-- Sobrang Masakit na makalimutan mo ang mga taong parte ng buhay mo. Pero wala kang magagawa dahil iyon ang itinakda.
Minsan, maiisip mo na sana hindi ko na lang ginawa iyon oara hindi ko siya nasasaktan at wala akong pinagsisisihan pero ano ba naman ang laban mo kung mundo na ang nagplano? Mahahanap mo pa ba ang daan papunta sa walang hanggan o hanggang diyan ka na lang dahil hindi mo na pa kayang humakbang? Isasakripisyo mo ba ang sariling kaligayahan o magpapakaselfish muna para mapunan ang ngiti na tila sa buhay mo ay naging kulang?
~
And my story starts here.
Sa mga story book, usually forever ang ending e. Syempre, madaming authors ang nag aassume na may fairy tales pero sabi nga ni Adam Levine whom is one of my baby,
"Fairytales are full of shits." -kaya minsan nakakawalang gana talaga na maniwala na sa trending belief ngayon na Of course, ano pa ba? "Walang Forever kung hindi tayo together."
Yuck! My ka-corny'han is being overloaded!
Nagulat na lang ako ng tuktukan ako sa ulo ng bestfriend ko. Take note! Kapag mayde-day dreaming, subukang lumayo sa kaibigan kung ayaw madistract.
"Oo, Grabe!! Bwiset! Alam mo ba, kanina pa ko dumadaldal dito tapos hindi mo pala ako pinapakinggan?! Anong klaseng hayop ka?"- umamba siya na susuntukin ako, buti na lang, tumayo ako bigla at hindi na siya nakachamba. Anong oras na ba?! 1:30 na! Buti na lang, mamaya pang 3:00 ang klase namin ulit. Sana naman, dumating na ang professor namin sa subject naming Fili8. Ever since pasukan kasi, di pa namin siya namimeet. E ilang weeks na rin ang nakakaraan.
Tumambay muna kami ni Eloisa sa Umall habang naghihintay sa mga kaibigan naming may mga klase pa. Magkakaklase kasi kami sa Fili8. Tanging kami lang ni Eloisa ang napahiwalay sa PhEd dahil mas gusto naming mag-arnis kaysa Swimming.
"Teka? Kailan ba dadating ang hinihintay mo? Sabi niya diba, pupunta na siya pero wala pa din? Tarussh naman niya. Pa-late late pa. Ako tuloy ang ginagambala ng kalokahan mo." - kinurot niya ako sa braso ng mahina at ngumuso siya kaya napatingin ako sa kung saan siya nakatingin. At sa gate iyon ng Umall. Nadapo ang paningin ko sa mga lalaking matitikas ang katawan at mukhang mga may itsura.
Sa pagkakakilala ko, sila ang binansagan sa university na ito na Parawhore. Mga lalaking nasa iisang banda at may katangian din na malakas sa babae. Ewan ko ba sa mga babaeng iyon kung anong nakita nila sa mga lalaking ito at palagi nilang tinitilian.
"Hoy! Aserlla Deñiel! Tara na! Kumaen na lang tayo sa 7/11 at baka magkagulo pa."
Yeah! Medyo weird ang mga magulang ko at Aserlla Deniell ang ipinangalan sa akin. Sa labing siyam na taon ko dito sa mundo, wala pa atang nangangahas na mag ganyan ng pangalan so unique ako. May kapatid ako, idol ko nga siya. Idol namin parehas yung babae sa Step Up 2 at 5. Si Andie :)) Okey. Too much kwento
Tumayo kami ni Elo sa aming kinauupuan at isinabit namin sa likod ang mga bag namin at isinaksak ko ang earphone ko sa magkabilang tenga
Pero dahil sa sobrang clumsy ng kasama ko, narinig ko ang bulung- bulungan ng mga estudyante sa paligid. Holy shit!!
Itinayo ko kaagad si Elo mula sa pagkakatapilok niya.
