Nanginginig ako habang hawak Ko ang papel. Hindi Ko akalain Na positive ang resulta ng DNA, naka Tulala ako.
"Now what?! It's fucking what!!"
Inis Na inis Na Sabi Ko, habang naka Tayo. Nakita Ko Na malaki ang ngiti Sa Labi ni Jenica, samantalang ako, gusto Ko Na Siyang layasan. Paano naman Hindi Ko matandaan Na May nangyari sa Amin noon. Untill now it's still puzzled me.
"See, anak mo Talaga si Mico, Ilan Beses Ko Ba sasabihin sayo? O Ilan Beses na DNA test ba ang kailangan mo?"
Sabi Niya Sa Akin, asar Na asar man ako. Wala ako Magawa, Napa hawak ako Sa mukha Ko, it's so frustrating.
"Hindi Na kailangan, Sapat Na ito Na proweba, para malaman Ko Na anak Ko nga yan."
I said at saka ako lumakad papunta Sa kanya at Sa bata.
"Ibigay mo Sa akin si Mico, kailangan pag usapan natin Kung Paano Ang Gagawin, Kailangan Ko masigurado na MAayos Ang anak Ko!"
I said, nag taas siya Ng kilay Sa akin, at humalukipkip Ng kuhanin Ko Ang bata.
"So, si Mico Lang talaga Ang mahalaga Sayo? Paano Naman Ako?!"
She asked, Agad Naman Ako na nag baling Ng tingin Sa kanya at Napa iling.
"You know that I'm only Concern about my son, nothing else! Alam mo na May pamilya talaga ako! At kasama na si Nico Sa pamilya na yon, I'll try to talk to Mickee about this. And don't ask me or demand Na maging mahalaga Na SAkin, Dahil Hindi yon mangyayari Jenica."
Na iinis Ko Na Sabi. At Saka Ako tumalikod at lumakad Hawak Ang bata Na hangang Ngayon Ay Hindi Ko Na Isip maging Sa panaginip Na anak Ko Sa babae Na isang beses Ko Lang nakilala at nakasama.
"Wait! Ano Ba, anak mo yan si Nico. At anak Ko siya. May karapatan din Ako Sa kanya Kung Ano Ba Ang dapat! Kakausapin mo yan si fiancee mo? Para Ano? Para maging close Ang anak Ko diyan Sa babae na mahal mo? Hindi Ako papayag! Kung may konsensya Ka Sa anak mo Sa akin, dumalaw Ka na Lang Sa Amin dalawa!"
She said, na medyo Pasigaw na, na iiling Naman Ako na iniabot Sa baby sitter Ang bata. Bago ulit Ako bumaling Sa kanya.
"You know what! I still can't believe about this! Nakasama Lang Kita Ng isang beses! And I don't know how the hell you're getting pregnant for just one night na Hindi Ko maalala! I already told you Jenica, si Mico Lang Ang resposebilidad Ko at Wala Ng Iba!"
"Ah Ganon! Akin na nga yan anak Ko!"
Na inis Niya na kinuha Ang bata Sa baby siter.
"You should make up your mind, or else. Hindi na Kami mag papakita Sayo Ng anak mo! Gusto Ko din Naman na Kahit Paano maging isang mukha na buong pamilya tayo. That's what I need! At yan si Mickee she needs to know right away the results! Sige na kontakin mo Na Lang Ako once you make up your mind."
Inis na Sabi Niya at tumalikod Sa akin Bago lumakad Ng Mabilis. Napa Iling Na Lang ako, ayoko siya habulin, ayoko Sa Lahat e yon napaka demanding na babae Lalo na at Hindi Ko Naman gusto.
"Yes boss?"
Tanong Sa akin Ng Tauhan Ko Ng kawayan Ko siya Kanina para lumapit.
"Paki sundan at paki hatid Ang mag ina. Tell me when they home safe, thank you. Take care!"
"Yes boss."
Pag kasabi Ko noon ay umalis na Ang Tauhan Ko. Bago Ako lumakad din patungo Sa sasakyan at sumakay.
"Boss San Po tayo Ngayon?"
napa tingin Ako na salubong Ang kilay Sa driver. Uminit Kasi Ang ulo Ko Sa Mga pangyayari. Hawak Ko Ang Papel na nag sasabi na anak Ko yon anak Ni Jenica. I still can't believe. Pero Ano Ba Ang magagawa Ko. Ito Ang lumabas Na resulta.
