ဒီေန့ဆုိ ကၽြန္ေတာ္နဲ့ ajusshi ေတြ့တာ ၁လတင္းတင္းၿပည့္ခဲ့ပါၿပီ.. ဒီ ၁လဆုိသည့္အခ်ိန္အတြင္းမွာ သူနဲ့ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ရင္းႏွီးမႈေတြက အဆင့္အမ်ားၾကီးတက္လာခဲ့သည္ဟု ခံစားမိသည္... အခုဆုိ ညေနတုိင္း သူလာမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္ပါၿပီ.. ajusshiစားခ်င္သည့္ဟင္းမ်ားကို တစ္ေန့တစ္မ်ဳိး လက္စြမ္းၿပခ်က္ၿပဳတ္ေပးရင္း ညေနတုိင္းအိမ္ကိုလာတတ္သည့္သူ့ကုိ အၿမဲေမွ်ာ္ေနမိပါၿပီ.. Ajusshi ေဘးမွာမရွိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တစ္ခုခုလုိအပ္ေနသလုိ ခံစားေနရၿပီ..
ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြက ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တည္းက ဆံုးပါးသြားၾကၿပီး တဦးတည္းေသာသားၿဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အဘြားကသာေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာၿဖစ္သည္.. အဘြားကလည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမုိ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ အလယ္တန္းေက်ာင္းမွထြက္ခဲ့ရၿပီး အသက္၁၁ႏွစ္အရြယ္တြင္ အဘြားႏွင့္လုိက္ကာ လမ္းေဘးတြင္ ေစ်းေရာင္းခဲ့ရသည္.. အမွန္အတုိင္းေၿပာရရင္ သူမ်ားကေလးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းအားက်ပါသည္... သူမ်ားေတြ ေက်ာင္း၀တ္စံုေလး၀တ္ၿပီး ေက်ာင္းသြားၾကသည္ကုိ ၿမင္လွ်င္ ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္အားငယ္လြန္း၍ ခဏခဏမ်က္ရည္က်မိသည္.. ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေမြးခ်င္းညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားမရွိသည့္အတြက္ ေၿမးအဘြားႏွစ္ေယာက္တည္း ဘ၀ကုိပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ရုန္းကန္လာခဲ့သည္.. အဘြားေနမေကာင္း၍ အိပ္ရာထဲလဲသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ပုိမုိခက္ခဲစြာရုန္းကန္ခဲ့ရသည္...
ထုိအေၿခအေနမ်ဳိးတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ့ကုိ မီးအိမ္ရွင္ေရာက္လာခဲ့သည္.. မီးအိမ္ရွင္ ajusshiေရာက္လာၿခင္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္၏ေၿခာက္ေသြ့ေသာဘ၀ထဲတြင္ အုိေအစစ္ကုိ ရုတ္တရက္ၿမင္လုိက္ရသလုိပင္.. ငယ္ငယ္ေလးတည္းက တြယ္တာရာမဲ့ခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀တြင္ ajusshiကို အေဖတစ္ေယာက္လုိ အကုိတစ္ေယာက္လုိ တြယ္တာလာခဲ့သည္.. ၿပီးေတာ့ တိတ္တခုိးခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္အေနနဲ့ေရာေပါ့.. ၁လဆုိေသာအခ်ိန္ကာလက ကၽြန္ေတာ္တုိ့ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ တစ္သက္စာရင္းႏွီးမႈအတြက္ လံုေလာက္ေသာကာလၿဖစ္ခဲ့သည္..
