Two years passed...
Aia's POV
"Mama!"tawag saken ng isang cute na batang babae na tumatakbo palapit saken
"Hi baby!"niyakap ko sya nang makalapit sya saken
"Why are you sad?"nakanguso nyang tanong
Ngumiti naman ako"No I'm not.Look,Mama's smiling"
"But why are you not kanina?"
"Nako,napakadami talagang tanong oh!"nakangiting bungad ng bagong dating na babae
Ibinaba ko naman si Anais"Mana sa Mommy nya eh"biro ko
"Tanggap ko!At least may namana sya saken at hindi lang sa Daddy nya"nagmamalaking sabi ni Cheska
Yeah,si Cheska nga,and si Anais?Ang anak nila ni Hans...
Bakit magkasama kami at nagbibiruan?Well,mga baliw nga ata kami kasi one year later mula nung magkaayos kami and also the time na sobrang wasak pa ang puso ko,sya ang isa sa mga dumamay saken.Kahit na itinataboy ko sya pilit pa rin syang gumagawa ng paraan para makalapit saken.
Are we best friends again?Nah,just friends, ewan ko din pero okay na din yun right?May galit pa ba ko sa kanya?Maybe none maybe still have,I don't know kasi as of now wala akong nakakapa pa sa puso ko.
Am I still in pain dahil sa mga nangyari 2 years ago?Di ko ikakaila,yes I am,lalo na sa pagkawala ni Annika...
My heart?Still beating but still shattered...dahil sa pagkawala nya,ni Arnold...
Yes,di na nga sya bumalik pa.Maybe that's God's plan,maybe he has another plan for me.Maybe may iba pa kong kahappy ending... maybe...
And my marriage with Hans?Still in the process of annulment.
And his relationship with Cheska?Well,they're not in a relationship,friends lang.They tried na magsama pero ewan ko sa lalaking yun at hanggang ngayon naguguluhan pa rin.He said he still loves me and ayaw nyang magsama sila just because they have a child. Unfair daw kasi para kay Cheska..
"Look,may ipapakilala ko sayo"excited na sabi ni Cheska
"Ugh!Told ya stop introducing me to some who the heck they are guys"mataray kong sabi
Pano ba naman kasi she always set-up blind dates na kinaiinisan ko...
Tapos yung mga pinipili daw nya is yung "almost like A" para daw mas madali akong makamove on..But psh,nevermind nalang them...
"Pano ka magkakalovelife nyan kung puro shop bahay shop bahay ka lang?"nakacross arms nyang sabi
Nginitian ko naman sya"Di ko kailangan nyan para makita si Mr. Right,kung dadating sya dadating sya"simple kong sabi
"Psh"
Gusto nyo bang malaman kung anong shop ang sinasabi nya?Nagtayo kasi ako ng isang maliit na pastry shop malapit samen.Gladly,pumatok sya sa panlasa ng mga tao..
Malapit na nga syang mag-anniversary eh,almost 3 months na lang. .
Yun na lang ang pinagkakaabalahan ko...para maiwasan kong mamiss sya at maalala ang mga nakaraan...
Para makalimutan na basag nga pala ang puso ko...
I was in the middle of spacing out nang parang may nakita akong isang pigura ng isang taong kilala ko...
Napatayo naman ako...
"Hey,okay ka lang?"hinawakan nya ang kamay ko
Hindi ko sya sinagot.Tinitigan ko lang ang lalaking nasa di kalayuan mula sa kinatatayuan ko...
"Arnold"halos walang boses at naiiyak kong sabi
"Huh?Ano?"napatayo na rin sya
"Arnold"and I began pacing forward
"Aia!"tawag nya saken pero di ko sya pinansin
Ang gusto ko lang ay malapitan ang lalaking ito at malaman kung sya nga ang taong inaakala kong sya...
Medyo nagbago na ang itsura nya kasi nagmatured iyon ng konte at parang lagi syang busy sa work. Mas lumaki din katawan nya,so to sum it all,he really looks like a hot man now...