"Sorry dude! We gotta go." - nagdire- diretso kami ng kasama ko, hindi na lang namin pinansin na nadulas si Elo at natapon ang juice na bitbit nito sa damit ni Ian. This is really a big sht!
"Miss, I.D mo?!" - sita sa akin ng guard.
"Ms. Aserlla Deñiel L. Bernales! Bachelor of Secondary Education major in English! From Trece Martires City." - lumingon ako sa likod ko at nakita ko ang 5 lalaki na pare patehas na naka-smirk. Tripleshit! Paano ang I.D ko?!
"Akin na I.D ko." - lumapit ako sa kanila kahit na matatangkad pa sila. Ano bang ginawa ko sa mga ito?!
Natanaw ko sa peripheral view ko ang papalapit na grupo. Whooo! Sana ay naging safe na ko
"Mr. Ian P. Diaz, give her Identification Card if you don't want to be punished." - maawtoridad ba sabi ng nangunguna sa kanilang grupo.
"Why should I? Mr. Darryl C. Lazaro? The student council president?!" - maangas na tanong nung Ian.
"It' is her property at hindi iyan sa iyo. Kaya kung hindi mo ibibigay iyan sa babaeng ito, okay. Just meet me at the Office of the Student Affairs." - umalis sila Darryl at lumapit naman sa akin si Eloisa.
"Kumuha ka na lang ng Affidavit of Loss tapos magpagawa ka na lang ulit. Tara na" - hihilahin niya na ako pero nagpumiglas ako at mukhang nagulat siya sa ginawa ko.
Lumapit ako kay Ian at hinarap ko siya.
"Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko para kuhanin mo ang I.D ko pero akin yan! Hindi iyan sayo!"- kasabay ng line ko ang paghablot ko sa I.D na hawak niya sa kaliwa niyang kamay pero masyadong mahigpit ang pagkakahawak niya kaya nasaktan lang ang kamay ko.
"Well, okay." - unti unting lumapit si Ian sa akin at halos tatlong dipa na lang ang layo namin sa isa't isa.
Isang hakbang .. O-kaaay.
"Kasalanan mo 'to kung bakit ako ganito. Umayos ka, AD. Dahil ito sa sakit mo kaya ako ganito kaya wag ka na magtaka kung bakit nararanasan mo ito." - nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung anong meron. Nilingon ko ang apat na mga kasama niya. Sa mukha ko lang sila kilala. Pero bakit ganoon? Para bang ang tagal na naming magkakakilala? At sakit? Sa pagkakaalam ko ay wala akong sakit? Sakit sa utak lang dahil sa sobrang kabaliwan pero . Tss! Ang weirdo nila!
"Tara na." - nagpahila na ako kay Eloisa ng hinagis na niya sa akin ang I.D ko
Lumingon ako sa Parawhore kahit naglalakad na kami ng kasama ko. Nanatili pa rin ang tingin ng lima sa amin.
"Yung nakapulang v-neck, si Earl Fierre yun. Ang kausap niya ay si James Ruzell na nakasuot ng color black na polo shirt. Yung nasa left ni Ian William P. Diaz na pinakaleader e si Gerald John or also known as GJ and ang nakaearphone eh si Rick Ryan . From different department. IT, Culinary , Business Ad. Hayaan na nga natin sila. Tara na." - nagpunta kami sa 7/eleven na nasa likod lang ng Umall. Nakita ko si Darryl at mga kasama niya na nakatingin sa amin or probably sa akin?
"Hi Jerwin." - kasabay noon ang pagbeso ng bestfriend ko sa isa sa mga kasama ni Darryl.
Her one and only. Jerwin Villarojo . Boyfriend since Highschool.
"Tara. Dito na kayo umupo." - alok nila kaya hindi na nag atubili pa si Elo na tumabi sa pinakamamahal niya at since sa tabi na lang ni Darryl ang bakante, no choice. I took the seat beside him.
"Uhh, thankyou for earlier sir?" - kilala ko siya personally pero ayoko sa isyung iyon. That was very painful.