"Sa bahay, let's go!"
I said. Tumango Lang Sila at umalis na Kami. Now I'm fuck up! Hindi Ko Alam Kung Ano Ba Ang maramdaman Ni Mickee Sa Mga pangyayari na Ito. Lalo na Sa result Ng DNA, feeling Ko Hindi Ko Kaya na sabihin Sa kanya aNg katotohanan. But I know I have too.
********
"O Ano? Lumabas na Ba Ang resulta Ng DNA?"
Tanong Sa akin Ni Lorena habang Naka upo Kami Sa restaurant. Kasama Ko Ang anak Ko at nag aalaga Sa kanya. Inaya Niya Ako na lumabas para Lang daw Hindi Naman Ako ma stress, at si Loyda ay nasa misyon Niya.
"Hindi pa, gusto Ko na nga din Malaman e. Pero kinakabahan Ako, sobrang kinakabahan Ako Sa resulta, Paano Kung talagang anak Niya yon. Hindi Ko Alam magiging feeling Ko Lorena."
Napa Hawak Ako sa sintido Ko, Ang Isipin na Ganon na nga Ang mangyayari ay kina Sasakit talaga Ng ulo Ko.
"Akala Ko ba, tanggap mo yun bata na anak non Jenica na yon, Kung sakali man! Alam Ko Mickee na Wala Ako Sa posisyon mo, Alam Ko na masakit. Pero you need to accept and you have to. You love Mitchie Hindi ba? Kaya kayanin mo, Kailangan Ka Niya."
She said, Bago Sumubo Ng cake. Siguro nga talaga I need to accept, yun din Naman sinabi Ko e, Ang tanggapin nga.
"I don't have choice naman, kailangan Ko Nga Talaga tanggapin. Para Na Rin Sa Amin dalawa at Sa anak namin, maging Sa isang anak Niya Na yon. But Jenica. I can't accept her."
Sumubo ako ng cake, at saka Ko din binigyan ang anak Ko Na nilalaro ang laruan Niya Sa upuan Niya.
"Well, I hope Na Hindi Niya anak yon. Kasi Kung anak Niya. Alam Ko Na masasaktan ka. Anyway change our topic. Kumusta naman Ba yon mga kaibigan ng Asawa mo? And specially si Yuki? Tinigilan Ka Na Ba Niya?"
Nag taas ako ng kilay kay Lorena, alam Ko naman Na ang gusto Lang Niya kumustahin e si Soryu.
"Mga kaibigan ba Talaga Niya? Oh Baka naman yun ex husband mo ang gusto mo kumustahin? Ay Mali. Husband mo pA Rin pala."
Ngumiti Siya Sa akin ng Maganda, at parang Na iinis ang itsura Niya, alam Ko Na alam ni Lorena ang ibig Ko Na sabihin.
"Well, you know what I mean didn't you? Pero Sa totoo Lang Hindi Lang Siya ang gusto Ko kumustahin. Lahat sila noh! Kaya wag Ka!"
Umirap Niya Na Sabi Sa akin, Napa ngiti naman ako lalo, alam Ko Na pikon ang Kaibigan Ko. Lalo Na pag dating Kay Soryu.
"Sus, e teka Ano Na Ba ang balita Sa inyo Na mag Asa---"
Ring.. Ring... Ring...
Napa hinto ako, Sa pag ring ng cellphone Ko, maging si Lorena ay Ganon din, Napa tingin din Siya Sa screen ng phone Ko, Kaya alam Ko Na nahagip ng paningin Niya Kung sino iyon tumatawag.
"O Siya Na, sagutin mo Na ang tawag ng malaman mo Na ang resulta."
Tinignan Ko Lang Siya Sa sinabi Niya, Tama naman Siya. Gusto Ko naman Talaga malaman ang resulta.
"O-okay Sige. Wait Lang."
Kinuha Ko ang cellphone Ko, at saka Ko sinagot ang tawag. Sa pag dikit pa Lang ng tainga Ko Sa cellphone, ay Na rinig Ko Na ang pag Hinga Niya ng malalim Na parang may Hindi Tama.
"He-hello?"
Na rinig Ko Na Sabi Niya, para naman ako Napa igtad ng marinig Ko ang boses Niya Na parang tense. I never heard his voice like this before.