"Arnold"tawag pansin ko sa kanya nang makalapit ako
Nilingon naman nya ako at binigyan ng isang "who the hell are you look"
"A-Arnold,hi-hindi mo ba ko natatandaan?"utal-utal kong tanong
Saglit na kumunot ang noo nya as if hinahalungkat nya ang memorya nya.Then after some minute nagbago ang itsura nya na para bang naalala na nya ko.
Ngumiti sya which made me brighten up...naaalala na nya ko!
Yayakapin ko na sana sya kaso napigilan ako nang naging sagot nya"Yeah,I know you. You're that crazy girl back at the hospital.The one who claims to be my lover?"tila mapang-asar nyang sabi
Napahawak naman ako sa dibdib ko...di pa rin nya ko naaalala?
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilin ang mga luha ko.
"Look miss,I really can't remember you.I don't know if what you said is true and I think if it is then why can't I feel it,right?I don't wanna hurt you so start forgetting me"nakangisi nyang sabi
Hindi ko magawang magsalita,feeling ko kasi pag pinilit kong maglabas ng isang salita I'll burst out into tears...
"Babe!"sigaw ng isang babae sabay yakap at halik sa labi ni Arnold"Sorry for being late"dagdag pa nya
"It's okay,I just came too"nakangiti nyang sagot
Ouch...
Nilingon naman ako ng bagong dating"Who is she?"maarte nitong tanong na tila ba minamata nya ako
"She's an old aquaintance from my erased past"simple nyang sagot
Napayuko na lang ako.Shit,kelangan ko nang makaalis dito.Anytime kasi babagsak na ang mga luha ko.Kaya lang di ko naman magawa.It's like my body's frozen where I'm standing...
"Oh,so can we go now?"nakita kong nilingkis sya nung babae
"Of course.Ahm,miss,we're cool right?"tanong nya saken
Kahit ayoko ay hinarap ko sya.At kahit ayaw ng mga labi ko ay pinilit kong ngumiti"Yeah"mahina kong sabi
Tinalikuran na nila ako at tuluyan nang umalis.Pakiramdam ko para akong nawalan ng lakas sa nangyari.Napaupo ako sa matigas na samento...
"Aia"nilapitan ako ni Cheska"Bakit ka pa kasi lumapit?"tanong nya habang hinahagod ang likod ko
"A-Akala k-o,akala ko naaala-la na n-nya ulit ako.Kaya lan-g"napailing ako ng sunud-sunod"Nakalimutan na nya ko!"and there tears continuously fall from my eyes
Umasa ako,naghintay ako,na kapag bumalik ulit sya babalikan nya ko kasi naaalala na nya ko.Pero hindi...tuluyan na nya kong nalimutan...
"Ssshhh,it's okay.Magagawa mo rin ang ginawa nya.Magagawa mo ring makalimutan sya"bulong nya
"Bakit ganun?Diba sabi nila pag mahal mo talaga ang isang tao kahit magawang makalimutan ng utak mo sya ang puso mo ang makakaalala sa kanya?Pero bakit hindi ganun ang nangyari?Nagawa pa nyang ipamukha saken na kung mahal nya talaga ko bakit di nya yun maramdaman?"
"Siguro,siguro yun talaga ang nakatadhana.Siguro nakatadhana talagang makalimutan ka nya kasi may mga bago pa kayong makikilala.At malay mo diba,isa sa mga yun ang another half mo"
Ganun nga kaya?
Siguro nga ganun na nga yun...
Hindi nga siguro talaga naten magagawang makuha ang lahat ng gustuhin natin...
Siguro ito rin yung consequences ng ginawa ko noon...
Really revenge can only just bring you misery...
And this is my misery...
Ang being forgotten by the man I love...
The End???????
*-*-*-*
Date started: October 26,2014
Date finished: July 13,2015