-Jaime's PoV-
"Pamangks, iiwan ko nalang itong pagkain mo ulit ah....kumain ka ng mabuti" Sabi ko sa nakasarang kwarto niya bago bumaba ng hagdan.
Mahigit 2 buwan na ang nakakalipas, simula ng malaman namin ang lahat tungkol sa ex-boyfriend niya. Halos hindi na siya lumalabas ng kwarto niya, minsan....binubuksan niya ang pintuan kapag alam na niyang walang tao at saka niya lang kukunin ang pagkain nito. Minsan naman, hindi... Kahit anong pilit buksan ni Bestie ang pinto, nagagalit si pamangks at sinasabing magpapakamatay daw siya kapag may ibang bumukas ng pinto bukod lamang sa kanya.
"Hayyy" Napabuntong hininga nalang ako. Araw-araw naririnig namin ang hagulgol at pag-iiyak ni pamangks. Loko talaga ang Jasper na 'yun!! Kapag nakita ko siya, sisipain ko talaga siya sa pwet. Sinaktan niya pamangks ko. T____T
"Tita"
"Ay kalabaw!" Napalingon naman ako kaagad kay Tiara. Itong bata talaga oh-oh. Pinatawad ko na kase siya sa mga kasalanan niya kaya nakiki-Tita narin siya. "Oh bakit?" Sabi ko.
"Pasensya na po kayo. Gusto ko lang malaman kung....is coz still all right? Kinakabahan na kasi ako baka kung anong gawin niya sa loob" Nag-aalala niyang sinabi. "Ako nga rin eh. Si Ivan? Akala ko ba dito muna siya hanggang umayos si Abigail?" Paalala ko. "Ahh, opo. Nasa guest room siya"
"Okay" Sabi ko naman. "Tita, hindi ba may cctv sa lahat ng kwarto? Bakit hindi kaya natin--"
"Walang silbi rin iyon. Sinira ni pamangks" Sabi ko. "This maybe hurt her...but, kung puntahan kaya natin si Jasper and tell him about his ex?" Suggest ni Tiara. "Nakuuu! Huwag! Baka masakal pa siya ni pamangks ehh"
"Oh, anong pinag-uusapan niyo?" Tanong bigla ni Ivan. "About coz" Sagot ni Tiara sabay tingin ng phone niya. "Here he go again" Tumingin naman ako sa kanya. "Sino? Si Ken na naman? Mag-iisang buwan nang nagtetext sa'yo 'yan eh" Sabi ko. "Yeah, kahit sabihin kong traitor sila at killers hindi siya nakikinig at palaging sinasabi na he's different than Jason *rolled eyes*" Lumingon naman sa kanya si Ivan. "Bakit? Hindi mo ba siya mahal?"
"N-Never" Namumula niyang sinabi. "Weh? Bakit nasayo parin ang bracelet na binigay niya sa'yo?" Nagulat naman si Tiara sabay tumingin sa bracelet niya. "H-How did you...?" Patanong niya. Ngumiti lang si Ivan. "Kasi ako si Ivan" Taas kilay niyang sinabi. "Ewan ko sa inyo, maliligo pa ko" Pamamaalam ko saka umalis.
"Namamaho ka na Tita!" Pang-aasar ni Tiara. Nilingon ko siya. "Che!" Sigaw ko sabay irap. Nagtawanan naman ang dalawa. Mga lokong 'to.
Pumunta na ko sa restroom para maligo.
***
Pagkatapos kong maligo, nadaanan ko si Tiara at Ivan na nag-aasaran. Napangiti nalang ako. Close na sila sa isa't-isa. Dati hindi....marami na talagang nagbago...hay.. Kamusta na kaya sila Jasper doon? Hindi ko narin sila nakikita.
*KRINNGG* *KRRIING*
Nagmadali naman akong kunin ang phone ko saka sinagot. "Hello, bestie? Kamusta ka na diyan sa America?" Tanong ko. Oo nga pala, matapos ng isang buwang pagtitimpi ni pamangks. Kinailangang pumunta ni Bestie sa America dahil marami raw siyang meeting about sa company nila. Nagtatakha na nga daw ang mga workers kung bakit hindi na nila nakikita si pamangks. Ang dinahilan naman ni bestie, busy daw. Hayyy pamangks... Nalulungkot ako para sa kanya. Lalo na nalaman niyang iiwan pa siya ng mama niya.