"Oh, kumusta ang resulta?"
Ito agad ang lumabas Sa Labi Ko, Sa totoo Lang I didn't mean to ask the result ng Ganon Ka aggressive, Pero yun Talaga ang nasa Isip Ko.
"Nasaan Ka? Nasaan Kayo ni MM, I'm on my way, Asa Bahay Ba Kayo?. We need to talk! Pupuntahan Ko Kayo."
Kinabahan ako Sa narinig Ko, Ano Kaya ang resulta? Anak Kaya Niya ang bata.
"Kasama Ko si Lorena, andito Kami Sa restaurant ni Loyda. Kumakain Kami, puntahan mo Na Lang kami Dito."
I said, at saka ako Napa Hinga ng malalim.
"Okay, on my way there, see you in a bit honey. I love you."
"I love you too, mag ingat Ka."
"Sige, Salamat. Hon."
He said for the last time, bago Dial tone Na Lang ang Na rinig Ko. Hawak ko ang cellphone habang naka tingin ako kay Lorena Na parang lutang, Wala pa ang resulta lutang Na ang Isip Ko.
"Oh Ano? Parang Naka Kita Ka naman ng zombie Jan at namumutla Ka Na? Dumating Na Ba ang resulta?"
Untag Niya Sa akin, umiling naman ako.
"Not yet, pupunta Siya Dito."
Huminga ako ng malalim, alam Ko Na nahalata Niya ang pag Hinga Ko ng malalim.
"Relax Ka Lang Ano Ka Ba! Wag mo masyado intindihin, ma stress Ka niyan e? Ito kumain Ka pA, ako Na mag subo Kay MM. Oh ah MM baby."
Sinubuan ni Lorena ang anak Ko, Naka tingin ako Sa Kanila. And I keep my self Na kalmahin ang sarili Ko.
*******
Bumaba ako ng sasakyan, Tanaw Ko Na sila, Dahil nasa gilid sila ng glass wall, Kung saan ang favorite na spot ng magkaka ibigan Sa restaurant ni Loyda.
"Fuck! Paano ko Ba sisimulan ito. Kasama pa Niya si Lorena!"
Na ibulong Ko Sa sarili Ko, bago Ko luwagan ang neck tie mula Sa leeg Ko. Hindi Ko alam Kung paano Ko Ba Talaga sisimulan Na sabihin Sa kanya, at iabot ang envelop para makita Niya ang resulta. Hinagod ng mga daliri Ko ang buhok Ko, bago ako umayos ng Tayo. At lumakad. Sa pag lalakad Ko Na ririnig Ko ang mga Tao Na nakaka kilala Sa akin, my guard is in my two sides. Diretso Lang Kami, papunta Sa second floor ng restaurant Kung nasaan ang babae Na pinaka mamahal Ko at ang kaibigan Niya. Pag dating namin Sa taas, lalo ako Pinag tinginan ng mga Tao, alam Ko naman Kung Bakit. Hindi Ko sila inintindi at lumapit ako agad Kung nasaan Na table ang babae Na mahal Ko at ang kaibigan Niya.
"Hey what's up?! Kanina pa Ba Kayo Dito? Kumusta Ka Lorena?"
Pag bungad Ko para maalis ang tension Na nararamdaman Ko. Alam Ko Na Hindi Ganon kadali sabihin kay Mickee ang resulta, ngayon pa Nga Lang nakikita Ko Na stress Na ang itsura ng babae Na mahal Ko, paano pa Kaya Kapag nalaman Niya ang totoo, at gusto Na mangyari ni Jenica.
"I'm okay, upo Kayo. Kanina Ka pA namin hinihintay, Hindi Ba Mickee?"
Untag ni Lorena Sa kaibigan Niya, habang sinubuan nito ang anak namin. Tumingin sakin ang mahal Ko at ngumiti Siya Sa akin.
"Oo, Kanina pA Nga. Ma upo Na Kayo."
She said, Na miss Ko Siya. Kaya Hindi Ko naman Na Iwasan Na lapitan Siya at yakapin. I even kissed her forehead, at Ganon din ang anak Ko.
"Ahm actually, Ahm Lorena. Okay Lang Ba Kung I excuse Ko Muna ang mahal Ko sayo? Kasi kailangan namin mag usap. Private talk Sana."