အခုလည္း ajusshi ၿပန္လာခ်ိန္ကုိ အိမ္ေရွ့ေလွကားထစ္တြင္ထုိင္ရင္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္.. ajusshiက အလုပ္ကၿပန္လာလွ်င္ ဟုိတယ္အရင္မၿပန္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကိုအရင္၀င္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ေကၽြးေသာညစာစားၿပီးမွသာ ၿပန္ေလ့ရွိသည္.. ေဟာ ကားသံၾကားေနၿပီ.. ajusshiကုိ ေစာင့္ၾကိဳရန္ ကၽြန္ေတာ္ အေၿပးေလးထြက္လာမိသည္.. ကားရပ္ေတာ့ ကားေပၚကဆင္းလာေသာ ajusshiကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြၿငိမ္းခ်မ္းသြားသည္.. ajusshiသည္ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေခ်ာေမာခန့္ညားကာ စမတ္က်ေနသည္.. အလုပ္ပင္ပန္းသည့္အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းဆဲၿဖစ္သည္..
" ေကာင္ေလး ဘာလုိ့ အိမ္ေရွ့ထြက္ေစာင့္ေနတာလဲ ေအးကေအးနဲ့"
" ajusshi ၿပန္လာတာကို ၾကည့္ခ်င္လုိ့ေပါ့"
ကၽြန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ ajusshi ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လုိက္သည္..အခုလုိ ရယ္လုိက္လွ်င္ ajusshiမွာ အေတာ္ကို ၾကည့္ေကာင္းလွသည္.. ကၽြန္ေတာ္ၿမင္ဖူးေတြ့ဖူးေသာ ေယာက္်ားတခ်ဳိ့မွာ ကၽြန္ေတာ္၏စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ႏုထြတ္ေခ်ာေမာေနေသာရုပ္ရည္ခႏၶာကုိယ္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္နားကပ္ေနၾကေသာသူမ်ားၿဖစ္သည္..ထုိသူေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ရြံ့မိသည္.. သုိ့ေသာ္ ajusshiမွာ ထုိသူတုိ့ႏွင့္ၿခားနားစြာၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားေရာက္လာခဲ့သည္...
ကၽြန္ေတာ္လည္း ajusshiကို ပါးခ်ဳိင့္ေလးေပၚေအာင္ၿပံဳးၿပလုိက္ရင္း သူ့လက္မွအထုပ္မ်ားကုိ လွမ္းဆြဲလုိက္သည္...
" ဒါေကာင္ေလးတုိ့ ေၿမးအဘြားအတြက္ ၀ယ္လာတာ"
" ၀ယ္လာၿပန္ၿပီ.. မ၀ယ္ပါနဲ့လုိ့ ခဏခဏေၿပာလည္းမရဘူး"
ရယ္ပဲရယ္ေနေသာ ajusshiကုိ ၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ႏွာေခါင္းေလးကိုရႈံ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိစူကာ မ်က္လံုးၿပဴးၿပလုိက္မိသည္.. ကၽြန္ေတာ့္အၿပဳအမူေၾကာင့္ ခဏ ေငးခနဲၿဖစ္သြားေသာajusshi ခ်က္ခ်င္းပင္ အိေၿႏၵၿပန္ဆယ္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ပါးကုိ ဆြဲလိမ္ပလုိက္သည္.. ႏွစ္ေယာက္သားရယ္ေမာရင္း အိမ္ထဲ၀င္လာၾကသည္.. ကၽြန္ေတာ္လည္း သူအိမ္ေရွ့မွာထုိင္ေနစဥ္ ထမင္း၀ုိင္းၿပင္ေနမိသည္.. ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ့္၏အခ်က္အၿပဳတ္လက္ရာမွာ အရင္ကထက္ ပုိမုိေကာင္းမြန္လာသည္.. အဘြားကေတာင္ အခုတေလာ ခံတြင္းေတြ့တယ္တဲ့ေလ.. ajusshiအေပၚထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေစတနာအမွန္ေတြေၾကာင့္ ၿဖစ္မွာေပါ့ေနာ္..
" ajusshiေရ ညစာစားရေအာင္"
" အဘြားေရာ ?"
