"Kumusta ka, babe? Nakatulog ka naman ba ng maayos?" Tanong sa akin ni Enzo habang narito kami sa school canteen.
"Okay naman." Maikli kong sagot rito.
"Paanong okay? Tsaka, bakit ang tipid mong sumagot? May bumabagabag na naman ba sa isip mo?" Muling tanong nito.
"Wala, pagod lang siguro ako." Maikli ko na namang sagot.
Napabuntong hininga si Enzo. "Alam mo, hindi ko alam kung anong klaseng comfort ang gagawin ko sa'yo. May nagawa ba akong mali?"
Tumingin ako rito at nginitian. "Wala. Medyo masama lang talaga ang pakiramdam ko ngayon. Ewan ko ba, parang nanghihina ako."
Totoong nanghihina talaga ako.
Kanina kasi pag-uwi ko sa bahay galing sa Barangay Santolan, may nangyari sa amin ni Papa.
Pinilit ko kasi itong kantutin ako. Kahit sakit na sakit na ang lagusan ko, ginusto kong kantutin ako nito.
Kaya heto ako ngayon, halos hindi makalakad. Parang nakabaon pa rin sa pwet ko ang burat ni Papa.
"Pumunta ka kaya muna ng clinic?" Suhestiyon ni Enzo.
Agad akong umiling. "Huwag na. Baka lagnat lang 'to, iinom na lang ako ng gamot."
Kinalampag ni Enzo ang mesa na siyang sanhi ng pagkagulat ko. Maging ang ilang mga estudyante sa loob ng canteen ay napatingin rin sa gawi namin ni Enzo.
"Huwag kang makulit, Jinuel. 'Pag sinabi kong pupunta ka ng clinic, pupunta ka!" Maawtoridad na sabi nito.
Ngayon ko lang nakita ang ganitong reaksyon ni Enzo.
Seryoso ang mukha nito. Talagang desidido siya na papuntahin ako sa clinic.
Natatakot kasi ako na baka malaman nila ang nangyari sa akin kaya ayoko ring magpunta sa clinic. Pero mukhang mapilit itong si Enzo at hindi ako makakahindi sa kanya.
"Sorry. Ayoko lang kasing nakikita kang nagkaka-ganyan." Agad na paumanhin ni Enzo nang makita ang pagkabigla sa mukha ko.
"S-sige, pupunta na ako sa clinic."
Inalalayan ako ni Enzo sa aking pagtayo. Maging ang mga gamit ko'y siya na rin ang nagdala.
Hindi ko maiwasang mahiya dahil pinagtitinginan kami ng mga tao.
Sino ba naman ang hindi mahihiya kung kasama mo ang Star Player at pinakagwapo sa paaralang ito?
Ilang minuto pa'y nakarating na kami ni Enzo sa clinic. Agad naman akong inestima ng duty Nurse. Pinahiga ako nito sa bed rest at chineck ang body temperature ko.
"Medyo mataas ang lagnat mo, iho. Kumain ka na ba? Inumin mo 'tong gamot na 'to at magpahinga ka muna. Ipapaalam na lang kita sa subject teacher mo." Sabi ng Nars at may inabot na tableta at tubig sa akin.
Agad ko namang ininom iyon. Si Enzo naman ay nasa tabi ko lang at hawak hawak ang kamay ko. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala.
"Hindi pa ako mamamatay." Biro ko rito. Naningkit naman ang mata ni tila naiinis sa sinabi ko kaya napahalakhak ako ng malakas. "Joke lang. Ito naman."
"Nagagawa mo pa talagang magbiro sa ganyang kalagayan, ano?" Inis nitong sabi sa akin.
"Alam mo, ngayon ko napatunayan kung gaano mo talaga ako kamahal. Lagnat pa lang 'to pero kung makapag-alala ka, daig ko pa ang may cancer." Biro ko.
Bigla namang sumeryoso ang mukha nito na para bang may gustong sabihin.
"Teka, hindi ba cancer ang lagnat?" Seryosong tanong nito.
Ilang segundo akong natigilan at tila ba kinakalkula sa utak ko ang mga katagang sinabi niya.
Maya maya'y bigla itong bumunghalit ng tawa. "J-joke lang."