Pag hingi Ko ng paumanhin, nag tinginan ang mag kaibigan, bago tumango si Lorena.
"For sure, ikaw pa! Alam Ko naman Na kailangan ninyo mag usap. At saka may pupuntahan din ako Na meeting. So guys we can go Na palabas Dito."
She said, tumango naman ako. And even my love.
"Halika Na anak, MM."
Kinuha Ko ang anak namin, at saka tumayo ang mag kaibigan. Many people staring to us. Pero Hindi Na Lang namin pinansin. Tumayo na Kami at umalis.
Pag labas namin Sa restaurant together with my guards, nag yakapan Na ang mag kaibigan.
"Sige Na, mag Iingat Kayo ha. Mitchie, Easyhan mo Lang ang pag papaliwanag Sa kaibigan Ko okay?"
Lorena told me, ngumiti ako, even tho I can't promise Na magiging easy ang lahat. Ayoko saktan ang kaibigan Niya, Pero Ganon naman ang mangyayari.
"Oo wag Ka mag alala, I'll try to explain to her Na maayos at Hindi yun harsh. Sige Na. Ingat Ka din. Salamat Sa pag Sama Sa mag Ina Ko Na lumabas ng Bahay."
"Wala yun Ano Ka ba! Mickee is my best friend, we are friends. Natural Lang Ito Sa magkaka ibigan, right? O Siya Mickee. Aalis Na ako. Take it easy guys okay?"
"O Sige Na Lorena, mag ingat Ka din Sa pag drive. Salamat bess take care."
Muli, yumakap si Mickee Sa kanya, and when they break the hug. Ngumiti si Lorena Sa Amin at kumaway, So we did it too. Bago Kami sumakay Sa sasakyan.
*******
Kinakabahan ako ng sumakay Na Kami Sa sasakyan, ang Naka ngiti Na mukha ni Mitchie ay na palitan Na parang napaka seryoso Na.
"Ano nangyari? Okay Ka Lang Ba?"
I asked him, habang hawak Niya ang anak namin Na ngayon ay natutulog Na.
"Oo naman, maayos ako cause you're at my side. Pero.."
Huminto Siya Sa pag sasalita at Huminga ng malalim. Bago Siya Sa akin may iabot. Kaya agad Ko Na Kinuha iyon.
"You have the rights to know right away, what's happening."
He said, Sa pagkaka Sabi Niya noon, parang lalo ako Na Hindi Na palagay.
Napa lunok ako.
"Ang ibig Ba sabihin Nito?.."
Huminto ako Sa sasabihin Ko. Ng mag vibrate ang cellphone Ko, at nakita Ko ang text ni Lorena Sa akin.
"Take it easy Mickee, tell me Kung Ano ang resulta. At sabihan mo Kami ng mga kaibigan natin Kung Ano ang problema okay? Andito lang Kami lagi para sayo."
Sa text ng kaibigan ko, Na pakalma Ko naman ang sarili Ko kahit Na paano, kahit paano ay nabubuhayan ako. Tinignan Ko muli ang hawak Ko Na envelop bago ako tumingin Sa mag ama Ko, Naka tingin Lang sakin si Mitchie, hinihintay Na buksan Ko ang envelop. So I did, at ng buksan Ko ito.
At basahin lahat ng Naka sulat Sa resulta Na match ang lahat Sa kanya at Sa bata, feeling Ko e Na paralyzed ako Sa Kina uupuan Ko. Hindi ako maka galaw habang hawak Ko iyon, Hindi din ako maka makapag salita.
"Hon. I'm sorry, I'm so sorry."
Tanging Na rinig Ko Lang Na sinabi Niya, Napa kagat ako Sa Labi ko, at nag simula Na mamuo ang luha Sa gilid ng mga Mata Ko, I'll promise that I can accept his child Sa ibang babae if ever,Pero Hindi pala Ganon kadali iyon, lalo Na Kung mahal Na mahal mo ang isang Tao. Kaya naman Hindi maiwasan ng luha Ko Na Hindi kumawala Sa mga Mata Ko, kahit pa kagatin Ko ang Labi Ko, Hindi Ko mapigilan ang pag bagsak noon.
"Hon.. Are you? Are you crying? Please don't!"
Hinawakan Niya ang kaliwa Na pisngi Ko, gamit ang isa Niya Na kamay.
"N-no, Hindi hon."
