanya. Kitang-kita ko ang lungkot at sakit sa mga mata niya. Gusto kong pasayahin siyang ulit.
Inabot ko ang noo niya at hinimas ang gitna ng mga kilay niya. Nakakunot kasi at gusto kong ituwid ang mga iyon pero hinawi niya lang ang kamay ko.
"I said leave me alone!" Matigas na sabi niya.
Umiling ako. "I want to know the truth, Eion. Anong nangyari sainyo ni Erin Montefalco?"
Umigting ang kanyang panga at nag-iwas ng tingin. "I hate nosy people, Ice. You know that!" Malamig na utas niya.
"But, I am Ice. Am I counted?" Tanong ko.
He sigh. Napayuko siya.
"Inaamin ko. I am a bigtime asshole, Ice! Pero masama ba na alamin ko kung sino yung lalaking mahal ni Klare? Yung lalaking mahal niya kaya niya ako binasted? I broke Erin, because I want to know the truth. I want a closure, Ice. Wala kaming closure noon ni Klare!" Nanliit ang mata ko sa kay Eion.
"Is that a big deal to you? Kung sino ang lalaking mahal ni Klare? Why, Eion? Hindi ka pa ba nakakapag moved on doon? Are you still inlove with her?" Tanong ko sakanya, because his reason is unreasonable! Walang kwenta!
Ngayon parang nakaramdam ako ng awa para kay Erin Montefalco sa ginawa ni Eion. Pinalalabas niya na hindi pa siya makalimot sa pambabasted ni Klare sakanya! Hindi ko man lubusan na kilala si Erin Montefalco, pero parang sakanya ako kakampi! I know, she's hurt! Sino ba naman ang hindi masasaktan kung ganon ang rason ni Eion kaya siya nito hiniwalayan. Damn! Parang nadismaya ako sa kababawan ni Eion, sila na ni Erin pero nasa isip pa pala iyon ni Eion kung sino iyong mahal nung Klare. Fuck!
"No, I am not inlove with Klare anymore! I'm inlove with Erin and god knows that. It's just that, I want a closure from Klare. But it's over. I know who's that guy anyway.." Aniya at tinungga muli ang bote ng alak.
"And who?" Kunot noo kong tanong sakanya.
He look away. "I'm not gonna tell you, I made my promise to Erin." Aniya.
Napapikit ako. "And what happen next?"
He sigh again. I can sense his frustration right now.
"After she said who's the lucky boy, we're officially back together...." Shit! "But everything changed, her feelings for me changed. And it hurts me alot! I love her so much pero ayaw niya na!" Nagtagis ang panga niya at kitang kita ko ang pangingilid ng luha niya.
Nanatili parin akong nakaluhod sa harapan niya. Nasasaktan ako para kay Erin, pero mas matimbang parin sakin si Eion! Naiintindihan ko si Erin, pero mas kailangan kong intindihin ang lalaking mahal ko. Mahal na mahal ko si Eion!
"Ice, mahal na mahal ko si Erin. I want her back again, pero hindi ko alam kung paano! Ayaw niya na at nasasaktan ako, I gave my millions sorry to her pero ayaw niya na. FUCK!" Napapikit ako ng marinig ko ang malutong niyang mura kasabay ng pag-tulo ng luha niya.
Eion's crying for that girl and it hurts me more.
"I'm cool with all her cousins pero ayaw nila akong tulungan to win back my Erin." I bite my lower lip.
"Let her be, Eion. She's hurt for what you've done." Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang tapang na iyon para sabihin ko iyon sakanya.
Nanlisik ang mga mata niya sakin. "No, I want her mine again. Even if Hendrix Ty is in my way now!"
Now, who's the fucking is Hendrix Ty?
"Eion, are you heard yourself? Don't be too stubborn! Let Erin go. Madami pang iba diyan, Eion. Hindi lang si Erin! Kung ayaw niya na sayo, edi huwag! Huwag mong lunurin ang sarili mo sa alak, sa lungkot at lalo na sa poot! In the first place, kasalanan mo rin ito!" Sigaw ko sakanya.
Nagtagis muli ang perpekto niyang panga. Marahas siyang tumayo at binato ang bote ng alak. Galit siyang tumingin sakin at hinablot ang braso ko!
"Mas naririnig mo ba 'yang sinasabi mo?! Hindi ko 'yon kaya! Mahal na mahal ko si Erin. Hindi ko siya kayang pakawalan ng ganon-ganon nalang kahit na sila na yata ng intsik na Hendrix Ty na 'yon!" My heart skip a beat. Kahit wala na sila ni Erin, buhay na buhay parin ang pagmamahal niya para sa babaeng iyon.
Kahit nasasaktan ako sa mga pinagsasabi niya, nanatili parin akong matatag. Kayang-kaya kong ihold back ang mga luha ko kahit isang pitik nalang magbabagsakan na lahat ng ito.