Inirapan ko ito. "Ang OA mo."
Nang matapos ito sa pagtawa, nilapit nito ang bibig niya sa tenga ko. "Wala 'yung Nurse. Gusto mo bang mawala 'yang sakit mo?"
Hinampas ko ito sa kanyang balikat. Kahit pa hindi nito diretsahang sinabi ang gusto niya, alam ko naman ang ibig niyang sabihin.
"Tumigil ka nga. Dito pa talaga sa school clinic?"
Nagkibit balikat ito. "Ano naman? E, lahat naman ng facility rito ay pagmamay-ari namin." Pagyayabang nito.
"Wow ah. Mas mayabang ka pa kay France."
"Well, mas mayaman ako sa kanya kaya mas may karapatan akong magyabang." Nakangising sagot nito.
"Ah, basta! Hindi pwede. At saka, baka biglang dumating 'yung Nurse."
"Huwag kang mag-alala, hindi agad darating 'yon." Paniniguro nito.
Tumayo si Enzo sa kinauupuan nito. Biglang inalis nito sa pagkakasinturon ang suot na black pants. Binaba niya iyon hanggang sa boxer na lang ang matirang pambaba nito.
Hinimas himas ni Enzo ang burat nito sa ilalim ng suot niyang boxer shorts habang ako naman ay nakatitig lang sa ginagawa nito.
"Alam kong gusto mo rin, babe. 'Wag mong limitahan ang sarili mo." Sabi nito na patuloy sa paghimas ng kanyang alaga.
Sa totoo lang ay kanina pa ako takam na takam na dakmain ang burat nito.
Wantusawa na nga ako sa burat ni Papa kaninang umaga, pero heto na naman ako at ginugutom sa kakapirasong laman ng gwapo kong boyfriend.
Ilang saglit lang ay binaba na nito ang kanyang boxer shorts. Tumambad sa akin ang hindi pa ganoong katigas na burat ni Enzo.
Nilapit nito ang kanyang burat sa aking bunganga. Kahit pa kinakabahan ako dahil baka biglang dumating ang Nars, hindi na rin ako nag-atubili pang gatasan ang burat nito.
Marahan ang ginagawang pagbarurot ni Enzo sa aking bibig habang hawak nito ang ulo ko. Nakatagilid ako kaya medyo hirap akong chupain ang kargada nito.
"Fuck! Ang sarap ng bibig mo, babyyyy..." daing nito. Napapapikit si Enzo sa sarap ng pagchupa ko sa kanyang burat.
Hindi na ito nakatiis at mas binilisan pa ang pagbarurot sa bunganga ko.
Nagtuluan na ang laway ko sa kama dahil nakatagilid ako habang chinuchupa ito.
"B-babyyyy... sarap mo talagaaaaa..."
Mas lalong sinasagad ni Enzo ang burat niya sa lalamunan ko.
Hindi ko magawang pigilan ito sa kanyang ginagawa dahil maski ako'y sarap na sarap rin.
"Jinuel, pinaalam na kit– oh, my God! What are doing?"
Pareho kaming natigilan ni Enzo nang biglang sumulpot ang Nars.
Napalingon si Enzo sa gawi ni Enzo. Ang mata ko rin ay napatda sa nakatayong Nars sa harap namin. Subo subo ko pa rin ang burat ni Enzo.
Halata sa mukha nito ang pagkabigla.
Ikaw ba namang makakita ng live show, hindi ka kaya mabibigla?
"Nurse, you better shut up your mouth. Or else, mawawalan ka ng trabaho rito. You know how compensated you are here. Hindi mo makukuha sa ibang school o ospital ang sinasahod mo rito. Kaya kung ako sa'yo, itikom mo 'yang bibig mo." Seryoso at malumanay na pagkakasabi ni Enzo sa Nars.
Hindi na nakapagsalita ang Nars at um-oo na lang sa mga sinabi ni Enzo. Lumabas na rin ito ng school clinic.
Humarap sa akin si Enzo at nginitian ako na parang wala lang. "Tuloy na natin babe." Sabi nito.
Pero imbis na ituloy ko ang pagchupa sa kanya, iniluwa ko ang burat nito at pumaupo sa kama.