"It's Darryl, Deñiel! Darryl. Mahirap na bang bigkasin iyon?" - bulong niya
dahilan para tumango ako and i mouthed "Sorry" on him.
"I wanted to talk to you. In my office. Now." - tumayo siya
"Where are you goin'?"- tanong ng babaeng kasama niya. Sa pagkakaalam ko, si Celyn iyon. Selena Adriano. May kakambal siya at isa iyong model. Buti nga at magkaiba sila ng career na pinili dahil sa sobrang magkamukha nila ay hindi ko kayang madistinguish kung sino sa kanila ang Selena at Roselyn sa kanila.
"Excuse me guys. Private talk with her. See you na lang sa O.S.A. Let's go, Ms. Bernales" - nagpaalam muna ako kay Elo na babalik ako at sumunod na ako kay Darryl. Lumayo ako ng halos dalawang metro sa kanya. Nakayuko ako samantalang siya ay nakapostura pa habang naglalakad at madami din ang bumabati sa kanya.
In-on ko na lang ang nakasukbit kong
Earphones at pinakinggan ang pinakapaborito kong kanta
"I got all i need when i got you and i. I look around me and see a sweet life. I'm stuck in the dark but you're my flashlight. You're getting me, getting me through the night."
Ilang minuto lang ay narating na pala namin ang kulay dilaw na building na may kombinasyon ng pink. Pumasok na ako at sinundan pa rin siya hanggang sa pagdating namin sa isang pinto ay lumabas ang mga estudyante.
Inalis ko na ang nakakabit sa tenga ko.
"Maupo ka." - umupo ako sa mahabang sofa. Nais ko sanang humiga pero nahihiya naman ako. Umupo naman siya sa isahan at inilabas mula sa ilalim ng lamesa ang isang kahon.
"Bakit mo ko gustong kausapin?" - tanong ko. Hanggang ngayon ay wala pa din akong ideya sa binabalak niya.
"Gusto sana kitang kausapin dahil may nahihirapan na. Alam kong mahirap ito para sa akin pero this is what im choosing. Hindi madali ang gagawin ko pero gusto ko sana na siya ang sumaya." - kumunot ang noo ko sa pinagsasabi niya.
"Tignan mo ang kahon at ang laman niya." - kaya binuksan ko iyon. Nakita ko ang isang batang lalaki at isang batang babae. Magkahawak ang kamay nila. Pamilyar sila pero hindi ko matandaan.
Ang kasunod na litrato ay ganoon pa rin pero may nadagdag. Isang mukha ng lalaking nakakurba pababa ang mukha at nakatingin sa dalawang nakangiti.
Sinunod sunod ko ang pagtingin pero puro mukha lang ng tatlo ang nakikita ko. Napahawak ako sa ulo kong kumikirot. Sobrang sakit. Ang daming larawan ang nagpaflash sa isip ko. Masakit. Hindi ko kaya. Parang bibiyakin. At tumama na lamg ang ulo ko sa arm ng upuang inupuan ko.. Wala na akong naramdaman.
"Hey! Deñiel! Hey!" - boses niya na lang at pagbubukas ng pintuan ang huli kong narinig at tuluyan ng nanlabo ang paningin ko.
----
Ian's P.O.V
Nagulat ako ng bigla siyang natumba sa sofa. Nakakapanic. Buti na lang at bigla kong naisipan na kausapin siya at pumasok sa office niya.
"Fuck Ian! Help me. Let's bring her to the nearest hospital." - binuhat na siya ni Darryl at ako naman ay ang naglead. Buti na lang at hindi siya sa second floor nag office.