"I'm okay but...unti-unting nalulugi ang company. I don't want to lose this company! Ito nalang ang alaala ko kay...kay....kay Art.." Narinig ko siyang humihikbi. "Bestie... Huwag kang umiyak. Para kang bata eh. Huwag kang susuko! Fighting lang!" Sabi ko. "Okay thx for that. I'm going back there tomorrow sunduin mo ako sa airport. Kailangan kong bisitahin ang anak ko tsaka si Art"
"Whooo! Anong oras bestie?" Tanong ko. "Mga 3:00 pm?" Ngumiti naman kaagad ako sa sobrang excited. "Sige sige. Susunduin kita dyan" Sabi ko. "By the way, how are you? Tsaka sila Abigail?" Tanong nito. Napabuntong hininga na naman ako. "Okay lang naman kami dito. Nagbago na talaga si Tiara...si Ivan naman, nagiginbbhg close na kami. Tapos okay naman ako maganda parin...pero si Abigail......ganun parin" Balita ko.
"Aww. I miss you all. I want to see my daughter soon" Tumingin naman ako sa kwarto ni pamangks. "We miss you too, bestie. Gagawin ko lahat....para bumalik si Pamangks sa dati" Napangiti naman ako. "Thanks, bestie. I'm gonna hang up na" Tumango naman ako. "Sige. Mag-ingat ka dyan" Sabi ko saka pinatay na ang telepono.
-Abigail's PoV-
'Do you want to delete this picture?'
Yes or No
Q_________Q
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
*click*
'This picture will be safely save'
"*buntong hininga*"
*click* *click* *click*
*click--*click*
-_______-
Ide-delete ko na sana ang picture kaso nakita ko si Tita......"Sobrang saya niya dito sa pic. Hmmm, crop ko nalang"
After cropping...
"Ayan tapos na! Huhu. Namimiss ko na si Tita at Mama. Kamusta na kaya sila? *click*"
Napatigil ako sa litratong bumungad sa akin pagka-click ko.
Next>>> ×Delete×
Pinindot ko naman ang 'Delete'
'Do you want to delete this picture?'
Yes or No
=_____= syempre. Yes. Pipindutin ko na sana ang 'Yes' ng biglang namatay 'yung laptop. Kinuha ko naman kaagad ang charger pero nagulat nalang ako ng nasira ito. Wala na!! wala na kong laptop! -___-
Inis na inis kong kinuha ang laptop saka itinapon sa basurahan. Buti.nalang pala may cellphone pa ko. Wala na kasi akong libangan. Una sa lahat, tinapon ko 'yung mga gifts na binigay sa akin ng Carter Family like 'yung books ni Ken, 'yung gifts ni John at iba pa. Pagkatapos pinagsisira ko 'yung lampshade, mga babasagin na vase, pictures tsaka 'yung mababaho ko nang damit tinapon ko silang lahat sa pool sa baba. Sa itaas kasi nun, 'yung bintana ng kwarto ko.
Tinignan ko naman 'yung pool na sobrang dumi na at halos mangingitim na sa sobrang dumi. Hayyy hindi na nga malinis nang mga maids 'yan eh. Speaking of maids..... Hindi na bumalik 'yung Lexy na 'yun. Tapos hindi narin pumupunta si Ken dito para bumati. Tsaka, wala na 'yung deal nila Mama at ni Robert about sa company nila sa isa't-isa. At si John....este Jasper pala....matagal narin simula ng makausap at makita ko siya.... Simula nun, hindi na talaga kami nagpakita sa isa't-isa.
*Flashback*
"Dito..... Dito..... Dito ka lang....please, d-dito ka lang... Please don't leave me.. You love me right? Right?" He said said between in crying. Lalo kong nasasaktan sa mga sinasabi niya... "Remember the day... I told you? If something happened, kung may malaman kang hindi maganda sa akin.. Di ba sabi ko sa'yo... Na mahal parin kita kahit anong mangyare?" He said. 'Yun pala ang ibig-sabihin ng mga sinasabi niya dati... Ngayon, alam ko na kung bakit sinasabi niya sa akin ang bagay na 'yun... Naglihim siya sa'kin. Hindi niya agad sinabi sa akin na siya pala... So, ibig-sabihin... plinano niya lahat ng ito. Ang pag-kidnapped sa akin......'yung mga nangyare....isa iyong plano. Plano plano lahat... Plano lang lahat. pumiglas agad ako sa pagkakayakap niya sa akin... Ayoko na....nasasaktan na ako.... Alam kong masakit ang sasabihin ko sa kanya pero ito lang ang paraan para pakawalan na niya ako sa pagmamahal niya. Sinungaling siya....hindi niya ko mahal.... He'll never love me once since the day we met.. Since the day...he planned to met me.