"Hoy! Tama ba 'yung ginawa mo? Bakit ganun ang sinabi mo sa Nurse?" Inis kong tanong rito.
Nagkibit balikat lang ito. "Well, I'm the son of the COO of this School. So, may karapatan akong sabihin sa kanya 'yon. And besides, tama naman ang mga sinabi ko. Hindi niya kikitain ang sweldo niya rito sa ibang school o ospital." Pagmamalaking sagot nito habang nakapameywang pa.
"Maski na. Hindi pa rin tama na sabihin mo iyon. May propesyon siya. Dapat kahit papaano nirespeto mo pa rin ang propesyon niya. Tsaka, mali naman talaga 'tong ginagawa natin e. Sabi ko na nga ba't may makakakita sa atin." Sagot ko naman rito.
Napabuntong hininga si Enzo. "Pagtatalunan pa ba natin 'to?"
Inirapan ko siya. "Oo! Kasi masyado ko nang mayabang. Kulang na lang gumaya ka na rin kay France." Sabi ko pa. Tumayo ako mula sa kama at sinuot ang sapatos ko.
"Saan ka pupunta? May sakit ka pa." Tanong nito habang tinitingnan ang pagsisintas ng sapatos ko.
"Pupuntahan ko 'yung Nurse at ako ang hihingi ng tawad sa mga nakita niya." Sagot ko.
Nagsimula akong maglakad palabas ng school clinic. Pero hindi pa ako nangangalahati'y pinigilan na agad ako ni Enzo.
"Teka. Okay, sorry na. My bad. Huwag ka nang magalit. Ako na ang hihingi ng sorry sa Nurse." Tumingin ako rito at sinampal siya. Napakunot ang noo ni Enzo dahil sa pagtataka habang sapo ang kanang pisngi. "Para sa'n 'yon?"
"Para 'yan sa realization mo dahil ngayon mo lang narealize na mali ang ginawa mo. Pwede mo namang sabihin 'yun in a nice way, pero mas pinili mo pa ring magyabang." Sagot ko rito.
Napangisi lang ito. "Ibang klase ka. Ikaw lang ang nakasampal sa akin." Akmang sasampalin ko naman ang kaliwang pisngi nito pero pinigilan niya na agad. "Oh, tama na. Masakit pa 'tong isa. Sige na, mag-sosorry na ako sa kanya." Sabi nito at yumakap sa akin. "I love you. Sorry rin baby kung nakapagsalita ako ng ganun sa Nurse. Natatakot lang rin kasi ako na baka malaman nila Mommy ang tungkol sa atin."
Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at tinitigan ito. "Takot din ako. Kaya dapat mag-ingat tayo. Hindi porke't libog ka e gagawin na natin kung saan saan 'yang kalibugan mo. May tamang oras at lugar para dyan. Kaya please, 'wag mo nang uulitin iyon."
Ngumiti ito sa akin at hinalikan ako sa labi. "Promise po baby."
Napakagat labi na lang ako dahil ayokong ipahalata rito na kinikilig ako sa kanya.
Paano bang hindi ako kikiligin sa taong ito? Bukod sa gwapo na, mahal na mahal pa ako.
~~~~~
Nang bumaba na ang lagnat ko, umuwi na rin ako.
Humingi na rin kami ni Enzo ng tawad sa Nurse. Alam naman naming mali ang ginawa naming dalawa. Lalo pa't sa school premises pa namin iyon ginawa.
Sinabi rin naman ng Nurse na walang makakaalam ng ginawa namin. Nangako rin naman si Enzo sa Nurse na hindi siya mawawalan ng trabaho kahit pa may makaalam.
Nakauwi na rin ako sa bahay matapos akong ihatid ni Enzo. Syempre, 'yung naudlot naming ginagawa kanina, ginawa na lang namin sa sasakyan niya.
Knowing Enzo, ayaw n'un ng nabibitin.
Wala si Papa. May client meeting raw ito n'ung tumawag siya sa akin bago ako umuwi. Baka raw gabihin ito o bukas na makauwi dahil medyo malayo ang pinagdausan ng kanilang meeting. Big client daw kasi iyon kaya kailangang magpa-impress ni Papa.