" အဘြားကစားၿပီးလုိ့ အိပ္ရာေတာင္၀င္ေနၿပီ.. ajusshiက ဒီေန့ေနာက္က်တာကိုး"
စကားလက္ဆံုေၿပာရင္းနဲ့ ညစာစားၾကသည္.. ကၽြန္ေတာ္ဒီလုိခံစားခ်က္မ်ဳိးကုိ ၾကိဳက္လုိက္တာ.. ဒီလုိမ်ဳိးညတုိင္း ajusshiနဲ့ အတူတူစားခ်င္လုိက္တာ.. ajusshiအတြက္ အရသာရွိတဲ့အစားအစာေတြကို ေန့တုိင္းခ်က္ၿပဳတ္ေပးခ်င္လုိက္တာ..
" ကေလးေလးက်ေနတာပဲ ..ဒီမွာၾကည့္ဦး.. ပါးစပ္မွာ ထမင္းလံုးေတြကပ္ေနတယ္"
လ်က္တၿပက္အတြင္း ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းနားေလးသုိ့ ajusshiလက္ေခ်ာင္းသြယ္ေလးေတြ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္.. မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း ထိခတ္သြားေသာ လက္ေခ်ာင္း၏အထိအေတြ့ေတြက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မုန္တုိင္းတုိက္ခတ္သြားသည့္အလားပင္.. ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္တုိ့ အၿမင့္ဆံုးအမွတ္ဆီသုိ့ ၿမင့္တက္ေစသည္..
" ဒီတပတ္ စေန အားလား ေကာင္ေလး"
" ဟုတ္"
" ေကာင္ေလး မင္းသြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြ စာရင္းမွတ္ထားလုိက္ေလ.. လုိက္ပုိ့ေပးမယ္"
Ajusshiဆီက အမွတ္မထင္ၾကားလုိက္ရေသာ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အတုိင္းမသိ၀မ္းသာသြားမိသည္.. ပံုမွန္ဆုိ ajusshiသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတာင္းဆုိေသာ သုိ့မဟုတ္ လုိက္ေလ်ာေသာ အၿပဳအမူမ်ား စကားမ်ားေၿပာေလ့မရွိပါ.. သူလာခ်ိန္လာ ၿပန္ခ်ိန္ၿပန္သြားသည္.. ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ညီေလးတစ္ေယာက္လုိ ဆက္ဆံသည္မွလြဲ၍ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးမရွိခဲ့ပါ.. ကၽြန္ေတာ္ဘက္ကသာ သူ့ကုိ ခံစားခ်က္ေတြ ထုထည္ၾကီးေနၿခင္းၿဖစ္သည္.. အခုပထမဆံုး လုိက္ေလ်ာၿခင္း အလုိလုိက္ၿခင္းႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္တူေသာ စကားဆုိေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ သိန္းထီဆုၾကီးေပါက္သလုိပင္.. သူ့စကားအဆံုးတြင္ အလ်င္အၿမန္ပင္ ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ၿပလုိက္သည္..
Ajusshi ၿပန္သြားၿပီးေနာက္ စေနေန့ေရာက္ဖုိ့သာ ၾကိတ္ဆုေတာင္းေနမိေတာ့သည္...
----
" Ajusshi .. ကစားကြင္းသြားရေအာင္ေနာ္"
" ေဟ.. shoppingေတြဘာေတြမသြားခ်င္ဘူးလား"
" ဟင့္အင္း.. ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ေလးတညး္က သူမ်ားေတြသြားတုိင္းအားက်ခဲ့ရတဲ့ ကစားကြင္းသြားခ်င္တယ္.. အခုအသက္၁၈ႏွစ္အရြယ္အထိ ကစားကြင္းတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူး"
ကၽြန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားပံုရေသာ Ajusshiေခါင္းညိမ့္သေဘာတူလုိက္သည္..