"I.... I can't love a KILLER like YOU.... I do not want to see you anymore...."
I said before I could walked away from him. Bawat tapak ng mga paa ko sa sahig...lalo lang akong nasasaktan...papalayo ako ng papalayo sa kanya... Sa taong akala ko siya na... Sa taong minahal ko ng sobra-sobra. "Uncle's right" I stopped. Si Robert? "I break one of his rules... I really love you, for real but I think you won't believe me anymore..." Sinungaling....you didn't LOVE me from the very first place. Hindi ako naniniwala sa kanya. "I shouldn't love you. From now on.... Hindi na kita mamahalin... From now on....iba na ang tingin ko sa'yo...from now on....I'll never let you kill my family..." I'll never let you kill my family too. "Why did I met you?" Lumingon agad ako sa kanya habang umiiyak. "Why it had to be you?" Tanong ko rin at umalis na ng may dalang matinding sakit.
Mahal kita, Jasper....
Pero hindi ko aasahan na ikaw lang pala ang sisira sa buong buhay ko....
Pinatay niyo si Papa....
Napakasama mong tao....
Lumingon muli ako sa kanya.... "I hope this is the last time na makikita mo akong luhaan ng dahil sa'yo.. Magpapakalas ako, Jasper... Magiging malakas ako" I said before leave.
*End of Flashback*
Tama. Simula ng i-bulong ko 'yun, mukhang hindi ko nagawang magpakalakas. Dahil araw-araw nanghihina ko. Dahil naaalala ko siya.... Naaalala ko lahat-lahat.... Ng mga masasayang nangyare sa amin... Kaso, puno lang pala ng pagpapanggap, kasinungalingan... At plano... Tumingin ako sa kisame dahil ayokong mahulog na naman ang mga luha ko.
*KNOCK* *KNOCK* *KNOCK*
Mabilis naman akong napalingon sa pintuan. Nanatili akong tahimik. "Pamangks, dadating na ang Mama mo bukas. Ayaw mo bang lumabas dyan, at sunduin man lang siya?" Tanong niya.. Si Mama....siya nalang ang natitira sa akin pati sina Tita... Pangako, po-protektahan ko kayo gaya ng pag-protekta sa akin..... pasensya na kung hindi ako lumalabas... Sana naiintindihan niyo ako.. "Pamangks?" Bumalik naman ako sa diwa ko ng marinig ko si Tita.
"J-Just leave Mama here in front of my room, tomorrow" Ito ata ang first time na magsalita ako kina Tita simula ng magkulong ako dito. Never ko pa kasing ginustong magsalita ng mangyare 'yun. Mukhang nabigla si Tita dahil tumahimik ang paligid saglit. "O-o-okay p-pamangks" Sabi ni Tita at nakarinig ako ng apak papalayo... *buntong hininga* mukhang umalis na siya.
-Jasper's PoV-
It's been 8 weeks since mangyare ang pinakamasakit na hiwalayan namin ni Abigail. I wonder, where is she now...and kung...kamusta na ba siya.
I looked at the calendar na halos masira na. And then suddenly, I remember something.
*Flashback*
"Ayy! John, may regalo rin pala ko sa'yo!" Sigaw ni Abigail at naglabas ng... Calendar? -____-
"Kalendaryo!! Nagsearch kasi ako about sa Date tapos may lumabas ng dalawang suggestion. 'Yung isa, Date for girls tapos 'yung isa naman, date slash calendar. Pinindot ko 'yung date slash calendar. Common sense naman kasi, date for girls, ano 'yun? Da-Date ko sarili ko? Hehe. Hindi naman po kasi ako tanga. Tsaka--"
"PFFFFT. HAHAHAHAHAHAHA" Sabay-sabay silang tumawa lahat. Tss. Gusto kong matawa pero mas nabilaukan ako sa narinig ko.
*End of Flashback*
I smirked. And then I realized.... malapit na pala kaming mag 1st Anniversary. Ang bilis ng panahon.