"Pero marami pang iba diyan, Eion." Sabi ko.
He smirked. "Sino?"
I smiled weakly to him when my tears starting to fall.
"Ako..." I said almost a whisper pero sapat na sapat para marinig niya.
Unti-unting lumuwag ang pagkakahawak niya sa braso ko at paunti-unting humahakbang patalikod, hindi siya makapaniwalang nakatingin sakin.
"Eion, mahal na mahal kita. Matagal na kitang mahal mga bata palang tayo, kung sana ako nalang 'yong minahal mo." I confess.
Ngumiti siya ng pagak at umiiling. Hindi makapaniwala. "No, no. H-hindi ako ang lalaking mahal mo! You're my friend for pete sake, Ice!" Tumaas ang boses niya.
Napayuko ako. "I'm sorry, I just... loved you."
"Shit! I can't love you, I only see you as my friend. Nothing more! I love Erin so much." Umiling pa lalo siya at tumawa na parang may nakakatawa sa nangyayari.
Tumango-tango ako. "I know this will happen, s-sorry."
Tumakbo ako palayo sakanya. Tumakbo ako habang durog at wasak. Alam kong mangyayari na ito! Aayawan niya ako dahil tanging kaibigan lang ang turing niya sakin. Pero shit! Hindi ko alam na sobrang sakit pala ang umamin sa taong matagal mo ng gusto.
When I reach the seashore. I cried hard! My heart broke into pieces. Eion broke my heart once again!
I dialled Thunder's number.
"Thunder.." I cried his name. I want to go home. Sana pala hindi nalang ako umamin. Mas masakit pala itong umamin ka pero inayawan ka dahil mahal niya parin yung taong mahal niya. Sana itinago ko nalang 'tong nararamdaman ko. Sana hindi nalang ako umamin para hindi sobrang sakit. Sana hindi nalang ako sumugal.
"I am not Thunder. You dialled my number again, Ice! Why are you crying?"
Isang matigas na tono ang sumagot sa kabilang linya. Tinignan ko ang pangalan na nadialled kong number. Fuck! I dialled Rafael Montefalco number.
Napapikit ako at umupo sa buhanginan. Marahas kong pinunasan ang mga luha sa pisngi ko. Suminghap ako.
"Look, I'm sorry. Hindi ko sinasadyang tawagan ka! Ibaba ko na 'to---" Pumiyok ang boses ko sa huling salita na sinabi ko. Hindi ko napigilan ang mapahagulgol muli. "Rafael... ang sakit!" I cried again.
"Oh shit! Where are you? I'm going, tell me where the hell are you?" Nag aalala niyang tanong. How I wish, ganyan din si Eion sakin. Nag aalala!
Umiling ako kahit hindi niya nakikita. "Nasa Cebu ako."
Narinig ko ang pagsinghap niya sa kabilang linya. May narinig din akong busina! Nagda drive ba siya?
"Fuck the traffic!" Dinig kong reklamo niya. "What are you doing there?! What's happening, anong problema Ice?" Sunod sunod niyang tanong.
I smiled bitterly. Mabuti pa si Rafael, kahit na palagi kong sinusungitan at inaaway. Nag-aalala siya para sakin. Hindi katulad ni Eion, nag-aalala ako para sakanya. Mahalaga siya para sakin. Pero bakit ganun? Paulit-ulit niya akong sinasaktan. Wala na ba 'tong katapusan?
"I finally confess to Eion, but he turned me down. Mahal niya parin ang pinsan mo." Sabi ko.
"That bastard!" Gigil na sabi niya at halatang galit.
"I'm okay, it's okay. Thank you for listening my heartache!" Sabi ko at pinipigilan ang huwag ng paghagulgol.
"Tss! You are not okay! You're hurt. Don't fool me!" Matigas na sambit niya.
Tumawa ako pero halata namang peke ang kinalabasan. Hindi ko alam kung kailan ako magiging okay, o kung magiging okay pa ba ako. Matapos niyang sabihin na hindi niya ako kayang mahalin, na kaibigan lang ang turing niya sakin at mahal na mahal niya parin si Erin Montefalco, hindi ko na alam kung maayos pa ba itong durog at wasak kong puso! Sobrang sakit. Nakakabaliw pala ang mag-mahal lalo na kapag hindi ka mahal ng taong mahal mo.
"Good night, Rafael. Thanks..." Then I hung up the call.
Dinama ko ang lamig na nanunuot sa sistema ko. Pumikit ako at tinanggap ang simoy ng hangin na humahampas sa mukha at buhok ko. Niyakap ko ang mga tuhod ko at nagsimula na namang tumulo ang mga masasaganang luha sa mga mata ko. Sobrang sakit parin ng puso ko.
"Bakit ba hindi nalang ako ang minahal mo, Eion!" I cried hard as I can.