"Shit, Darryl, i don't know how to drive manual. You should be the one to drive and i will be the one who will take care of her at the back." - ipinasok na ni Darryl sa kotse niya si Deñiel at pumasok na rin ako at inilagay ko ang ulo niya sa bisig ko. Nung pagkaikot niya at agad niyang pinaandar ang kotse at kahit na one way lang ay dumire-dumiretso lang siya at pinatunog ang alarm ng sasakyan for emergency at pinailaw ang headlights. Nakita ko naman ang mga guard na sinasaluduhan niya at mukhang nagkakasundo sila. Tss! Eh kapag kami, halos basagin ng guard ang wieldshield ng mga kotse namin sa tuwinf nagkakaroon kami ng rebolusyon sa pagpapaandar ng kotse dahil sa lakas ng mga boses nila.
"Ano bang nangyari ha? Tawagan mo na yung bestfriend nito." - natataranta niyang kinuha ang cellphone niya sa kabilang upuan.
Mukhang nasa speed dial na niya
"Hello? Yeah! Hindi ka na naman tumitingin sa telepono mo, gago! Nasaan si Eloisa? Nandyan pa kayo sa 7/eleven' dude? Oh sige. Ganito. Kase nahimatay si A.D. Oo! Fuck you bakla! Wag mong lakasan! Pumunta na kayo sa office at pabalikin ang mga S.A doon. Tapos umayos ka!!! Punta kayo sa -- ay Oo! Nearest Hospital dito sa Tagaytay. Drive safely!" - mabilis naman kaming nakarating sa hospital at dinala si Deñiel sa E.R
"Nandito po ba si Dra. Castro? Doktora iyon ng kasama namin. Pakitawag na lang po at nandito po kamo si Asella Deñiel Bernales. Thanks!" - tumango ang nasa nurse station na kinausap ni Darryl at parang may tinawagan ito samantalang ako ay nasa tabi lang ni A.D.
Agad agad naman na lumapit ang ilang lalaking nurse kay A.D at inilagay siya sa isang stretcher. Naghalf run kami hanggang O.R . Ioobserve lang daw ito.
"What happened? Muntik na ko mamatay sa pagpapatakbo nitong si Eloisa. Grabe." - sinuntok ng bahagya nung babae si Jerwin at napatingin ito sa akin.
"Anong ginawa mo sa kanya?!" - kinwelyuhan niya ako saglit pero buti at napigilan siya ni Jerwin
"Don't ask me. Ask the one who were there. Ask Darryl to what happened!" - tumungo siya.
"Sorry" she said . Iyon na ang pinakahuling naging komunikasyon naming lahat. Binalot na kami ng katahimikan at sinilip ang aming pasyente na kinakabitan ng kung anu-ano sa katawan.
* Ilang oras na din kaming naghihintay sa pagbabalik niya. Nakapunta na nga kami sa eskwelahan at nakuha ko na ang kotse ko. Nakauwi na rin si Selena at ang isa pang kasamahan nito na si Dane. Iilan na lang kaming natira. Kaming apat na nauna, ang mga magulang at kapatid niya.
"Ian.... Darryl..." - tawag ng mommy niya sa amin dahilan para umupo siya sa gitna namin ni Darryl at umalis sa tabi ng asawa niyang balisa na nakatingin sa salamin kung nasaan si A.D
"Tita.. Si A.D po kasi, while i am talking to her inside my office, bigla na lang siyang nawalan ng malay. Good thing, Ian came and we brought her here. I'm sorry tita." - tumungo siya.
"Don't be sorry Darryl. I should be the one who will say sorry. I'm really really sorry boys.--"
"Mrs. Bernales.." - nagulat kami sa biglang pagsasalita niya kaya nawala ang atensyon namin sa mommy ni A.D
"Malapit na ang oras. Hindi na ito kayang agapan kaya naman gusto ko magsorry dahil " "Anong sinasabi mo? Anong?!" napatayo siya at napahawak sa kamay ng doktora buti na lang at pinigilan ng Daddy ni AD. ang asawa nito at baka makasakit pa siya
"Misis. Bumalik na ang memorya niya." - nanlaki ang mga awang sa bibig ko. Hindi ko alam kung anong maaaring mangyari pero natatakot ako
"Gising na po siya at maaari nyo na siyang puntahan" - nauna ng naglakad ang kanyang magulang at sinundan naman ito ng bestfriend niya kasama ang kapatid nito na sa pagkakaalam ko ay siya ang nangngangalang Andie tapos ay kaming tatlong lalaki
Nakita namin siya na nakahiga pa din pero mulat na naman ang parehong mata. Tumakbo ang magulang niya at niyakap ito.
