XII. PREPARATION
Naging abala ang lahat sa nalalapit na foundation day ng school. Hindi na halos namalayan ni Faye ang paglipas ng araw, matapos ng makita niya si Mark at Abby para talagang sadya nilang iniiwasan ang isa’t isa. Halos hindi din sila nagpapang abot sa condo maging dito sa University parang sinasadya na iwasan ang isa’t isa. Wala namang nakaka alam na tunay na estado nila ni Mark sa paaralan maliban sa malalapit na kaibigan.
“Ms. Gonzales, you will be joining the band of our department.” Gonzales pa rin ang gamit kong surname gaya ng napagkasunduan naming ni Mark.
“Ma’am, sorry but I can’t.” magalang na tanggi ko sa professor namin.
“I saw your papers, and based from it you sing. No more buts you’ll join the band.” Wala akong nagawa kundi sundin ang professor namin.
“Wow girl bongga ka, hindi ka na dumaan sa audition kasama ka kaagad. Don’t worry magkasama tayo, ako yung sa base guitar.” May pagmamalaking bulong sa akin ni Anne.
“Hay naku buti nalang may makakasama ako, thanks Anne.” Siguro kailangan ko din ito para naman hindi puro si Mark ang pinagtutuunan ko ng pansin.
“Excited na akong marinig ang boses mo, kumakanta ka pala huh! Ano pa ba ang mga hidden talent mo?” she giggled sumusumpong nanaman ang adrenaline rush nito sa kakulitan.
“Hahaha! Bata pa ako kumakanta na talaga ako, I also play guitar and piano. Pero I don’t really sing like sa band.” Hindi naman sa pagmamayabang pero I really love music.
“Okay magstart na kayong magpractice, kailangan maging bongga ang department natin.” After noon nagkanya kanya na mga grupo. Lima ang kakantahin naming at ako ang tumatayong vocalist dahil graduate na daw yung vocalist nila last year. Pressured din talaga ako dahil consistent pala sa pagkapanalo ang department namin.
“Faye start na tayo.” Sabi ni Vince, ito ang drummer ng banda nila nasa third year na ito.
“Wow! Buti nalang yung crush ng campus ang vocalist, nakakagana tuloy tumugtog.” Si Chris ang lead guitarist at halatang chickboy.
“Pare girlfriend ni Fuentabella yan, baka mayari ka dun sa basketball. Pareho pa naman kayong varsity ng captain ball nyo.” Tumatawang sabi ni Vince kay Chris.
“Talaga? So totoo pala ang chismis dito sa campus na sila na ni Fuentabella. Tsk! Lupit talaga ni Fuentabella. Noong una nalito pa ako kung sinong Fuentabella yun pala si Mark!” Kung mag usap yung dalawa akala mo wala ako sa harapan nila. Chismoso din pala ang mga lalaki?
“At ito pa pare, love triangle umeksena din si Drei, type din si Janine.” Hindi ko malaman kong matutuwa o maiinis ako sa mga ito.
“Lupit! Pihikan pa naman si Drei, ikaw lang pala Janine ang bibihag dun.” Dagdag pa nito.
“Hindi rin kayo chismoso no? may paJanine Janine pa kayong nalalaman. Mommy ko lang tumatawag sa akin noon.” Si Mark ilang beses ko na rin narinig na tinatawag niya akong Janine at gusto ko sa ngayon siya lang ang tatawag sa akin sa second name ko.
“Janine gusto naming itawag sayo, at oo chismoso kami. Nga pala totoo bang kasal na daw kayo?” pakiramdam ko nanlamig ako sa tanong na iyon ni Chris, hindi ko napaghandaan iyon.
“Tara practice na tayo para makarami tayo.” umiiwas kong sabi dito.
“Okay game, Anne tara na.” nakahinga ako ng maluwag ng madivert na ang atensyon nila sa practice.
“I’m ready set na tayo.” Masiglang sabi ni Ane, sa aming lahat ito ang mukhang pinaka excited.
Nagsimula na silang magpractice limang song ang kakantahin nila medyo may acoustic touch ang mga ito.
“Break muna tayo.”si Johan ang pianist naming. Makulit din ito actually lahat sila makulit at masayang kajamming.
Umupo siya sa my couch sumunod sa kanya sila Anne at Chris. Parang hindi pa rin talaga ito matahimik sa katatanong ng tungkol sa amin ni Mark. Dahil daw may mga balita na ikinasal na daw kami two weeks ago.
“Chris lalaki ka ba talaga?” naiiritang tanong ni Anne, ito kasi talaga ang nagunguna sa pag ungkat ng tungkol sa amin ni Mark.
“Hoy curious lang naman ako eh, ikaw talaga Anne ang nega mo.” Itinulak pa nito bahagya si Anne.
“Hindi sila kasal okay, magjowa lang sila.” pabalang na sagot ni Anne dito, buti na lamang kasama ko si Anne kahit makulit ito alam naman nito kung kailan mananahimik.
“Akala ko totoo ang bulong bulungan, hindi pala. Sabagay sayang ka Janine, ang bata mo pa para mag asawa.” pailing iling na sabi ni Vince. Dapat hindi banda ang sinalihan ng mga ito, dapat talk show!