Pinilit Ko Na wag manginig ang boses Ko, Pero Wala pa Rin takas Halata pa din kahit paano. Pinahid Ko ang luha Ko Sa mga Mata Ko, at saka ako humarap Sa lalaki Na pinaka mamahal Ko, kitang Kita Ko Sa mga Mata Niya Na nahihirapan Siya Sa nakikita Niya Sa akin Na Hindi ako okay, so I force my self to smile, kahit ang totoo. Hindi ako maka ngiti Sa nalaman Ko. Pero Ayoko din naman Na ma stress Siya Dahil napag usapan Na din naman namin ito.
"Hon, I'm.. I'm really sorry. Hindi Ko alam Na--"
"Shhhh.. Hindi Ba napag usapan Na natin ito. I told you already I can accept him. So no worries okay, I thought about this always, wag ka mag alala. Tanggap Ko. At ready ako Na Ganito."
Kinalma Ko ang sarili Ko, at pinilit Ko Siya Na unawain, Sabi Ko Na ito ang lalabas Na resulta. Pero kahit Ganon, I love him Kaya Hindi Ko iisipin Na iwanan Siya Sa pangalawa Na pagkakataon Na Ganon Na Lang katulad ng ginawa Ko, this time I need to fight my feelings, kailangan Ko Na iPag Laban ang pamilya Ko, ang lalaki Na ama ng anak Ko, ang lalaki Na mimanahal Ko ng buong buo.
"Hon. Alam Ko Na Hindi Ka okay, Hindi Ko inaasahan Na ganyan ang lalabas. I swear Hindi Ko maalala Na there's something happened between me and her that night. I'm really sorry."
Niyakap Niya ako gamit ang isang kamay Niya. Niyakap Ko din naman Siya ng napaka higpit.
"Don't say Sorry, I can't blame you for that. It's already happened. Ang kailangan Sa ngayon ay acceptance, lalo Na Sa part Ko, alam Ko Na ang dami Ko sayo pag kukulang, I know Dahil din sakin Kaya Nagawa mo yun Bagay Na Hindi Dapat noon, Kaya wag Ka mag sorry Sa akin. It's my job now to understand you more and more, as being wife and husband sooner.para Na din Sa anak natin. I can accept him I really do, cause I really love you, Ayoko Na Masira ang pina pangarap Ko Na buong pamilya Dahil Lang Sa Ganito, and you had so much sacrifice Na ginawa mo para Sa akin. So this time, Tayo naman dalawa ang mag kasama Na haharap Sa problema Na Ito okay?"
I said seriously, bago Ko inalis ang pagkaka yakap Ko Sa kanya, seryoso Siya Na Naka tingin Sa akin, at Sa mga Mata Niya, nakikita Ko ang lungkot at saya, maging ang luha Na nag babadya Na tumulo, but instead Na Umiyak Siya, kinabig Niya ako palapit Sa kanya at saka Niya inangkin ang Labi Ko. He kissed me, soft and passionately. At ng bumigay Siya Sa pag halik Sa akin, Nanatili Kami Sa posisyon Na Naka sandal ang nuo Ko Sa nuo Niya.
"I'm so lucky to have you in my life, I'll promise that untill the end ikaw Lang, kahit Na may anak ako Sa Iba. Ikaw at ikaw pa Rin ang mananatili, at mag mamay-ari ng puso Ko. No one but you Mickee, still you. I love you so much, Kayo ng anak natin. Let's face this together I know we can overcome this situation Na magka Sama Tayo. Thank you for accepting my son. I'll never let you go, Kayo ng anak natin."
He said, while we are in a situation Na magka sandal ang forehead namin, ngumiti ako ng mapait, at Napa hawak ako Sa batok Niya.
"I love you to so much. That I can accept everything even your mistakes. Ganito naman Dapat Hindi Ba? Your right we can overcome this problem Na magka Sama Tayo."
Tugon Ko Sa kanya when he kissed my forehead.
"Thank you so much, to understand me more."
He said, and once again inangkin Niya muli ang Labi Ko.
******
Sorry po Sa mga readers Ko Kung sobrang tagal Na ako hindi nag update, at Salamat Sa inyo kasi Kayo ang naging inspirasyon Ko para ituloy ang story Na Ito. Maraming Salamat, hope you like this chapter, votes and comments are aloud po.
Signing off!
Windy..