ကစားကြင္းဆုိသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ့လုိလူတန္းစားေတြအေနၿဖင့္ အလွမ္းေ၀းေသာေနရာၿဖစ္သည္.. အခုေတာ့ ajusshi ေက်းဇူးၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ဖူးပါၿပီ...အရမ္းေပ်ာ္ဖုိ့ေကာင္းၿပီး ajusshiကုိယ္တုိင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အတူတူလုိက္ကစားေပးေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀၏ရွားရွားပါးပါးအေပ်ာ္ဆံုးေန့ရက္ေတြထဲတြင္ ၁ရက္ၿဖစ္ခဲ့သည္..
" ေကာင္ေလး မင္းသိလား.. မင္းနဲ့ငါအတူတူပဲ.. ငါလည္း ငါ့ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဒီလုိကစားကြင္းမ်ဳိးကုိ မေရာက္ခဲ့ဖူးဘူး"
Ajusshiစကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အံ့ၿသသြားမိသည္...ajusshiတုိ့လုိ ခ်မ္းသာသူေတြအတြက္ ကစားကြင္းဆုိသည္မွာ အပန္းေၿဖေပ်ာ္စရာေနရာမဟုတ္ဘူးလား..
" ငါ ငယ္ငယ္ကတည္းက အခုလိုမ်ဳိးလြတ္လြတ္လပ္လပ္မေနခဲ့ရတာ ၾကာၿပီ.. ကစားကြင္းဆုိတာ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ဖုိ့ေကာင္းမွန္းမသိခဲ့ဘူး"
" အခုသိၿပီလား"
" ကုိယ့္ဟာကုိယ္လာရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ရမွာမဟုတ္ဘူး.. မင္း ငါ့ေဘးမွာ ပါေနလုိ့ေပါ့ ေကာင္ေလးရ"
ၾကားလုိက္ရေသာစကားေလးက ကၽြန္ေတာ့္နားထဲမွာ ပ်ားရည္ေတြၿဖတ္စီးသြားသလုိ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေပစြ..
" ငါက ငယ္ငယ္ေလးတည္းက စည္းကမ္းတင္းက်ပ္လြန္းလွတဲ့အိမ္မွာေနခဲ့ေတာ့ သူမ်ားကေလးေတြလုိ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ဳိးမခံစားခဲ့ဖူးပါဘူး.. ငါလည္း မင္းနဲ့အတူတူပါပဲ.. ငါတုိ့ဘ၀ေတြက မတူညီတဲ့အေၿခအေနဆုိေပမယ့္လည္း လြတ္လပ္စြာေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာကုိ အတူတူရွာမေတြ့ခဲ့ပါဘူး "
ဒါပထမဆံုး သူ့အေၾကာင္းစေၿပာတဲ့ ajusshiရဲ့စကားပါ.. ajusshiက သိလာခဲ့တဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ သူ့အေၾကာင္း သူ့အိမ္အေၾကာင္းေၿပာၿပတာ နည္းလွသည္.. ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ သူ့အေၾကာင္းကုိ သိပ္မသိပါ.. သူက ငယ္ရြယ္တဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ဆုိတာရယ္ ကုိရီးယားကဆုိတာရယ္ကလြဲရင္ ကၽြန္ေတာ္သူ့အေၾကာင္း လံုး၀မသိပါ.. သိဖုိ့လည္းမလုိအပ္ဘူးထင္တယ္ေလ.. ဒါေၾကာင့္လည္း ajusshiက ကၽြန္ေတာ့္ကို မေၿပာၿပတာေပါ့. ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ajusshiေဘးမွာရွိေနရင္ က်န္တာဘာမွသိဖုိ့မလုိအပ္ပါဘူး.. ajusshiတစ္ေယာက္ပဲ လုိအပ္တာပါ...