Samantalang tinignan lang namin sila dahil ayaw namin na manira ng eksena.
"What happened mom?" - tanong nito ng natapos ang moment nila.
"Nahimatay ka and good thing, Darryl was there and Suddenly, Ian came." - she smiled on the both of us.
"Seriously, mom? Ian were there? He's here?" - she nodded and look on my way.
"There. Come On, Ian." - i step five times forward and i am now standing behind her mother. I tried to reach her hand and luckily, i did. At binitawan ko ito ulit.
"Feeling better now, huh?" - she shrugged and her mother left the bed and went behind her husband at umupo sila sa sofa.
"Thank you, Ian." - "Hindi dapat ako ang pasalamatan mo. It should be Darryl. He's the one who brought you here and i just helped him." ngumiti siya. That smile. Yung ngiti niyang nagpahulog sa akin. Nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
"Ma, Daddy, guys? Uhmm. Can we just talk?"
"Sige. Bibili muna kami nila Daddy mo ng food natin." - humalik sila sa forehead ni A.D sabay labas nilang tatlo.
"Uuwi muna kami, Aserlla. Magpagaling ka. Iloveyou" Eloisa kissed her in her cheek and both of them went outside even me.
Darryl's P.O.V
So now, kami na lang ang nandito. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako pero mukhang hindi ko na talaga maibabalik ang nakaraan. I do love this girl ever since but it seems like we, together are now impossible to happen. Kahit noon, ako ang pinili niya, it's now Ian's time to have her.
"I'm really sorry. And i want to thank you For choosing you. Naging masaya tayo. Though, I blamed that accident. Kasi, dahil doon, nasaktan sya. The first thing comes in my mind when i woke up? It's you. Our memories. And followed by that accident na nagpahinto ng mundo ko. I hope, may chance pa..." - hinalikan ko siya. Sana nga may chance pa. Chance na ibalik ang lahat...
3years ago, they were about to have the first anniversary celebration. Masaya sila.. Nagtatawanan sa loob ng kotse, magkahawak ng kamay at ayaw matapos ang mga sandaling iyon. Pinangako sa isa't isa na forever na kahit na incoming college student lang siya (fourth yr) and college kami. Wala e. She's her greatest love. And also my greatest love... We fall for her, deeply. And every single day we spent, it seems like, forever will be proven by them. Not me .. Bumaba ako sa Red Ribbon. Bibili ako ng cake... Tutal nakisakay lang naman ako e. Umeextra ako sa anniversary moment nila ..
Pero, isang pangyayari ang nagpabigla sa aming lahat, sa kanilang dalawa... Habang nagbabyahe sila papunta sa probinsiya kung saan kami lumaki, hindi namin alam na iyon na pala ang katapusan. Isang rumaragasang truck ang biglang lumiko at sa pag iwas nilang noon ay sa isang sasakyan din pala tatama at hindi niya alam na natanggal na daw pala ang seatbelt niya ... Madami daw ang rumagasang dugo.... Amnesia..... Kaya nakalimutan niya si Ian.. And he suffer for a very long time...
"I hope, we can still be....... friends?" - doon nagsimulang mag unahan ang tubig na nanggaling sa mata ko. Ilang taon akong umasa pero wala e. Tapos na pala. Kahit naging kami noon, alam ko, mas masaya siya sa piling ng una niyang minahal... At hindi ako yon.. Si Ian..
"S..sure." - "I'm really sorry." - she hug me. I'm now giving her up. I'm done. We're done.