Hindi naman na ako tumutol pa dahil alam ko namang para sa akin rin ang ginagawa nito. At isa pa, sanay naman akong mag-isa.
Nasa kalagitnaan ako ng pagluluto ng kakainin ko nang maulinigan ko ang pagkatok sa pintuan namin.
Hininaan ko muna ang apoy ng niluluto ako at nagtungo na sa may pintuan upang tingnan kung sino ang kumakatok.
Pagbukas ko ng pinto ay bumungad sa akin ang isang lalaking moreno at matangkad. Nakangiti ito sa akin at may hawak na mug.
Gwapo ito. Pero hindi 'yung kagaya ng kay Enzo. Si Enzo kasi ay chinito at maputi. Alam mong may lahing chinese talaga.
Itong nasa harap ko naman ay tipikal na pinoy ang itsura.
Medyo hindi ako na-attract sa kanya.
Oo, gwapo siya. Matangkad, moreno, medyo bulky ang katawan dahil nakasuot ito ng jersey, may maputing ngipin. Pero hindi siya ang tipo ko. Mas gusto ko pa rin si Enzo.
"Hi. I'm Sherwin. Katabing room niyo lang. Bago lang ako rito. Kakalipat lang, actually." Pakilala nito.
"Hello. I'm Jinuel. Anong kailangan nila?"
Muli itong ngumiti sa akin. "I know it's kinda weird, but, can I ask a favor?" Nahihiyang tanong nito.
"Ano naman 'yun?"
"You see, I have a mug." Tinaas nito ang hawak niyang mug. "Wala pa kasi akong electric kettle dahil kakalipat ko lang rito kanina. Pwede ba akong makahingi ng hot water? Hindi kasi ako sanay ng hindi nagkakape." Nahihiyang ring sagot nito.
Medyo natawa ako sa sinabi nito. "Meron kaming electric kettle, kaya nga lang, hindi ako nag-init ng tubig. Kung gusto mo, hintayin mo na lang?"
"Hindi ba nakakahiya sa'yo na mag-iinit ka pa para sa isang basong mainit na tubig?"
"Hindi naman. Tsaka sabi mo, hindi ka sanay ng walang kape. Sino ako para hindian ka?" Sagot ko naman rito.
Ngumiti naman ito. "Sabagay. Pero, thank you ha."
"Wala 'yon. Pasok ka." Nilakihan ko ang pagbukas ng pinto at pinatuloy si Sherwin.
Pinaupo ko naman ito sa sofa habang ako'y nagtungo sa kusina upang tapusin ang niluluto ko at nag-init na rin ng tubig.
Sabay na natapos ang niluluto at pag-iinit ng tubig. Kaya tinawag ko si Sherwin para kunin ang mug nito.
"Thank you, nakaabala pa tuloy ako."
"Sus, wala 'yon. Okay lang. Teka, kumain ka na ba? May pagkain ka ba sa condo mo? Kung wala, saluhan mo na lang ako. Medyo marami kasi 'yung naluto ko." Alok ko rito.
"Nako, Jinuel! Huwag na. Nakakahiya. Abala na nga 'tong ginawa ko, tapos papakainin mo pa ako. I'm fine." Mabilis na sagot nito.
"Kapag hindi mo ako sinabayan, babawiin ko 'yang mainit na tubig." Kunwaring pangongonsenya ko rito.
Napabuntong hininga naman si Sherwin. "I really love coffee. Kaya sige, payag na ako." Sagot nito na siyang nagpahalakhak sa akin.
Alam kong hindi ko pa lubos na kilala itong si Sherwin at for sure kung nandito lang si Papa ngayon baka pinagtabuyan niya na ito palabas.
Pero feeling ko kasi ay mabait na tao ito. 'Yung tipong walang gagawing masama sa'yo.
Baka ako pa nga ang gumawa ng masama rito. Pero syempre, hindi na pwede. Kotang kota na ako.
Pwede ko siyang maging kaibigan.
⚫️🔷⚫️🔷⚫️🔷⚫️
Siya si Sherwin. Ang bago karakter at lalaki sa buhay ni Jinuel. Sino nga ba siya at ano ang magiging kapalaran ni Jinuel sa kanya?
Abangan...
P.S.
No proofreading. Excited akong ipublish. Hahaha.