"Hoy! Kumag! Tapos mo na bang titigan 'yang kalendaryong 'yan?! Tara na! Aalis pa tayo eh" Biglang sigaw ni Lexy. Sinamaan ko naman siya ng tingin. "This calendar is important to me. Get the h*ll out of here" What the f#ck? Did I just say that thing? "I-I-I mean--"
"Mahal mo parin ba siya?" Nagulat naman ako ng sineryoso niya ang tanong niya. "No" Lumapit siya sa akin sabay hablot ng Calendar. "Edi itapon nalang natin 'to" I immediately grab it kaya napalingon siya sa akin ng nakakunot ang noo. "So, mahal mo pa nga siya" Hindi naman kaagad ako nakasagot.
"Huwag kang mag-alala. Hindi naman 'to makakaabot kay Papa--"
"Hindi ko na siya mahal" Diretso kong sinabi. Tumingin naman siya sa akin and she smirked. "Really? Kitang-kita ko sa mga mata mong nagsisinungaling ka" I looked at her. "Yeah. Mahal ko siya pero hindi gaya ng dati na sobrang mahal ko siya. Ngayon, konti nalang" Pagtatapat ko.
"K. Bilisan mong mag-impake, pupuntahan tayo dito ni Jarvie" Wait.. "What?" Napatayo naman ako sa narinig ko. Tumigil siya sa tapat ng pinto at lumingon sa'kin. "You didn't know? Nag-iimprove na si Ken. Nakikita niya si Jarvie sa malayo kahit hindi siya gumamit ng binoculars. Sabi niya, ilang minuto nalang at makakarating na siya dito. Ang bad news pa, mukhang may hindi siya magandang gagawin" Saka siya lumabas. Nagmadali naman kaming maghanda at maaga naman kaming nakaalis ng bahay saka dumiretso kami sa Sunshine Hotel.
***
"Hayyyyyss! Nakakapagod!" Sabay higa ni Lexy sa kama. "Oo nga" Sang-yon ni Ken matapos maglapag ng maleta sabay upo sa upuan. "Huwag kayong makampante, there's a possibility na matagpuan tayo ni Jarvie dito" Singgit ni Grandma. "Don't worry, nagpadala na ko ng mga tauhan ko, mas marami pa sa tauhan ni Jarvie. At babantayan nila tayo 24 hours" Sabi ni Uncle.
Pumunta naman ako sa restroom at naghilamos ng mukha. I looked at myself at the mirror. "Abigail...." I whispered.
*Flashback*
"Hehe John!!"
***
"Wahhhhhh~ John! T____T"
***
"Hehehehehe"
***
"Bee! *smiles*"
*End of Flashback*
Her face.... Her wonderful lips..... Her smiles....her laugh made my day bright. And it's because of mine, her day become night. Pero napalitan din 'yun ng galit. "Don't love her" Pagkasabi ko ng mga salitang 'yun, sinapak ko 'yung salamin causing it to break. "Anong ingay 'yun?" Binuksan ni Lexy ang pintuan at laking gulat niya na nagdudugo ang kamay ko. "Hoy! Anong nangyare sa'yo?!" Nagmadali siyang lumabas at bumalik ng may dalang first aid kit.
"Halika nga, gagamutin kita" Sinamaan ko naman siya ng tingin. "I can do it by myself" Binigay naman niya sa'kin 'yung first aid kit. "Oh, bakit mo pa kasi winasak 'yung salamin eh" Naiinis niyang sabi habang papalabas ng banyo.
"Sh*t" I heard Uncle cursed.
"Why?" Grandma asked.
"Tsk. Nag-text si Jarvie" Nabitawan ko naman ang first aid kit at nagmadaling lumabas ng banyo. Nakita ko si Grandma na galit na nakatingin sa cellphone ni Papa. "What did she say?" Naiinis na inabot naman ni Grandma 'yung phone. Kinuha ko naman ito at tinignan kung anong nakasulat.
*from: Jarvie Arasco Scarlett*
Trying to escape from me huh? Don't be so stupid. Hindi ako ang klase ng tao na basta-basta lang na susuko. The battle has not done yet. I will find all of you and I will make sure to make you all suffer...
Lalo ka na, Jasper Carter.
*To: Robert*
Author's Note:
Thanks:
For Following Me! I Followed You Back ! :)
And Thanks To:
For Voting My Story Chapter 61-62 and 65 I hope you enjoyed it! :)
For Voting My Story Chapter 65 I hope you enjoyed it! :)
For Voting My Story Chapter 65 I hope you enjoyed it! :)
Happy Reading! *muah* :* :))