"Una palang, minahal na kita, AD... At alam ko, you'll be more greatful when you choose Ian over me. Sana maging masaya kayo. Kasi ako? Masaya ako kapag ang dalawang childhood bestfriends ko ang nagkatuluyan. Pero kapag sinaktan ka niyan, susuportahan ko kayo and hopefully, sana ay maging matatag kayo. I love you so, AD." - lumandas ang luha ko sa kaliwang mata. Agad ko naman siyang niyakap at saka pinahid ang pumatak.
"Sana, makilala mo yung babaeng deserve na deserve mo. Huwag lang pangit. Nako! Lagot yun sa amin." - tumawa siya. Masyado ko talaga silang mahal at sobra silang espesyal. Masyado mang cheezy, dahil mula sa umbilical cord ng mga nanay namin, kami na ang magkakakonekta.
Pumasok yung nurse sa room. He just check out something. Tapos ay umalis. I don't really understand what they're doing.
"Talk to Ian." - ngumiti siya. "I will."
- Ian's P.O.V - Last part :) -
"Ano ba naman, GJ! Natutulog ako dito. Bakit ba?!" - hindi na nga ako nakatulog ng ayos kagabi dahil sa practice sa concert na inabot ng alas-dos, nagparty pa sa bar ngayon pa 'to mang iinis! Tss! Nasa kwarto ko ba naman ang apat at ang aga aga nila mangbulabog. -_- Tumingin ako sa orasan. 6:55 pm.
"Bro, kailangan mo mag ayos. Madaming babae mamaya sa party. Hindi yung para kang tanga dyan na-ewan sa iyo." - reklamo ni GJ
"Asus! Womanizer ka kase! Bagay sayo titulo natin." - binato ni Earl ng unan ang gago.
"Doon kayo sa kusina. Mag aayos na ko" - naligo ako at saka nagbihis. Nadatnan ko ang apat sa sala ng bahay ko at mga nakahiga. Baboy talaga.
"Tara na!!" - sabi ko ng matapos kong ayusin ang mga balat ng chocolates na ninakaw nila sa ref.
We decided na sa montero na lang sumakay since mag i -sleep over naman daw sila sa bahay.
Buti at nagvolunteer si RR na siya na lang ang magdadrive. Ramble na to kung ako. Tsaka si RR ang nagsimula ng rebolusyon namin kaya lahat kami ay nahilig sa sasakyan. Siya ang may secret site sa racing na pang international .. Kaskasero din... Kaya hindi namin namalayan na muntik na makabangga ang gago.
Sht! I remember her with that scene.... And that moment... Na nagpaguho ng mundo ko nung mismong araw na iyon....
Bumaba kaming lima at nakita namin ang isang di pamilyar na pulang fortuner. Binuksan namin ang pinto.... It's A.D
"Aserlla..." - kasabay noon ay ang paglabas ni Darryl sa likod niya...
"I so love you, Ian. Be mine again." - lumabas ang magulang niya, si Andie, Eloisa, Jerwin at Si Celyn na mula sa likod, natanaw ko naman ang mga babaero kong tropa na nakatayo sa gilid ng sasakyan at pare-parehas na nakangiti ..
"Alam ko, madami tayong pinagdaanan. Sana, hindi ka nagbago. Sorry for everything i've done. I love you so much.. " - Lumandas na ang luha sa kaliwang mata ko. Sana ay hindi na matapos ang araw na ito. Finally! Sa wakas! Matapos ang ilang taon ay naibalik na ang dati ko pang hinihiling.
"You're the one that i really love. I love you so much, Aseng..." - parehas kaming tumawa. Ngayon ko lang siya kasi ulit na tinawag na Aseng.
At namiss ko ang pagkaasar sa mukha niya sa tuwing sinasabi niya iyon.
Matapos ko siyang yakapin ay saka ko siniil ng halik ang labi niya. Matagaal.....
At bigla na lang naming nakita ang ilaw mula sa isang maingay na bagay... Niyakap ko ulit siya.
"I love you, Aserlla Deñiel... From our first step until forever...."
~
First story ko po. :)) Appreciate! Comment down please! Godbless!