“Maiba ako, grabe girl ganda pala talaga ng boses mo nakakain love, pag narinig ka ni Papa Mark tutulo laway nun sayo.” Akala ko matatahimik na ang mundo ko hindi pala dahil si Anne naman ngayon ang umeksena.
“OA mo talaga Anne, kain nalang tayo nagugutom na ako.” Hindi ako nakapag almusal kanina dahil nakita ko si Mark sa kitchen kaya ito gutom na ako ngayon.
“Sama kami!” sabay na sabi nila Vince, Chris at Johan. Chismoso trios!
Nagpunta kami sa canteen, pagdating namin doon ay biglang nanahimik ang apat kong kasama, napatingin ako sa tinitingnan nila. Nakita ko sa may sulok si Mark kasama nito si Abby. Walang umimik sa mga ito na parang iginagalang ang pananahimik ko. Umorder na ang mga ito ng pagkain ang umupo naman kami ni Anne.
“Pajoin sa table nyo.” Hindi ko talaga maintindihan itong si Drei para itong kabute na biglang lumilitaw mula sa kung saan.
“Sure!” sagot ni Anne, agad naman itong tumabi sa akin. Hindi mapakali sa upuan si Anne dahil sa presensya ni Drei.
“Okay ka lang?” tanong sa akin ni Drei pero nakatutok ang mga mata kay Mark.
“O-oo naman!” pinilit kong tumawa nakakahiya na kay Drei lagi nalang niya akong nakikitang nasasaktan.
“Sabi mo yan,basta nandito lang ako. Sige kain na tayo.” We focus on our foods and start eating.
“Thank you Drei.” Thankful ako sa kanila ni Anne dahil lagi silang nasa tabi ko.
“Tama yan kain na tayo!” singit ni Vince, mukhang nakakahalata ito. Nagsimula na silang kumain pero parang nawalan ako ng gana dahil sa nakita ko.
“Bakit di mo ginagalaw yang pag kain mo? Ayaw mo ba, akin nalang kong ayaw mo.” Natawa ako kay Johan nagsasalita ito ng puno ang bibig.
“PG ang peg Johan?” tumatawang sabi ni Anne. Kahit na nasasaktan ako pilit akong pinapasaya ng mga taong ito.
“Open your mouth ganda, kain na. Ito sususbuan pa kita.” Pilit na isinusubo sa akin ni Drei yung pasta. Ginawa naman ako nitong batang may sakit, but somehow I found it sweet. Swerte ng magiging girlfriend nito.
“DJ kaya kong kumain mag isa’” tanggi ko dito pero mapilit talaga ito kaya wala akong nagawa kundi tanggapin yung pasta.
“Yan! Masarap ba ganda? Oops, teka may sauce ka sa gilid ng lips.” Pagkuway sabi nito.
“Ha?” Hindi ko masyadong narinig ang sinabi ni Drei dahil napatingin ako sa gawi nila Mark nakita ko siyang nakatingin sa akin at parang galit ito. Naramdaman niya ang daliri ni Drei sa gilid ng lips nya at sobrang lapit ng mukha nito sa kanya.
"Ayan wala na yung sauce." titig na titig si Drei sa mukha ko.
"Sa-salamat." naconcious tuloy siya bigla sa paraan ng pagkatitig sa kanya ni Drei.
"Faye!."napalingon siya kay Anne.
"Bakit?' I can sense the panic on her voice.
"Mukhang nangangamoy selosan ah." sinundan ko ng tingin ang tinitingnan ni Anne nakita ko si Mark na nakatingin sa amin habang hinahalikan yung linta. Napayuko nalang ako pero ramdam ko ang sakit. Damn you Mark!
"Lets go!" hinila ako ni Drei palabas ng canteen.
"Saan tayo pupunta?" hindi ito kumibo nagpahila nalang ako dito hanggang sa makarating kami sa rooftop ng school.
"Isigaw mo yung nararamdaman mo." Utos nito sa akin, pakiramdam ko tuloy kawawa ako.
"Drei." naiiyak kong sabi sa kanya. Ito nanaman ako nasasaktan at umiiyak nanaman ng dahil sa iisang tao.
"Sige na, iiyak mo na lahat pero pagkatapo nito lumaban ka na, wag mo hayaang saktan ka niya. Ipakita mo sa kanya kung ano ang sinasayang niya. You deserve to be happy Faye.” pinapalakas nito ang loob ko.
"Drei bakit ganoon? Ang sakit sakit na talaga, mahirap ba akong mahalin, mahirap ba akong tanggapin? Bakit Drei?" binuhos ko na lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko, ano ba ang nagawa kong masama para parusahan ako ng ganito?
"Kasi gag0 siya Faye, hindi nya nakikita kong ano ang pinapakawalan nya, kung hindi ka lalaban gaganyanin ka nya lagi! Maawa ka naman sa sarili mo, hindi na uso ang martir ganda. Please naman, show him what you've got!" tumimo sa isip ko ang sinabi ni Drei, tama sya kailangan kong lumaban. I need to fight not just for myself but also for the love.
"Salamat Drei, huli na ito, sisisguraduhin kong siya ang hahabol sa akin." sana nga kaya ko. sana...