ဒီေန့ ကၽြန္ေတာ္တုိ့ရဲ့ dateလုပ္တဲ့ေန့လုိ့လည္း ေၿပာလုိ့ရတာေပါ့ေနာ္.. ကစားကြင္း၊ shopping၊ ရုပ္ရွင္စသၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သြားခ်င္သမွ်ကို မညီးမညဴလုိက္ပုိ့ေပးသည္.. ကၽြန္ေတာ္ လုပ္သမွ်ကို ေနာက္ကေန မလုပ္တတ္ဘဲ လုိက္လုပ္သည္.. အရမ္းေပ်ာ္ဖုိ့ေကာင္းသည့္အခ်ိန္ေလးေတြေပါ့.. ၿဖစ္ႏုိင္ရင္ အခ်ိန္နာရီေတြကို ရပ္တန့္ထားလုိက္ခ်င္သည္... ေတြးရင္းၿဖင့္ အလုိလုိ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ၾကည္ႏူးစြာ ၿပံဳးေနမိသည္...
ညဘက္ အိမ္ေရွ့ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ စကားေၿပာစရာရွိတယ္ဟု ဆုိၿပန္သည္.. ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ ဒိတ္ခနဲေတာင္ခုန္သြားမိသည္.. သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖြင့္ေၿပာေတာ့မည္လား.. ရင္ခုန္ႏႈန္းၿမန္မႈႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္ပါးၿပင္ေလးေတြ ခ်ယ္ရီေရာင္သန္းေနမွာေသခ်ာသည္.. ကၽြန္ေတာ္တုိ့ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရပ္ေနရင္း သူ့ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ၿခည္သန္းေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားၿဖင့္ ေမာ့ၾကည့္ရင္း သူ့ႏႈတ္ကထြက္က်လာမည့္စကားကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလုိက္သည္..
" ေကာင္ေလး.. ငါမနက္ၿဖန္ ကုိရီးယားၿပန္ေတာ့မလုိ့"
"ဟင္"
" ငါ ဂ်ပန္မွာေနေနစဥ္တေလွ်ာက္လံုး မင္းရဲ့အကူအညီေတြအမ်ားၾကီးရခဲ့ပါတယ္.. ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ ေကာင္ေလးရယ္.. ငါ ၿပန္လာဖုိ့ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး.. ဒါ အဘြားအတြက္ ငါကန္ေတာ့ခဲ့တာပါ"
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ လြင့္ခနဲၿဖစ္သြားသည္.. ဟင့္အင္း.. ဘယ္လုိေၿပာလုိက္တာလဲ ajusshiရယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီအတုိင္းထားခဲ့ေတာ့မလုိလားဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ထဲကုိ လြယ္လြယ္၀င္လာသလုိ အခုလည္း လြယ္လြယ္နဲ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မလုိ့လား.. မလုပ္ပါနဲ့..
အေတြးထဲမွာ စကားေတြ အခြန္းေပါင္းမ်ားစြာေၿပာေနေပမယ့္လည္း တကယ္တမ္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္က ဘာတစ္ခြန္းမွထြက္မလာခဲ့ပါ.. ေနာက္ကို လွည့္ထြက္သြားေသာ သူ့မ်က္၀န္းေတြမွာ နာက်င္ရိပ္ေတြမ်ားရွိမလားလုိ့ ကၽြန္ေတာ္ရွာေဖြမိသည္.. ကၽြန္ေတာ္ပဲညံ့လုိ့လား ajusshiပဲ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ့လုိ့လားဟင္.. ကၽြန္ေတာ္အရာရာေနာက္က်သြားခဲ့သည္.. သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ့္လုိမ်ဳိး ခံစားေနရမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနခဲ့မိသည္.. အခုထိလည္း ယံုၾကည္ေနမိဆဲပါ.. အခုေတာ့ လက္ထဲက ခပ္ထူထူစာအိတ္အၿဖဴေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေလွာင္ေၿပာင္ေနသေယာင္ေယာင္..
ဒီလုိနဲ့......
သူ့ရဲ့ေနာက္ေက်ာၿပင္ကုိၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားစြာၿဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာကၽြန္ေတာ္...
တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ဘဲ ထြက္သြားရက္ေသာ သူ....
မစခင္ကတည္းက အဆံုးသတ္ႏွင့္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့ အခ်စ္မ်ား..
---
Hope you guys enjoy this chapter ^^